Bye bye Google Adsense.
Hier nemen wij afscheid. En omdat in het formuliertje voor afscheid op uw pagina’s enkel ruimte is voor monetaire en advertentie-argumenten (u bracht te weinig op, uw advertenties waren niet goed van kwaliteit … dat soort dingen), heb ik "other" geselecteerd. En schrijf ik u dit epistel over het waarom.

Het was goed u gekend te hebben. Had al van u gehoord op het internet, ik had zelfs de indruk dat u mij volgde. Maar ik heb van uw diensten (12 maanden advertenties voor scheermachines nadat ge op een dag Google hebt gebruikt voor info over een scheermachine DIE GE AL GEKOCHT HAD) nooit veel gebruik gemaakt.

Maar u lonkte, en loerde. Beloofde gouden bergen. Aan de financiële historiek te zien, moet het in juli 2009 geweest zijn dat u mij overhaald hebt. Nerveus frommelde ik aan uw code, te enthousiast zette ik hem op allerlei plaatsen, experimenteerde met vreemde formaten en kleuren. Liefde op het eerste gezicht. De eerste maand, verwende u mij met 73$. De sky was de limit.

Al moet daarbij gezegd (de belastingcontroleur leest mee) dat dit wel ineens de tweede meest verdienende maand ooit was (november van 2009 was nog beter, Sinterklaas las toen mijn blog nog en volgde blijkbaar al eens de Adsense links). De gouden bergen waren toch voor anderen die zich dieper wentelden in SEO en SEA en andere vieze ziektes. Het werd minder.

De onstuimige liefde van de eerste dagen ging liggen, maar in de plaats kwam een verstandshuwelijk. Ik zette u enkel nog op pagina’s als de bezoekers via Google op m’n blog terechtkwamen (de redenering: dat zijn zoekende mensen, en aangezien de vandepotgerukte natuur van mijn blogposts mensen met een zoekvraag wellicht toch niet veel verder helpt, doen de commerciële links van Adsense dat misschien wél, en dan is iedereen tevreden). En dat bracht een euro of 10 op per maand, soms wat meer, soms wat minder, maar genoeg voor het doel waarvoor u diende: de serverkosten van dit blogje opbrengen.

Maar langzaamaan werd u ook wat bemoeizuchtig. Jammer. Begon u mailtjes te sturen dat ik 72 uur de tijd had om aanpassingen te maken, of u ging mij buitensmijten.

"While reviewing your account, we noticed that you are currently displaying Google ads in a manner that is not compliant with our policies. For instance, we found violations of AdSense policies on pages such as http://houbi.com/?p=438. Please note that this URL is an example and that the same violations may exist on other pages of your website. As stated in our program policies, AdSense publishers are not permitted to place Google ads on pages with pornographic content. This includes photos or videos which contain full nudity or sexual activities. Please make any necessary changes to your webpages in the next 72 hours. We also suggest that you take the time to review our program policies to ensure that all of your other pages are in compliance."

Eerst ging dat over images. In oude posts. En dan gaf ik toe. Misschien had ik het niet moeten doen, en toen al "Go f*ck your moral high ground" moeten roepen. Maar ik vond die centjes toch altijd een mooi tegenargument, en het waren oude posts, de images waren als ik een link legde naar Flickr niet weg en zo konden we allemaal nog door één deur.

En dan ging dat over inhoud. Ook in oude posts. Bijvoorbeeld over deze post, dat er daar onbetamelijke woorden instonden. Hier had ik al "Go f*ck you moral high ground" moeten zeggen, feitelijk, maar ook hier plooide ik verhuisde de tekst dan naar Flickr.

En nu dat allicht mooi opgekuist is, stopt ge toch nog niet. Begint ge over auteursrecht.

