houbi.com / blogBlogging in Balegem, Belgium |
|
||||||
|
|
Archief van juni 2010:
jun
3
2010
At The Indie DiscoOh right, d’r is een nieuwe cd van The Divine Comedy. Getiteld “Bang goes the Knighthood” (hier op Spotify, of hier tijdelijk op VPRO’s luisterpaal). Neil Hannon strikes again. Stilaan de de Randy Newman van onze dagen. Schitterende lyrics, in combinatie met vanzelfsprekende muziek. Van ontroerend naar hilarisch, en weer terug. Zeker eens te proberen, zelfs als ge The Divine Comedy niet kende, is het lichtvoetige “At The Indie Disco”. Wat mij betreft het grappigste nummer sinds “Take the Skinheads Bowling” van Camper van Beethoven. Een ode aan het tegeldansen. De lyrics: We go out to the Indie Disco At the Indie Disco, We got a table in the corner We drink and talk about stupid stuff At the Indie Disco, Give us some Pixies and some Roses At the Indie Disco And when it’s over and I’m freezing At the Indie Disco,
jun
6
2010
Nu durven veranderenWat ik me afvraag: hoeveel mensen zouden er al op dieet gegaan zijn na het zien van de Bart De Wever-affiche in deze verkiezingscampagne?
Oeps, ik bedoel deze:
Nu Durven Veranderen, echt, want dat het zò niet langer kan ziet iedereen. Wel spijtig dat het Michelinmanneke “Bibendum” is gedoopt, “Friturandum” ware ook mooi geweest. Eigenlijk wel een briljante slogan dat “Nu Durven Veranderen“, toch in combinatie met die NVA-koppen erbij. Ge moet maar durven. Het lijkt wel reclame voor “Extreme Makeover, the Hopeless Edition“. BTW: de laatste die met de slogan “Nu durven veranderen” uitpakte, dat was Geert Lambert (“Durven veranderen, nu”). De volgende verkiezingen staat BDW dus mogelijk niet meer aan het hoofd van de NVA, maar ergens met een knoop in zijn maag op een bioboerderij in Bachten-de-Kuppe. Ik kan het Denken!, maar ’t is aan Bart om te Durven! en te Doen!.
jun
9
2010
MarseditTip voor als je op een Mac werkt en al eens blogt: MarsEdit. Nog het best te vergelijken met Microsoft’s LiveWriter. Na het herkennen van je blogsettings (werkt onder andere naadloos met Blogger, Drupal, LiveJournal, Manila, Movable Type, Radio UserLand, Tumblr, TypePad en WordPress blogs), krijg je een overzicht van je laatste blogposts:
“New post” geeft je een html-editor met rondom snelle input van categorieën, tags, status:
En daarnaast een live-preview van wat je in de editor schrijft:
In de editor kan je via shortcuts of rechtermuisknop erg snel veelgebruikte code invoegen (vb. toevoegen van link is de tekst die je een link wil maken selecteren en cmd-shift-A – als er een URL in de copy-paste-buffer zit is die al vooringevuld. Timesaver!) Het is bovendien erg makkelijk om Markup-macros bij te maken, zodat je veelgebruikte stukjes code snel kan integreren. Je kan ook een externe editor instellen, zodat je als je wat meer code wil schrijven snel over en weer naar bijvoorbeeld Espresso kunt. Nog handiger is de Media functie, want past geweldig goed in mijn workflow. Je kan pictures of files uploaden via drag & drop, kiezen uit al opgeladen images op je blog, of – en dit is voor mij dus een timesaver van jewelste – je Flickr-account verbinden. Een foto inserten is dan letterlijk maar drie klikken ver (media – je foto – insert) en hij zit in je blogpost in het gewenste formaat.
En dan hopla “Send to Weblog”. Klaar is Kees zijn blog.
Wat er niet in zit: comments. Search & Replace. En tags zou beter kunnen (via een type-ahead van tags die je al ooit gebruikte bijvoorbeeld). Voor de rest, pretty ideal. De huidige versie, 3 – werkt enkel op Snow Leopard – kost 39$, misschien wel iets te duur voor wat het is. De download heeft ook een probeerperiode, dus judge for yourself. Als je nog met OS.X Leopard werkt, kan je enkel de 2.-versie van Marsedit gebruiken (je mist dan onder andere support voor WordPress-pages, integratie met iPhoto en een WYSIWYG-achtige editor) en ben je verdoemd tot de torrent-sites om het na de probeerperiode te laten werken. Nu nog een versie voor de iPad. Zou toch perfect kunnen?
jun
11
2010
Na regen …Na regen … komt zonneschijn. Ja, natuurlijk. Maar ook: het moment om foto’s te maken van druppels. Op de bladeren van een gele lis, bijvoorbeeld, ik zeg maar wat.
jun
14
2010
Ik emigreerVlaanderen trekt een gele kaart (en wallonië een rode). Waar is de tijd dat the day after iedereen de verkiezingen had gewonnen, en het land rustig oranje bleef kleuren? Van vader op zoon, en moeder op dochter.
