|
||||||
![]() |
|
Archief van november 2009:
nov
2
2009
Woot!Ongeveer een jaar geleden brandde er voor de deur van mijn werk een auto uit. Ik trok twee foto’tjes, met de crappy camera van de iPhone. En deed eens een experimentje door er een valse tilt-shift effect op los te laten. Een jaar later zijn deze twee foto’s van mijn meest bekeken foto’s op Flickr (2455 en 6353 keer and counting), en worden ze regelmatig rondgeblogd en in favorieten gestoken. Straffer nog, onlangs kreeg ik deze vraag:
Waarop ik uiteraard antwoordde:
En als antwoord ontving:
Binnenkort dus misschien in een verlaten en nog net niet failliet gegane cd-winkel in uw buurt. Maar het kan altijd nog straffer. Zo werd ik attent gemaakt op volgend filmpje, waarin Nick Harmer – bassist van de Amerikaanse mega-groep Death Cab for Cutie – door Current TV aan het woord wordt gelaten over het leven “on the road” en zijn passie voor het genre der tilt-shift: Dat waar hij tussen minuut 1:40 en 2:10 zo passievol over spreekt, dat is dus mijn foto’tje, genomen met een crappy iPhone-camera, een jaar geleden. En dat vind ik dus Woot!, dat dat zo’n mens aan de andere kant van de wereldbol inspireert en enthousiasmeert. En dat ge geen dure apparatuur of lenzen moet hebben om effect te sorteren.
nov
4
2009
LibellullenAltijd gedacht dat een libel een libelle was. Gebrainwashed door een jeugd vol rondslingerende damesbladen, wellicht. Maar dat in het Frans een libel een libelulle is, dat staat wel vast. Toch zeker als ge ze op deze manier in de tuin aantreft, op knuffeldag: Wie van de twee hier de lul is, weet ik nog niet. Het mannetje, on top, of het vrouwtje, dat hier zo liefdevol wordt vastgehouden. De theorie:
Het standje dat daarna volgt en waarin ik deze twee doing the dirty aantrof is wel bekend, dat heet het paringsrad. De theorie:
De soort libel is na enig zoekwerk volgens mij de Bruinrode Heidelibel (Sympetrum striolatum). Een veel voorkomende soort. Een échte libel, geen waterjufferke. Meer info hier of hier. Dat ze in deze tijd van het jaar – voor de meeste insecten toch al een periode waarin ze op de terugweg zijn – nog druk bezig zijn aan nageslacht, blijkt ook normaal. Als ze in de herfst eitjes leggen overwinteren die in het water of de modder. Op naar een nieuwe generatie libellekens voor volgend jaar dus. Zo, genoeg ge-libel-luld.
nov
8
2009
FlitspaalbibberaarsAls Pietel – gelukkig weer on a (blog)roll lately – zich mag ergeren aan trage linkerrijstrookrijders, en de rest van zijn commentatoren aan middenvakrijders, mag ik er ook misschien mijn pet peeve op verkeersgebied aan toevoegen. Het gaat om een redelijk nieuw verschijnsel. Maar ik vrees dat het een trend wordt. Het gaat om de ingebeelde te snelle. De flitspaalbibberaar. U komt de ingebeelde snelle tegen op een autostrade. Druk of niet druk, maakt niet uit. Komt voor bij alle types bolides. Sterker nog, hij komt ook voor op alle rijstroken. En tegen alle snelheden. U herkent hem aan het rood oplichtende remlicht zodra er in de verte een flitspaal opdoemt. De ingebeelde snelle denkt namelijk dat hij te snel rijdt. Geeft niet aan welke onderreglementaire snelheid hij aan het cruisen is. Hij/zij houdt zijn hart vast voor een snelheidsovertreding, zelfs de imaginaire. Bij 140 km/u remt hij af naar 100 aan de flitspaal. Dat valt nog te begrijpen, al is het overdreven. Maar bij 120 km/h vertraagt hij tot 90. Zelfs aan 50 km/u in de file zie ik hem/haar nog in staat zijn/haar zware voet op de rempedaal te rammen. ’t Moet iets zijn met een onverwerkt verleden in verkeersovertredingen, een gebrek aan vertrouwen in de technologie