Hello, This message is to alert you that one of your websites is not currently in compliance with our AdSense program policies and as a result, ad serving has been disabled to your website. Example page where violation occurred: http://houbi.com/?m=200710 Action required: Check all other remaining sites in your account for compliance. Violation explanation AdSense publishers may not display Google ads on webpages with content protected by copyright law unless they have the necessary legal rights to display that content. This includes sites that display copyrighted material, sites hosting copyrighted files, or sites that provide links driving traffic to sites that contain copyrighted material. Examples of copyrighted content which may require legal rights in order to be displayed include, but are not limited to: Television shows, movies, and audio files Access to streaming cable or satellite television Books and/or e-books Video games Images. If you did not create the content yourself or if you created it using other peoples’ content as source material then you should ask yourself if you have a license or if an exception applies. For more information about potentially infringing content, please review our program policies and these tips from the policy team about avoiding copyright infringement.

Dat kan dus over vanalles gaan. Kan gaan over dit postje, waar een image van Reuters is gebruikt en weliswaar gecredit maar zonder toestemming. Of over dit, waar een image gebruikt werd om een grapje te maken want niemand anders doet dat op het internet. Of over dit, waarin een image van een Flickr-gebruiker gebruikt werd, die misschien achteraf zijn licence heeft aangepast. Of over een van mijn eigen images, die iemand anders misschien inmiddels geclaimd heeft als het zijne. Of over deze post, waarin wel degelijk links liggen naar posts waar mp3’s worden aangeboden. Wellicht dat laatste.

Maar ik weet het dus niet. En ik wil het niet meer weten. De emmmer der vernederingen is vol.

Geen moral high ground (ge hebt gelijk, er staan dingen uit de grijze zone der copyright op. Zwak tegenargument van mij: vind maar eens een site zonder). Geen hoog van de toren.

Wel het gevoel dat ge mij liever kwijt dan rijk bent. Mij, zijnde mijn blog, en blogs in het algemeen. Ooit uw troetelkind, een blogger kon geen zucht over onderwerp x laten, of de blog in kwestie stond een uur later te blinken op plaats 1 van de zoekresultaten voor term x. Nu niet meer, ge moet al heel wat pagina’s door voor ge de eerste blog tegenkomt. Recent ook uw redelijk onbegrijpelijke moord op Google Reader, dat zie ik (licht paranoïde) ook in die optiek.
Meer en meer trekt u het vrije internet, dat ding dat u groots maakte en dat u groot maakte, naar u toe. Naar uw SERP’s en Google Plus pagina’s en wat meer, want daar controleert u het beter en kan u dus beter reclame aanbieden. Want alleen zo houdt u Facebook bij. Geen verwijt, wel spijt.

Well, you live by the Google. You die by the Google. Of, zoals ik nu doe, you say Goodbye to the Google.

Ik ga nog een beetje in mijn blootje zwemmen in mijn vijver, om af te koelen. En nu zet ik daar als ik dat wil gewoon lekker een blote foto van op mijn eigen blog, op mijn eigen voorwaarden, zonder Adsense bemoeienissen. De vrijheid!!!

Geen censuur meer op mijn eigen blog dus … eh … behalve zedige zelfcensuur.

Zonder Becaus Jan
zal ik niet meer weten
van welk hout pijlen maken

of toch niet meer hoe dat hout
de duhg-luhs fur, mɪˈræntɪ, sas-uh-fras
dan wel precies moet worden uitgesproken

Zonder Becaus Jan
zal ik niet meer weten
wat gezongen

of toch niet meer hoe de band
dahft puhngk, thuh roh-ling stohns, am-uh-lee-uh roh-dree-ges
dan wel precies moet worden uitgesproken

Zonder Becaus Jan
zal ik niet meer weten
wat gedaan

of toch niet meer hoe die daad
rahf-ting, buhn-jee juhmp-ing, ˈkænjənɪŋ
dan wel precies moet worden uitgesproken

Zonder Becaus Jan
zal ik niet meer weten 
waar naar toe

of toch niet meer hoe die plaats
gwah-te-mah-lah, ay-yah-fyad-layer-kuh-tel, 
dan wel precies moet worden uitgesproken

Dat we u zullen missen, Jan
bih-kawz wee kan

– – – –

Tip: de Jan Because afscheidswake, 31 juli om 19 uur in de Sphinx-cinema in Gent. Waar onze held zijn laatste nieuws lezen gaat. Omdat ge sommige trauma’s beter in groep verwerkt.

