houbi.com / blogBlogging in Balegem, Belgium |
|
||||||
|
|
Dec
10
2013
MC PeetersOp: Tuesday at 5:43 pm, in: In het nederlands Er worden teveel foto’s gemaakt op deze wereld, akkoord. Maar toch, soms worden er niet genoeg foto’s genomen. Er blijken van het moment dat drie Belgische ministers (Peeters, Reynders en Marcourt) op handelsmissie in Hong Kong poseerden met zonnebrillen van Studio Gooris maar een foto of twee te bestaan. Te weinig.
Dat vraagt toch om een internetmeme? Maar vier dagen na datum nog niks. Ge stelt mij teleur, internet.
Nog wat andere pogingen.
MC Peeters in da house:
Of misschien zijn die drie wel een stel gewiekste impressario’s:
of trotse wapenhandelaars in een dor land:
Hier is de foto, go wild.
Oct
29
2013
Piet moet witOp: Tuesday at 12:37 pm, in: In het nederlands Ik ging in heel die pietendiscussie een beetje pro piet zijn. Zwarte piet altijd sympathieker dan die statige griezel van een Sinterklaas gevonden en ongeveer elk argument contra zwarte piet strandt wel op de eenvoudige wijsheid dat piet niet zwart van huidskleur is, maar van het roet. Ja, hij herinnert aan een koloniaal verleden. Ja, hij praat een beetje dom. Ja, hij stoot mensen tegen de borst. En uw kindje zal maar eens voor zwarte piet uitgemaakt worden. Enzoverder. Maar een weekje later begint dat pro-pietendom toch al te zwaar uit de bocht te gaan. En wil ik daar precies niet meer bij horen. Die 1000 gore reacties op hln, dat geen stijl woordgebruik dat zich veralgemeent, die pro-pietenbetoging in Nederland die bijna een zwarte mevrouw te lijf ging, of gisteren nog het verhaal van zangeres Anouk. Die de euvele moed had dit op haar Facebook te plaatsen:
En dan de volgende dag enkele superfijne reacties kon optekenen.
of
of
Kots. Daarom mijn voorstel, of meer een dringende oproep: Beste racisten, verander a.u.b. van kamp. Ofwel zijt ge pro white power en zo, en dan vindt ge het misschien beter ook schandalig dat er zomaar negers een kinderfeest komen vergallen. Geef nu toe, dat lijkt toch verdacht multicultureel en zo, dat overeenkomen met die zwarte meute die hier elke december komt binnenvallen. Binnenbreekt in onze huizen en al. En als zij niet van kamp veranderen, dan doe ik het wel. Pietitie ingetrokken. Ik zet me in het midden (anti-zwartepiet worden is ook geen optie, stel u voor dat ze mijn raad hierboven opvolgen, dan zit ik weer in een kamp met wie ik absoluut niet in een kamp wil zitten). Zwarte piet zal mij voortaan worst wezen.
Oct
20
2013
Luide stilteOp: Sunday at 11:31 am, in: In het nederlands Waarover het gaat? Deze poëtisch genaamde “Bose® QuietComfort® 20 in-ear noise cancelling hoofdtelefoon”, of, gebalder maar daarom niet minder poëtisch, de QC® 20i.
Wat het doet? Het ene eind van een draadje gaat in de koptelefoon-plug van je iPhone, het andere eind met een paar rubberdopjes in je beide oren. Zodat je via de draadverbinding kan horen welk audiosignaal de iPhone uitzendt! Omdat er nogal het een en het ander tussen steekt.
Drie dingen eigenlijk, steken er tussen, op de foto hierboven van rechts naar links:
Maar wat doet het echt? Ja, al dat voorgaande doet het. Muziek afspelen, telefoon bedienen, omgevingsgeluid opslorpen. En goed. Maar wat het echt doet is het transformeren van een zintuig. Niet uitschakelen, want je hoort nog, maar je hoort niet meer alles: alleen de soundtrack wordt nog doorgegeven. De muziek stopt. Het geluid dat het kantoor en de straat en je computer en je stoel maken als je dat plots realiseert en de oortjes uitgooit is oorverdovend. Dit ding maakt stilte, maar luide stilte. Dat is goed dus? Ja en nee. Het is anders. Het is als naar een museum gaan kijken, nemen we voor het gemak de Mona Lisa in het Louvre, en dan een bril bij je hebben die plots alle toeristen, suppoosten, veiligheidshekkens, zitbanken en zelfs het kader van het schilderij plots voor je uitgomt. Blijft over een stralend witte ruimte met niks dan beeld, de Mona Lisa, zwevend in het niets, in het licht. Uit de reële beleving dringen enkel nog wat resten door. Een flits van een fototoestel licht het nog wat op, een duw van een voorstekende Japanner komt uit het niets… Ga ik hem kopen? Heb hierboven al aardig gerationaliseerd waarom deze QC® 20i zijn geld wel waard is. Maar het blijft een duur geval natuurlijk. Twee dingen stoorden me tijdens het gebruik ook. The jury is out on this one. Perfecte muziekbeleving, uitsluiting van alle lelijke oostvlaamse dialecten tijdens de pendel, haast zonder extra gewicht. Versus een stroef kabeltje en de gewoonte het regelmatig aan de computer te hangen. Kerstboom here we come?