van de snelheidsradar of de eigen snelheidsmeter, misschien een gaspedaal dat regelmatig al eens aan de controle van voet en hersenen ontsnapt. Ofwel vermoeden deze zondagrijders dat de waarschuwingsborden voor flitscontrole duiden op schokgolven waar hun voertuig elk moment in onzachte aanraking mee gaat komen. Gisteravond bijvoorbeeld had ik een prachtexemplaartje in het vizier. Ik reed rechts, aan 110 of zo (dat doe ik wel eens, zeker ’s avonds op de terugweg van een of ander familie-uitje als de rest van mijn volk op de achterbank collectief naar dromenland vertrokken is). Op een rustige autostrade is deze ondersoort der chauffeurs niet echt een reuzegroot gevaar op de weg. Goed voor een meewarige glimlach. Ik hou mijn hart vast als de snelheidsmeting over een heel traject (zoals nu al op het viaduct van Gentbrugge op de E17 tussen Gent en Antewerpen) veralgemeend gaat worden. Ik vrees voor de collectieve stand-still. Wel zonder snelheidsboete.
nov
8
2009
39,9° le matinWie het weet, mag het zeggen. Want wij, en met ons de wetenschap, weet het precies niet meer zo goed. Het probleem situeert zich ergens in Floortje. Al een week of drie snotterend en lichtverkouden, maar sinds deze week met een vreemde ziekte onder de leden. Het symptoom (want er is er eigenlijk maar één): koorts. Hoge koorts, altijd in de buurt van de 40 graden. Die niet wil wijken (Perdolan of Junifen krijgen de koorts wel tijdelijk naar normalere waarden). En dat duurt nu al zes (6) dagen. Twee doktersbezoeken aan de kinderdokter brachten geen uitsluitsel. Eerste diagnose was een griepje (ay caramba?), de tweede de driedagenkoorts. Maar die kunnen niet meer kloppen. Tenzij de driedagenkoorts overuren met recup klopt dezer dagen. Vandaag kon Annemie het niet meer aan (slapeloze nachten, er is een grens aan), en in plaats van nog eens naar de dokter morgen, is ze met zieke Flo naar het UZ getrokken. Niks om zware zorgen over te hebben. Maar toch, we willen het nu onderhand wel eens weten.
nov
9
2009
WhereaboutsVeel al gezegd en geschreven, over het jaar schorsing dat de aanstormende en uitbollende tennistalenten Yanina Wickmayer en Xavier Malisse kregen opgelegd door het Vlaamse dopingtribunaal wegens het niet goed invullen van hun whereabouts. Mijn vijf cent: ik vind het systeem van de whereabouts voor atleten zeker niet onrechtvaardig of fout. Hoort bij de job. Tough, but live with it, en de valsspelers eruit halen is in het belang van elke (cleane) atleet. Maar de wetgever moet dringend enige vorm van proportionaliteit in de dopingstraffen inschrijven, en alle atleten Google Latitude of zo laten gebruiken. Meer meningen, ze zijn gratis … Gaat nu allen heen in de vrede en vermenigvuldigt uw Facebook-support groepen. Oh ja, en liefste Yanina, als je dan toch een jaartje vrij hebt:
nov
10
2009
Dans voor het KlimaatNic Balthazar strikes again. Dans voor het klimaat, zijn nieuwe klimaatbewustmakingsmassadansvideoclip op het strand van Oostende is klaar, en gelanceerd: Enigste opmerkingen (en ge moogt op uw twee oren slapen, Nic, ik ga het niet over uw waanzinnige CO²-uitstoot die vrijkomt in hoedanigheid van filmprijzenontvanger en Vlaanderen Vakantieland-reporter en allround overenthousiaste mens hebben):
Maar eigenlijk is dat detailkritiek. Ik ben het helegans eens met de boodschap in deze clip. ’t Is tijd dat op de Klimaatconferentie in Kopenhagen een definitieve halt wordt toegeroepen aan de opwarming van de aarde. Dringend! Anders komt Geena Lisa Peeters zoals op 0:12 in de clip elke dag voor uw deur staan schreeuwen: Dat ge allemaal gewaarschuwd zijt, zeg ik u.