Een licht bewolkte dag, gisteren. Hoe in lichtbewolkte hemelsnaam gingen wij onze kroost een dag lang animeren? Binnenspeeltuinen, televisiemarathons, verscheping naar een subtropisch zwembad: paniekerig werden de opties overwogen.

Ware daar niet een deus ex machina in de vorm van Disney, dat hier 4 vrijkaartjes voor hun nieuwe film en een supergrote hoop merchandising aan onze deur liet bezorgen. Een Monster University notaboekje, Monsters University stickervellen, een pennenzak, een t-shirt en Monsters University wrist slap bands voor 3 op de koop toe. Feest, quoi.

Qua voorbereid zijn voor de film waren mijn kinders dus nogal goed voorbereid. 

Dat werd dus “Gaan we al vertrekken?”, maal honderd. Volgende keer hou ik het nieuws dat we film gaan kijken toch tot we voor de cinema parkeren 🙁

De film zelf dan. Die viel, ondanks de opgeklopte verwachtingen door al dit voorgaande, voor de 4, 6 en 8-jarige recensenten reuze mee. Iets te schrikaanjagende voor de vierjarige misschien, maar alleen in het begin. 
Wat mezelf betreft ging ik ook niet bepaald ontevreden naar huis. Zeer genietbaar als pastiche op alle college movies, met underdogs die het na wat vernederingen door hun moed en volharding toch halen, en heel grappig door de vele griezelfilm-chichés die door de monsterstudenten geoefend moeten worden. En een heel goeie nederlandse versie, deze keer ook. Een maar maar: het kleine venijnige gevoel dat je van een Pixar film misschien nét iets meer had verwacht. Toy story, Up, Wall-E, The Incredibles … noblesse oblige, en die kwaliteit halen ze misschien niet helemaal. Maar “thoroughly enjoyable”, dat wel. 

Kleine tip: blijven zitten tot nà alle credits, er komt nog een goeie grap.

Speciale vermelding voor Randy Newman, die hier weeral een geweldige soundtrack neerzet. Geef die man een oscar, snel, hij heeft er nog niet genoeg.

En als afsluiter, wat hebben we geleerd op de monstersuniversiteit, meisjes?

Wat een week voor Flippen! Flipper op het moment van schrijven nog altijd in de running voor Wimbledon, en nu een Filip op de troon in Laken.

Jurgen Van den Broeck (als vierde opgever wéér net naast het podium), Mohammed Morsi (afgezet door een Sisi) en Den John (uit het scenario van Astrid in Wonderland geschreven), om maar wat minder fortuinlijken van de voorbije dag te noemen, zouden zich beter Philippe van den Broek, Filip Morsi en "de Flip" hernoemen, het kwam allemaal goed.

Van nu tot ver voorbij 21 juli dus tijd voor een rondje monarchie monomanie. Starring de almaar herhaalde vraag/mantra "Is hij er klaar voor?/Hij is er klaar voor."

Maar zei Kennedy niet al: “Ask not what your country can do for you, ask what you can do for your country”. In termen van Filip is dat dan zoiets:

Denderleeuw, you’re doing it wrong. Eh, ik bedoel: u doet het verkeerd.
Lees ik daar vanmiddag in de krant het artikel “Denderleeuw buigt zich over Vlaams Manifest”:

De gemeenteraad van Denderleeuw buigt zich vandaag over het Vlaams Manifest. Dat manifest, een initiatief van de N-VA, moet de verfransing van Denderleeuw tegengaan. De goede spoorverbinding met Brussel zorgt ervoor dat heel wat mensen uit de Brusselse rand zich in Denderleeuw vestigen. Volgens burgemeester De Dier brengt dat verfransing met zich mee. “We moeten er evenwel alles aan doen om het Vlaamse karakter van onze gemeente veilig te stellen.”