Oct
13
2013
LeonOp: Sunday at 8:24 pm, in: In het nederlands Foto assignment, een paar weken geleden. Een dikke buik en een kindje, die een kaartje voor het binnenkort ter wereld te brengen broertje Leon wilden maken. Ze wisten al wat ze wilden, een tekening op de zwangere buik:
Leek nog makkelijker op voorhand dan in de praktijk. Want met een kindje moest dat toen het erop aan kwam allemaal verdomd snel gaan. Allemaal dezelfde fout dus: de witbalans suckt door de combinatie van natuurlijk licht en een spot, waardoor het kindje aan een serieus soort geelzucht lijkt te lijden. Maar daar viel achteraf gelukkig aan te verhelpen. En deze vond ik uiteindelijk heel leuk. Foto vertelt het verhaaltje, ondeugend, grappig, vrolijk:
De opdrachtgever had nog een efffectje in gedachten. En dan werden de uiteindelijke foto’s iets als dit:
Wat ik persoonlijk wel wat cheesy vond, maar daar doen ze natuurlijk hun zin mee. Maar niet getreurd: gisteren werd hij geboren, de inhoud der buik in kwestie. M’n vriendin is meter, dus heet ik hem langs deze weg ook officieel welkom bij de uitgebreide familie. Welkom Leon!
Oct
9
2013
De Grote VerkeerdquizOp: Wednesday at 11:42 am, in: In het nederlands, tv Werd ik hier uitgenodigd om deel te nemen aan De Grote Verkeersquiz. Een test parate verkeerskennis, waarin de provincies het tegen elkaar opnemen. Met een ambassadeur voor elke provincie (al boezemt die van Oost-Vlaanderen, tatergat Pascale Platel, me verkeerstechnisch niet dadelijk superveel vertrouwen in). Ik ging al eens kijken of ik op 30 november wel vrij zou zijn om deel te nemen aan de grote finale in het Vlaams Parlement.
Haal ik 9 op 20. En zo werd mijn Grote Verkeersquiz dus de Grote Bijna-Alles-Verkeerdquiz. Ik zal in het vervolg via deze weg maar aankondigen als ik me nog eens in het verkeer ga begeven. Gelieve dan uw voertuigen thuis te laten, of nog beter: blijf dan thuis tout court. En zet uw huis niet te dicht langs de openbare weg. Maar het kan altijd erger natuurlijk. Ik ga van het uitlachen van die mens nu ook geen gewoonte maken, maar toch zelden smakelijker gelachen als met de doortocht van Guy van Sande deze maandag in De Slimste Mens ter Wereld. Dat werd pas de grote Verkeerdquiz. De mens die nadat hij uit “Zone Stad” was geschreven in een Facebookgroep de uiting zag van massale volkswoede - tot er 20 man kwam opdagen voor de betoging van deze Facebookgroep en hij “heel die heisa rondom zijn persoon” plots een beetje moe was. Die mens, dus, die wist niks te zeggen op het trefwoord “Narcissus”. Narcissus zeg ik u. Of de mens wiens ex-vriendin ex-Miss België Sandra Joine liet optekenen:
Ik herhaal: een man die zijn vriendin dumpte “omdat ze een man op televisie niet herkende en dus niet ‘op zijn niveau’ zat“. Die man dus, die herkende maar een of twee van de missen in de tien missen tellende fotoronde. Eindigde de kwis met het astronomische aantal van 65 seconden (men krijgt er 60 gratis na de eerste ronde). En speelde dan wat zowat de spannendste finale uit de hele geschiedenis van De Slimste Mens moet geweest zijn: Het kan verkeren.
