|
||||||
![]() |
|
nov
25
2007
Mijn dorpVanmorgen naar de bakker met Daantje. Tussen de velden, naar het dorp. Broek, Diepestraat, Berg, Balegem. Vogeltjes, boerderijen, een haas vlucht weg. De kerktoren blijft stil. Geen mens op de baantjes. Wegenwerken (het dorp ligt open), maar op zondag niet. De bakker nog bereikbaar. Vijf koffiekoeken zeggen, en dan pas welke, zodat ze de juiste zak kunnen kiezen. 8 pistolets. Terug naar huis. Weer tussen de velden. Een kraai krast. Ons straatje. Bij de buren is een schaap ontsnapt. Een oud mannetje was ook al gestopt: “Zeg Irène, ao schoap is deruut”. Met vereende krachten het terug in de wei geleid. Naar de warmte binnen. Sinterklaas is vannacht langsgeweest. Of zwarte Piet. Heeft de Sinterklaasbrieven meegepakt. En een chocolade eitje achter gelaten: tijgertje, winnie de pooh en een kangoeroe. De blik in de ogen van het ventje als hij het ontdekt. Call me a sentimental old sucker, maar Sinterklaas, zo’n morgenwandeling, het dorp, daar krijg ik dus waterogen en een krop in de keel van. Wim Sonneveld’s “Mijn Dorp” is de schuldige:
Wondermooie tekst. Ontroerend lied. De schoonheid én de vergankelijkheid. Maar het bestaat nog steeds. En vandaag had ik het, even dat gevoel dat ik in een “ansichtkaart” rondliep. En dat ik hoop dat hij er over twee generaties aan terug zal denken. Hoe hij in Balegem naar de bakker liep. En alles goed leek zoals het was. En dat zijn papa wilde, dan dat dit nooit voorbij zou gaan. 2 reacties tot nu toe. Reageer zelf...![]() Heel herkenbaar, al heb ik dat gevoel vooral als ik op een vroege avond door de ingeslapen dorpskern – niet van Balegem maar van Olmen – loop, of als ik met zoonlief over een modderpad door het bos richting school fiets, en dan op het einde nog even door het kerkepaadje rijdt… Comment by AnneTanne — 25 november 2007 # ![]() Ik krijg er voorwaar ook een warm gevoel van. Comment by Artemis — 27 november 2007 # En nu?
|
![]() |