Een jaar of 3 geleden kwam er hier voor het eerst een GPS in huis. Een Mio, omdat die toevallig in de FNAC in reclame stond en omdat het leek of dit GPS-toestel niet alleen kon dienen voor in de auto, maar ook voor op de fiets.
Achteraf bekeken een serieuze miskoop: Het ding verloor bij niet-in-gebruik energie uit de batterij, zodat je bij elk gebruik de hele opstartprocedure vanaf 0 moest herhalen (starten apparaat, ingeven tijd en datum, kiezen taal, starten maps-programma, kiezen Vlaamse stem, ingeven route, eeuwigheid wachten op accurate GPS-locatie). De maps bleken met geen macht te updaten. Voor fietstochten bleek de batterij een serieuze hinderpaal (max 1,5 uur, zodat je het altijd uit moest zetten, en als je de weg wilde weten altijd een hele tijd moest wachten tot het weer een positie gevonden had). En, erger nog, regelmatig en meer en meer sloeg het ding tilt in het midden van een route. Bron van menige vloek en heel wat getier, kortom.

Vandaag de knoop doorgehakt: de Mio vliegt buiten. Verbannen naar het kerkhof der gadgets die ooit superinteressant en nuttig leken maar het niet waren (een plaats waar àlle gadgets trouwens vroeg of laat belanden).

Een enorme vergelijkende warentest uitgevoerd, de Test Aankoop aanbevelingen van de voorbije 3 jaar gelezen, 3 Amerikaanse, 1 Nederlands en 1 Duits forum doorploegd, 5 gadgetblogs nagelezen, prijzen opgevraagd bij 10 aanbieders. Euh … niet echt.
Gewoon even getwijfeld of ik voor een oplossing met carkit voor iPhone ging gaan (niet gedaan, wegens toch iets teveel negatieve beoordelingen online) en dan maar beslist om toch voor een dedicated apparaat te kiezen. En naar de Mediamarkt met de gut feeling dat Tom Tom eigenlijk de makkelijkste producten en met Live en kaartupdates door gebruikers eigenlijk de juiste keuzes maakt. Gekozen voor een Go Live 750.

Na eerste gebruik alleszins supertevreden van de overstap. De kaarten in 2D-weergave zien er iets minder gelikt uit, maar voor de rest alleen maar voordelen: geïnstalleerd en vertrokken binnen de 5 minuten na het afrekenen aan de kassa. Alle menu’s en commando’s lijken logisch en op de plaats dat je ze verwacht. Herberekenen van een route gaat supersnel en zonder protesteren zoals bij de vorige GPS. Routetijd worden berekend met inbegrip van zone 30’s, zebrapaden, rode lichten én verkeersdrukte, in plaats van de altijd veel te optimistische schatting bij de vorige GPS. Enorm veel informatie op het scherm. Zeer gemakkelijke en stevige houder waarbij je geen kabeltjes in de GPS moet prutsen.

Allemaal nog niet in detail bekeken, maar de eerste indruk is er altijd eentje die belangrijk is. En die zit goed.

Volgende plan: eens een beetje beter worden (van gezondheid en zo, ik sukkel met een lichte longonsteking), zodat ik de GPS in kwestie ook effectief eens nuttig kan gebruiken.

Trouwens, en omdat u er misschien iets aan heeft: ondertussen zag ik dat TomTom op zijn site de live verkeersinformatie ook online raadpleegbaar heeft gemaakt. Je krijgt er dus altijd een volledig filebeeld, niet alleen van de snelwegen, ook van je favoriete sluipweg. Hier, maar de kaarten zijn ook bookmarkable voor jouw route: vb. hier de regio Balegem-Gent.

Wat ziet mijn lodderig krantenlezend oog: Colruyt experimenteert met een nieuw aanschuifsysteem aan de kassa’s: niet meer een rij per kassa, maar een lange slingerende slang waarbij de voorste naar een vrije kassa gewenkt wordt.