Oct
4
2013
PijplijntjeOp: Friday at 12:34 pm, in: In het nederlands Donald Muylle is weer los. Geen reclameblok of “de hoogstaande Dovy-kwaliteit” wordt in de verf gezet. Donald gebruikt voor de afboording van zijn keukenplanken natuurlijk nog altijd “geen minderwaardig ABS, PVC of laserkanten, maar het zeer sterke laminaat”. En “Hoe herken je laminaat? Aan het fijne, donkere lijntje!” Ondertussen toch al een beetje last mee gehad, met de in die spots opgedane wetenschap. Want altijd als ik ergens denk het hoogwaardig laminaat te herkennen, vang ik bot, oorvegen of erger. De mevrouw met weggelaserde wenkbrauwen en “permanente make-up” boven haar ogen was hogelijk verontwaardigd dat ik haar meende te herkennen aan het fijne, donkere lijntje. Geen laminaat. De zwartharige dame in schoonheidssalon “de Brasilian” was niet content toen ik haar dacht te herkennen aan het fijne, donkere lijntje. Geen hoogwaardig laminaat. Op het wreed vuile cocaïnefeestje dacht ik ook even: is dat geen fijn, donker lijntje. Maar nee hoor: geen laminaat. De grens tussen onacceptabel morbide humor en nog redelijk acceptabele morbide humor. Niet van laminaat. De Italiaan op terugweg van de kapper, die ik meende ik te herkennen aan dat fijne ding boven zijn neus. Io non sono laminaat, stronzo! Het contract om m’n ziel te verkopen aan de duivel, dat ik dacht onderaan te herkennen aan het fijne, donkere stippellijntje. Gewoon papier.
Afijn, genoeg Hoe herkent men een blogger met achterstand: aan het fijne, donkere in-de-pijplijntje.
Sep
26
2013
Wij naar WijnegemOp: Thursday at 9:18 am, in: In het nederlands Plechtige opening der Lego-winkel. Daar moesten, mochten eigenlijk meer, we gisteren immers naartoe. In het Wijnegem Shopping Centrum, of all places. Een plaats waar ik normaal nog niet geschilderd zou willen vertoeven, maar voor Lego maakt een mens al eens een uitzondering. Ze hebben daar zowat alle dozen die Lego verkoopt. En nog een paar die je nergens anders vindt. Netjes uitgestald, met tussenin allerlei displays voor gemaakte Lego-constructies. Verlichting en meubels in de vorm van legoblokjes. En speelhoeken, natuurlijk.  Je kan er je Lego gewoon per kilo kopen, dat gaat ook:
Of peetjes volledig zelf samenstellen:  Of je kan er de grotere dozen voor een camera mikken, zodat je op het scherm te zien krijgt hoe het bouwwerk er komt uit te zien:  Er was ook een Lego-bedenker op de opening, met de doos die hij bedacht/ontworpen had. De force was redelijk strong in this one.  Kortom, ideale winkel om verlanglijsten (de boot van Lego Friends!, het griezelkasteel van Lego Monsters!, Alles van Lego Technics! De robot van Lego Mindstorms! Tips om straffeloos enkele geldroven te plegen!) samen te stellen. Al een geluk dat ik preventief mijn bankkaart geblokkeerd had, of het was daar dus verkeerd afgelopen. Mijn kinderen in toom houden dat lukte nog, maar deze vond ìk namelijk moeilijk te weerstaan:  De winkel is open voor het grote publiek vanaf vandaag, maar in het weekend van 5 oktober is er nog de extra feestelijke opening met allerlei wedstrijden, cadeautjes en de bouw van een levensgroot Lego-standbeeld …
Sep
21
2013
PlainspottingOp: Saturday at 7:26 am, in: In het nederlands Donderdag nog eens naar de “Sportdag voor Vlaamse Ambtenaren” geweest. Dat is een beetje als een “Sportdag voor eender wie”, maar dan raarder. Want met collega’s. En collega’s-vlaamse-ambtenaren dan nog. Raarder, in de zin dat de trein dan ‘s morgens ineens vol zit met mensen die nooit sportschoenen aanhebben, maar die dag dus wel. Nooit gedragen sportschoenen. Raarder, in de zin dat een aantal van de mensen die er zich naartoe bewegen zodanig uitziet als een mens die zich normaal naar een bureau beweegt dat het bewegen richting sportdag er zeer onwennig uitziet. Raarder, in de zin dat als je met iemand aan de praat geraakt, die dan meestal werkt voor een agentschap, dienst, of ding met vreemde afkorting waar je – dertien ten spijt – nog nooit van gehoord had. Raarder, in de zin dat het een beetje vreemd aanvoelt te gaan sporten op kosten van u. In de tijd dus die de belastingbetaler ons betaalt. Het gevoel ook dat als je dezelfde activiteiten op een zaterdag zou organiseren, er geen tiende van het volk zou opdagen. Maar – het moet gezegd – heb op de Sportdag in mijn ondertussen vijftien (aka tel kwijt) ambtenarenjaren toch ook al een paar mooie dagen beleefd. Fietstochten of wandelingen in nazomertjes. Pingpongtornooien, een keertje voetbal. Best leuk, en Bloso organiseert al de activiteiten voorbeeldig. Het was nu wel al een paar jaar geleden dat ik er nog naartoe geweest was. De laatste vier jaar werk ik immers maar 3/5de, en dan vond mijn eergevoel het een beetje overdreven van een van die drie dagen dat ik maar op het werk ben ook nog te gaan ambtenarensporten. Maar dit jaar toch bezweken. Had ik dus beter niet gedaan. Want het was dan wel een fietstocht in het Brusselse zoals de vorige keren – al ooit prachtig gefietst in Zoniënwoud, of richting Leuven – maar dan raarder. Raarder in de zin dat het een fietstochtparcours was dat nooit mooi werd. Lachwekkend lelijk. Kilometer na kilometer. Kruispunt na onoverzichtelijk kruispunt. Villawijk na villawijk. 70 kilometer plainspotting. Voor het gemak op het parcours eens de redelijk mooie stukken in het groen gezet, de erg lelijke in het rood.