Als maatregelen wordt er blijkbaar gedacht aan:

• nieuwkomers door te verwijzen naar het Huis van het Nederlands;
• taalcursussen te promoten;
• te reageren op klachten over anderstalige reclameborden;
• de gemeentelijke gebouwen permanent te bevlaggen;
• langs de invalswegen borden te zetten met “Denderleeuw, een Vlaamse gemeente!”;
• alle verenigingen aan te schrijven met de vraag om het manifest na te leven (vb. Nederlandstalige voetbaltrainingen);
• handelaars te vragen om hun klanten steeds in het Nederlands aan te spreken;
• handelaars aan te moedigen om nieuwe winkels een Nederlandstalige naam te geven;

Qua waslijst aan manifest overbodige maatregelen kan dat tellen. Want dat is natuurlijk allemaal dweilen met le robinet (franstalige kraan) open.
De bron van le mal (franstalig kwaad) wordt er immers niet mee weggenomen. De goede treinverbinding!

Daarom: Denderleeuw, schaf dat manifest maar al af, en in één trek de treinverbinding. Sloop dat station! Geen effectievere dam tegen de horden envahisseurs (franstalige inwijkelingen) dan van uw goede treinverbinding een héle slechte te maken.

Nagekomen bericht:
How, zeg: echt schandalig, de suggestie dat ik deze oplossing zou voorstellen uit persoonlijk belang. OK, dat zou betekenen dat mijn trein er niet meer zou stoppen en dat ik zo dus sneller op het werk en thuis zou zijn. Neeneen, dat is uit pure vlaamsvoelendheid, jong. Hand op het leeuwenhart!

Een mens komt wat tegen op de baan. De nieuwe Bob-campagne bijvoorbeeld, een keer of 20 als je van bij ons in Balegem naar m’n ouders in Limburg rijdt.

Ligt dat nu aan mij en mijn overdreven snelheid in het voorbijzoeven van die borden, of zijn die vier gele mensen, vooraf georganiseerd en volledig "KLAAR OM TE BOBBEN!", zo weggelopen uit – of toch alleszins rijp voor – Guantanamo? Nu ik het eens rustig en online bekijk: NEE, dat ligt dus niet aan mij of mijn overdreven snelheid.

Wat ge tegenwoordig ook tegenkomt, als ge binnenkomt in Limburg is niet meer het ouderwetse "De Limburgers heten u welkom". Maar windmolens. Met daarop sinds kort het opschrift "Limburg Win(d)t".

Daar kan ik mij dus over opwinden. Over dat ik wel weet dat ze allicht bedoelen "Hé, Limburg wint door de wind", maar dat je hun spitsvondige naam op die manier geschreven alleen kan lezen als Limburg wint / optioneel Limburg windt. Limburg wind/t, daar had ik nog mee kunnen leven, nu zit ik mij dan af te vragen waarom Limburg wel windt, of waarheen Limburg windt, en hoe lang Limburg nog windt. Ja, het zijn lange ritten.

Dat allemaal trouwens maar als opstapje om te zeggen dat op deze blog de wind de komende week volledig uit Limburg zal komen waaien.

Ik kreeg een tijd geleden immers een persbericht"Wijnfestijn in het Hart van Europa", over een mooie wijnroute in de regio Belgisch Limburg, Nederlands Limburg en Luik: wijndomeinen bezoeken, lekker eten, mooi overnachten.
Dat leek mij wel wat voor een lang weekend, en al helemaal toen het later ook mogelijk bleek dat deels op uitnodiging van de Toerisme Limburg, VVV Zuid-Limburg en de Luikse FTPL (Fédération du Tourisme de la Province de Liège) te doen.

Een programma werd uitgestippeld, zodat ik de komende dagen Vlaanderen Vakantieland-gewijs op bezoek kan bij wijndomeinen Schorpion (Kortessem), Aldeneyck (Maaseik), Le Coq Frisé (Epen, Nl) en Fleur de Franchimont (Theux), kan gaan eten in ’t Vlierhof (Bilzen), de Beurs (Maaseik) en de Gerardushoeve (Epen) en kan gaan overnachten in Kasteel Wurfeld (Maaseik) en hotel Ons Krijtland (Epen, NL). Als dat niet schoon is.

