|
||||||
![]() |
|
Posts met de tag « maud»:
jan
13
2013
Het mooie kotsende meisjeVrijdag een première beleefd: kind in hospitaal. Weliswaar in het daghospitaal. Voor een geplande ingreep (aan de tanden). Maar toch, het was met volledige narcose, en geen lach: ze had het benauwd gekregen door het nuchter blijven, was nerveus geworden door het wachten, was bang gemaakt door de telkens nieuwe verpleegsters aan de bedrand, werd angstig door de rit op het bed naar het operatiekwartier, en dan paniekerig door het narcosemasker dat op haar mond gedrukt werd. Maar gelukkig was er nog beer. Die een naamkaartje kreeg zoals zij, en een hoofddoekje zoals zij, en plakkers op de borst zoals zij. En hij mocht wel bij haar blijven tijdens de operatie. Dat hielp. Dat wegglijden in de narcose. Snik, “rustig Maudje”, adem, glij, oog dat wegdraait, “slaap zacht, meisje”, geen reactie meer, oog dat dichtvalt, iets als slaap, iets als dood zijn. In 30 seconden is het gepiept. “U mag weggaan meneer, we gaan u roepen als ze bijkomt”. Een vies gevoel, toch. Of spookte die doe-het-zelfmevrouw in Diest die onlangs haar hoogbegaafde kinderen met lachgas de dood injoeg nog door mijn hoofd? En toen riepen ze me natuurlijk maar terug toen ze al bijgekomen was, in paniek door de half-wakkere staat (waar ben ik, waar is mijn papa, waar is dat buisje aan mijn hand goed voor, waarom doet mijn mond pijn, waar komt die vieze smaak vandaan). Maar kalmeerde ze toch in m’n armen. En toen werd het mooie meisje het mooie kotsende meisje. De rest van de dag, en de avond, en de nacht. Wel zonder iets te hebben om uit te kotsen (door dat nuchter blijven). Geen lach dus. Maar, we zijn inmiddels zondag, en het is voorbij. En voorzover we nu kunnen zien/merken allemaal goed gekomen. De première is geweest, en ik hoop dat er geen volgende voorstellingen meer komen.
nov
25
2012
OndertussenEn voor het geval ge u afvraagt waarmee ze hier zo geconcentreerd zitten te spelen: met de Playmobil. Het zwembadje, meen ik, al werd dat precies ook met dingen uit andere dozen gecombineerd:
nov
23
2012
Gelukkige verjaardag (met taart)Er was er een jarig, hoera, hoera. En toen moest er feest zijn. Maar ons huis is een puinhoop, er wordt hier zwaar gewerkt aan onze zolder door alle dagen uit het Meetjesland aangevoerde busladingen werkmannen. En dus was 1 en 1 twee, en deed Maud een feestje voor klasgenootjes in het in het nagelnieuwe culturele centrum van Oosterzele. Een wereldreis aan de hand van verjaardagsliedjes. Onverstaanbaar wegens in vreemde talen, maar natuurlijk ook universeel wegens feestmuziek. Heel mooi, oordeelde het grut, en ook vader. En was er taart in de lobby, en vieze wereldwinkelcola, achteraf. En het was allemaal wat vroeger gedaan dan gedacht, maar gelukkig ook mooi maar koud weer en de buitenspeeltuin vlakbij. En werd er daar nog een paar uur geravot. Een gelukkige verjaardag (met taart) was had by all. De zesde. Nog maar. Al. Ik vond mijn tweet erover nog wel grappig. Ik was de enige.
mrt
5
2011
Imagine a jumpKroost, karnaval, vleugelkes en een cape. Wij kunnen vliegen, papa. Een foto die op deze blog wellicht niet was gepasseerd, ware het niet dat ik gisteren per toeval ook nog op de perfecte soundtrack ervoor stootte. Een mash-up, van “Jump” van Van Halen en “Imagine” van John Lennon. Imagine a jump. Imagine-a-jump-john-lennon-vs.-van-halen by jackstanleywp Het kan met vleugelkes van witte wol. Het kan met een zorro cape van niet-parachute stof. Het kan ook zonder.
okt
20
2010
Kleedje1 model (Maud), 1 kleedje met verwisselbare kraag, zoom en zakje (van Juggle Angels). Fotoshoot! Erg slim idee van deze twee brusselse dames. En dan bedoel ik niet alleen dat ze ons dit kleedje bezorgden, maar ook het hele concept dat ze bedachten: ze verkopen er maar 1 kleedje (in vier kleuren) en 11 kits die het kleedje een heel andere sfeer geven. En in 1 klap 44 mogelijke combinaties. Voor elk meisje wat wils.