“Godverdomme!”, mijn eerste reactie natuurlijk, “daar gaat mijn na jarenlang oefenen en verfijnen opgebouwde fingerspitzengefühl om de snelste kassa te kiezen”. Mijn geheime formule, iets waar ik dacht ooit nog grof geld aan te kunnen verdienen, in één klap waardeloos. Dus smijt ik ze hier maar voor de leeuwen:

x = (a/b) + (c/a) + d + e + f – g

met
x = kans dat dit de ideale kassa is
a = de lengte van de aanschuifrij
b = het gemiddeld aantal items per kar in de rij
c = het aantal +60-jarigen in de rij
d = variabele met waarde 1 als de kassierster er uitziet als een jobstudente, waarde 2 als de dicht-bij-mijn-pensioen-mij-kunt-ge-niks-meer-maken uitdrukking op haar gezicht valt af te lezen
e = het aantal om een snoepje zeurende kleuters
f = het aantal niet van een prijssticker voorziene groenten en fruit items waarvoor “groenten en fruit kassa 4” gaat omgeroepen moeten worden
g = het aantal lege kassa’s links en rechts van de rij (die als God bestaat dus misschien gaan geopend worden terwijl je staat aan te schuiven).

Dan is het slechts een kwestie van razendsnel deze formule te berekenen voor alle beschikbare rijen, om vervolgens te kiezen voor de rij waarin de hawtste MILF achteraan staat aan te schuiven. Want daarachter gaat het wachten toch het snelst.

Maar nu. De nivellering naar beneden van het kassa-aanschuiven. Iedereen wacht even lang. Het einde van de aanschuifmeritocratie. Skills en inschattingsvermogen en ervaring van geen tel meer. Nooit meer het triomfantelijke gevoel het warenhuis zeker wel een halve minuut eerder dan de losers van de rij ernaast te kunnen verlaten.
Boycot dus de slang. Als we dit laten gebeuren, hebben de communisten gewonnen!

Niet komieke comic, over een meisje en haar nieuwe knuffel, tegengekomen op twitter.

En toen huilde ik. Wranger komen ze niet.

Kijk, kijk, wat ze hier in een geheimzinnig postpakketje binnen smeten. Al goed dat ik verwittigd was, DOVO zou anders nogal werk gehad hebben:

Inhoud van de pakjes bleek niet explosief, wel nauwelijks eetbaar: droge koeken en pasta. Astronautenkost:

Ter meerdere eer en glorie van de Ik kijk vooruit-campagne. Eindelijk eens een wedstrijd met een écht straffe prijs, alleszins: een ruimtevlucht, waarde 200.000 dollar. Al hoop ik dat er tijdens die vlucht ook iets ander dan de koeken en pasta in kwestie te bikken valt, anders zou ik me als ruimtetoerist met mijn 200.000 dollar toch enigszins bekocht voelen.

Intussen heeft de mysterieuze adverteerder achter deze campagne zich ook al bekend gemaakt. Mobistar lanceert een TV aanbod.
Om een quintuple player te worden, of zoiets. Ze deden daar namelijk al mobilofonie, telefonie, ADSL-internet en mobiel internet. En ze gaan daar nu TV via satelliet bijdoen.

In theorie vergelijkbaar met wat Belgacom & Telenet aanbiedt dus, maar dan niet via de telefoonlijn of kabel, maar via de ASTRA-satelliet zoals TV Vlaanderen. Wreed simpel ziet de installatie er wel niet uit: een satelliet schotel, een ADSL-lijn, een tv-decoder, een Livebox voor de interactiviteit. En wreed veel pijlen ertussen (schoon als het werkt, maar anders moet ge naar de helpdesk van M* bellen. Say no more).

Wat ik dan wel weer interessant vind is de iPhone client (je kan tv bekijken op je Phone – iPad??? – de Electronische Programma Gids bekijken, zappen en opnames instellen):

Allez vooruit. Ik toast met een droge koek op meer concurrrentie. En minder astronautenkost.