Hoe harverwarmend schoon.
Apple heeft een filmpje uit. Voor de kerstdagen. Misverstand heet het.

Kerst met de familie. Sneeuw, samenzijn, gezelligheid, lichtjes. Maar er doet er eentje niet mee. Een jongen – laten we hem Ronny noemen – zit de hele tijd gebogen over een schermpje. Niet erbij, constant met de telefoon in de hand. Geen lachje kan eraf. Puberteit, Generatie Beu. Die zit met een probleem, denk je.

Maar nee hoor, het was een misverstand, blijkt aan het eind. De jongen heeft al die tijd een filmpje zitten maken. En toont het nu via Airplay op de televisie, voor iedereen. Sneeuw, samenzijn, gezelligheid, lichtjes, technical prowess. De tranen wellen op.

Ah ja, want dan was het goed natuurlijk. Dat Ronny de hele tijd niet meedeed. Dat Ronny daar godganse dagen verveeld en afzijdig zat. Ronny was namelijk een filmpje aan het maken. Traantjes!

Ho, ho, ho, wat een misverstand. Natuurlijk zat Ronny niet met een zwangere vriendin. Was helemaal niet vastgekleefd aan zijn gsm om er drugs of bitcoins mee te verkopen. Of probeerde niet level 147 van Candy Crush Saga uit te spelen. Nee, hij was een selfie van de familie aan het maken. Ontroering!

Natuurlijk was het goed zo. Dat hij er bij maar niet bij was op het feest. Dat Ronny opgeslorpt zat in een andere wereld in de paar inch van zijn schermpje. Want het was geen verre vreemde wereld waar Ronny zat, maar in de parallelle realiteit dat iets niet bestaat tenzij je er een selfie van neemt. En niet alleen opgenomen, maar ook meteen gemonteerd. Kerstgevoelens!

In het jaar van de selfie, is dit misschien wel de video van het jaar. Tenzij Samsung, HTC of Wout Bru nog met nog iets beters komen.

De regie aan de lijn. Of ik iets wil schrijven over de Gele Stoelendans.

Snel een hele theorie ontvouwd. Over hoe het BDW-effect op 14 oktober gaat leiden tot een stoelendans zonder voorgaande. Antwerpen voor de bijl gaat. En dat in zijn zog overal in Vlaanderen N-VA’ers op de stoelen gaan blijken te zitten als de muziek stopt. Lokaal geschikt of niet. De wind waait in hun zeilen. 14/10 wordt een gele stoelendans, ja zelfs een gele polonaise.

Maar daar bleek het niet over te gaan. Wel over Telenet, die de iPhone 5 (en de eraan verbonden abonnementen iKing en iKong) vorige week met enige grandeur probeerde te lanceren. Met een gele stoelendans, op de Kouter in Gent. De overblijvers aan het eind kregen gratis een iPhone:

Dus maar een andere theorie bedacht. Dat de prijszetting van de iPhone 5 misschien wel een sociaal/economisch experiment is. Een experiment dat nagaat hoe hoog men de prijs van een smartphone kan laten stijgen, vooraleer evenementen als dit van Telenet uitmonden in massaal bloedvergieten. Blijkbaar is het moment nog niet gekomen want het gaat er wel wild, maar al bij al vreedzaam aan toe.

919€ voor een slimme telefoon (toegegeven dat is de zwaarste versie met 64Gb opslag aan boord, terwijl de verstandige keuze schippert tussen de 16Gb en de 32Gb, meer dan genoeg). Ik dacht het niet.

Alhoewel, een nieuwe iPhone, dat jeukt toch altijd. Ging eens aan het rekenen, met de iKing/iKong gedoe.

Oppervlakkig gezien ziet dat er zo uit

199€ (aankoop van de iPhone5/16Gb – bij iKing)
+ 45€ (1 maand iKing)
– 400 (verkoop van een ongeveer 1 jaar oude iPhone 4S/32Gb)
—-
= -156€
=  Winst! En een nieuwe iPhone 5! HOERA! DANSEN! DRINKEN! KUSJES GEVEN! TELEFONEREN!

Maar dat is natuurlijk wat te snel gerekend. Want ook bij Telenet willen ze er iets aan verdienen. En bij navraag op Twitter (bij de voorwaarden op de site vind ik het niet) blijkt het een contract van 24 maanden te zijn. Je kan er wel onmiddellijk onderuit, zonder opzegvergoeding. Maar bij opzeg voor de 24 maanden betaal je de “restwaarde van het toestel”. En wel volgens de formule: (24 maanden – verlopen maanden) / 24.

Dus om helemaal geen restwaarde te moeten betalen is de rekening

199€ (aankoop van de iPhone5)
+ 1080€ (45€ * 24 maanden iKing)
– 500€ (24 * 20, want mijn huidige tel&data-abo zou ook geld gekost hebben)
– 400€ (verkoop van een ongeveer 1 jaar oude iPhone 4S/32Gb)
—-
= 379€

Na bvb 6 maanden opzeggen is dat dan (24-6)/24 = 75% van de waarde, te weten 75% van 489, of 366. Dan daalt de hele rekening naar 317€. Of nog iets gunstiger blijkt onmiddellijk opzeggen:

1*25€ (teveel betaald aan abonnement, in vergelijking met Generation Connect) 
+ 199€ (aankoop van de iPhone5)
+ 468€ (de te betalen restwaarde van de iPhone na 1 maand)
– 400 (verkoop van een ongeveer 1 jaar oude iPhone 4S/32Gb)
—-
= 293€

Marginaal goedkoper dan gewoon zelf een iPhone5 te kopen en bij m’n huige provider te blijven

699€ (een iPhone5 via Apple.be)
– 400 (verkoop van een ongeveer 1 jaar oude iPhone 4S/32Gb)
—-
= 299€

Maar die 6€ goedkoper kost dan wel de moeite om twee keer abonnement over te zetten, een tijdlang op het Telenet/Mobistar netwerk zitten, en het gevaar nog hier of daar een verborgen kost te ontdekken …

En 299 euro voor een model dat sneller is dan mijn huidige, ietsje groter scherm heeft, ietsje lichter is, en ietsje beter foto’s neemt in het donker.
Toch maar niet, dan. Ik laat hele gele stoelendans maar eens aan mij voorbijgaan.

Als vroege iPhone-koper zat ik eerst door 2 jaar Mobistar. En dan nog een jaartje omdat ik lui ben. Iphone 30 plan. 200 Mb data per maand voor 30€. Maar ik bel weinig en sms naar tienernormen bijna niks, zodat ik die 30€ eigenlijk maandelijks subsidieerde aan het sympathieke maar niet bepaald noodruftige bedrijfje Mobistar. En wreed zuinig moest zijn op mijn 200Mb aan data.

Zodus maakte ik, ergens in oktober 2011, dan toch de overstap die ik al veel langer had moeten maken. Naar Mobile Vikings. Een prijsbreker qua data-abonnement, reseller van Base (KPN). 15€ voor 2 Gb aan data (ongeveer 10x zoveel dus als mijn Mobistar abonnement). 1x per maand herladen, en je hebt er weer een maand recht op.
Met een crème van een website (onmiddellijke feedback over al je bel- en sms-gebruik, herlaadopties galore, makkelijk om via wat reclame gratis maanden te verdienen…), een geweldige klantenservice, een addertje onder het gras (als je vroeger dan na een volledige maand herlaadt, is je volgende periode maar geldig tot een maand na die nieuwe datum, zodat dit telkens een beetje naar voren opschuift) en een adder in het struikgewas. Het Base-netwerk.

Een maand geleden verzuchtte ik zo op Twitter:

Na amper 2 maanden al stuk minder enthousiast van Mobile Vikings (het is te zeggen, van het Base 3G-netwerk eigenlijk). Generation Connect = tempting.

Alsook, daarom gevraagd:

Ik gebruik het vooral op de trein. Maar op mijn rit van 45 min heb ik nog geen 10 minuten 3G. In stadjes, Brussel en Gent OK, maar daarbuiten bijna niks. Ook in buurt van m’n huis jammer genoeg geen 3G.

(dat is langer dan 140 karakters, maar werd dan ook in 2 tweets verzonden)

Reden van mijn twijfel, een frontale aanval van Proximus op Mobile Vikings, in de vorm van Generation Connect. 20€ per maand voor eveneens 2 Gb dataverkeer, vergelijkbare telefoontarieven, en als extraatje dat er per maand 10Mb opzij wordt gezet voor roaming in het buitenland.

