Ah, Knack. Al een jaar of 10 nu heb ik u achter mij gelaten. En nog steeds mis ik maar één ding, te weten de rubriek “Kwaad bloed” van Koen Meulenaere, zelfs al heet dat tegenwoordig “Bladspiegel”.

Vaak verguisd, maar altijd onterecht. Deze week nog in het striemende media-essay “De Media-omerta” van Koen Buelens:

En dan waren er – ingegeven door voor buitenstaanders moeilijk te ontwarren combinaties van beroepseer, kinnesinne en concurrentiedrift – de botsingen tussen de media zelf. De strijd tussen Dag Allemaal en TV-Express kan wellicht nog worden afgedaan als een afrekening in het milieu. Maar wat te denken van de manier waarop eind vorig jaar Knack en De Standaard elkaar via hun beider topmannen in de haren vlogen? Toen zijn blad Story onder vuur kwam te liggen, verdedigde Thomas Siffer zich door erop te wijzen dat De Tijd net zozeer over de schreef gaat wanneer zij bonussen van bankiers onthullen of De Standaard wanneer interne SP.A-mails worden gepubliceerd (DS 17 oktober 2009). In zijn als satire gepresenteerde rubriek in Knack probeert Koen Meulenaere systematisch de legitimiteit van de VRT-nieuwsredactie, De Morgen en De Standaard te ondergraven. De pot verwijt de ketel, maar tot structureel overleg kwam het niet.

Wat een onzin. Als er ooit een rubriek is die naast het etiket “als satire gepresenteerde rubriek” ook het epitheton “satirische rubriek” zou verdienen, is het toch wel deze van Koen Meulenaere, zeker? En inhoudelijk houdt Koen Meulenaere in dit lijstje opnemen ook al geen steek, want geen enkele redactie is er in zijn schrijfsels al steviger over de hekel in gehaald dan die van Knack zelve.

Gelukkig laat Knack zijn kroonjuweel ook bloggen op zijn website (zo goed als rss-loos, maar daar is vlug een mouw aan gepast). Terzijde: geen enkele Vlaamse site is zo chaotisch én rijk gevuld als die van Knack. Zodanig chaotisch zelfs, dat ze net zo goed inhoudsloos had kunnen zijn. Geen surfer zou het verschil merken.

Afijn, dit alles als inleiding om te zeggen dat het vermakelijkste dat ik in mijn feedreader aantrof na een superverlengd weekend kerstschransen, de post van Koen Meulenaere was over de Trofee Louis Tobback. En dan had hij die nog niet eens zelf geschreven, want die Trofee wordt uitgereikt aan de strafste oneliners van het jaar.
Ge vindt ze hier en hier. Mijn favorieten:

Op 10 Inge Vervotte:

Het is niet alleen met Yves Leterme dat ik af en toe activiteiten doe. Dat gebeurt ook met andere collega’s.

Op 9 Tom Boonen:

Ik ben niet slimmer geworden. Gewoon minder dom.

Op 8 Bart de Wever:

Frank Vandenbroucke kent niemand die het met hem oneens is. Hij kent alleen mensen die hem niet begrepen hebben.

Op 7 Rik Torfs:

Een wetenschappelijk artikel dient meer om geschreven dan om gelezen te worden.

Op 6 Piet Van Eeckhaut:

Ik ben begonnen met één cliënt, dat was te beheren. Toen kwam een tweede, dat ging ook nog. Vanaf de derde begon ik de dossiers dooreen te slaan.

Op 5 Jan Peumans:

In de eerste onderhandeling over de begroting stak Bart De Wever mij een papiertje toe: “Jan, ik versta hier geen kloten van.” Ik heb hem een briefje terug geschoven: “Niets van aantrekken, de anderen ook niet.”

Op 4 Louis Tobback:

De CD&V is als een verslaafde. Je kunt die droogleggen, acht jaar lang, maar al die tijd denkt hij maar aan één ding: de dag dat hij kan herbeginnen.