nov
11
2009
Bandy BandyHoor, hoor. Studio Brussel vierde de Belpop, met een lijst van de beste Belgische platen sinds de nipte ontsnapping aan de rampen der milleniumbug. 50. Magnus – Summer’s here Ferm lijstje. Ge valt er u geen buil aan. Zeer terechte nummer 1, 3, 5, 7 en 8 ook. Deze luisteraar vond het wel wat jammer zijn eigen favorietje niet in de lijst terug te vinden. En voor de nitpickers die zeggen dat ze het zo ook kunnen, met de hulp van Erykah Badu… Marie Daulne kan het ook zonder. Hier Live in Philadelphia: Wat een madam.
nov
15
2009
Niet naar FlorenceBeste Florence Welch, Als ik niet kom naar uw concert, op 21 februari van het jaar 2010, weet dan dat ik geprobeerd heb. Maar Proximus Go for Music punt bee ee, op mijn weg naar u tegenkwam. ’t Zit zo: ik zag de aankondiging van uw optreden op Vooruit punt be. Florence + The Machine, komt dat zien. Tickets, 22€. Schappelijk. Allen daarheen, vaneigens. Kleine domper op de feestvreugde, Florence. Het concert wordt georganiseerd door Live Nation, en bijgevolg is de ticketafhandeling niet die van de Vooruit (works like a charm), maar is het te doen bij Proximusgoformusic.be. Allez hop, Florence, ik daarheen, beetje zoeken, de concertpagina gevonden (een rechtstreekse link vond Vooruit niet nodig) en voilà, “bestel online!“… Stapke 1, en de feestvreugde krijgt opnieuw een kleine inzinking. De prijs is al gestegen naar 24 euro. En ’t is een concert met zitplaatsen (as if). Stapke 2, ik kies betalen met Visa, en ze mogen de tickets gewoon opsturen. Ik geloof nog in de eerlijkheid van den postmens. Soms. Bevestigen, dus. Waarna ik in stapke 4 beland, en me kan aanmelden, of me registreren als nieuwe gebruiker. Stapke 4 – Poging 1: aanmelden. Want ik peins dat ik al ooit een ticket via Proximus Suck At Music heb gekocht. Oei, de combinatie van mijn gsm en meestgebruikte paswoorden kent hij niet. Dan maar “paswoord vergeten” proberen. Oei, “geen referenties gevonden” voor mijn e-mail. Conclusie: ik ben hier dan toch nog nooit geweest. My bad. Dan maar eens proberen via “nieuwe gebruiker”. Waar ik kan geraken door de hele wizard van voor af aan opnieuw te doen. Piece of Cake. In ruil voor het ingeven van luttele persoonlijke gegevens ga ik eindelijk toegang hebben tot de betalingsmodule. Allemaal om u te zien, Florence. Oei, “kan de useralias niet toevoegen”. En als ultieme “Go Fuck Yourself” van Proximus Go for Fail nog de boodschap krijg mijn browser te sluiten. Right. En dat hele proces een keer of vier doorlopen. Met alternatieve emailadressen, of ’t GSM-nummer van mijn madam. Maar nougatbollen. Ik had het ook telefonisch kunnen proberen, Florence. Maar ik heb niet zo’n vertrouwen in telefonische procedures die een halve euro per minuut kosten als uit de online procedure al zo duidelijk blijkt dat er bij de bestemmeling utter chaos heerst. Ze mogen er trots op zijn, daar bij Proximus en Belgacom, dat ze hun naam verbinden aan een dusdanig competente en imagobevorderende onderneming als Go For Music en hun Tele Ticket Service. Ik heb het dus opgegeven, Florence. Ik ga er niet zijn. De dag dat gij van Dog Days Are Over gaat doen, daar in de Vooruit, ga ik thuis zitten treuren, dat het vandenondzijnkloten is.
nov
16
2009
I have newsDé trend van 2009? Misschien wordt het wel “enorme onzin die de geschreven pers haalt“. Toch zeker nu Belga de floodgates wijd openzet en iedereen gratis en ongefilterd toegang krijgt tot de telexen. Wie bedenkt er nu zoiets als www.ihavenews.be, zonder enige redactionele controle? Vijf minuten na de fiere opening is Koningin Fabiola alweer dood en laat Dardinaal Kanneels “Tetten” weten. Het belang van bronnen checken, dat kent zelfs kabouter Wesley toch al lang: Maar ook zonder de genieën van Belga lukt het verspreiden van valse berichten al aardig. Neem nu het grote artikel op pagina 3 van De Morgen en De Standaard van vandaag. Een nieuwe Rubens opgedoken uit de mist der tijden. “Portret van een jonge vrouw”, heet het werk. Men laat een aantal experten van het Rubens-museum in Antwerpen aan het woord, speculeert over de Italiaanse periode waarin het gemaakt kan zijn, en geeft redenen waarom deze Rubens zo lang onbekend is kunnen blijven. Over dit werk gaat het: Vergeefse moeite, want zeg nu zelf, dat dit schilderij een regelrechte vervalsing is ziet toch het kleinste kind. Bewijs 1: zoom ne keer in. Op de ogen, bijvoorbeeld. Antialiasing, JPEG-artifacts, pixels. Volgens mij bestond het allemaal niet in PP Rubens zijn tijd. Even nog gedacht dat het misschien aan het drukprocédé zou kunnen liggen, maar De Morgen heeft een dusdanig geavanceerde kleurendruk – internationaal gelauwerd en alles – dat dit natuurlijk niet de reden kan zijn. Bewijs 2: Die kraag, is dat …? Jazeker, het is … Ligt dat nu aan mij, of ziet u dit ook? Deze begijn haar kraag is toch gewoon een vag … eh … een oester? Dus ofwel had Pieter Paul bijzonder foute gedachten aan een vismaal tijdens het schilderen van dit “Portret van een jonge vrouw”, ofwel heeft er hier een vervalser flink lol gehad. Bewijs 3: Die hand. Kijk eens goed naar die hand. Onze dame houdt een bidsnoer of parelnoster vast, voor wie oppervlakkig kijkt. Maar dat houdt ge toch zo niet vast? Het enige dat je op die hoogte op die manier vasthoudt is een pe … eh … een banaan. Toch? ’t Is al duidelijk: de daders moeten gezocht in de Photoshop-hoek van Thisisphotobomb, 4chan, Fark, Reddit of Geenstijl. I rest my case. Ze hebben De Morgen en De Standaard en de hele kunstwereld eens goed bij hun pietje gehad, zoveel is zeker. A dirty mind is a bloginspiration for ever, zou ik anders zo mijn blogmotto niet eens aanpassen?
nov
17
2009
SchaamtelijkSinds ik “aanrijding in Moskou” gezien heb, zijn er gewoon megakeiveel dingen schaamtelijk, jom. Gisterenmorgen bijvoorbeeld, 4. Ik kwam uit het Centraal station, op een grijze maandag. Buiten (uitgang aan de kant waar het altijd naar Quick-hamburgers, hondenpis, Panoskoeken en fietssmeer ruikt) is er iets aan de hand. Een bedelaar in rolstoel is in zware discussie met twee agenten van de NMBS-politie, vermoedelijk omdat die hem vroegen op te krassen. De gehandicapte is woedend, en begint stukken van zijn rolstoel te demonteren om er mee naar de agenten te zwaaien. Ik stap voort, ’t zijn mijn zaken niet, en hoor achter mij een hoop gekletter. ‘k Heb het niet gedaan, maar eigenlijk had ik het moeten doen: Van te zeggen tegen de meneren agenten van “vous n’avez pas honte, messieurs?“, van hier een paar arme bedelaars het leven zuur te maken, en die mensen doen geen vlieg kwaad, en of ze het wel gaan kunnen halen van zo’n gehandicapt dwergje, en van of ze niks beters te doen hebben zoals bijvoorbeeld mijn fokking trein een keer op tijd te laten aankomen in plaats van met de 15 minuten vertraging van vandaag. Vervolgens te zeggen van “vous n’avez pas honte, monsieur” tegen de bedelaar, van welke planeet hij eigenlijk komt om te denken dat zijn plaatske hier aan de uitgang een God-given right is, en van of hij zich niet schaamt van fysiek geweld te gebruiken tegen de dienders van de wet want dat die toch niks gaan terugdoen tegen een machteloze gehandicapte, en van dat hij dringend eens een bad moet gaan nemen van de volgende 2 euro die hij krijgt in de plaats van die hier ter plekke op te zuipen en weer uit te pissen. Vervolgens tegen de omstaanders te roepen van “vous n’avez pas honte, messieurs dames?“, van hier zo te staan koekeloeren zonder partij te kiezen, en of ze dat ook gaan doen als er weer jodenvervolgingen worden georganiseerd en de onschuldigen worden weggesleept en ze dan ook nog gaan zeggen van “wir haven es nicht gewusst”. Om dan tenslotte te zeggen van “vous n’avez pas honte, vous, oui vous” tegen mezelve, van dat allemaal te denken, van al dat denken, en van niks te doen.
nov
17
2009
Behoed mij van den afgang
Met gratis stemadvies (in het vet) erbij, wegens goed bevonden, al eens gebruikt, sympatico, nuttig, mooi, houdt de kinderen stil, een fijne uitdager voor de MSM, contractuele verplichting, vrouwen aan de top, verrèkte handig, of onder het motto dan heb ik toch al één stem.
Een halve verstaander heeft aan een vreselijk lange lijst genoeg. Gaat heen, en stem uw stem.
nov
19
2009
KamerprijsHoera, hij is af. De eerste kamer, van onze hoogstpersoonlijke The Block “De verbouwing van de zolder”-edition. naar dit (een kamer met een gapend gat en algehele wanorde erin): naar dit (onze slaapkamer, nu): Zelfs al is dat dezelfde kamer, het maakt nogal een verschil. En voor geen geld. De planchetten zijn dezelfde als voorheen, met lik verf. De nieuwe vloer zijn een laag isolatie en OSB-platen die liggen boven de lelijke balatum. De plafond is dezelfde als voorheen. Het grootste verschil komt door de afwerking rond de Veluxen. Doe-het-zelf gedaan, en al! Al een geluk dat we in onze “The Block” niet af te rekenen hebben met deadlines, concurrerende koppels, Hans Otten noch Sanchez, schreeuwerige bellemannen, talloze onderbrekingen voor reclame, lelijke dialecten, keuringen op het “loftgevoel”, Prot noch Bie.
nov
19
2009
De HermannenAmai, Herman Van Rompuy, President van de Europese Unie? Dat we dat nog mogen meemaken. Maar wat ik me dan afvraag: wat zouden de Hermannen daar eigenlijk van vinden? Dat een Herman het zo ver schopt. Allez, De Hermannen, weet ge nog? Een terugkerend item in Villa Tempo, het onovertroffen muzikaal programma op toendertijd nog de VRT, of was ’t zelfs nog BRT toen? Die Hermans-gewijs de wereldproblemen oplosten waar ze bijstonden. Met hun witte pruiken en zwarte zonnebrillen. Het internet geeft niet thuis, op wat losse vermeldingen in de biografieën van Bart Peeters, Hugo Mathyssen en Marcel Vanthilt na. Wel een Humo-cover, uit 1985: Uit de tijd dat de covers van Humo nog wat cultureel verantwoorder mochten: de Hermannen als Janssen, Janssen en Janssens. In een decor van Di Chirico. Van de hand van de legendarische illustrator Ever Meulen. Met Eddy Wally (met een kraag die me een beetje aan dat Rubensschilderij van 3 posten terug doet denken), toen al. Come to think of it, Marie Vinck was toen niet eens geboren. Of wel, ze is geboren in 1983, en de Hermannen zijn van 1984-1986. Dus als Marie Vinck toendertijd al naakt tussen de herfstbladeren lag te krioelen, kraaide er geen haan naar. Of ’t moet een pedofiele haan geweest zijn. Verplicht af te sluiten met: Zucht, we worden out.
nov
21
2009
Net nietTreinen zijn monsters. Mastodonten die niet kunnen uitwijken en remafstanden hebben die eerder in kilometers dan in meters zijn uit te drukken. Logisch dan ook dat je op overwegen, perrons en in de buurt van treinsporen je gedachten er beter bij houdt. Tenzij je graag een morsdode kandidaat voor de Darwin Awards wordt. Neem deze nu, stomdronken vrouw valt op het spoor van de metro: : Enige schade: een kater, van jewelste. Of deze, vrouw op perron met buggy. Buggy doet wat buggy’s doen, te weten: rollen. Van het perron dus: Baby komt er naar verluidt met niks meer dan een buil van af. Of deze, idioot steekt na het neergaan der overweg-slagbomen nog rustig even over. Waarna hij wordt gevolgd door een nog idiotere idioot: Een schoen. Gewoon een schoen kwijt. En nu vandaag weer deze, een dubbele narrow escape, een close shave in het kwadraat. Van een spoor-controleur die er zich blijkbaar nauwelijks van bewust is dat op de sporen die hij controleert af en toe ook treinen rijden: Geen andere schade dan een acute hartstilstand, voor hem en voor iedereen die ernaar kijkt. Darwin heeft afgedaan, denk ik. ’t Is niet langer “survival of the fittest”. Eerder “survival van klojo’s met hoerenchance”.
nov
24
2009
23 jaar comaBelgië haalt weeral het nieuws. Van Londen tot Karachi op de nieuwstelexen. En deze keer niet omdat een domme gans 53 sterretjes meer op haar gezicht getatoëerd kreeg dan ze achteraf wilde, noch omwille van een haiku-schrijvende premier die gebombardeerd werd tot president van een half continent. Deze keer, schrijnender nog, door een medische fout genaamd Rom Houben. Rom kreeg een auto-ongeval – in 1983. Raakte daarbij volledig verlamd, werd onderzocht en bestempeld als comateus. Geen activiteit. Diagnose: plant. In leven gehouden. Gruwelijk. Alhoewel het verhaal van Rom in “To Walk Again”, de film van gehandicapte triatleet Marc Herremans, wel anders klinkt:
En hier en daar is er ook twijfel over die “gefaciliteerde communicatie” – hier bvb. te zien in een interview van Rom en zijn begeleidster Linda Wouters met het één-journaal. Zo zegt AP:
Of hier in Wired: “Reborn Coma Man’s Words May Be Bogus”
En dat 23 jaar liggen, dat blijkt ook iets anders verlopen, blijkens dit interview in The Daily Mail met de moeder van Rom:
Afijn, veel minder schrijnend is dat toch niet. Tenzij je er dit van zou denken: is dat niet de ultieme zenmeditatie? Het doel van elke boeddhist. Finaal loskomen van je lichamelijke zelf. Yoga-meesterschap. Een geestelijk leven, ongestoord door de besognes van futiele lichaamsprocessen als eten, zweten, grote of kleine boodschappen. Geen verleiding, geen afleiding. Niks dan denken. Het is niet voor te stellen. Na u.