Verscheen op het toneel, de reddende engel @fons_be, een prettig gestoord alsmede geweldige Belgacom medewerker, die nog enkele Generation Connect kaartjes ter promotie van dit project in zijn schuif had liggen. En mij er eentje opstuurde.

Tijd voor een vergelijkende test dus.

#generationconnect vs #mobilevikings: Strike 1 = voor de Vikings. De SIM-kaart van Generation Connect was gewone SIM (geen micro). De schaar erin.

(dit bleek wel al fout, je kan ook bij het bestellen van Generation Connect aangeven een Microsim te willen)

#generationconnect vs #mobilevikings: Strike 2 = voor Belgacom. 3G in Balegem. Bij mij thuis, binnen. (nauwelijks ontvangst bij BASE/Mobile Vikings)

(dit is wel niet altijd, bleek later. Maar toch: dikwijls!)

#generationconnect vs #mobilevikings: Strike 3 = voor Belgacom. Personal Hotspot met de iPad lukt + is zeer snel (De Standaard Ipad Weekend editie binnengehaald op 42 sec)

(indeed: de snelheid van 3G op het Proximus netwerk is een factor 5 van de snelheid van de 3G bij de Mobile Vikings. Dit maakt echt een groot verschil, zeker bij het gebruik als hotspot voor de iPad)

#generationconnect vs #mobilevikings: Strike 4 = voor Vikings: Rapportering verbruik, inloggen etc… beter uitgewerkt bij MV.

(absoluut: de tool die Belgacom levert – de app Hello! – is niet bepaald even krachtig als de Mobile Vikings (mobiele) website)

Dat allemaal op de eerste avond.
Restte nog het testen van de Proximus-kaart in de praktijk en onderweg.

Men kan daar kaarten van vinden, van de 3G-dekking van de 3 netwerken.

(Bij proximus: beter is paars, Bron. Bij Base: beter is donkerblauw. Bron. Bij Mobistar: beter = bruin en donkergroen. Bron.) Bref: Proximus wint, in de cellulaire driegeaanse theorie dan toch. Maar wat telt als gebruiker is natuurlijk hoe die dingen presteren in jouw omgeving. Infografiek!

Of als dat niet geheel duidelijk mocht zijn: Proximus beats the 3G-ass of Base & Mobistar. Firmly.

En een eindconclusie, met antwoord op de vraag “Ga ik nu overstappen?”.
Het antwoord. Ja. Ik vind het aanbod van Proximus dermate beter dat ik het vooruitzicht van ooit aan de lijn met de helpdesk van Proximus te moeten hangen (horrorscenario!) er dan maar bij neem. 5€ duurder, maar dat is een veel beter netwerk wel waard, mij dunkt, en die 5€ kan je bij eens af en toe roamen in het buitenland al zo terug halen. Ik stap dus over. Ugh.

Rest nog de Twitterconclusie.

Someone gave me +K in “3G” today. Must be I’m losing my EDGE.

3G-God, dek mij.

Ik zat erop te wachten, op 4 oktober, want ik ben “in de markt” voor een opvolger voor mijn 3 1/2 jaar oude iPhone 3G. Hij kan nog een tijdje mee, maar hwat drie jaar geleden snel leek, lijkt nu sloom. De iPad of iPhone 4 om eens vast te hebben zoveel vlotter en sneller dat het bijwijlen frustreert.

Ik heb het gevolgd, gedeeld in de aanvankelijke teleurstelling: veel cijfers, enkele dingen die backfromthepast in plaats van backfromthefuture lijken (Cards!, klokken voor de iPod Nano!), geen nieuwe vorm, geen niet-aangekondigde verrassingen uit de zak van Tim Cook. En al goed gelachen met Siri-grappen (Siri, Y U no iPhone5?)

Maar ik heb het daarna eens rustig bekeken, gelezen, en eens nagedacht.

En ik ben al over de streep: ik koop er gewoon een, als de iPhone 4S na 28 oktober ook in België beschikbaar komt. May the 4S be with me.

Niet voor Siri dus, want daarover ben ik sceptisch. Zolang autocorrect op tekst nog niet eens geweldig werkt, denk ik dat stemherkenning alleen maar voor nog meer misverstanden gaat zorgen. Al zeker als ge dat al joggend – hijg – gaat – hijg – willen gebruiken:

Wel voor IOS5 in combinatie met iCloud, want als dat allemaal een beetje werkt als geadverteerd, is dat een geweldige verbetering ten opzichte van het huidige.

En voor de camera, want dat lijkt ook een straffe verbetering.

En voor de chip, natuurlijk, want dat maakt al een wereld van verschil tussen de iPhone 3G die ik heb en elke iPhone 4 die ik heb mogen vasthouden. En deze is dus nog beter.

En al die Android phones dan? Misschien is de iPhone 4S hardwarematig geen reuzesprong die Apple weer voorsprong geeft op de concurrentie (Samsung Galaxy SII?), maar een smartphone is natuurlijk is ook een ecosysteem (alle gekochte apps in het verleden), en mijn ervaringen met Android tot nu toe waren echt niet van die aard om mij naar die (dark) Side over te halen.

Dat ik dat fijn vond, zo’n smartphone een maand te mogen uittesten, behalve:

• dat ik na die maand natuurlijk een zeer doordachte mening dien te hebben, en dat ik u die mening middels een blogpost moet verkondigen, terwijl de belastingen ook nog binnenmoeten en het nu opeens wreed mooi weer is en… en…
• dat de smartphone in kwestie nu natuurlijk terugmoet, en dat ik daarbij eens heel lief ga moeten lachen want er staat een ferme kras op het scherm
• dat de eindconclusie – spoiler alert – al na 1 week intensief gebruik van het slimme speeltje al bereikt was en die is dat ik verbazend blij was terug te kunnen werken met m’n iPhone (3G, waar bij de 3 staat voor “jaren dat ik hem al heb”, en de G weldra voor “generaties achter op de nieuwste iPhone”).

Is de Sony Ericsson Xperia Play dan een slecht toestel? Nee, dat is het niet, want:

• het is een smartphone anno 2011, dus eentje waar je een paar jaar geleden alleen maar van zou kunnen dromen.
• hij speelt flash, iets wat van een zekere andere phone nog altijd niet gezegd kan worden. Onbelangrijk? Heus? Probeer anders eens een restaurant te reserveren op een iPhone.
• het scherm is OK, behalve in omstandigheden met veel licht
• hij draait Android als een zonnetje, snel en “responsive”
• foto en video zijn bepaald acceptabel
• het is een game-gadget en een phone in 1. Zij het een matig game gadget en een goeie phone in 1.

Meest teleurstellende aspect van de XPeria Play is nog zijn unieke feature, die waar ik het meest naar had uitgekeken: de ingebouwde en open te schuiven Playstation console, want:

• de games die meegeleverd worden stellen teleur, en het aanbod is niet dàt
• de snelheid van de telefoon blijkt voor games toch niet zò snel
• er zijn vier manieren om naar je games te navigeren, en geen ene makes sense of is volledig
• het koopproces van een game gaat via een sms naar je mobiele provider, en de game die ik kocht (need for speed) wilde nadien dan ook enkel werken als je op het netwerk van de provider zat.
• het extra bedieningspaneel maakt de foon toch wel erg dik en zwaar.
• de uitgebreide spelbediening is enkel een voordeel bij vrij ingewikkelde games met veel combinaties. Maar voor die games bestaan er toch betere platformen (PS3, PSP …)

En dan de Android- vs iOS-experience nog:

• Grosso modo evenwaardig aan iOS. Met enige punten waarop het beter scoort (vooral in de settings en sync’en), en enige punten waarop het minder scoort (UX)
• Dacht dat de aanpasbaarheid van de startschermen (widgets) een voordeel zou kunnen zijn, maar die feature bleek ik te haten (slordig, massa’s slechte widgets),
• Android heeft zijn naam niet gestolen: het maakte me op den duur volkomen paranoïde over welke app nu weer zat te connecteren of de batterij leeg te zuipen
• een groot minpunt vind ik de 4 fysieke buttons (back, home, opties en zoek) omdat die een touchscreen-bediening vaak in de weg lopen. Then again, dat vind ik ook van de ene button op de iPhone.
• fijnste feature vind ik dat de “back”-functie ook werkt tussen apps. van Twitter naar de browser naar mail en back,back je bent terug in je Twitter-timeline.
• Zoals ik het nu zie heb je voor Mobile devices 2 opties: ofwel verkoop je je ziel en je centen aan het gesloten systeem van Apple, ofwel verkoop je je ziel aan Android en je centen aan je Mobile Phone Provider, die dan met je Android nog doet wat hij wil (updates niet aanbieden, features op en af zetten, games verkopen …). Ik (haterz gonna hate) weet nu wat ik verkies.