Etterbeek – Sint-Pieters-Woluwe – Wezembeek-Oppem – Sterrebeek – Kortenberg – Steenokkerzeel – Elewijt – Vilvoorde – Machelen – Diegem – Zaventem – Kraainem en dan terug naar Etterbeek. Voorstadsmiserie. En veel luchthaven. En dus ook wat planespotting.
Raar. Afijn. Dit weekend krijgt Brussel al een nieuwe kans om het goed te maken. Want dankzij de vriendelijke mensen van België Toerisme en Enchanté mogen we als “gezin met kinderen” op verkenning in Brussel: Magritte-museum, Mini-Europa, Océade, overnachten in de jeugdherberg en dan nog autovrije zondag. Hopelijk wordt het minder raar.
Sep
8
2013
Strijk datOp: Sunday at 12:46 pm, in: In het nederlands Misverstanden, nooit gemakkelijk.  Neem nu die keer dat ik een mailtje kreeg van Veronique
Nu had ik vroeger een lief. En nog een ander lief, die dat van dat andere lief niet mocht weten. En dan sprak ik met dat ene lief af mij te contacteren met een geheime code:
Dat andere lief vond al dat gemarketing en ge-innoveer namelijk niks, en zou dan zeker niet verder lezen. U begrijpt het misverstand. En mijn spoed om Veronique – hoe kende die onze code, trouwens? – eens snel te antwoorden dat ik haar wel eens wilde uitproberen! Groot was dan ook mijn verbazing toen enige dagen later een pakje met een Perfectflow strijkhoes van Brabantia in de bus viel. En nu moet ik natuurlijk. Er iets over schrijven. Probleem, want ik ben niet de strijker in dit huis. Alle emancipatie ten spijt, sinds er hier een straf stoomstrijkijzer in huis is gekomen (schatting: 3 jaar), heb ik het nog geen enkele keer vast gehad. Snelverdediging: Emancipatie is verdeling van de taken toch? Sluit specialisering niet uit. Mijn lief heeft mijn kettingzaag, hakselaar of haagscheerder toch ook nog nooit bediend. En ik draag nooit – in de strijkhel uitgevonden – hemden. Maar uit misverstanden komen dus ook mooie dingen. Want het lief vond dat pakje wel een fijne verrassing. Ze was wel toe aan een nieuwe strijkhoes. En ze is nogal te spreken van haar Perfectflow hoes van Brabantia. Ze had dat vochtprobleem waarvan sprake met haar vorige strijkhoes – een Laurastar, ook geen brol – weliswaar enkel bij zeer lang strijken (vanaf een uur of zo), maar nu dus inderdaad niet meer. En het is voor de rest dus een zeer fijne strijkhoes. Zei ze. Als ik haar niet misverstaan heb.
Sep
1
2013
BaronfeestenOp: Sunday at 10:47 pm, in: In het nederlands Gisteren bijna vergeten, maar een flard doedelzak die met de wind meedreef herinnerde ons nog net op tijd aan de tweede keer baronfeesten rond de Stokerij van Damme. Er waren ridders. En roofvogels. Honden. Narren op paarden. Standjes met middeleeuwse ambachten. Alsmede mede. Abdijbier geserveerd door schalkse monniken. En frieten en hamburgers, daar kan geen middeleeuws thema in een 21ste eeuws evenement tegenop. En dan een kampvuur en vuurshow. Warmte op een koude wei. Vriendjes, die na de jaarlijkse zomer-diaspora richting campings, oma’s, scoutskampen en vliegvakanties teruggezien werden. De voorlaatste dag van de vakantie. Het was mooi, maar het is gedaan.
|
|
|
– zou ik graag het volgende willen vragen:
