Tuinieren. Soms is het stress (gras moet gemaaid, heggen geschoren, moestuinen bewerkt, borders gewied, klimplanten getemd …). En soms is het gelukkig makkelijk.
Hoe meer je probeert de natuur in jouw idee van een propere tuin te dwingen, hoe meer werk je er zal moeten insteken. En hoe meer je de natuur “zijn ding” laat doen, hoe makkelijker. En de resultaten zijn er daarom niet minder om.
Vooraleer ik het bordje “zonder is gezonder”-tuin laat aanrukken, wil ik deze stelling aantonen met onze bloemenwei.
Een stuk grond tussen de schapenwei en het pad naar ons bos. 3 jaar geleden omgeploegd en platgelegd bij de (her)aanleg van het gazon, maar daarna niet ingezaaid met gras. Wel met papavers om het eerste jaar wat kleur te krijgen, en daarna aan de natuur gelaten (met 1 zeisbeurt in het najaar).
Van ver ziet dat er zo uit. Een beetje wild gras met margrieten in, zou je denken. Mwah.
Tot je er langs loopt, en eens goed in kijkt. Een weelde aan bloemen. Soorten in overvloed, “onkruid” dat bewijst dat onkruid niet bestaat. Zoemend van het leven.
Ik vind het prachtig. En ik ken de helft van de namen niet, van die dingen. En u?
 Iets wit en elegants |
 En gele paraplu’s |
 Duizendblad |
 En witte en rode klaver |
 Wikke |
 En ringelwikke |
 En boterbloemen |
 En iets dat lijkt op vergeet-me-nietjes |
 En nog iets geels |
 En iets minuscuuls, paars. Lijkt op geraniums. |
 En veldzuring |
 En de “echte koekoeksbloem” |
 En bosandoorn |
 en nog iets hoog opgeschoten |
 En inderdaad, ook gras… |
 …en margrieten |
En als ik er volgende maand doorwandel, dan is die bloemenprairie weer helemaal anders. Dan hebben er zich weer andere dingen naar boven gewerkt.
Je kan uitgekiende zadenmengsels kopen voor het aanleggen van zo’n bloemenweide (zeker aan te raden zijn die van ecologische plantenwinkel EcoFlora uit Halle), maar uiteindelijk kost dat veel geld voor iets dat er ook zonder dat inzaaien spontaan komt.
En dat is dan tenminste één stukje van de tuin dat niet te veel werk vergt. Eenmaal per jaar maaien (zie bij eigenwijze tuinier Bart voor de theorie, bij AnneTanne voor de techniek met de zeis), sporadische eens de ongewenste bewoners (netels, distels, jonge boompjes) uittrekken of vermijden dat ze in zaad komen te staan.
En voor de rest genieten van de spontane kracht van de natuur, elke keer als je er langs loopt. Genieten van de weelde van een bloemenwei…