Vrouwen zijn boos, want zij stellen vast dat wij, mannen, wel eens afdwalen. Met onze ogen.
Het bewijs is er, en het is onweerlegbaar. De verborgen camera, ontkennen heeft geen zin meer.

Wij zijn billenmannen, onze ogen elke voorbijkomende al dan niet welgevormde derrière koesterend en keurend als Ronde van Vlaanderen-liefhebbers een laatste passage op de Muur van Geraardsbergen:

en borstenmannen, dus, elk voorbijwaaiende hint van decolleté proevend als bierliefhebbers van stoofvleessaus gemaakt met onversneden Westvleteren:

Ergerlijk, maar er bestaat daar een oplossing voor:

Voorhoofdborsten dus, omdat hun ogen hierboven zitten.

Maar net als op de speelplaats geldt hier natuurlijk dat wat ze zelf zeggen, ze zelf ook zijn.
Ontkennen, ook zinloos. Een manspersoon plaatste immers 4 camera’s op zorgvuldig uitgekozen lichaamsplaatsen, en begaf in het vrouwenverkeer:

Spannende match tussen biceps en kruis, zo blijkt.
Nu nog een siliconen armpspier of onderbroekwelving bedenken, op het voorhoofd kleven, en we kunnen weer buitenkomen. Omdat ook onze ogen hierboven zitten.

Het laatste loodje in de wijvenweek, want op zondag rustte God (m/v) en mag er gefreewheeld worden. Of ingehaald, want op zaterdag moest er ook nog gewerkt worden, en wel rond het thema “wat mannen niet begrijpen”.

Cool, want daar kan ik kort over zijn.
Niks.

Er is gewoon niks wat mannen niet begrijpen.

Voor elke lul die niks begrijpt van PMS, de maandelijkse moeilijke dagen of andere dameskwalen, is er wel een doctor in de gynaecologie die er de ins en de outs van kent.
Voor elke vrouw die niet begrijpt waarom Hij die tikkende tijdbom van een kinderwens niet hoort, is er wel een brave ziel met ballen vol goesting en spermatozoïden die er een moord voor zouden doen om nageslacht te verwekken.
Voor elke tooghanger die zijn houten kopt breekt over de vraag waarom vrouwen in godesnaam sàmen naar het toilet gaan, is er wel een socioloog die inziet dat daar ongedwongen geroddel en cosmetica-uitwisseling kan gebeuren.
Voor elke houten Klaas die niet snapt wat er leuk is aan het marteltuig genaamd dansvloer, is er wel een pèt-rick swei-zie of andere salsagod die het voor alle mannen verbrodt door wel te kunnen en dus willen dansen.

Kortom: mannen zijn met minstens 3 miljard.
En er zit er zeker eentje tussen die alles begrijpt dat jij wil dat hij zou begrijpen.

O, en voor ik het vergeet: er is dus ook niks dat vrouwen niet begrijpen.

Voor elke bitch die niet begrijpt dat mannen ook gevoelens hebben, is er wel een begrijpende met inlevingsvermogen dat haar eigen aura overstijgt.
Voor elke vrouw die niet snapt waarom mannen beesten zijn, jagers die moeilijk bij één vrouwtje kunnen blijven, is er wel eentje die even hard geniet van het gaan als van het komen van haar nieuwe prooi.
Voor elke ongevoelige die niet snapt waarom mannen als ze ziek zijn ook altijd doodziek zijn, is er wel een Florence Nightingale met een zachte hand en zoete woordjes.
Voor elke vrouw die denkt dat ze goed communiceert door mysterieus en dubbelzinnig te zijn, van haar nee’s een misschien maakt, van haar ja’s een zucht en van haar misschiens een verplichting, is er ergens wel eentje die ook zegt wat ze bedoelt.
Voor elke vrouw die niet begrijpt waarom Hij zo weinig complimentjes uitdeelt en vliegend eczeem krijgt van het moeten uitspreken van evidenties als “en ik hou ook van jou, schat”, is er wel eentje dat aan al die kleffe onzin geen nood heeft en genoeg heeft aan een blik in zijn ogen, een aai, een lach.

