|
||||||
![]() |
|
Posts in de categorie « foto’s»:
okt
30
2011
VerschijningJammer genoeg niet Maria in een grot, of Jezus op een toast, maar toch een verschijning gehad, zonet: Een gans continent in mijn gras, begod. Van opzij, of van boven ziet deze Australische paddestoelensamenscholing er zo uit: 7 miljard mensen, daar staan de gazetten vol van. Maar de invasie der paddestoelen, nogal eens geen stukske meer dan 7 miljard, hoort ge daar ooit iemand over?
jan
2
2011
SperwerIn 2011 ga ik zijn zoals een roofvogel. Een sperwer zoals er hier een in de tuin zat. Met een arendsoog loerend naar prooi; op het juiste moment vertrekkend met m’n klauwen en vlijmscherpe bek al in aanslag; laag maar pijlsnel zwevend naar het nietsvermoedend vogeltje op de mezenbol; keihard toeslaand en … beng … tegen de ruit vliegend en dan enigszins versuft op een tak nadenkend over wat er zonet gebeurd is. Ja, een roofvogel ga ik zijn. Een schele.
nov
20
2010
UnderdogOMG, bekijk anders dit eens, een filmke over “Onze sloeber”: Denk dat dit – gezien de stem van Roos – niet komt uit het dan zeer ontoepasselijke getitelde Man Bijt Hond maar uit De Hondenfluisteraar. Komt dat tegen, of beter, laat het zover komen dat ge dat tegen komt. Hier zijn wij – voorlopig toch nog altijd – baas over de hond, en gaan we ook met zijn toestemming nog steeds gewoon naar de wc in een kamertje dat daar voor gemaakt is. Al lang niet meer het beestje dat hier 2 jaar geleden kwam binnenstormen: Ondertussen een bijna volwassen Golden Retriever met een slofmentaliteit. Hier in De Haan, vorige week, met een Beaufort of 5 tegenwind: Beetje té angstig van nature, té onderdanig. Trekt in contact met andere honden ook altijd aan het korste eindje. Een underdog. Zou ook een hondenfluisteraar kunnen gebruiken, om hem wat meer zelfvertrouwen in te fluisterern. Maar ondertussen wel doodbraaf dus, en dat is ook een gemak. Onze sloeber. We ziên ‘èm, zellevest mè da allemoele, zoe geire.
okt
20
2010
Kleedje1 model (Maud), 1 kleedje met verwisselbare kraag, zoom en zakje (van Juggle Angels). Fotoshoot! Erg slim idee van deze twee brusselse dames. En dan bedoel ik niet alleen dat ze ons dit kleedje bezorgden, maar ook het hele concept dat ze bedachten: ze verkopen er maar 1 kleedje (in vier kleuren) en 11 kits die het kleedje een heel andere sfeer geven. En in 1 klap 44 mogelijke combinaties. Voor elk meisje wat wils.
