Mar
26
2008
Op: Wednesday at 10:36 pm, in: blogs, In het nederlands
Dat van dat shoppen heb ik wegens acute én chronische shopallergie even aan de kant gelaten.
De opdracht vandaag in de “wijvenweek” luidt: “de ideale man”.
Cool. Daar kan ik kort over zijn.
Want ik ken hem niet.
‘t Is te zeggen.
Ik ben hem niet.
Want als ik het was, dan was ik niet mij.
Dan was ik altijd lief. En nooit boos. Dan gaf ik nooit kritiek. Niet geërgerd over kleinigheden en pietlutten. Steeds zen.
Dan was ik altijd handig. Nooit vloekend op een krom geslagen nagel. Niet twijfelend aan het gereedschap.
Dan kookte ik als een chef. Sloeg ik niet in paniek zodra er meer dan 2 dingen tegelijk op het vuur staan. Probeerde ik alle dagen nieuwe dingen uit.
Dan beminde ik als een God. Had ik de ideale penis in real life, niet alleen in Google-zoekresultaten. Wist ik ook na 50 jaar met dezelfde vrouw avond na avond nog te verrassen met een nieuwe versie van het beest met de twee ruggen. Kwam, en deed ik komen, en steeds op het meest perfecte moment.
Dan was ik clean als een pas met Mr. Proper gepoetste badkamertegel. Dan stonken mijn sokken niet. Dan waste ik al mijn onderdelen bij het minste onaangename luchtje. Dan liet ik geen winden, laat staan boeren. Dan was ik altijd presentabel. Ook als ik net uit mijn bed kom. Of net in de tuin gewerkt heb.
Dan was ik sociaal als een roddeltante. Geen angszweet bij de gedachte aan bezoek. Dan was ik een spraakwaterval.
Dan was ik gro(o)t(er). Recht. In plaats van dat magere, kromme lijf van mij. Had ik spierbundels, wasbordje, the lot.
Dan speelde ik muziek voor jou. In plaats van er alleen naar te luisteren.
Dan schreef ik je gedichten. Vereeuwigde je op doek. In plaats van dat alleen in mijn dromen te doen.
Dan wist ik op alles een antwoord. Zeker op de vraag “komt alles goed?”
Aan gebreken dus geen gebrek (voeding voor de stelling van Els ““mannen en vrouwen verschillen amper, maar we willen het niet toegeven””).
En toch en toch.
Dan was ik niet mij. En ik hou wel van mij te zijn. En sinds er iemand (the one we refer to as “mijn madam” dus) van mij houdt , des te meer.
