Amai, Herman Van Rompuy, President van de Europese Unie? Dat we dat nog mogen meemaken.
Hoera voor de vaderlandsliefde! En ik ga morgen zeker en vast nog eens bij hem op zitdag, eens vragen of hij geen schoon europees postje heeft voor mijne jongste. Waar is mijn CVP-lidkaart, nu ze nog eens van pas kan komen?

Maar wat ik me dan afvraag: wat zouden de Hermannen daar eigenlijk van vinden? Dat een Herman het zo ver schopt.
En ook wel, of er eigenlijk nog iemand zich de Hermannen herinnert?

Allez, De Hermannen, weet ge nog? Een terugkerend item in Villa Tempo, het onovertroffen muzikaal programma op toendertijd nog de VRT, of was ’t zelfs nog BRT toen? Die Hermans-gewijs de wereldproblemen oplosten waar ze bijstonden. Met hun witte pruiken en zwarte zonnebrillen.

Het internet geeft niet thuis, op wat losse vermeldingen in de biografieën van Bart Peeters, Hugo Mathyssen en Marcel Vanthilt na. Wel een Humo-cover, uit 1985:

Uit de tijd dat de covers van Humo nog wat cultureel verantwoorder mochten: de Hermannen als Janssen, Janssen en Janssens. In een decor van Di Chirico. Van de hand van de legendarische illustrator Ever Meulen. Met Eddy Wally (met een kraag die me een beetje aan dat Rubensschilderij van 3 posten terug doet denken), toen al.
Nog nergens een herfstsymphonie met Marie Vinck te bespeuren.

Come to think of it, Marie Vinck was toen niet eens geboren. Of wel, ze is geboren in 1983, en de Hermannen zijn van 1984-1986. Dus als Marie Vinck toendertijd al naakt tussen de herfstbladeren lag te krioelen, kraaide er geen haan naar. Of ’t moet een pedofiele haan geweest zijn.

Verplicht af te sluiten met: Zucht, we worden out.

Obama’s overwinning en uitstraling maakt ook de politici hier te lande zo geil als een forel die wel botersaus lust. Dat er van “Yes we can” gedaan gaat worden in de volgende verkiezingscampagne (7 juni 2009, remember), daar kunt ge dus al gerust vergif op innemen.

Maar nu is het hek helemaal van de dam. Via het dekselse internet is er immers een tool op de markt gekomen waarbij ge uw smoelwerk kunt omtoveren in een Obamaffiche. En dat er daar gretig van gebruikt gaat gaan worden! Hier alvast enkele proefdruksels die in de drukkerijen van politieke posters rondslingeren:

Bij de sossen:

Gesneuvelde slogans:
– YES WE CAN, call each other progressief. Sometimes.
– Yes we canNO WE CAN’T change our baseline

En de tjseven:

Gesneuvelde slogans:
– YES WE CAN, still not believe “these people”. Including us.
– YES WE CAN, have a budget deficit this year. And the next.
– YES WE CAN, be back (like Schwarzenegger, but with goats)

Bij de blauwen:

En de groenen:

Gesneuvelde slogans:
– YES WE CAN, work less and earn more and have your cake and eat it too
– YES WE CAN, send your kids to school from 8AM ‘til 8PM

Bij de N-VA

Gesneuvelde Slogans
– YES WE CAN, maybe become De Slimste Mens
– JA WIJ KUNNEN

Bij SPIRIT, Vlaams-Progressieven, SLP Geert Lambert en Nelly Maes:

En bij Lijst Dedecker

Gesneuvelde slogans:
– YES WE CAN, laugh all the way to the bank

Bij het Vlaams Belang:

Kortom, als “imitation the highest form of flattery” is, dan staat Meneer Barack er geflatteerd geportretteerd op. Wij (met de politici die wij om een of andere duistere reden blijkbaar verdiend hebben) daarintegen…