aug
4
2010
Camera Connection KitDe iPad en foto’s bewerken on the road, gaat dat samen? Jazeker, dat gaat samen, via dit omweggetje: Komt tot bij u via de Apple Store (in ruil voor 29 euro, gratis verzonden): Met daarin een pakje: Met daarin twee connectors die passen in de iPad. Een waarin je SD-kaartjes kan steken. Een waar je een USB-kabel op kan aansluiten: Start je de iPad met zo’n dongle eraan en een kaartje erin of een kabel naar je fototoestel eraan, komt er een tab “Camera” bij in de foto-applicatie van je iPad: Een of meer foto’s aantikken en importeren: En enkele seconden erna staat er een kopie van de foto’s in een album “all imported” en “last import” op je iPad. Als je in RAW werkt, naast die kopie ook nog jpeg-versie van de foto’s waarmee je op de iPad verder aan de slag kan. Als je verder werkt op de iPad (bijvoorbeeld opladen naar Flickr), werk je met de jpeg van de foto. Ook de andere EXIF-informatie van de foto is veranderd: Je kan er ook aan met de andere applicaties op je iPad. Hier bijvoorbeeld met de gratis fotobewerkingsapp PhotoPad (snelle tool om bvb te croppen, roteren, contrast of brightness wat bij te werken of aan levels te sleutelen): Zo kwam ik dus tot foto 1 in deze blogpost. Daarnaast kan je de iPad ook gebruiken als opslagmedium voor de RAW-files. Als je de iPad aan een computer hangt, zijn de bronbestanden er immers ook nog. Hier in Aperture, waar de preview van de NEF’s (het RAW formaat op mijn Nikon) wel niet lukte: Maar eenmaal geïmporteerd zijn de foto’s dus wel de originele fotobestanden (met dus de oorspronkelijke bestandsgrootte, resolutie, EXIF informatie en the lot): Deze “iPad Camera Connection Kit” is dus voor mij pretty much exactly what the doctor ordered. Werkt foutloos en goed, tot dusver. Alhoewel het natuurlijk nog een stapje beter ware geweest als die aansluitingen gewoon standaard in de iPad waren ingebouwd. Dat er twee dongles in zitten (USB en kaartlezer) is voor mij dubbel, maar dat komt nog wel ooit van pas. Het zijn immers maar kleine dingen, en ik kan me voorstellen dat er wel eens eentje gaat verdwijnen. De SD-lezer is trouwens interessanter om op reis mee te nemen: spaart de batterij van je fototoestel. En weer een stap richting iPad als ideale tool om mee op vakantie te nemen: in plaats dus van een laptop om email te lezen, wat sites te bekijken en aan ter-plekke-fotobewerking van de vakantiefoto’s te doen, in plaats van een stapel boeken, een stapel dvd’s voor de kinderen, een stapel cd’s voor kinderen en ouderen, in plaats van nagestuurde kranten, én in plaats van een stapel spelletjes voor onderweg).
jul
27
2010
FotoshootVoor in de rijtjes “voor alles een eerste keer” en “dat hebben we ook weer meegemaakt”: de fotoshoot. Van het hele gezin. Door Eugene Hertoghe, een professionele fotograaf uit Gent die de opdracht kreeg voor het maandblad Goed Gevoel (en wel ter illustratie van een interview over vaders die deeltijds werken voor hun kinderen, normaal gezien in het septembernummer). En dus poseerden wij happy family-gewijs op de tuintafel: Riskeerden we ons leven (of toch een natte broek) op de stapstenen van de vijver: Wurmden wij ons op het bankje aan de vijverrand: En etaleerden onszelven in de klim/speelboom: Na afloop wel last van enige kramp in onze kaken. Maar het was voor Goed Gevoel, en – zoals Eugène kwam te zeggen als hij een paar planten in het zicht van zijn Canon platlegde – alles voor de kunst … Zo vijf mensen tesamen fotograferen blijkt toch geen sinecure. Van de meer dan 200 foto’s toch amper een handvol waar iedereen van het gezin “goed op staat”. Eindelijk snap ik waarom zoveel fotografen zich toeleggen op het fotograferen van schaarsgeklede nimfen in lingerie. Dat onderwerp zit tenminste stil. Ook meteen een première, want ik meen dat dit in het 3-jarig bestaan van deze blog de eerste keer dat ik er op sta met mijn façade. Kortom: (u bent een) illusie armer, (ik een) ervaring rijker.
jun
11
2010
Na regen …Na regen … komt zonneschijn. Ja, natuurlijk. Maar ook: het moment om foto’s te maken van druppels. Op de bladeren van een gele lis, bijvoorbeeld, ik zeg maar wat.
mrt
5
2010
Shoot from the hipMocht ge een iPhone hebben, raad ik u levendig aan eens de applicatie Hipstamatic te proberen. And don’t just take my word, all the hip(stamatic) kids are doing it… Het is een camera-app, zoals er ongeveer 8.000 in de appstore zijn te krijgen, en eentje die rare effecten op je foto’s toepast (zoals 7.900 van die 8.000 photo-apps). Maar met een filosofie – een minitieuze poging om een uniek foto-apparaatje te laten herleven – en een schitterende uitvoering.
