houbi.com / blogBlogging in Balegem, Belgium |
|
||||||
|
|
Archief van december 2011:∞ The Human LakeMijn favoriete “long read” van het jaar: The Human Lake. Moeiteloos toe te passen, trouwens, ook op alle online ecosystemen, en de soorten die er gedijen. Lezen: ∞ The Human Lake ∞ What Really Happened Aboard Air France 447Twee jaar geleden stortte een Airbus 330 van Air France in de Atlantische Oceaan. Nu komt boven water waarom, de zwarte doos werd namelijk gerecupereerd. Zwaar weer en falende instrumenten, de oorzaak van de problemen. Falend menselijk inzicht en slechte communicatie, de oorzaak van het niet oplossen daarvan, en dus de crash. Parbleu. ∞ Most Contagious 2011Contagious is een Engels tijdschrift over adverteren, nieuwe media, marketing en dies meer. Elk jaar maken ze een interessant jaaroverzicht, waarin ze proberen de nieuwe ontwikkelingen van het afgelopen jaar te duiden. Trendwatching in de achteruitkijkspiegel, zoiets. Lezen: ∞ Most Contagious 2011
dec
15
2011
#Aus11-ReiseHet blijft vreemd, afscheid nemen. De laatste keer de kindjes over hun bol aaien gisterenavond, de laatste kus aan mijn lief vanmorgen op het perron, de laatste keer de trein (hij was op tijd, als een beschimping van de reputatie die hij de rest van mijn leven opgebouwd had), de laatste keer Zaventem, de laatste keer Belgische bodem. Lift-off.  Definitief afscheid, bijlange niet. Gewoon de gedachte dat elk afscheid het laatste kan zijn. Dus ook dit. Dat je weggaat, en je nooit meer terugkomt. Dat de laatste indruk die ze van je gaan bewaren die aai over de bol, die kus op het perron gaat zijn. Dat was papa, dat was Dirk. Verder leven zonder jou, want jij ging weg. Veel te zware gedachten, dus vanmorgen. Maar hey, daar stijgen we al boven de wolken, daar zijn ze al met de broodjes en iets onbestemds om er op te smeren, en een steward zonder -ess vraagt wat ik van zijn kar wil drinken. Dat gaat hier allemaal goedkomen, er komt een nieuwe horizon in zicht. Eentje met bergen. Bergen bergen zelfs. Naar Oostenrijk. Op persreis, jawohl. Door de Oostenrijkse dienst voor toerisme vier dagen op sleeptouw genomen naar hun land. In groepjes van drie, telkens twee échte journalisten met een blogger erbij, gewapend met een GPS, een huurauto en een blad met coördinaten, op tocht langs winterse ontdekkingen. Op dus naar een postkaartland waar ik nog nooit een postkaart uit verstuurde. Waar het altijd regent (of toch altijd als ik er door gekomen ben). Waar men nog op niet-ironische wijze deelneemt aan volksdansen en klederdrachtendracht. Waar Louis Michel niet meer op vakantie ging uit wraak voor Haider. Waar misdadigers Hitler heten, of Fritzl (en de krant volstaat met Amrani en Lüttich, wij moeten spreken). Waar het eten vet is en men onverstaanbaar Duits spreekt. Het Oostenrijk dat ik ken vanuit België gezien. Ik heb mijn vat vol vooroordelen dus mee, maar ook een open geest. Voor het Oostenrijk dat ik dus niet ken. Ik ga me laten verrassen, door Paul und Jennifer und Birgit und Julia und hun skigebieden en hun hutten en hun loipen en hun hotels en attracties, en hoop voor u de komende blogposts hetzelfde. Hashtag: #aus11 (beste australian open, gelieve nog even te wachten met uw tennistweets) op twitter, voor zover de wifi reikt. Ook te volgen bij Femke, Ysabel en Guido.
dec
16
2011
#Aus11-gezeichnetWaar is de tijd dat we nog uitsluitend per telegram communiceerden? Elk woord goud waard was? Deze inleidende zinnen weggegooid geld? Niet dat ik er nostalgisch naar ben, maar dan had ik gisteren en vandaag tenminste kort kunnen samenvatten.      