Nu nog een geheel georganiseerde en in waanzinnig geel uitgedoste set van Bobs kidnappen – al dat wijn proeven gaat toch enige alcoholdrempels overschrijden, vrees ik – en we zijn klaar. Limburg wint, altijd.

’t Is om te melden dat mijn lief vrijdag eens echt goed van de grond is geweest. Samen met m’n zoontje nog wel, en wat vrienden uit het dorp. Ik was niet mee, geen held in dat soort dingen.

Van hoe het begon heb ik wel wat nog beelden:

En dan kwam hun ding recht:

En werd uiteindelijk heet genoeg om ze naar een naar verluidt nogal hemels hoogtepunt te voeren.

Ik bleef verweesd achter, met de rest van de kinderen:

Gelukkig had ik zoontje Daan een camera meegegeven, een – what’s in a name – Action Cam (onlangs gewonnen bij Sony). En dus zijn er wel beelden van wat er zich daarna afspeelde. Ergens in de helft komt er wat damp of zo op de lens, begrijpelijk gezien de omstandigheden. En aan het einde kunt ge u vasthouden aan de takken van de bomen.

Afijn, alles goed afgelopen. Ze hadden vanalles te vertellen. Over zwembaden en treinsporen, en de E40, en klaar zicht van Oostende tot Brussel en van de Damvallei en windmolens en Heusden en stieren in Oostakker. Maar ik hoefde het allemaal niet horen. Gelukkig hadden ze nog wat drank over om in te vliegen. Ge zoudt van minder, toch?

Grote opschudding: Walibi gaat de Speedy Pass introduceren. Geen nieuwe overkopgaande attractie of zo (stel u voor), wel een nieuw soort pas waarmee je niet meer te hoeft aan te schuiven. 15€ bovenop de gewone inkomprijs voor 4 keer in de snelrij, of 35€ om een dag ongelimiteerd het aanschuivende plebs een neus te zetten.

De kritiek is niet mals, al is dat met een woordvoerster die de naam Caroline Crucifix draagt ergens wel te verwachten. En toch, ik vind het wel iets hebben, opvoedkundig gezien dan. Ge kunt de principes van het kapitalisme immers niet snel genoeg aan uw kinders diets maken. Duitsers langs hier, Grieken daar aanschuiven.

Die knakkers in Walibi hebben dat natuurlijk ook niet zelf uitgevonden. Het komt overgewaaid uit het buitenland, waar dat soort tweesnelhedenbeleid in pretparken al langer bestaat. In Disneyworld bijvoorbeeld. Het systeem daar kwam onlangs nog in het nieuws omdat een kleine loophole er met veel zin voor vrijemarkteconomie werd opgevuld. Mensen met een handicap mogen er immers voorsteken (allez zeg, zo sociaal van Disney), en nu hadden enkele slimmeriken een bedrijfje opgericht om daartoe gehandicapten te verhuren: neem je tegen betaling zo’n gehandicapte op in je gezelschap, steek je de hele dag lekker voorbij. Gezellig voor jezelf, en de gehandicapte. En gehandicapten zijn sowieso al specialist wachtrijenlijsten.

Neen, dat gaat natuurlijk allemaal in tegen onze idee van Gelijkheid en Broederlijkheid en We Moeten Samen Door de Miserie die Een Dagje Pretpark Is Maar We Doen Het voor de Kinderen. Zeer onsocialistisch allemaal. Daarom mijn idee. Laten we een samenaankoop van Speedy Passen doen.

We groeperen ons, beloven aan de gehandicaptenorganisatie verbonden aan het laagste biedende pretpark om allemaal naar uw pretpark te komen, op voorwaarde dat we allemaal samen in de snelle rij mogen gaan staan aanschuiven. Voor 1 euro extra of zo, dan zijn ze die bij de kassa ook content. En we geven de gehandicapte een soft ijsje of wat lauwe frieten. Iedereen blij, leve de vrij ongecorrigeerde markteconomie.

