|
||||||
![]() |
|
Posts met de tag « Ane Brun»:
feb
25
2012
Liz GreenIk weet niet of ze al op uw muzikale radar was gesignaleerd, vandaar dat ik dacht “ik vraag het eens”. Of u ook vindt dat het mooiste van dit jaar tot nu toe komt van Liz Green. “O, Devotion”. Beschikbaar op Spotify, bijvoorbeeld. Als je houdt van bijvoorbeeld Alela Diane, of Ane Brun, zoals ik toevallig doe, dan is Liz Green your man. Woman, zelfs. Deze plaat op de hoogte van “The Pirate’ Gospel” of “Changing of the Seasons“. De blues, maar onversneden, puur, zelfs zonder “grain”. Zoals De Standaard terecht schreef:
Of zoals Humo al even terecht zei: “‘O, Devotion’ is het straffe debuut van een piepjonge blanke bluesneger.“. Ook als ze een videoclipje maakt, bijvoorbeeld: Of als ze langskomt bij Duyster, zoals vorige week, en The Quiet zingt: Dezelfde song ook verkrijgbaar als “concert à emporter“, maar dat blijft iets te lang ingezoomd op een riooldeksel. Kortom, ik word warm van Liz, de zangeres, de muzikante. En wil ze u warm aanbevelen.
dec
18
2008
2(00)8 CD’sU kan zich inbeelden dat er hier nogal gefeest is de voorbije dagen. Niet elke dag wordt een mens immers 181ste van de 210 in de verkiezing "Site van het Jaar", niewaar. Maar nu het stof terug is gaan liggen, dreigt natuurlijk een debâcle. Torenhoge verwachtingen en hoe eraan te voldoen? Trac. Gaat men niet bij elke blogpost uitroepen van "Amai, als dat de 181-beste site is van gans Vlaanderen, wat voor een miserie moet dat dan niet zijn bij de 182-beste"? Ellende! ’t Is daarom dat ik eens extra mijn best gedaan heb. Met een blogpost die nèt dat tikje langer dan gewoonlijk is uitgevallen, dus. Met de 28 beste cd’s van 2008 in de hoop dat er dan voor u, en u, en u, iets interessantigs bij zit. Om uit te printen, dus bij uw volgende bezoek aan de muziekwinkel. In ’t kort is dit mijn lijstje:
In het lang, na de klik (Ge krijgt er voor al deze platen mijn eigen mening, die van de eminenste muziekkenners op het wereldwijde web, en een schuifke uit de graaikast van YouTube en consoorten. Niet gewoon een videoke uit de plaat, maar meestal acoustische of live-versies, radio- of televisieoptredens die artiesten deden in het zog van deze cd’s. Er zit daar kippenvelmateriaal bij.)
apr
28
2008
Mixing the night awayMichel verwoordt niet alleen in a nutshell wat er allemaal mis zit aan muxtape (een gammele service waarmee je muziek kan uploaden en vervolgens verspreiden, die na enig knap werk van o.a. Koen Fillet opgang maakt bij het Vlaamsche blogheir), hij biedt meteen een valabel alternatief: mixwit. Hier mijn mix in aanbouw, met een track van de cd’s die in 2008 tot nog toe mijn boot gerokt hebben (Nick Cave, the Notwist, dEUS, Ana Brun, Hercules & Love Affair, Duffy, Portishead).
Wat bij Michel’s argumenten nog niet bijstaat is dat muxtape je eigenlijk feitelijk een illegale uploader maakt, in the companionship van torrent-seeders of toch tenminste mp3-bloggers. Want als aanbieder van zo’n K7’je doe jij het uploaden van de muziek (naar Amazon’s S3-services), waarna jij (of andere bloggers) vervolgens zorgen voor de verspreiding van die files. Hoe muxtape-verspreiders onder een dikke vette SABAM-factuur (als die er over een jaar of 3 achterkomen dat het bestaat) of erger gaan uitgeraken, beats me… Mixwit neemt een andere weg. Jij stelt een mix – eerder een tracklist – samen van muziek die al ergens op het internet staat te staan. Jij biedt die mix vervolgens ook niet zelf aan op je blog, maar geeft op je blog een view naar die elders bewaarde mix. Komt misschien eveneens in aanmerking voor een factuur van SABAM of andere rechtenhouders, maar hier heb je als case dat je noch de muziek, noch de mix zelf host. De SABAM-factuur komt hier dus mixwit toe (die hem mogen betalen met reclame, bvb) en de “of erger” degene die de eigenlijke muziekfile host.
mrt
23
2008
Ane Brun – Changing of the SeasonsAne Brun blijkt in Scandinavië een begrip. Een simpel meisje, maar ze wordt er met awards overladen. Haar nieuwe plaat staat op het hoogste plaats in de album-lijsten in Noorwegen en Zweden (haar geboorteland en het land waar ze naar verkaste). En ik, ik kende ze niet. Haar vorige (tweede) plaat “A temporary dive” uit 1995 werd niet alleen in het Hoge Noorden gesmaakt. Wereldwijd kreeg ze er goeie reviews voor. En ik, ik had er nooit van gehoord. Haar nieuwste plaat “Changing of the Seasons” werd geproduceerd oor Valgeir Sugurdsson. Die eerder werkte met Björk. En Sigur Ros. En CocoRosie. Mùm. Bonnie Prince Billy. En nu dus Ana Brun. Maar ik, ik wist dat dus niet. Gelukkig is daar nog mijn rots in de branding ter ontdekking van nieuwe muziek: VPRO’s drie voor twaalf Luisterpaal. Daar krijg je week na week spannende releases voorgeschoteld die je in hun geheel kan voorbeluisteren. En zo kwam werd het tussen Ane en mij toch nog iets. José Gonzalez. Nick Drake. Het zijn twee mooie vergelijkingspunten voor Ana Bruns muziek. Eentje past er haar nog beter: Joni Mitchell. Poëtische, rake teksten. Rustige muziek. Subtiele gitaar of piano. Een hypnotiserende stem. Bittere melancholie. Als een van die perfecte Zweedse detectives op Canvas. Wallander. Van Veeteren. Spannend, maar op ’t gemak. En daarmee ontroerend knap. Luister (en kijk) zelf: The Treehouse Song video The Puzzle video: Tracklist: 1. The Treehouse Song Lyrics over here. Het zijn parteltjes. Met prachtige teksten:
Een liefdesaffaire verbrijzelt je persoonlijkheid. Maakt haar een puzzel, met veel te veel blauwe stukskes in de lucht. Hier de titeltrack:
|
![]() |