Goed geprobeerd, Sony Ericsson. Interessante poging om de Sony (playstation) en de Ericsson (gsm) te combineren. Maar – in the end – niet helemaal geslaagd, dus.

Related: How would you change Sony Ericssons Xperia Play” op Engadget.

Ik maak mij zorgen. Want mijn iPhone houdt bij waar ik was. Al in ’t lang en ’t breed bediscussieerd en al een item in het journaal geweest en ontkend door Steve Jobs en goed voor een partijtje vingerwijzen naar Android en wat meer.

Maar ik maak mij daar nu toch zorgen over. Want ik heb dat tooltje natuurlijk eens gedownload. En het spoor van mijn iPhone eens bekeken. En de omzwervingen van “Dirk Houbrechts’s iPhone” zien er zo uit:

En nu maak ik mij dus zorgen, dat ik het binnenkort ga kunnen gaan uitleggen.

“Waarom ik nooit thuis ben?“, bijvoorbeeld. Want het stikt van de waarnemingen van mijn iPhone in Gent (waar ik al eens kom, toegegeven), en Brussel (waar ik al eens werk, toegegeven), en alles daartussen. Maar onder de as tussen die twee plaatsen, op de plaats waar ik ingeschreven sta bij de bevolking en mijn kinderen en mijn lief wonen, daaronder blijft akelig leeg.

En “of ik soms een maîtresse heb zitten in Kortrijk of Brugge?“. Want ik heb (schoon)familie in Turnhout en Genk en Gierle en Retie, waar mijn iPhone al eens gezien wordt, maar blijkbaar kom ik ook vaak Kortrijk en Brugge dus. En als mijn vriendin dat onder ogen krijgt, ga ik met een goeie verklaring mogen afkomen.

Eens opzoeken ook, met een bang hartje, of er in Aarschot, of Luik of Mons of La Louvière of Wanze op de tijdstippen dat ik daar dus blijkbaar was, geen wrede moorden zijn gebeurd. Want blijkbaar ben ik daar al gesignaleerd, zelfs al kan ik het mij met de beste wil van de wereld niet herinneren.

En dan nog al die plaatsen waar ik van verteld heb dat ik er ben geweest, maar waarvan mijn iPhone-log het carrément weigert met data te ondersteunen. Antwerpen, de Zee (Oostende, de Panne, De Haan …) Mechelen, Herentals, Friesland …

Afijn, mijn iPhone weet dus waar ik geweest ben, maar hij weet blijkbaar meer, en minder, dan ik.
En maak ik mij dus zorgen, niet zozeer omdat bijgehouden wordt waar ik uithang, maar omdat dat blijkbaar bijzonder onbetrouwbaar bijgehouden wordt.

Politiestaat en Big Brother en nowhere to hide en every move you make, OK, maar dan wel een beetje een JUISTE politiestaat, toch?

—- UPDATE —

Mijn woorden waren hier nog niet koud, of daar kwam eindelijk de officiële mededeling van Apple over Location Gate. Het bestand waarover de controverse ontstond is dus een cache van locaties van wifi-netwerken en gsm-masten waar de iphone langskwam – in het geval van gsm-masten zelfs ver uit de buurt van de eigenlijke locatie. Dat die cache meer dan een jaar aan data bevat blijkt “een bug” die gaat rechtgezet worden.

Wil degene die de Mojo van Steve Jobs gestolen heeft die anders eens dringend terug aan zijn rechtmatige zwartecoltruidragende eigenaar bezorgen, alstublieft. Dank u. ’t Was leuker toen Apple nog superieure marchandise afleverde. Naar wie moeten onze technofiele generatie anders opkijken.

Samenvatting van de felbesproken persconferentie van vorige vrijdag: er is niks mis met de gsm-ontvangst van de iPhone 4, èn we hebben er nauwelijks klachten over gehad, èn èlke phone heeft het, èn ge krijgt een gratis hoesje om dit niet bestaand probleem waar niemand klachten over heeft dat zich dus bij echt èlke phone voordoet simpel uit de wereld te helpen. Kortom, als er iets scheelt met de ontvangst van de iPhone4 is het een teveel aan ontvangen kritiek en een tekort aan ontvangen juichberichten.

Verdient navolging:
Persconferentie van de ambtenarenvakbonden: OK, de ambtenaar werkt niet, maar hij heeft wel een gratis hoesje rond de fles in zijn schuif.
Persconferentie van de kettingleverancier van Andy Schleck: OK, hij werkte niet, maar we bieden Andy nu wel geheel gratis een gratis hoesje om geen vettige vingers meer te krijgen.
Persconferentie van de NMBS: OK, het spoor in België werkt niet, maar reizigers krijgen wèl al jaar en dag een gratis hoesje voor hun abonnement (weliswaar zonder de mogelijkheid naar deze maatregel te linken).
Persconferentie van de Belgische regering: OK, deze regering heeft nooit gewerkt, maar er zit nu wel een gratis Europees hoesje van lopende zaken rond.
Persconferentie van de impotentente echtgenoot: OK, hij werkt eigenlijk niet, maar het hoesje zit er wel al rond, voor ’t geval dat. Sad trombone.

Ach, allemaal een beetje overroepen qua probleem, lijkt me, maar toch alweer een serieuze deuk in het blazoen met Applelogo. Kuch. Itunes. Kuch. Flash. Kuch. Google. Kuch. Kuch.

Voor het overige raad ik u ten zeerste de schrijfselen van Fake Steve Jobs aan (over dit antenne-akkefietje bijvoorbeeld met There is no spoon). Toegegeven, met zo’n briljante imitator kunt zelf ge niet half slecht zijn.

Mocht ge een iPhone hebben, raad ik u levendig aan eens de applicatie Hipstamatic te proberen. And don’t just take my word, all the hip(stamatic) kids are doing it…

Het is een camera-app, zoals er ongeveer 8.000 in de appstore zijn te krijgen, en eentje die rare effecten op je foto’s toepast (zoals 7.900 van die 8.000 photo-apps). Maar met een filosofie – een minitieuze poging om een uniek foto-apparaatje te laten herleven – en een schitterende uitvoering.

“The original Hipstamatic was the invention of two Wisconsin brothers, Bruce and Winston Dorbowski. In the winter of 1982 they came up with what their big brother Richard later called “a million dollar idea for bringing photographic art to the masses cheaply” — a camera inspired by the popular Kodak Instamatic (and probably by the Russian Lomo) but made entirely of plastic, right down to the lens. The brothers set up a fabricating shop in a tiny cabin on the banks of the Wisconsin River and got to work. Over the next 18 months they produced just 157 cameras, at $8.25 retail apiece. In the summer of 1984 they were on their way home from signing the lease on a new production facility when they were killed by a drunk driver. Nine years later the family lost most of the brothers’ photos and work archives in a fire, and the Hipstamatic slipped into the half-light of photo history.” #

De app verandert je iPhone dus in een Instamatic-fotoapparaat. Met een zoeker, en een analoog gevoel. Met de mogelijkheid om een film/lens/filter/flits te kiezen. En een gevoel dat de keuzes die je maakt belangrijk zijn: de effecten van lens/flits/filter… zijn niet omkeerbaar, en bepalen dus je resultaat. Of als je dat liever hebt, met de mogelijkheid om verrast te worden (eens shaken maakt je keuzes random).

Een video’tje maakt de werking duidelijk:

Hipstamatic User Interface Demo from Synthetic on Vimeo.

Kost 1€59, maar via wat ingenieuze in-app-purchases van extra lenzen, flitsers, voorzetfilters en film kunt ge er wel nog een paar euro meer aan kwijt zijn.