Kortom: vrouwen zijn met minstens even veel.
En er zit er zeker eentje tussen die alles begrijpt dat jij wil dat zij zou begrijpen.

Om maar te zeggen dat man-vrouw-stereotiepen er zijn om verbrand te worden op een immens groot vreugdevuur.
En zo leefden we allemaal samen. Potjes en dekseltjes (en potjes en potjes en zo natuurlijk ook). Lang en gelukkig.
En toen kwam er een zwijntje met een lange snuit, en was het wijvenweekje uit.

Be warned: hoog Privé-, Dag Allemaal-, Story-, roddelblad-gehalte verderop. En ook wel een beetje Menzo-, Ché-, Maxim-mannekesblad-toestanden. Alweeral.

Grote opschudding in Frankrijk. Vergeten zijn de treinstakingen, de brandende banlieues, de ijzige mistral of de wijnsector in moeilijkheden: monsieur le président Nicholas Sarkozy is er immers naar Disneyland Parijs geweest met een nieuwe vlam, twee maanden na het op de klippen lopen van zijn droomhuwelijk met Cécilia. De reden van de opschudding: ’t is met Carla Bruni begod!

Carla Bruni, het Italiaanse gewezen maar nog steeds bloedmooie topmodel dat aan een tweede – even verleidelijke – carrière begon met haar singer-songwriter luisterliedjes op de uitstekende cd’s “Quelqu’un m’a dit” en “No Promises”. Vriendin van de poëzie. Godin op stelten…

Carla Bruni Tedeschi. Even oud als ik (zij van december 1968, ik van augustus), rijk van bij haar geboorte (papa was bandenfabrikant). Van die benen waar geen eind aan komt, enorme voeten, supermodellentietjes, sluik haar, een blik verleidelijkheid, onbeschaamd, de sensueelste mond van het westelijk halfrond, liefde voor haar gitaar, een stem om in weg te smelten. Mannen verslinden, haar hobby. Ze zegt knip en ze kan er vijftig krijgen. En ze weet het. En ze geniet ervan. What a woman!

Sarko vertelt hoe hij haar aan de haak heeft geslagen:

Nicolas, mijnen beste, ik hoop dat ge weet waaraan ge begint!
Zoals de fransen zeggen: “Carla n’a pas encore soufflé ses quarante bougies et pourtant, elle a un tableau de chasse digne d’une Don Juane!”
Hier is een lijstje van de vorige – meer of minder bekende – gelukkigen:

• Arno Klarsfeld
• Mick Jagger
• Eric Clapton
• Donald Trump
• Vincent Perez
• Charles Berling
• Kevin Costner
• Giovanni Malagò
• Raphaël Enthoven (filosofieprofessor met wie ze getrouwd is geweest, en een dochtertje mee heeft/had: Aurélie uit 2001)
• Laurent Fabius (Sarko is dus zeker niet de eerste politicus)
• Louis Bertignac
• Jean-Jacques Goldman
• Pierre Benichou
• Christopher Thompson
• Léo Scarax

En ze beweert zelf dat ze het niet louter met bekende mannen doet…

Of zoals ze zelf zeg in haar chanson “j’en connais”:

J’en connais des qui charment,
Des qui me laissent femme,
J’en connais qui me pâment…
J’en connais des jolis,
Des qui roulent comme des filles,
Des qui me piquent mes bodys…

J’en connais tant tellement ça me prend tout mon temps,
Et même ma maman qui m’adore tendrement,
Elle me dit : “C’est pas bien, ce n’est pas bon tout ce rien,
Reprends ton droit chemin…”

J’en connais des superbes,
Des bien-mûrs, des acerbes,
Des velus, des imberbes,
J’en connais des sublimes,
Des mendiants, des richissimes,
Des que la vie abîme…

J’en connais même tellement ça me prend trop de temps,
Et ma pauvre maman se dit en soupirant,
“Qu’ais-je fait pour cela ? Est-ce de ma faute à moi,
Si ma fille est comme ça ?” (x2)

J’en connais dans chaque port,
Dans chaque Sud, dans chaque Nord,
J’en connais sans efforts,
J’en connais qui vont dire,
Que je suis bonne à maudire,
Et moi ça me fait sourire…