Afijn. Mij zien ze in Walibi niet meer. Zei hij ferm en vastberaden, in de hoop dat zijn kinderen daar voldoende van onder de indruk zouden zijn om niet meer “Wij willen naar Walibi, daar kunt ge zo tof voorsteken, Papa!” te jengelen.

Goed nieuws: de Ghelamco Arena – zoals het nieuwe Ottenstadion, werknaam Arteveldestadion, blijkbaar zal heten – kan van kleur veranderen. Dat gaat er mogelijk zo uit zien:

Prachtig, en dan heb ik het niet alleen over de stemmige autostradesoundtrack.

Ik zie al massa’s toepassingsmogelijkheden: zo kan het voetbalstadion geel oplichten als een speler een gele kaart krijgt, rood als er gewacht wordt op het stoppen van een neusbloeding of wenkbrauwwonde, zuurtjesgroen als er een own-goal wordt gescoord, blauw als Guy Verhofstadt komt kijken, zwart als men een beetje racistisch wil doen (of als de stroom uitvalt) en paars (de kleur der verbazing) als Gunther Schepens stadionomroeper blijkt te zijn.

Knap dus, maar niet knap genoeg. Waarom niet écht toekomstgericht werken, en een stadion zetten dat:

• van vorm kan veranderen (bijvoorbeeld in de vorm van een groot vraagteken op de avonden dat Gunther Schepens stadionomroeper is)
• van parking kan veranderen (hier minder van toepassing, het is de Heyzel niet)
• van locatie kan veranderen (als het stamnummer van de club wordt verpatst aan een andere stad)
• van hoogte kan veranderen (bijvoorbeeld zachtjes in de grond wegzakken als de schaamte te groot wordt)

Of, belangrijker nog: waarom geen stadion dat van naam kan veranderen? Bijvoorbeeld in "niet Ghelamco arena". Want met zo’n naam trekt ge misschien wel veel sponsors aan (Aswebo, Edugo, Cynalco… ze gaan staan te trappelen) maar ook veel braakneigingen. En dat staat zo slordig, in eender welke kleur van licht.

“Zijt gij zelf dan zonder antisociale GASboete-beboetbare zonden”, vraagt men mij naar aanleiding van mijn post over de treinreizigster van gisteren. Strikvraag, want als ge vrij zijt van zonden en fluks de eerste steen gooit, krijgt ge natuurlijk meteen een GAS-boete van 350€ voor het werpen van stenen.

Afijn, ik zal dan maar bekennen. Ik doe ook wel eens iets fouts op het openbaar vervoer. Ik lees mee wat gij niet leest. De achterkant van uw krant. 

Ik vind dat spannend namelijk. Dan kan ik er bij verzinnen wat er misschien echt staat. Neem nu gisteren, zat ik tegenover iemand die Het Laatste Nieuws las. En die had zijn krant een hele tijd open op de achterkant van dit artikel:

Nogal absurd artikel vond ik, tenzij ik er van uitging dat het nog vervolgde op bladzijde 16. Ook de rode quotes waren beter geweest als ze wat langer hadden doorgelopen met wat er daarna misschien in de tekst stond.

’s Avonds ook eens naar die Facebook-groep in kwestie gegaan (zoeken op “Koen de Bouw van den Aldi” en ge komt er vanzelf), en daar gezien dat dit die dag zelfs op de voorpagina van de krant had gestaan.

Dat houdt ook geen enkele steek. Lijkt me dat hier een verwisseling gebeurd is in de layout-kamer. Moest zijn:

STUDENTE WIL GUY VAN SANDE VOOR KINDEREN VANAF 10 JAAR

In het kader van dat eindwerk “Lachen met Guy Van Sande” dus, makes sense.

en

TERMONT WIL GAS-BOETES IN ZONE STAD HOUDEN.

Waar ze ze mogen hebben, Gent heeft dat vieze repressieve klimaatje niet nodig. En al zeker niet voor kinderen vanaf 10 jaar, hahaha, stel u voor.

Ach ja. “Hoe slechter het weer, hoe meer grappen”. Moest natuurlijk ook zijn, “hoe meer slechte grappen”.