Een paar van mijn eerste probeersels:

Maud en Daan op weg naar hun slaapkamer boven (Kaimal Mark II Lens / Alfred Infrared Film )

Aankondigingsbord in Brussel-centraal (Helga Viking Lens, BlacKeys SuperGrain Film )

Trein in volle vaart (Jimmy Lens, Alfred Infrared Film)

Instant love.

Voor mij trouwens nog altijd dé reden waarom iPhone-eigenaars zo vaak vol lof zijn over hun slim gerief. Een geslaagde app als deze (zie ook Tweetie, Words with Friends, Spotify, Remote, …) verandert je toestel immers totaal van functie. Alsof je Singer-naaimachine ineens ook goeie milkshakes en deftig krentenbrood zou kunnen maken na het downloaden van een paar extraatjes. Still lovin’ it.

Halle en Buizingen en honderd ton verwrongen staal. Erg.
Het ene moment wordt je wakker in een doodstil huis, rij je over doodse wegen naar een stil station, wacht je tussen maandagmorgenzombies op je trein met vertraging, werp je je met doodsverachting naar voor om een zitplaats te bemachtigen, en verdiep je je in dode-bomen-media op weg naar Brussel. En het volgende moment ben je dood. Echt dood. Zo zinloos, allemaal.
Openbaar vervoer, het is altijd een beetje reizen lijden.

Vandaag dook er – tussen de berichten van de treinramp door – in de twitter- en Facebook-kolommen nog meer onvrede met het openbaar vervoer op. Over het ontbreken van mobiele applicaties, die de gebruiker van dat openbaar transport of openbare infrastructuur kan gebruiken om – on the road and as it happens – info te krijgen over zijn trip. Toch is de toestand al niet meer zo dramatisch als een jaar geleden.

1. Trein

NMBS (of http://www.b-rail.be) geeft nog steeds niet thuis, op het mobiele internet.

Als alternatief was er in augustus plots een mooie iPhone applicatie Trein België. Vertrektijden, traject, storingen, routeplanner … allemaal keurig in een applicatie. Tot Infrabel er achter kwam dat dit was gemaakt zonder hun toestemming. En hem prompt uit de iTunes Appstore liet verwijderen. Dag trein.

Maar vandaag ontdekt, er is een alternatief in de appstore. Railteam mobile. Knappe applicatie, en gratis bovendien. En met data voor een groot stuk van Europa.

Ontwikkeld door Railteam – een conglomeraat waarin ook de NMBS participeert. Helaas hier nog niet gekoppeld aan de info over vertragingen, of over de sporen waarop je de trein in kwestie kan terugvinden. Daarvoor zijn er momenteel twee opties die ik ken:

De mobiele versie van www.railtime.be (niet op m.railtime.be, wel op de gewone url).

Een ietwat geliktere versie, met dezelfde data, door een stel Limburgse whizzkids in elkaar getoverd: http://railtime.dockyard.be.

2. De Lijn

De Lijn blijft voorlopig achter. Geen mobiele website, geen app. Al is er ook daar misschien beterschap op komst. Er is al een experimentele mobiele site, die op de iPhone al een beetje werkt: surfen naar http://www.delijnmobile.tk/ geeft op de iPhone dit:

Helaas is de mobiele inspanning beperkt tot het zoekscherm, want de resultaten of foutafhandeling worden gewoon in de Lijn website getoond.
Er is nog veel, veel werk aan de Lijnwinkel.

3. Files

Kan nog beter, maar hopelijk kende u toch het bestaan al van http://www.filebeeld.be. Kaartjes, incidenten, beelden van de traffic-cams langs drukke punten, en de reistijden op de Antwerpse ring verzorgd door het Verkeerscentrum Vlaanderen… Een erg interessante bookmark, die jammer genoeg het bestaan van Waalse wegen straal negeert.

Alternatief hier is de iphone app van Touring Mobilis. Kaart met incidenten, Filebarometer, flitsers, reistijden … Erg verzorgd en uiteraard up-to-date.
Nadeel is dat een deel van de info betalend is. Een jaarabonnement kost 19,99€, meer iets voor mensen met een leven op de baan dus.

Hoe het gesteld is met de mobiele apps over het vluchtverkeer, de binnenscheepvaart of de mobiliteit van rolstoelpatiënten weet ik niet uit eerste hand. En dat het bovenstaande vanuit het perspectief van de iPhone-gebruiker is geschreven had u allicht ook al in het snotje. Wat er aan applicaties voor andere mobiele platformen of smartphones (Android, Blackberry …) te krijgen is, weet ik dus niet. Tips welkom.

Volledig mee eens trouwens, met het sentiment dat het hoog tijd wordt dat het openbaar vervoer ook zijn data openbaar maakt. Dan hadden we hier al lang onwijze mashups als http://www.livebus.org/ (live informatie over wachttijden bus in Engeland), of http://www.swisstrains.ch/ (plot realtime info over de locaties van Zwitserse treinen bovenop een google map), http://www.nextbus.com/ (live plaatsbepaling van bussen en metro’s in San Francisco).
Gooi open die API’s en data, en de innovatieve toepassingen komen er vanzelf aan.

Ongeveer een jaar geleden brandde er voor de deur van mijn werk een auto uit. Ik trok twee foto’tjes, met de crappy camera van de iPhone. En deed eens een experimentje door er een valse tilt-shift effect op los te laten.

Een jaar later zijn deze twee foto’s van mijn meest bekeken foto’s op Flickr (2455 en 6353 keer and counting), en worden ze regelmatig rondgeblogd en in favorieten gestoken.

Straffer nog, onlangs kreeg ik deze vraag:

I was looking at a friend of mine’s blog and saw she
re-blogged a photo of yours that I really like. It’s the picture called “brand! fire! – the tilt/shift version”. This picture is amazing and I want to ask you something: I’m going to be recording an ambient album with a friend of mine and we wanted to know if we could use that picture as the album artwork. We’re going to be putting the album on a net-label to be given out for free, so there won’t be any sort of royalties to it, but you will be credited for the pictures.

Waarop ik uiteraard antwoordde:

Go ahead, you can use it for that.
Once your album goes multi-platinum worldwide megaselling, you’d come back to me on that royalties bit, right?

En als antwoord ontving:

Hahah, of course!
We’ll be sure to give you a t-shirt or something.
Thanks a lot.

Binnenkort dus misschien in een verlaten en nog net niet failliet gegane cd-winkel in uw buurt.

Maar het kan altijd nog straffer. Zo werd ik attent gemaakt op volgend filmpje, waarin Nick Harmer – bassist van de Amerikaanse mega-groep Death Cab for Cutie – door Current TV aan het woord wordt gelaten over het leven “on the road” en zijn passie voor het genre der tilt-shift:

Dat waar hij tussen minuut 1:40 en 2:10 zo passievol over spreekt, dat is dus mijn foto’tje, genomen met een crappy iPhone-camera, een jaar geleden.

En dat vind ik dus Woot!, dat dat zo’n mens aan de andere kant van de wereldbol inspireert en enthousiasmeert. En dat ge geen dure apparatuur of lenzen moet hebben om effect te sorteren.

Interessantigheid in de inbox: of ik geïnteresseerd was vandaag (26 oktober) in Brussel eens te komen kijken naar het nieuwste product van Sonos, de S5. Met achteraf een diner in de Belga Queen. Sure thing.
Want Belga Queen, dat is een wreed goed restaurant, dat is algemeen geweten. En de Sonos S5, dat blijkt dan weer een genetwerkte muziekspeler, met ingebouwde versterker en 5 interne speakers die je toelaat draadloos je muziekcollectie, internetradio’s, muziekservices à la Pandora, Napster en Last.FM af te spelen, en dat alles te bedienen via een Remote-like app op de iPhone. Een filmpje maakt het duidelijk:

Verantwoord interessant, lijkt me. Thuis werk ik met een Apple Airport Express, om muziek naar andere delen van het huis te krijgen. Eentje in de living – aan de stereo – en eentje in de sauna, die ik dan via Remote op de iPhone kan bedienen. Nadeel: de pc moet opstaan, je kan ze niet afzonderlijke aansturen, in de sauna (in de garage) is het Wifi-signaal zwak, je moet soms al eens heen en weer om de airport terug aan te zetten als de pc hem niet herkent (als netwerk heeft uitgelegen), ook in de sauna versterker/speakertjes nodig… En Remote werkt enkel met iTunes, je kan er bijvoorbeeld Last.fm, internetradio’s of Spotify niet mee aansturen. Voordeel is dan weer dat je wel je op iTunes aangekochte muziek kan afspelen. Best tevreden van dus, maar het is voor verbetering vatbaar.