Ik weg dus. Naar een plaats waar het wel nog ongenêneerd oranje kleurt. Nederland. Er is mij asiel beloofd. In een vluchtelingenkamp in het hoge Noorden. Ik stop mijn hebben en mijn houden in mijn koffer. En ik ben weg.
Met dank aan Talking Heads en Holland.com, die het in hun malle hoofden kregen mij een reis cadeau te doen. Naar Anjum. Let’s roll.
jun
14
2010
WatteneilandenEr moet een vergissing gebeurd zijn. In plaats van op de wadden worden wij hier in de watten gelegd. De opvang van Belgische emigranten is hier echt uitstekend geregeld. ’t Begon al goed, met een cunning plan dat lukte. Van dat als je eens ongestoord over Nederlandse wegen wil sjezen, je best een moment kiest dat ze voetbal spelen, die Kezen. En het ging goed verder, want of het nu kwam door de 2-0 overwinning op de Denen of door de vermelding “journalist” op onze reservatie, wij werden hier bijzonder hartelijk verwelkomd. Met later op de dag ook nog een bezoekje van de parkmanager van Landal Esonstad, Sjoerd Housma, en een bezoek van de parkmascotte, Bollo, aan onze deur. Om zich te vergewissen dat we niks tekort kwamen. Maar dat kwamen we niet. Want wij zijn hier immers zeer mooi bedeeld (de missus, die er geen blogbelang bij heeft, geeft het een 9 op 10). Een mooi en compleet ingericht huisje, dat wel 8 in plaats van 5 mensen zou kunnen huisvesten. Leuke keuken, een afgescheiden tuintje met zandbak en glijbaantje. Een tuinhuis voor fietsen en dergelijke. Een speelkamer, mét speelgoed. Een Playstation en flatscreen. Volledig ingesteld op een familievakantie. Op 50 meter van alle winkeltjes/restaurants van het park. Twee kanten water. Het meest links huisje op de foto is het onze:
De keuken:
Tuintje (niet groot, maar ideaal om uw kinderen ongesuperviseerd te laten ravotten, en de hond te huisvesten):
Ook al kort de omgeving verkend. Het vakantiedorp:
Een mooie speeltuin, met strandje (en koude noorderwind):
En dijken, natuurlijk. Dijken, en luchten.
En morgen eens het zwembad dopen. Misschien een bootje huren. Fietsen met de wind mee. Zeehonden spotten. Op wadden waden. Dat soort dingen. Ik hou u op de hoogte. (noot: deze reis is mij in de schoot geworpen, door Holland.com. Which I find fantastic, but you might not. Weet dan wel dat ik u met de details evenzeer zou verveeld hebben, mocht ik ze zelf gekocht hebben).
jun
16
2010
Wat gefietst, wad gewandeldFijn dagje alweer, gisteren. Wat gefietst, van Anjum naar Paesens. 6 kilometer, amper, maar toch een hele onderneming met een stevige noordwesterwind, 3 kinderen, 1 fietskar, 1 kinderfiets, 1 kinderstoeltje en een hoop bagage.
Bestemming was het “Fiskershûske” (vissershuisje) in Moddergat (dat heet daar zo). Een mini-Bokrijk met zeezout en zeemansverhalen, zoiets. Voor het eerst een verhaal in het Fries voorgelezen. Niet dat ik Fries kan, maar een kinderboek over vis Regenboogje ontcijferen lukte aardig.
Dan (de kinderen) gespeeltuind, (ik) een voetbalmatch meegepikt, en dan (Daan en ik) op zeehondentocht. Met de boot de “Silverwind” vanuit de haven van Lauwersoog naar een wad gevaren. Waar de boot tegen een zandbank voer en je eraf kon klimmen. Wandelen tot er een zandbank met zeehonden in zicht kwam. De zeehonden zaten een eind weg, maar waren gelukkig nieuwsgierig genoeg om ons een uit te komen checken. Prachtig.
En vandaag zwemmen, subiet naar Dokkum of Leeuwarden, en later nog eens zwemmen of eens rond het Lauwersmeer fietsen. En morgen naar Schiermonnikoog, of .. of …
jun
20
2010
DeeplinksNa de naamsverandering van De Post naar bpost, stel ik nog een imago-operatie voor. De NMBS, zou die ook niet eens een naamswijziging en bijhorende nieuw logo van een paar miljoen kunnen gebruiken? Ik had gedacht aan B-FAIL, eh, B-RAIL.