nov
25
2009
Bohemian RhapsodyEr is een regel op internet, voor als ge early adopter wilt bevonden worden. Luidt “Link nooit naar een youTube video als er al meer dan een miljoen views van zijn geweest, als hij op de voorpagina van Digg heeft gestaan, of als u de link via uw oudtante Zulma op Facebook bent tegengekomen“. Ze hadden mij al bij de kippen die een impersonatie van Brian May en consoorten doen, maar het kon niet meer stuk vanaf die “Mama!” van Animal. Geweldig, zeg nu zelf. Maar er zijn nog meer. Deze bijvoorbeeld, geheel old-school geprogrammeerd op allerlei aftandse computerapparatuur: Of deze, van Weird Al Jankovic, die Queen eens door de Polka-molen haalde: Of deze, door “manualist” Gerry Phillips: En dan pas ik nog voor de Lego-versie, de Wayne’s World versie, de Flaming Lips cover, of de originele video, die anders ook om te lachen zijn. Mama!
nov
29
2009
StroomHoera, hoera. Weer een hoedanigheid erbij. Want na Balegemmenaar, pendelaar, geek, vader, ambtenaar, fotograafken van mijn botten, zoon, broer, viezentist, oom, peter, vriend, halftijds Roger, kennis en contact, is er deze week weer iets nieuws bijgekomen. Energieproducent! Serieus. Move over, gijlie vuile Fransozen van Suez, Electrabel, Luminus, Essent en Nuon. Want er is een nieuwe speler op de markt. Met 27 zonnepanelen op zijn dak. Ze – Ecostream – zijn hier deze week en weekend namelijk een paar stukken van onze daken komen volleggen met zonnepanelen, en een paar electriciteitskasten komen volhangen met omvormers en tellerkes. Leuk moment alleszins, als je bij een schaarse streep zonlicht in de electriciteitskast kruipt, en voor het eerst ziet dat je dagteller terugdraait. Winst! Nadeel: het zicht. Ik vind dat namelijk op niks trekken, al die daken vol zonnepanelen. Op de garage valt het nog mee, want dat dak ligt bijna compleet vol. Maar aan de zijkant van het huis is het in combinatie met de dakramen estetisch niet echt een verbetering. Maar Kopenhagen is nabij, het milieu moest dringend gered, en de financiële regeling was nog gunstig (laatste jaar groenestroomcertificaten aan 450€ per 1000 kWh geproduceerde electriciteit, en de VDAB deed een samenaankoop) dus ben ik gezwicht.
nov
30
2009
Van geen BelangMarie-Rose Morel, gevraagd naar haar reactie op het ontslag van maatje Frank Vanhecke uit het partijbestuur van het Vlaams Belang, in De Standaard vandaag:
Leuke toepassing van een Frans spreekwoord. Nog leuker ware geweest dat het ook aan de hoofdrolspelers was aangepast:
Zoiets. Beetje teleurstellend ook, de krantenkoppen, the day after. "Bom barst bij Vlaams Belang" (Gazet van Antwerpen), "Vanhecke wakkert crisis bij Vlaams Belang aan" (De Standaard), "Vanhecke stapt uit VB-partijbestuur" (De Morgen)… Beetje weinig creatief, zo weinig zout in de wonde. Had minstens gehoopt op iets als:
Afijn, nu "de lucht gezuiverd is" (dixit Filip Dewinter in Gazet van Antwerpen), kan het Vlaams Belang weer ongehinderd schoppen. Filip Dewinter zag al meteen zijn kans schoon, door likkebaardend in te haken op de Zwiterse volksraadpleging over het verbod op het bouwen van minaretten. "De Zwitsers gedragen zich als Wilhelm Tell die zich eveneens verzette tegen vreemde overheersing en vocht voor een Zwitsers Zwitserland. De islam hoort inderdaad niet thuis in Europa." Eigen katholiek klokkenspel eerst dus, in onze lieve vrouwen-toren. |
![]() |