Die Sonos lijkt aan de hand van de specs alleszins een beter product. Een beetje research levert al wel wat vraagtekens. Zo weet ik straks toch wat gevraagd (en indien u nog een vraag heeft, roept u maar).

• De Sonos S5 blijkt een move richting iets goedkopere producten. Een instapmodel. Want voor zo’n multi-zone audio systeem van Sonos heb je een base station, remote en een paar spelers nodig, wat je op zijn minst een euro of 1500 gaat kosten. Terwijl deze S5 in de markt wordt gezet voor 400$. Vandaar, is dat een nieuwe filosofie van het bedrijf, ttz gaan de nieuwe producten in deze richting ontwikkeld worden?
• Alternatieven voor multi-room audio zijn de Logitech Squeezebox en een DIY oplossing met Airport Express. Wat vinden de mensen van Sonos hier de nadelen/voordelen van. Of zien zijn dit product eerder als concurrentie van iPod docks zoals de Bose SoundDock 10, de B&W Zeppelin.
• Zijn er uitwegen om muziek met DRM of in iTunes aangekochte muziek toch af te spelen.
• Spotify staat te blinken in afwezigheid in het lijstje met muziekservices die je kan afspelen (Deezer, Last.fm, Napster®, Pandora®, Rhapsody®, SIRIUS® Internet Radio, and downloads from any service offering DRM-free tracks). Soon?
• Wat met podcasts? Wellicht geen probleem, vermits het formaat van de podcast mp3 is. Maar kan je ze ook beheren?
• Ik meen te begrijpen dat de Sonos een eigen meshed Wi-fi netwerk maakt, los van je eventueel al bestaande wifi, vandaar dat "one ZonePlayer or ZoneBridgeâ„¢ (sold separately) must be wired to your broadband router". Is dit nodig voor alle bedieningen, of enkel als je er streaming radio en/of internetmuziekservices à la Last.fm mee wil spelen.
• Kan aansturing via meerdere iPhones / Ipod Touches? En via PC? ’t Is te zeggen, stel dat er maar een iPhone is, en ik samen met deze iPhone niet thuis ben, hoe kan moeder de vrouw dan een soundtrack voor haar dagje thuis verzinnen.
• Kan je zelf internatradiostations toevoegen, of enkel kiezen uit de lijst van Sonos?
• Is het te gebruiken als wekkerradio, ttz programmeerbaar om op bepaald uur op te starten?
• En uiteraard: Can I have one for Christmas, please, en wat staat er op het menu 🙂

Stel dat ge een ongelooflijke fobie hebt ontwikkeld voor spinnen. Of Iphone-spellen. Of voor de boobs van Murielle Scherre. Dan is het hier uwen besten dag niet. Vade retro. Liefhebbers van spinnen, een blote Murielle Scherre of Iphone-spellen daarintegen: schuimlik uw baard al maar.

Want de spin, dat is hier precies de constante in de veranderlijkheid van de voorbije dagen. Normaal, voor de tijd van het jaar: in de vroege herfst kan je je neus niet buitensteken of hij loopt wel tegen een versgesponnen web. De dauw parelt er ’s morgens fotogeniek op. En de spinnen trekken nu – op zoek naar een warm plekje – binnen in onze huizen. Volgens de kranten zijn er dit jaar zelfs opvallend veel spinnen, nog net geen invasie.

Minder evident zijn al de andere plaatsen waar er hier spinnen opduiken. Op de Iphone bijvoorbeeld, want daar ontdekte ik een schitterend spel: Spider. Dat je beslist eens moet proberen als je zo’n gadget hebt.

Schitterend gemaakt. Maakt gebruik van alle mogelijkheden van het platform, bevat fijne puzzels en heeft ook nog eens een erg knappe dubbele laag. Je moet immers niet enkel de schermen oplossen om niveau’s verder te raken, onderweg ontdek je ook een knap uitgewerkt verhaal, het geheim van Bryce Manor.

Hoe je van daar naar de blote borsten van Murielle Scherre geraakt, is minder duidelijk. Maar dat het kan, bewijst Murielle. In en uit haar La fille d’O-lingerie, in gevecht met een uit de kluiten gewassen achtpoot. Van karton. Enjoy the WTF:

Een frustrerend neveneffect van het volgen welke iPhone-apps er allemaal verschijnen, is dat je soms geconfronteerd wordt met erg interessante apps die enkel via de U.S.-versie van de iTunes Store verkrijgbaar zijn. Die je dus met je Belgische of Europese account niet kan krijgen.

Voor sommige apps is die regio-restrictie best te begrijpen (de Amerikaanse Gouden Gids bijvoorbeeld, Pandora radio zelfs want die betalen de RIAA per gebruiker), voor andere is de “rationale” achter deze begrenzing minder goed te begrijpen (Google app, Yahoo! oneConnect, de eBay app …)

Niet langer. Want er blijkt nu toch een simpele workaround te bestaan om die regiogebonden apps toch op jouw iPHone te krijgen: een extra account.

Zo ga je tewerk :

1. Ga naar je iTunes-Store, en log uit (rechtsboven het iTunes Store staat met welke account je bent ingelogd. Klik erop, en kies “Sign out”)
2. Ga naar de Amerikaanse iTunes-Store (dit doe je door midden-onderaan de pagina in de dropdown “United States” te kiezen).
3. Maak een nieuwe account, via aan “Amerikaanse” uitnodiging: Ga bijvoorbeeld naar de website TuneCore, en kopieer de code die je daar aangereikt krijgt). Klik vervolgens in de iTunes Store op “Redeem” (in de Quicklinks rechstboven op de startpagina). In de pop-up klik je op “Create New Account”)
4. Gebruik een ander e-mail adres dan je “primaire” iTunes-account in de tweede stap van de registratie
5. In stap drie van de registratie “Provide a payment method”, kies je bij “Payment Method” voor “None”. Verzin een Amerikaans adres bij het Billing adress (enke de Zip Code moet eigenlijk juist zijn, Amerikaanse Zip-codes vind je bijvoorbeeld via Google Maps).
6. You’re in. Ga nu naar de app Store, en download enkele apps (gratis apps dus, want er is geen betalingswijze aan je nieuwe iTunes account gebonden).
7. Log opnieuw uit
8. Ga terug naar de Belgische iTunes store
9. Log in met je gebruikelijke account
10. Sync je iPhone of iPod Touch. Voilà, de “Amerikaanse” apps worden nu zonder problemen geïnstalleerd op je apparaatje…

Stap 7, 8 en 9 zijn eigenlijk optioneel, want je kan ook syncen als de Amerikaanse account actief is. Dan verandert de account op je iPhone echter mee. Op die manier kan je ook updates voor die Amerikaanse apps downloaden.

Zij-effect blijkt ook te zijn dat je de Free Download “Single of the Week” die in de Amerikaanse iTunes elke week wordt aangeboden, ook kan meesnoepen. Enjoy…

Voilà, weeral eentje voor de reeks “iPhone Tips & trucks“.
En nu moet ik een beetje gaan eBay‘en, Last.fm‘en, Google’n en OneConnect‘en…

Eerder van de week een beetje aan het spelen geweest met het “jailbreaken” van de iPhone.
De app store is dan wel een fantastisch idee is dat Apple en developers een hoop geld opbrengt en zal opbrengen, schoon en wel. Maar het is ook een al te gecontroleerde omgeving is, die echt innovatieve (mogelijk wat illegale) initiatieven en applicaties af gaat remmen. I’m with Kottke on that one. Apple moet niet alles controleren wat er op mijn iPhone kan komen of niet komen, IMHO.

Hooray dus voor de hacker-community die een schone Pwnage-tool op de wereld losliet. Helemaal niet moeilijk te installeren, en zelfs zonder veel risico want via iTunes kan je met één druk op de knop “restore” terug gaan naar de iPhone zoals hij uit de fabriek kwam.
Samen met deze jailbreak komen er op je iPhone op deze manier twee platformen om – naast de app-store van Apple dus, want de apps die je daar downloadde of kocht blijven gewoon werken – apps te downloaden: Installer 4.0 (Installer was de manier om op de iPhones van de eerste generatie apps te zetten, en de uit Amerika geïmporteerde iPhones hier op het GSM-netwerk te krijgen) en Cydia (een concurrerende installer, maar of je het ene of het andere platform beter vind is voer voor specialisten – Installer zit nog in erg beta-stadium, Cydia lijkt al iets gelikter en afgewerkt).

