houbi.com / blog

Geachte baas,

Ik zie na de pijnlijke gebeurtenissen van vanmorgen geen andere keus dan mijn ontslag in te dienen. Wel vraag ik vijf minuten van uw tijd om ook mijn relaas van de feiten eens te mogen doen. Hopelijk gunt u mij dit nog.

Gisteren belandde in mijn inbox een uitnodiging voor een meeting van Brigitte van de dienst communicatie. “Dringende vergadering over enkele hot issues“, was het onderwerp. In de body: “Lokaal 12.06. Koffie voorzien. Dit is een zgn. topless meeting. Geen speeltjes dus. Laat de creatieve sappen maar stromen!“.

Ik geef toe, dat van die “topless meeting” had ik béter moeten opzoeken op Google. Maar Google Images met Safesearch off geeft nu eenmaal een andere indruk van dit gebeuren dan Google’s gewone zoekresultaten.
“Nieuwe tijden, nieuwe zeden”, dacht ik. Als er zelfs van de rechter ongestoord in de duinen homoseksueel gecopuleerd mag worden, dan zal een topless meeting ook wel kunnen.

Het vooruitzicht van de blonde Brigitte “oben ohne” vooraan de vergaderzaal te zien staan leek mij niet onaantrekkelijk als vooruitzicht. Maar het leek mij ook wat oneerlijk. Waarom zouden vrouwen door topless te vergaderen intieme details blootgeven, terwijl de mannen zonder hemd eigenlijk nauwelijks iets zouden prijsgeven. Als notoir voorvechter van gelijke rechten voor mannen en vrouwen en vrijetijdsnudist (trouwe klant van publieke sauna’s, frequent bezoeker van het naaktstrand in Bredene en de nudistencampings aan de Côte d’Azur) wilde ik een gebaar stellen: ik zou ook eens wat laten zien.

Prompt stuurde ik Brigitte een mailtje terug.
“Brigitte. Als jullie “topless” komen, dan wil ik het zelfs “helemaal zonder” doen! Is dit OK voor jou? Zet de verwarming wel hoog genoeg!”
Haar antwoord.
“Tuurlijk. Belangrijkste is dat je er bij bent. Het verslag krijg je toch achteraf. Ik zal eens checken bij de Dienst Gebouwen of de verwarming hoger kan. Tot straks.“.

Dus nee, ik ontken niet dat ik gisteren poedelnaakt door de gangen heb gelopen. Ik ontken niet dat ik in mijn Adamskostuum vrolijk fluitend voorbij Anouk en Sylvie van de receptie ben gewandeld. Ik ontken niet dat ik met mijn spel in de wind nog een sigaretje heb staan roken in het rokershoekje. En in mijn bloot gat stond te plassen in het herentoilet naast Alfons van de dienst Verzending.
Da’s allemaal waar. Maar ik ontken ten stelligste dat ik bij het betreden van vergaderzaal 12.06 een erectie had.

Hadden ze mij daar nu kalm en bedaard uitgelegd dat “topless meetings” een uit Amerika overwaaiende trend zijn waar je zonder Blackberry, laptop of ander communicatiespeelgoed naar een vergadering trekt. Opdat je creatieve linkerhersenhelft haar werk kan doen in plaats van te multitasken. Dan was ik gewoon terug gegaan naar mijn bureau. Had ik mijn onderbroek en kleren terug aangetrokken, en was ik – met rode kaken weliswaar – gewoon komen meevergaderen.
Maar nu. Er zijn er in het tumult dat volgde op mijn blote verschijning ongelukkige dingen gebeurd.
Misschien was mijn binnenkomer met “Allez, waar zijn hier nu de blote tetten?” wat grof? Of reageerde ik te gepiqueerd toen Bernard van de boekhouding mij beval buiten te gaan? Ik had beslist zijn broek niet mogen aftrekken. Dat er daarna een worstelpartij met hem volgde die – dixit Brigitte “nog walgelijker was dan Borat’s naakte worsteling met die dikzak in het hotel“, is hoogst onfortuinlijk.
Maar was het echt nodig dat Brigitte dit gevecht in mijn nadeel beslechtte door mij keihard in het kruis te trappen? Niet erg sportief van haar, en verdomd pijnlijk! En konden Bernard en zijn compagnon van IT niet anders dan mij als een soort naakt speenvarken ondersteboven door de gang te dragen, en mij in mijn blootje op straat af te zetten? A man has his pride! Op die manier bewaren Sylvie en Anouk van de receptie misschien geen al te flatterende herinnering aan mij.

Ik hoop dat u inziet dat dit gewoon een spijtig geval van spraakverwarring was. Uiteraard begrijp ik dat na de opschudding die mijn blote verschijning heeft veroorzaakt binnen dit bedrijf niet langer kan functioneren. Ik vraag u alleen de politie niet op de hoogte te brengen. Een strafblad met zedenfeiten is toch echt niet nodig! Bedankt voor uw begrip.

Met hoogachting.
Cornelius Bracke. Lokaal C4.