Met als baseline iets als “B-RAIL, waar men eerder zijn treinen dan zijn vooroorlogse auteursrechten op links afschaft”. In de opschudding rond de NMBS en het verbieden van irail.be, komt nu immers ook boven water dat de NMBS via advocatenbureau Stibbe actief zijn policy op het verbieden van ongevraagde en/of deeplinks afdwingt. Dit soort brieven sturen ze naar snoodaards (in dit geval wellicht de mensen van website www.railtimehistory.be) die de euvele moed hebben te linken naar een pagina binnenin de NMBS-site:
Groot gelijk, NMBS, die linkleggende nozems moeten dringend gestopt. Nee, in de wedstrijd “Hoe wereldvreemd kunt ge zijn?”, maakt de NMBS een serieuze kans. Alhoewel, in de Waalse pers die Google voor de rechter sleept wegens het indexeren van hun inhoud zodat mensen die misschien kunnen vinden (OMG) en lezen (OMGWTFBBQ) vinden ze wellicht nog een geduchte concurrent in eigen land. Ik stel voor dat als het echt tot vervolging komt van zo’n linklegger, we als webcommunity wat geld bijeenleggen, en op onze beurt de NMBS eens voor de rechter dagen. Wegens roekeloos geding.
jun
25
2010
BarbapapaVorige week een gratis reis in de schoot geworpen, vandaag een interviewster over de vloer, en morgen een fotograaf die mij komt vereeuwigen. Een mens zou er zich nog belangrijk door gaan voelen. Een mens, in zijn rol van vader dan toch. Want die reis (ik heb er hier al wat verslag over gedaan, maar moet nog eens werk maken van de verdere avonturen in het land der Friezen), had ik dus gekregen omdat ze een bloggend gezin zochten. Allemaal papazijngerelateerd dus. Van al de rollen in het leven, is dat toch wel de vreemdste. Kind, lief, man, werknemer, student, burger … allemaal tamelijk straightforward. Maar vader zijn… wat een vreemd amalgaan van autoriteit en tederheid. Van verantwoordelijkheid en stimuleren tot avontuur. Van rechtlijnigheid en zotheid. Van kluns voelen en bewondering krijgen. Van vasthouden en loslaten, natuurlijk. Van wegcijferen en aanwezig zijn. Van het ontdekken van je eigen vader in jezelf ook. En van het ontdekken van jezelf in je kinderen. Van verleden dus, en toekomst, en jij daartussenin, die langzaam verleden wordt en toekomst geeft. Of toch enige stuntelige pogingen in die richting probeert te doen. Papa zijn, de verzameling momenten tussen “Mijn God, waar ben ik (zijn we) aan begonnen?” en “Nice, laten we er nog een bijmaken”, een uitlokking van “multiple personality disorder”. Plus de papa’s sont en vous. Volgens de papatest besta ik uit 13% broodwinpapa, 27% kompaspapa, 20% pretpapa, 0% spookpapa, 27% flexipapa en 13% fikspapa. Een soort amorf, peerachtig wezen dus, dat naargelang het moment en de omstandigheden andere vormen en kleuren aanneemt. Barbapapa, het rolmodel van vaders. Huup, huup, barbatruuk.
jun
28
2010
Help de RijkenVraag me af waarom we Toerisme Vlaanderen en Vlaanderen Vakantieland en andere promotoestanden ter ere van het toerisme in onze contreien eigenlijk nog jaarlijks ferme subsidies toesteken, als de PvdA hun werk helemaal gratis voor zijn rekening neemt. Uit het De Standaard-artikel “Fortuinspotten langs miljonairsroute” van vandaag:
Opschudding alom (of toch in de comments). De privacy! De afgunst! De ondernemingszin! De profiteurs! De kapitaalvlucht! De zus van Van Rompuy! De belastingontduikers! Terwijl ik denk, potverdomme: da’s een gat in de daguitstappenmarkt. Socialistisch verantwoord en maatschappelijk bediscussieerbaar sportelen (overigens: sportelen, dat is een woord uitgevonden door iemand die daarvoor gestraft zou mogen worden. Het is een samentrekking van drie woorden: “sporten”, “dwangmatig nieuwe woorden voor onhippe dingen verzinnen” en “doen kokhalzen”). Ik zie meer mogelijkheden, zoals:
Ach, de rijken. Bewondering hoeft niet. Medelijden evenmin, ze zorgen wel voor hun eigen boontjes. Raymond van het Groenewoud zong het al:
|
|
|