Behalve de voldoening van “aha, het kan gekraakt”, leek het mij wel nog een theoretische oefening. Want behalve wat nuttige instellingen via BossPrefs kon je er tot vorig weekend nog niet veel programma’s mee binnenhalen. Vandaag kwamen er echter ineens twee apps uit die dit jailbreaken meer dan de moeite maken:

TuneWiki (installeren via Cydia, “featured packages”)
Een alternatieve manier om in de muziekcollectie van de iPod op de iPhone te bladeren, met als interessantste extra’s dat terwijl de song speelt de lyrics van de song over het scherm rollen – de ideale karaoke machine dus, maar ook de ideale manier om te weten te komen wat er juist alweer gezongen werd – en dat je kan switchen tussen het luisteren naar de song of het bekijken van de video ervan op YouTube.

Qik (installeren via Cydia, sections en dan “Multimedia”)
Al langer bekend op andere GSM’s met camerafunctionaliteit, kwam vandaag ook uit in een versie voor de iPhone. Live streamen van een video is niet meer werk dan de app opstarten en op “record” klikken. Het geluid en beeld worden doorgesluisd naar de Qik-site, waar ze live of na het stoppen van de opname door anderen kunnen bekeken worden. Werkt enkel als je in 3G-bereik of in het bereik van een WiFi-netwerk-bereik.
Nadelen: het eet gulzig van je batterij-inhoud en je kan de video op de iPhone zelf niet zien, vermits de website waar ze op terechtkomen flash-gebaseerd is. Je kan wel doorposten naar YouTube – nog niet geprobeerd omdat er iets mis zat met de authorization – dus met wat vertraging zal je er via die weg wel aankunnen… De resolutie is natuurlijk ook niet fenomenaal, geen HD-video hier.

Voorbeeldje: Senne de hond apporteert:

Allez, en avant la musique. Nu mèt video en lyrics dus!

Dit bericht moogt ge overslaan als de kriebels krijgt van iPhones, als ge het van de hype op uw heupen krijgt.
(Auteur wacht tot stampede richting uitgang verstomd is)
OK, fanboys, ook de resterende 25% van de leesbevolking die overblijft moet ik misschien teleurstellen. Dit bericht is namelijk niet bestemd voor Iphone-lozen. Want ge hebt er alleen iets aan als ge zo’n iPhone (oud of 3G) of een Ipod Touch in uw pollen hebt.
(Weer trekt een meute sip kijkende lezers richting exit)
Zo, met de resterende 5% van de lezers alhier is het al een stuk gezelliger, maar toch kan ik nog niet iedereen gelukkig maken. Ook de mensen die hun iPhone of iPod Touch early geadopteerd hadden mogen nu de zaal verlaten. Want zij kennen wellicht al lang wat ik hieronder ga vertellen.
(Pijnlijke stilte valt als bijna iedereen verdwijnt en een al in slaap gevallen lezer buiten gedragen wordt)
En zo verzamelen de resterende 0,01% van de lezers zich rond het kampvuur, en vertellen we elkaar tips en trucs voor de iPhone.

Keyboard tips

1. Als je in vb. Safari een URL intikt is er een button “.com” beschikbaar. Handig. Nog handiger is dat als je die button even ingedrukt houdt, dat ook andere TLD’s (Top level domains) tot uwer beschikking komen. Superhandig is dat in andere apps, zoals mail, dit menu’tje met domeinextensies ook te bereiken valt door de “.”-key even ingedrukt te houden. Nog handiger ware geweest dat ook .be erbij zou gestaan hebben. Helaais, no dice.
2. Als je een nieuwe zin wil beginnen, is het een timesaver om te dubbeltappen op de spatie-button. Spaart je de tijd om van keyboard te switchen naar symbolen, “.” te kiezen en dan terug keyboard te switchen naar tekst, en dan van spatie te doen.
3. Op zoek naar letters met accenten? Die kan je bereiken door de basisletter even ingedrukt te houden. Hou je je vettige vinger zo een momentje op de “e”, poppen er opties op voor “e”, “é”, “è”, “ê” en zelfs een e met een staartje aan vanonder. Ook in het symbolen-keyboard is deze functionaliteit doorgetrokken. Vasthouden van het vraagtekentje of het uitroepteken geeft zo toegang tot de spaanse varianten. Vasthouden van de single quotes geven de varianten “´”, “`” en zo. En krijg je bij het vasthouden van de “€” de mogelijkheden om $’s, £’en of Yen’s in te geven, en ook de mij onbekende munteenheid W met twee streepjes door. Wuffie?
4. Nog vreemdere tekens nodig, zoals “|”, “{“, “]”, “%”, “*”, “~”, “#”, “+” en “=” en zo? Wellicht evident, maar ik had er toch over gekeken. Klik eerst “123” als je in het letter-keyboard ben, en daarna op “#+=” links onder. Daar zit de ingang naar nog een derde keyboard, met die vreemde eenden.
5. In het midden van een tekst een leesteken zetten? De snelste manier is om de button “123” in te drukken en dan met de vinger op het scherm te “glijden” naar het leesteken van je keuze. Laat je dan los, wordt het teken ingevoegd én ben je meteen terug in het letter-keyboard om verder te gaan met je tekst.
6. Merk je dat je dikke worstenvinger een verkeerde letter aanklikt? In plaats van los te laten, de letter te deleten en dan een tweede poging te wagen om de goeie letter te pakken te krijgen, glij met je vinger over het keyboard van de verkeerde letter naar de letter die je wilde zetten en laat dan pas los.
7. Als ge denkt dat ge de letterkens sneller gaat terugvinden op een azerty in plaats van querty toetsenbord, voeg dan Frans toe aan uw keyboards (via settings – general – keyboard). J’et nadeel je s’el dar dan de franse spellingscontrole in gang schiet et je woorden vermangelt.

Andere handigheidjes…

8. Wil je muziek die afspeelt stoppen zonder de iPhone boven te moeten halen (volgende stappen zouden nodig zijn: iPhone uit broekzak diepen, tot leven wekken, ontgrendelen met een “swipe”, naar de Ipod functionaliteit gaan en de spelende muziek stoppen) kan je ook simpelweg de audio-plug (die waar de draad van van je hoofdtelefoon aan vastzit, dumbass) uittrekken. Check het maar: de muziek stopt en blijft niet verder gaan en je batterij leegswingen.
9. In bijkans alle applicaties kan je naar het begin van een pagina, menu e.d. scrollen door op de statusbalk bovenaan te drukken.
10. Screenshots nemen doe je zo: druk terzelfdertijd op de “home” en de “sleep/wake” button (dus de ronde ingezonken button in het scherm, en de button rechtsboven) en er wordt een screenshot van hetgeen je op dat moment naar kijkt weggezet in je fotobib. Van daaruit kan je er alle richtingen mee uit (vb. naar je computer halen via iPhoto, Aperture of andere camerasoftware, naar Flickr mailen, …)

Heeft ù nog dingen gezien die ook “verrèkte handig” zijn voor de veelgebruiker, laat het vooral weten …

Weet je wat leuk is:
Een jaar lang met groeiend ongeduld wachten tot je eindelijk een iPhone kan kopen, en er dan uiteindelijk een op de kop kunnen tikken.
En dat op dag 1 van je Iphone-bezit een zalige ervaring vinden. Een fantastisch apparaatje!

Weet je wat NIET leuk is:
Op dag 2 dat je die iPhone hebt in een hangmat kruipen om daar wat te internetten. Een hangmat aan de rand van een vijver.
En dat je dan tijdens dat in de hangmat kruipen plots je evenwicht verliest, omkantelt met hangmat en al.
En dat je hand op de grond plotseling dient om je eigen gewicht op te vangen, niet langer voor het vasthouden van die Iphone.
En dat je Iphone dan met een boogje IN HET WATER landt.
Met een PLONS.
En dat je – eens van de schrik van het vallen bekomen – realiseert dat je iPhone verdwenen is.
En dat je zeker een halve minuut onder water moet tasten tot je het gladde ding eindelijk te pakken krijgt.
En het eens zo coole gadget nog aanstaat, maar het scherm wat flikkert, als een kaars die uitgaat, een stroomstoring als in de film (waar de electriciteit ook nooit in één keer uitvalt, maar altijd eerst uit-aan-uit-aan en dan pas uit gaat, let er maar eens op).
The sinking feeling of 615 euro’s down the drain. En de gedachte aan de afgang als een iPhone-kluns door het leven te moeten. Uitgelachen door mensen met waterschadenfreude.

