AnneTanne ging er 3 weken geleden eens wandelen, en liep rond in een zee van witte bosanemoontjes. Ondertussen ziet het er inderdaad alweer helemaal anders uit, daar in het Hallerbos. Een zee van blauwe boshyacinten is er op de bodem van dit indrukwekkende bos losgebarsten. Een feest voor oog, en neus.

De bosanemonen staan er nog steeds, maar worden nu overklast door de helderblauwe boshyacinten. Het lijkt wel of de beukenbomen in een rollende branding staan, met witte schuimkoppen en blauwe baren. Van dichterbij ziet die kruidlaag – die reikt zo ver als het oog rijkt – er zo uit.

Plukken heeft geen zin, want binnen de 10 minuten hangen de bloemetjes slap.

Ideaal voor een picknick, smullen van broodjes en koeken op een omgevallen boom in de heerlijke lentezon.
We waren dan ook niet alleen, gisteren. Half Brussel liep er samen met ons over de goedverzorgde en makkelijk begaanbare paden. Fototoestel in de aanslag.

De makkelijkste vertrekplaats voor een wandeling in het Hallebos, en bestemming voor uw GPS-toestel is wellicht de Vlasmarktdreef n° 4 in Halle, ten Zuiden van Brussel (via afrit 21 op de Brusselse Ring, dan linksaf op de N28 Nijvelsesteenweg, en na 2 kilometer of zo aan de linkerkant).
Op die plaats ligt immers het “museum van het Hallerbos” (open in april en mei), en vertrekken er tal van bewegwijzerde wandelingen, en kan je elke richting uit die je wil. Je kan er ook vlot je auto kwijt, alhoewel het gisteren met de drukte wel wat aanschuiven was om door het smalle straatje tussen de honden en andere kinderkarren te navigeren. Er is daar gisteren wat CO2 verstookt om van de gezonde natuur te genieten!

Als je wat rust wil in het Hallerbos, kies dan een wandeling die wegblijft van de snelweg. Wij volgden de blauwe wandeling (een kilometer of 6 schat ik), en moesten dan twee keer langs en onder en over de drukbereden Brusselse ring.

Maar beklaagd hebben we het ons niet. Een droom van een wandeling… Als ze na “het mooiste dorp” ooit overgaan tot een verkiezing van “het mooiste bos van Vlaanderen” (of België, want er ligt ook een stukje aan de overkant van de taalgrens), dan heeft het Hallerbos mijn stem al…