Feest! En als gij mee wilt feesten, lees zeker tot het eind, er valt hier zelfs eens iets te winnen.

Mijn feest komt er omdat de meter van mijn zonnepanelen – een gründlich oranje en groen pinkend tellertje – meldt dat er hier 1000 kiloWattUur geproduceerd werd.

Met die 1.000 kWh, is ons eerste groenestroomcertificaat binnen. Ik kraak dus een figuurlijke fles champagne van 450 euro. Waarvoor ik nu dus blijkbaar mijn buren moet bedanken. En Eandis. En de CREG. En de VREG. En de Vlaamse belastingbetaler. De politiek. De groenen. De klimaatopwarming. Whatever. Zolang dat groenestroomcertificaat maar betaald wordt, natuurlijk 😉

Interessanter eigenlijk vind ik de vraag of dat eigenlijk veel is, zo’n 1000 kilo Watturen.

1 kiloWattuur aan opgewekte electriciteit, blijkt – blijkens deze coole infografiek van General Elektriek – goed voor bijvoorbeeld 278 uur een gsm-oplader laten werken, voor 17 uur een 60 Watt-peertje laten branden, 3 uur iPads in een blender blenden. Best veel.
Alhoewel: een flatscreen tv kan je er amper een avondje mee laten spelen, de wasmachine kan er 2 uur op draaien, een elektrisch kookvuur 1 uur, de droogkast 20 minuten.

Veel, en niet veel, dus.

Maar nu heeft een stuk van mijn dak dus al duizend keer zoveel electriciteit gemaakt. Da’s 278.000 uur een gsm-lader laten werken (32 jaar!). Da’s 17.000 uur een 60 Watt peertje laten branden (bijna 2 jaar), 3.000 uur iPads in een blender blenden. Da’s 5000 uur de televisie laten spelen. 2.000 uur de wasmachine laten draaien, 300 uur een droogkast laten werken.

En dat elk jaar 4 à 5 keer. En dat een jaar of 20, 30?, 40?, 50? (de zonnepanelen blijven werken, verliezen wel elk jaar een beetje aan capaciteit, omvormers zijn wel om de 10 jaar aan vervanging toe).

Best wel veel dus. En dat voor iets dat daar gewoon op uw dak ligt te liggen? En dat, veel meer dan dat financiële aspect van die groenestroomcertificatensaga, geeft mij een goed gevoel. Feest dus.

En nu – bedankt voor uw geduld – naar dat andere feest. Voor u. U kan hier – met dank aan Adhese en Bostoen en hun Win Energy For Life-actie – namelijk drie dingen winnen.
1. Een GSM-oplader op zonne-energie.
2. Een gratis B&B-overnachting in een Kijk-Passiefhuis in Lochristi (Gent)
3. Een installatie zonnepanelen ter waarde van 15.000 euro. Op uw dak.

Voor prijzen 1 en 2 doe je mee door een mailtje te sturen naar wedstrijd@houbi.com *. Die prijzen mag ikzelf immers uitdelen.
De hoofdprijs gaat ge zelf moeten versieren, en wel door u te begeven naar deze pagina. Succes, en zon ze!

* Uw mailadres wordt bewaard tot 31/5, waarna ik 2 winnaars contacteer en de rest weggooi. De voorwaarden van de wedstrijd voor de hoofdprijs staan hier.

Hoera, hoera. Weer een hoedanigheid erbij. Want na Balegemmenaar, pendelaar, geek, vader, ambtenaar, fotograafken van mijn botten, zoon, broer, viezentist, oom, peter, vriend, halftijds Roger, kennis en contact, is er deze week weer iets nieuws bijgekomen. Energieproducent!

Serieus. Move over, gijlie vuile Fransozen van Suez, Electrabel, Luminus, Essent en Nuon. Want er is een nieuwe speler op de markt. Met 27 zonnepanelen op zijn dak.

Ze – Ecostream – zijn hier deze week en weekend namelijk een paar stukken van onze daken komen volleggen met zonnepanelen, en een paar electriciteitskasten komen volhangen met omvormers en tellerkes.
En ze produceren al. ’t Is te zeggen, nog niet geheel officieel wat de installatie moet nog gekeurd worden, en officieus feitelijk ook nog niet, want het was hondeweer vandaag. Maar toch. De eerste 3 kilowatt-uur zijn geproduceerd. Genoeg om een keteltje water te koken en dit berichtje uit te tikken. Hoop ik.

Leuk moment alleszins, als je bij een schaarse streep zonlicht in de electriciteitskast kruipt, en voor het eerst ziet dat je dagteller terugdraait. Winst!

Nadeel: het zicht. Ik vind dat namelijk op niks trekken, al die daken vol zonnepanelen. Op de garage valt het nog mee, want dat dak ligt bijna compleet vol. Maar aan de zijkant van het huis is het in combinatie met de dakramen estetisch niet echt een verbetering.

Maar Kopenhagen is nabij, het milieu moest dringend gered, en de financiële regeling was nog gunstig (laatste jaar groenestroomcertificaten aan 450€ per 1000 kWh geproduceerde electriciteit, en de VDAB deed een samenaankoop) dus ben ik gezwicht.
En produceer ik nu dus – naast de op deze blog al gebruikelijke wind -stroom.

Hoe zou het eigenlijk nog zijn met … Reddy Kilowatt?

Lang niet meer gezien, dat ventje. Wolfram|Alpha bijvoorbeeld, het nieuwe nec plus ultra van de verzamelde wereldintelligentie, “isn’t sure what to do with your input”.

Blijkt dat Reddy ook helegans geen uitvinding van Electrabel (of toendertijd EBES) was, zoals ik altijd dacht, wel een Amerikaans uitvindsel. Dateert al van 1928.

Vooruitgangsoptimist, die Reddy. AC/DC. Uit de tijd dat het niet op kon. Suez nog gewoon een kanaal in Egypte was.

Maar binnenkort maakt hij een comeback, denk ik. Dan wordt er hier namelijk gezonnepaneeld.
Samenaankoop voor VDAB-personeelsleden, bij Ecostream. Een zonnepaneel of 30, alstemblieft. Op het ZZO-gerichte garagedak en ook nog wat op een ander stukje van het huis. Net geen miljoen oude franken (Op de bank brengt geld toch niks op, meneer mevrouw, ja ’t is erg tegenwoordig al goed dat de inflatie zo laag is). Dan wordt er hier geproduceerd. Stroom. En dan draait de teller in de electriciteitskast achteruit. Een stuk of vier groenestroomcertificaten per jaar. De installatie terugverdiend op 7 jaar. Vanaf dan stroomt de kassa vol.
Dan kan het weer niet meer op… als het weer mee wil.