Weet je wat dan weer WEL leuk is?
Dat je iPhone na een paar uur weer tot leven komt.
Eerst met een schermpje waarop enkel wat schaduwen te zien zijn. Maar er is leven, dus er is hoop.
Ondanks internet-waarschuwingen (wat te doen als een electronisch apparaatje water maakt: gebruik het enkele weken niet, leg het in een koele droge plaats in een zak met rijst, zet het ding zéker niet aan, haal de batterij eruit, doe hem open en veeg voorzichtig het vocht met een pluisvrije doek eraf…) toch nog wat op de knopjes duwt om te zien of dat méér leven zou brengen.
En de iPhone dan plots op volle kracht in actie schiet als hij aan het USB-infuus wordt gelegd.
Het ding is dus blijkbaar – ook zonder magische coating, Aquapac of andere bescherming tegen H²O – redelijk waterproof. Thank God Steve Jobs.

Weet je wat OOK leuk is
Dat er toch zeker en vast vocht in de case is geraakt, en meer bepaald in het oogje van de camera. En dat je daar dan Gorilla’s in de mist foto’s mee kan trekken. Een gratis voor niks David Hamilton-effect:

Inmiddels is dat effect al uitgewerkt, nadat het ding een nacht in de geroemde zak rijst heeft doorgebracht. Mijn iPhone is dus niet meer inhuurbaar voor uw trouwreportages of lolitafotografie.

Als dit tekstje met foto er op staat dan is het gelukt: een screenshot maken op de nagelnieuwe iPhone, die foto mailen naar Flickr en vandaar in een ruk doorposten naar de Blog en van daar uit naar de RSS-feed en van daar uit naar een RSS-lezer en zo naar uw ogen…

En dat alles vanuit een hangmat in de tuin met een duvel binnen handbereik. De technologie staat voor niks!

Wat een teleurstelling op het perron vanmorgen. Lange gezichten turen naar het vertrekbord. Geen trein. Trein spoorloos. Trein blijkt met vakantie.

De zomeruurregeling van de NMBS is ingegaan. En nochtans roepen ze dat anders altijd om in de trein, de week voordien. “Vanaf volgende week verandert de uurregeling van een aantal treinen op het Belgische net, raadpleeg de witte borden in uw station”. Maar dit jaar precies niet. En dus werden de witte borden pas vanmorgen driftig geraadpleegd.
Panos deed gouden zaken met de verkoop van koffie in kartonnen bekertjes. De krantenoplages bereikten nieuwe hoogten in Zottegem. En ik kreeg het gezelschap van de Fleet Foxes en hun “Tiger Mountain Peasant Song” op mijn plechtige communicantjes-Ipod en een waterzonnetje zodat het eigenlijk nog een erg aangenaam half uurtje wachten werd tot de volgende trein naar Brussel.

Dit jaar loopt de zomeruurregeling dus van 7 juli tot 17 augustus.
Om het nooit meer te vergeten, best een ezelsbruggetje bouwen:

Is Rock Werchter gedaan, vergeet niet vroeger op te staan!
Lanceert Mobistar de Iphone, dan slaap je weer gewoon…

Oei, nu verklap ik hier stoemmelings ineens de datum van de Belgische lancering van de Iphone door het blunderende Mobistar. Ja, ja: zeer binnenkort komt er een persmededeling dat er een persverklaring gaat verschijnen waarin Mobistar gaat aankondigen wanneer ze nog eens een persconferentie gaan doen omtrent de lancering van de langverwachte Iphone in België. Of wacht, toch niet.
Maar u, beste lezer, hoeft niet langer te wachten op die mythische datum.
17 augustus, schrijf het in uw agenda.
17 augustus, dan komt de 3G-Iphone uit op de Belgische markt.
Op Sint-Juttemis dus. Saint-Glinglin voor onze Franstalige vrienden.

Update:

De langverwachte persconferentie van Mobistar is er dan toch gekomen.
The highlights:
– de iPhone in België komt er dan toch al vrijdag 11 juli, en wel om 0:00. Daarvoor moet je dan wel naar de Mobistar-shop aan de Brusselse Guldenvlieslaan. En aanschuiven.
– Vanaf de dag erna te koop in alle Mobistar-verkooppunten, en in een aantal Apple-winkels. 1 iPhone per persoon, de eerste weken.
– de iPhone in België wordt Simlock-vrij verkocht. ’t Is te zeggen: je kan de Phone zonder abonnement kopen en er dan gewoon je Base of Proximus-simkaart inpleuren. Base en Proximus kunnen dus ook Iphone-3G-abonnementsformules op de markt brengen, de komende dagen… Voorlopig heeft Mobistar wel het alleenrecht op de verkoop van de iPhone.
The Lowlights:
– de versie van 8 Gigabyte (enkel in zwart) komt u te staan op 525 euro.
– de versie van 16 Gigabyte (wit of zwart) komt u te staan op 616 euro.
– Mobistar biedt drie soorten abonnementen voor de IPhone aan:
Voor 30 euro (my30): 3 uur belminuten, 300 SMS’en en 200 Mb aan dataverkeer
Voor 45 euro (my45): 6 uur belminuten, 600 SMS’en en 500 Mb aan dataverkeer
Voor 65 euro (my65): 9 uur belminuten, 900 SMS’en en 1Gb aan dataverkeer
Dus neem je de goedkoopste Iphone, samen met Mobistar in de goedkoopste abonnementsformule, dan komt dit op jaarbasis uit op 885 euro! (525 + 12 x 30 euro) En wellicht nog een paar maal een rekening voor dataverkeer er bovenop. De minimumduur van deze my30, my45 en my65 contracten is bovendien 2 jaar. De duurste optie (iPhone 16Gb + 24 x 65 euro) is daarmee een slordige 2.085 euro. Slik.

Krijg ik daarstraks telefoon van mijn boezemvriend Tom Boonen.

Ik “Hey Tom, hoe gaat het?”
Tom: “Slecht jong”
Ik: “Oei, wat scheelt er?”
Hij: “Ik ben gepakt”.
Ik: “Oh noes, hebben ze u weer in het gezelschap van een minderjarig meisje gezien?”
Tom: “Nee, da met Sophie is lang gedaan. Ik blijf bij Lore nu. Nee. ’t Is veul erger”.
Ik: “Oei, zijt ge weer gesignaleerd op het naakstrand?”
Tom: “Grappig hoor. Dat was ik niet, ge hebt het zelf geschreven. En als ge nog ooit zo grapkes maakt, neemt dan iemand die groter geschapen is als mijn lookalike”
Ik: “Heheh, maar nog erger?”
Tom: “Ja, veul erger”
Ik: “Wacht, niks zeggen: ge zijt weer geflitst met uw sportkar”
Tom: “Zeg ventje, ge zijt ermee aan het spelen! Ge weet toch dat ik mijn rijbewijs kwijt ben”
Ik: ” Juist nu ze Top Gear op Canvas uitzenden! Hoe kon ik het vergeten? Nog erger dan dat?”
Tom Boonen: “Veul erger”
Ik: “Ge hebt hem toch niet weer geparkeerd tegen een paal omdat er een kat de weg overstak?”
Tom: “Man, zijt gij nog niet goed wakker of wa? Ik mag voor de moment niet met nen auto rijen. “.
Ik: “Zeg dan wat er is. Veul erger? Ge moogt niet mee naar de Tour van Patrick”
Tom: “Zot!”.
Ik: “Heeft Tom van Noppen u er weer bijgelapt?”.
Tom (Boonen): “Neejen”
Ik: “Is het uitgelekt dat je een Iphone uit de States geïmporteerd en gehackt hebt en lacht iedereen u nu vierkant uit omdat hem binnenkort goedkoper en met 3G en GPS en zo gaat uitkomen”
Tom: “Hou daar nu eens over op, wilt ge?”
Ik: “Sorry, het was sterker dan mezelf”
Tom Boonen: “Nee, ‘k zal het maar zeggen want ge raadt het nooit: Cocaïne!”
Ik: “Cocaïne!”
Tom Boonen: “Ja! Cocaïne!”
Ik: “Waar, waar? En wat moet dat kosten?”
Tom: “Nee, ge krijgt er geen. Ik bedoel: ik ben gepakt op cocaïne!”
Ik: “Hoe komt nu zo iets?”
Tom: “’t Is de schuld van Parijs-Roubaix!”
Ik: “Huh?”
Tom: “Ja, daar heb ik een smak geld gewonnen. En stinken dat dat deed. En ik heb daar eens aan geroken, en blijkbaar zat er cocaïne op die biljetten en dan is dat zo in mijn neus geraakt en nu hang ik”.
Ik: “Straf verhaal!”
Tom: “Straks is het persconferentie en ik weet niet wat te zeggen. Wat zou gij nu doen?”
Ik: “Doen of uw neus bloedt?”
Tom: “…”
Ik: ” Zeggen dat je dit jaar naar de Tour gaat voor de Witte Trui in plaats van voor de Groene?”
Tom: “…”
Ik: “Niet grappig blijkbaar?”
Tom: “Neen! Ik zit in de shit maat”.
Ik: “Vooral niet snuiven!”
Tom: “…”
Ik: “Ok. Laatste poging. Wat ik zou doen in dit geval is een goei lijn snuiven, met een rotvaart in de auto van Tom Van Noppen naar het naakstrand rijden en daar een jong dingske poepen in ruil voor een nieuwe Iphone?”
Tom: (legt neer).