    En gaan we, bijzonder goed gesoigneerd, dus tevreden slapen. #aus11 is top.
dec
17
2011
#Aus11-erordentlichSneeuw, het thema van de dag. Want de winter heeft, geheel tot vreugde van de plaatselijke toeristische diensten, toegeslagen hier in Oostenrijk. 25 centimeter sneeuw of daaromtrent, daar gaat het hart van een skistationverantwoordelijke sneller van slaan.  Eerst de rit van Matrei-in-OstTirol naar Ramsau am Dachstein. Die in normale omstandigheden een uurtje zou geduurd hebben, maar nu in twee-en-een-half uur sneeuwploegen werd herschapen. Mieke, chauffeur van dienst, ploegde er echter als een volleerde sneeuwploegster door, dus geen zweet. Behalve misschien een beetje zweet, toen er werd vastgereden toen we bijna ter bestemming waren. Dan moest het programma omgegooid, want een bezoek aan de Dachstein-gletsjer zat er in deze omstandigheden niet in, en gingen we sneeuwwandelen. Beeld u in: nordic walking op een plastieken platformpje met ijzers onder.  Knudde? Vergeet het. Het werd een prachtige wandeling, zeker eenmaal we in de diepe sneeuw belandden. De berg op.  
 En dan, na een uur of drie, naar beneden, waar een hemels bordje wild-charcuterie en Jaegerthee op ons stond te wachten. Theorie: alles smaakt na een uur of drie sneeuwwandelen, maar de theorie heeft ook een amendement dat deze vers afgeknalde gemzen-schijfjes, salami van ree en wildpaté met mierikswortel en uitjes die we daar kregen ook zonder inspanning whatsoever sensationeel lekker zou bevonden kunnen worden. En dan naar het hotel (Berghof, Ramsau im Dachstein) dat op het eerste gezicht vrij traditioneel leek, maar bij nader inzien bleek te beschikken over een geweldig uitgebouwde sauna-kelder met zwembad. Buiten-panoramasauna met ijskoud meertje er langs en alles. En dus zweetten wij een eind weg met zicht op de nog altijd vallende sneeuw en koelden we ons af in ijs-ijs-koud water. En sloten we het dagthema af door eens naakt door de sneeuw te rollen (foto’s not included). Het avondeten was er teveel aan, maar daarbuiten alweer een fijne – méér dan fijne – dag beleefd in Oostenrijk.
dec
20
2011
De Pot Op etceteraNa mijn (niet verkeerde doch te ingewikkelde en dus) gefaalde idee voor een actie voor Music For Life van vorig jaar, dit jaar hier geen activisme meer van mijn kant. Wel steun aan een paar sympathieke initiatieven. De Pot Op
Hoe loopt het: Na drie dagen al zeker 800 foto’s gemaakt, dus al minstens 8000 euro verdiend. Maar er is budget tot 100.000 euro! Allen daarheen dus. Plaats: Vandaag tussen 2 en 10 uur nog op de Kouter in Gent. Morgen, donderdag en vrijdag op de Ossenmarkt in Antwerpen. Kost je: niks. Te doen: langsgaan, of de actie steunen door te “liken” op Facebook Tweet for Life
Hoe loopt het: Huidig bod (openminds.be) staat al op 10.000 euro. Kost je: niks, en 2 seconden ergernis wie u volgt op twitter. Te doen: simpelweg inschrijven op tweetforlife.be. Een tweet doen dat je inschrijft, en eenmaal het winnende bod bekend, de winnende tweet 1x versturen. Big Brains for Life
Plaats en tijd: Woensdag 21 december 2011 van 18:45 tot 22:15 Kost: Studenten: 50 euro. Normale prijs: 250 euro. Inschrijven op http://bigbrainsforlife.be Te doen: als je al eens een social-media-congres bezoekt voor het werk of eigen vorming, zeker naar dit gaan En last but not least Guidooohh for Life
Plaats en tijd: nu nu nu, op http://tvloeitergewoonuit.wordpress.com Kost: Zelf af te spreken met hem. Details Te doen: foto opsturen, prijs afspreken en eens goed lachen met wat hij ervan maakt.
dec
24
2011
Shockerend of nietNet in de life foto’s van het jaar zitten snuisteren. Een jaar met zoveel straffe gebeurtenissen (tsunami’s, vallende dictators, protesten, economische rampspoed …), dat moest wel straf fotomateriaal opleveren. Er viel me wel iets op. Vier of vijf maal krijgt de bezoeker van deze fotogallerij een boodschap, die je moet wegklikken om de foto erachter te kunnen zien. Dat de foto in kwestie mogelijk shockerend is. Warning. The photo behind this screen may be disturbing to some viewers. Tijd voor een testje dus. Opgepast: bevat verontrustende beelden. Maar welke. Herkent u de shockerende foto’s? Haalt u ze eruit of niet. Antwoorden onderaan.