De app verandert je iPhone dus in een Instamatic-fotoapparaat. Met een zoeker, en een analoog gevoel. Met de mogelijkheid om een film/lens/filter/flits te kiezen. En een gevoel dat de keuzes die je maakt belangrijk zijn: de effecten van lens/flits/filter… zijn niet omkeerbaar, en bepalen dus je resultaat. Of als je dat liever hebt, met de mogelijkheid om verrast te worden (eens shaken maakt je keuzes random). Een video’tje maakt de werking duidelijk: Hipstamatic User Interface Demo from Synthetic on Vimeo. Kost 1€59, maar via wat ingenieuze in-app-purchases van extra lenzen, flitsers, voorzetfilters en film kunt ge er wel nog een paar euro meer aan kwijt zijn. Een paar van mijn eerste probeersels:
Instant love. Voor mij trouwens nog altijd dé reden waarom iPhone-eigenaars zo vaak vol lof zijn over hun slim gerief. Een geslaagde app als deze (zie ook Tweetie, Words with Friends, Spotify, Remote, …) verandert je toestel immers totaal van functie. Alsof je Singer-naaimachine ineens ook goeie milkshakes en deftig krentenbrood zou kunnen maken na het downloaden van een paar extraatjes. Still lovin’ it.
nov
4
2009
LibellullenAltijd gedacht dat een libel een libelle was. Gebrainwashed door een jeugd vol rondslingerende damesbladen, wellicht. Maar dat in het Frans een libel een libelulle is, dat staat wel vast. Toch zeker als ge ze op deze manier in de tuin aantreft, op knuffeldag: Wie van de twee hier de lul is, weet ik nog niet. Het mannetje, on top, of het vrouwtje, dat hier zo liefdevol wordt vastgehouden. De theorie:
Het standje dat daarna volgt en waarin ik deze twee doing the dirty aantrof is wel bekend, dat heet het paringsrad. De theorie:
De soort libel is na enig zoekwerk volgens mij de Bruinrode Heidelibel (Sympetrum striolatum). Een veel voorkomende soort. Een échte libel, geen waterjufferke. Meer info hier of hier. Dat ze in deze tijd van het jaar – voor de meeste insecten toch al een periode waarin ze op de terugweg zijn – nog druk bezig zijn aan nageslacht, blijkt ook normaal. Als ze in de herfst eitjes leggen overwinteren die in het water of de modder. Op naar een nieuwe generatie libellekens voor volgend jaar dus. Zo, genoeg ge-libel-luld.
nov
2
2009
Woot!Ongeveer een jaar geleden brandde er voor de deur van mijn werk een auto uit. Ik trok twee foto’tjes, met de crappy camera van de iPhone. En deed eens een experimentje door er een valse tilt-shift effect op los te laten. Een jaar later zijn deze twee foto’s van mijn meest bekeken foto’s op Flickr (2455 en 6353 keer and counting), en worden ze regelmatig rondgeblogd en in favorieten gestoken. Straffer nog, onlangs kreeg ik deze vraag:
Waarop ik uiteraard antwoordde:
En als antwoord ontving:
Binnenkort dus misschien in een verlaten en nog net niet failliet gegane cd-winkel in uw buurt. Maar het kan altijd nog straffer. Zo werd ik attent gemaakt op volgend filmpje, waarin Nick Harmer – bassist van de Amerikaanse mega-groep Death Cab for Cutie – door Current TV aan het woord wordt gelaten over het leven “on the road” en zijn passie voor het genre der tilt-shift: Dat waar hij tussen minuut 1:40 en 2:10 zo passievol over spreekt, dat is dus mijn foto’tje, genomen met een crappy iPhone-camera, een jaar geleden. En dat vind ik dus Woot!, dat dat zo’n mens aan de andere kant van de wereldbol inspireert en enthousiasmeert. En dat ge geen dure apparatuur of lenzen moet hebben om effect te sorteren. |
![]() |