Dan probeert ge uw vrienden eens op te vrolijken!

update:
Wat er uiteindelijk op de persconferentie werd gezegd, kan je op YouTube bekijken of op Sportwereld nalezen:

Deze would-be consument heeft een berichtje voor de heren en dames van Apple en Mobistar. Zal ik beginnen met de heer Jobs, van het bedrijfje Apple:

Geachte Steve,

Kijk, ik weet al lang dat de Iphone sexy is. Een übercool gadget, dat het beste van een hele reeks andere gadgets in één verenigt.
Dat je ermee kan bellen. En muziek kan luisteren. En internetten met Wi-fi en met Edge. En dat je er applicaties op kan installeren, en dat er daar best coole bij zijn en zeker nog coolere gaan bijkomen. En dat je er je foto’s op kan bekijken (zelfs al is het niet in hoge resolutie), en mee nemen. En dat je er geen keyboard voor nodig hebt om dat alles te bedienen. Enzoverder, bloederige rand, enzovoorts.

Ik weet ondertussen ook allang dat er een tweede generatie in de maak is, en dat die volgende versie nog een stuk beter wordt: 3G (razendsnel in vergelijking met het tamme EDGE op de huidige Iphone), een GPS-chip (it shatters the mind van wat er dan allemaal mogelijk wordt aan applicaties), de mogelijkheid door de tijd te reizen, enzoverder, awesome specs, enzovoorts.

Maar, beste Steve, dat kan me ondertussen allemaal aan mijn reet roesten. Mijn boodschap is simpel: Just the fuck get it out!
Vertel me wanneer de 3G-iPhone op de markt komt. Mijn geld ligt klaar om in uw jaarbalansen en winstoverzichten en beurskoersen geïntegreerd te worden.
En als ge nog heel lang wacht, dan koop ik zo’n domme iPod Touch en een nieuwe GSM van uw concurrenten en kunt ge naar de rest van het geld fluiten.

Yours truly,
A would-be consumer of your probably outrageously expensive gadget.

En dan doorgaan met Mobistar,

Geachte dames en heren van Mobistar,

Kijk, ik weet al lang dat jullie de Iphone in België gaan mogen uitbrengen. Heeft allemaal al lang en breed op ’t internet gestaan. Daar had ik jullie 3-regelige persmededeling van gisteren niet voor nodig.
En ook dat jullie al lang en breed een plan klaar hebben om de wet op de koppelverkoop te omzeilen. Exclusief bij Mobistar voor twee maanden. En daarna ook te krijg bij de concurrentie. En dat Van Quickenborne bereid is daarvoor tijdelijk een oogjedicht te knijpen. En dat er ook een simlock-vrije versie op de markt komt, die dan zoals in Frankrijk het driedubbel van een normale iPhone gaat kosten, en die dus geen hond gaat kopen want dan kan je zoals iedereen (Quickie incluis) beter eentje importeren uit de States en die poepsimpel unlocken.

Maar, beste HH. van Mobistar, dat kan me ondertussen allemaal aan mijn reet roesten. Mijn boodschap is simpel: Just the fuck get it out!
Vertel me wanneer ik er een kan kopen. Mijn cash ligt klaar om in uw jaarbalansen en winstoverzichten en beurskoersen geïntegreerd te worden. Ik bel al bij Telenet (een doorverkoper van uw Mobistar-producten), en zal dus wel van uw aanbod gebruik kunnen maken.
En als ge nog heel lang wacht, dan koop ik in de plaats zo’n domme iPod Touch en een nieuwe GSM van uw concurrenten en kunt ge naar de rest van het datatransfer-geld fluiten.

Ik dank u.
Een would-be consument van uw wellicht walgelijk overprijsde service.

Of ben ik nu werkelijk de enige ongeduldige die nog zit te wachten tot de Iphone hier officieel uitkomt omdat ik hem liever in garantie houdt in plaats van hem uit de States te laten overkomen en dan te unlocken?

Deze week roept Time in een themanummer de Iphone uit tot “uitvinding van het jaar 2007”.
Huh?
En wat dan met november en december? Ligt het menselijk genie toevallig die twee maanden stil? Hebben alle bedenkers afgesproken om in november en december enkel nog aan uitrusten van het uitvinden in de andere tien maanden te besteden? Gaan ze twee maanden niet in bad, om nu vooral geen eureka-moment te hebben? En als ze al een nieuw idee hebben, sparen ze het dan zorgvuldig op voor de bedenkersbeurs van januari of zo? Boutade: wie heeft dat uitgevonden?

Case in point: de Iphone. Een schoon apparaat. Sexy en al. Ik heb twee weken geleden de eerste werkende mogen aanraken, en het moet gezegd: er is over de interface nagedacht. De webbrowser werkt fantastisch. En het marketingplan – namelijk: verdien niet aleen aan de verkoop van de telefoon maar pluk een rijke telecomoperator nadien ook nog 24 maanden kaal; Apple krijgt van AT&T per geactiveerde klant naar verluidt 18 dollar per maand, gedurende 2 jaar – is ook redelijk geniaal. Uitvinding van het jaar dan maar? Maar wat als in de hoofdkwartieren van Nokia nu net een revolutionaire en nog sexier dan sexy gadget ligt te wachten? Of als de Gphone, het google-operating systeem voor mobieltjes, de echte omwenteling in de telecomindustrie blijkt te gaan betekenen (telefoneren én je apparaat worden gratis, als je er de targeted advertising bij neemt)? Waar sta je dan volgend jaar?

Neen, het opbod aan lijstjes loopt uit de hand. Steeds vroeger en vroeger begint men overzichten te spuien van beste cd’s (stop dus met zingen, nu!), boeken (geen uitgaves meer na de boekenbeurs), films (ga twee maanden op vakantie, Quentin, en lanceer dan uw film aub) of blogs (als je er nu nog aan denkt een blog te beginnen, vergeet het, “beste nieuwe blog van het jaar” had je er al voor oktober moeten zijn).

Hier past wat Vlaamsche retoriek: dit loopt werkelijk de spuigaten uit. Wij eisen dan ook de onverwijlde stopzetting van het publiceren van lijstjes. Net als een Halloween-ornamenten in de zomervakantie, Kerstversiersels in november of Sinterklazen gesignaleerd in oktober, kan dit niet langer. Een moratorium moet er komen, anders gaat deze bom barsten…

Laten we met z’n allen (wellicht moet dit op het niveau van de UNO beslist worden) een verbod op lijstjes afspreken. Enkel in de kerstvakantie, de laatste week van het jaar, mogen er “best of the year”-lijstjes opgesteld worden. Zodat iedereen die week dan ook niks anders te doen heeft dan lijstjes publiceren, lijstjes lezen, restjes kalkoen op te eten en zich zat te zuipen. En we dan met een vers lijstje goeie voornemens het nieuwe jaar in kunnen.