Op 3 Hubert Damen:

De belangrijkste reden voor een interview is om te vermijden dat er de dag nadien een witte bladzijde in de krant staat.

Op 2 Frank Vercauteren:

Eén keer heb ik een laatkomer laten staan. We moesten met de bus naar de training, één speler was er niet, we zijn weggereden zonder hem. Die gast heeft een taxi moeten nemen. Hij was wel eerder op de Heizel dan wij.

En op 1 Tom Lanoye:

Hugo Claus heeft mij en Brusselmans eens zijn kinderen genoemd. Dat schoot bij mijn moeder in het verkeerde keelgat: “Die Sylvia Kristel heeft hij misschien kunnen krijgen, maar mij nooit.“

Het is me wat, met die stokjes tegenwoordig. Niet alleen zijn die langwerpige houten dingen het ideale speelgoedje van Senne, onze nieuwbakken pup, ze vliegen ook in blogland weer duchtig rond. In de hoop dat je die dingen dan mooi terug apporteert:

Zo ben ik deze voorbije week geraakt door maar liefst viermaal hetzelfde blogstokje:

• Door Ruben die me een “award” overhandigt omdat ik val in de categorie blogs “die ik met veel plezier lees, ze geweldig goed bezig zijn en hun webpagina’s voor zich spreken“
• Door Ivan die zegt “Omdat het gewoon de beste persoonlijke blog in mijn blogroll is.“
• Door Ionesque, die me bedenkt met het epitethon “(curieus geval)“
• en gisteren ook nog eens van Anne Tanne die me bedenkt met de eer “omdat dankzij een berichtje van hem een dik half jaar geleden, mijn orchidee plots ging floreren en nu sinds één week een paar prachtige bloemen heeft. En ook om het verrassend brede gamma aan onderwerpen dat aan bod komt… “

Dit moet stoppen. Anders gaat deze happy puppy verlegen worden. Als ge nu allemaal niet subiet stopt met stokken naar mij te smijten, schrijf ik nòg een brief naar mijn burgemeester, hoort ge!
Blogstokken moogt ge alleen smijten naar mensen die daartegen kunnen… Mijn Premio 2008 “Brilliante Weglog” awards, gaan dan ook naar:

1. An Olaerts omdat ze de grappigste bloggende vrouw in Vlaams blogland is. En omdat ze naar dezelfde school geweest is als mijn zus. Het trauma van de groengeruite rokskes van het Genks Lyceum overleven, en dan toch nog witzen vertellend door het leven stappen. Ge moet het maar doen. Overigens zou ik haar nog en pak brillianter vinden als ze de artikels haar RSS-feed eens niet zou afkappen na de eerste paar zinnen.
2. Lasania omdat we al een hele tijd in elkaars blogroll zaten, maar deze week ook nog bleek dat ze een collega van me is en we nu linkedin zijn en zo.
3. Koen Meulenaere, want hij blogt. En zolang hij belooft zich ver te houden van de thesis van Frey Van den Bossche, doet hij net als in zijn Knack-columns virtuoos. Zijn blog is weliswaar RSS-loos, maar dat is via wat webservices makkelijk rechtgezet…
4. Blogonious, ofte eilandman, ook wel bekend als ex-collage Koen van de W. Soms iets te grumpy for his own good, maar ontzettend productief en vaak ook inventief.
5. Michel, omdat de zijne gewoon de beste Vlaamse blog is tout court. Al jaren, en hopelijk voor nog jaren.
6. Mme Zsazsa vertelt omdat ze licht laat schijnen over haar moestuin en grappige knutselideeën te over heeft
7. Voor u, die beter ook eens zou beginnen bloggen, en zo de volgende keer in dit lijstje zou kunnen figureren…

Volstrekte willekeur, misschien, want er hadden bijna net zo goed 6 anderen kunnen staan… Maar dik verdiend, nonetheless.