dec
26
2011
#Aus11-ende-vorbeiNiks is voor altijd. 4-daagse persreizen waar ik als blogger-in-residence-on-location op meemocht dus al zeker niet. Dag 1 was de heenreis, dag 2 skiën en culinair genot, dag 3 sneeuwstorm, sneeuwwandelen en sneeuwsauna. Bleef dus nog dag 4. De wereld bleek er ’s morgens weer helemaal anders uit te zien, die ochtend van de vierde dag, in Ramsau am Dachstein (en niet Dachau mit Rammstein, zoals een van mijn twittervolgers verkeerdelijk meende te verstaan). De sneeuwstorm van de dag ervoor had plaatsgemaakt voor kalmte, witte landschappen en zowaar: zon en blauwe hemel.
Ramsau is een zeer uitgestrekte gemeente en gaat – naast een flink aantal skibergen, het vormt één skigebied met Schladming – prat op zijn zeer uitgebreide netwerk van langlaufpistes. Meer dan 200 kilometer, meer bepaald, en ook dat moest natuurlijk #aus11-probiert worden. Te dien einde werd een plaatselijke beroemdheid #aus11-sein-bett-getrommeld in de vorm van Gunter, zonder H. Sympatisch en alles, hoe hij een langlaufles van drie dagen in een voormiddag probeerde te proppen. Van opwarming tot staptechniek, met en zonder stokken, met en met vallen.
Het bleek mijn ding niet, dat langlaufen. Had het als kind wel eens gedaan, en herinner me toch redelijk #aus11-der-Schlag gekund te hebben. Maar nu dus niet. Het stappen dat ging, alhoewel het in mijn ranglijst van “favoriete bewegingen” de top 5000 toch niet gaat halen. Gelukkig was er geen tijd voor een volle dag langlauf of ik was al lang gaan lopen. De rest van het reisgenootschap genoot wel met volle teugen, dus het zal wel aan mij gelegen hebben, maar de 4 kilometer die we deden volstond ruimschoots. Net op tijd terug dus in het hotel (Berghof, Ramsau im Dachstein) voor een Wiener Schnitzel (when in Rome…) inpakken, een dertigtal centimeter sneeuw van en voor onze huurauto (Hertz!) scheppen en wegwezen. Nu ging de reis naar Salzburg, waar Julia – de meereizende afgevaardigde van de Oostenrijkse toeristische dienst – aan haar eigen kerstvakantie kon beginnen. Wij onze huurauto (een Hertz!) afleverden aan de huurautoafdeling van het vliegveld (de balie van Hertz!). En de terugtocht definitief werd aangevat. Salzburg airport, waar we de groepen van Guidoooh (zijn verslagen hier en misschien, hopelijk, straks nog meer hier) en Aardbeiwormpje (haar verslagen hier en hier en hier en hier en hier en hier) al terug zagen. Na de 3 gezichten van sneeuw in oostenrijk (nog net geen sneeuw genoeg – sneeuwstorm – sneeuw in de zon) kreeg ik er ’s nachts in België nog een vierde bij. Papsneeuw. En ik een paar dagen geen pap meer kon zien, zeggen. ∞ Online Trendrapport 2012Schandalig. Mijn bijdrage aan het Netlash trendrapport 2012 is GEWEIGERD. Mijn voorspelling voor online trends in 2012, was nochtans kort maar krachtig.
Dus ga maar heen, en lees dat verdomde trendrapport. Schoon vormgegeven en vol interessante inzichten. Maar ga eind 2012 eens na waarover het meest heen-en-weer gemaild werd. En weet dan dat de enige bijdrage die er toe deed, niet werd opgenomen. Of VERGETEN. Of in de SPAMFOLDER IS BELAND, dat kan ook. Lezen: ∞ Online Trendrapport 2012
dec
31
2011
0/366
Nieuw jaar, nieuwe voornemens, ik doe daar niet aan mee. Maar wel een plan. Om eens zo’n 365-project doen. Elke dag een foto, al dan niet met een verhaaltje. Pro:
Contra:
Daarom een paar regeltjes – het dogma 95 van mijn 366 project – dat ik me voorneem:
Voilà. Beschouw dit als een eenmalige kennisgeving. Een verwittigd mens is er 366 waard. |
|
|