mei
14
2010
Niks (meer) aan de handEerder deze week werden we vroeg in de nacht gewekt door het huilende meisje Maud. Had ze voor het in slaap vallen een haarelastiekje rond haar vinger gebonden. Wakker geworden van de pijn. Een lichtblauwe vinger, een huilbui, wat gesus, een onderdompeling onder de koude kraan, de vermaning dat vooral nooit opnieuw te doen, en het leed was geleden. Deze morgen, bleek dat ze haar vreemde fascinatie voor elastiekjes voor haarstaartjes rond kindervingertjes toch nog niet verloren was. Een schreeuw bij het wakker worden, en de droeve constatering dat ze het weer gedaan had. En deze keer dus de hele nacht. De gevolgen waren deze keer dus al heel wat pijnlijker. Een bija gevoelloos topje van de vinger, en rond de plaats waar de rekker gezeten had verschenen er nu allemaal blaren. Het lijkt wel een brandwonde. En nu hopen wij dat deze Maudezel zich geen drie keer aan dezelfde steen stoot. Anders heeft ze het aan haar rekker.
jun
3
2009
OnderwijskloofHet onderwijs zorgt voor een kloof. In onze gezinsplanning. Wij hadden ons bedje, en de resulterende geboortedata van onze kroost 9 maanden daarna, nochtans redelijk mooi gespreid: Schoon verdeeld, kortom. Maar wat blijkt, als je dat gaat vertalen in inschrijvingen en leerjaren in het jaarsysteem van ons onderwijs: Kindjes van vroeg op het jaar (januari tot maart), die steken namelijk langer in het kleuteronderwijs. Een vol jaar inloopklas, en dan drie kleuterjaren. Terwijl die van laat op het jaar die inloopklas bijna overslaan. 3 jaar verschil … nu lijkt Floortje plots een nakomertje. Zitten zus en broer al in de derde kleuterklas en het eerste leerjaar als zij naar school begint te gaan. En gaapt er dus precies een kloof. Onderwijskloof.
apr
16
2008
Hoe gaat het met de kinderen?Goed, dank u. ‘ T is te zeggen, toch met die van ons, en op dit ogenblik. Deze blog wordt – naast door het kruim van de blogwereld en een flink stuk van de pers, Vlaamse intellectuelen en Belgische machtshebbers – uiteraard ook gevolgd door vrienden en familie. Van ver en van dichtbij. En die mensen hebben bijzonder veel interesse voor het opgroeien en bloeien van onze twee spruiten. En dat is hier precies niet veel aan bod gekomen de laatste maanden. Daarom een snelupdate: Daan (nu 3 jaar, 3 maanden). Na de skiperikelen, een weekje ziek thuiszijn en de paasvakantie, is meneertje nu eindelijk terug deftig naar school aan het gaan. Het gaat hem goed af, maar als hij volledige dagen moet + eten blijven, dan is het vet de rest van de dag en zelfs de dag erna toch van de soep. Moe moe. Uitgeput. Maud (nu 1 jaar, 5 maanden) Maud heeft sinds we terug zijn van de skireis reuze vorderingen gemaakt. Klimt overal op, en valt overal van af. Doet niet meer alles met schreeuwen en gillen, maar tracht ons nu ook al eens te overtuigen met een knikje of een blik. Eet alleen, en weigert geholpen te worden. Zit al in een Triptrap zonder leuning, en kruipt er zelf op en af. En het leukste is, dat ze sinds een paar weken ook vaak heel leuk sàmen spelen. Maud breekt nu ook niet meer alles af wat Daan probeert te bouwen… Maar ze ontwikkelen ook al spelletjes samen: verkleedpartijen in onze slaapkamer. Apporteren. Babytje in de poppenwagen. Rozijntjes delen in de zetel. Koken en de tafel dekken… Schoon om te zien…
feb
5
2008
In badEen paar zedige foto’s van Daan en Maud in hun dagelijkse bad. Vooral Maud geniet er tegenwoordig met volle teugen van. Tateren, gillen en proesten dat het een lieve deugd is. Daan stribbelt meestal wat tegen als hij erin moet, maar eenmaal met zijn gat in ’t water begint hij volle bak te spelen en vind hij het altijd heel plezant. Daarna een warm papje in de armen van papa of mama voor de televisie, soms nog een verhaaltje, en dan vallen de ogen al bijna toe. Weer een dag voorbij… Het moet tenslotte niet elke dag over neusloop of spuitpoep gaan, niet?
jan
9
2008
MarginaalKindje. Kijkt niet echt gelukkig. Een kop vol snot (het meisje had van de week een blaasontsteking, herstelde van een dag buikgriep én had een sinusitis om sin-U-sitis tegen te zeggen). Een mes (plastiek). Een groezelige pyama (waar ze de hele dag niet uit is geweest). Een vloer die snakt naar een dweil. Een keukenkastje dat snakt naar een lik verf. Redelijk marginaal allemaal, maar iedereen heeft wel eens een marginaal dagje, niet? Geometrie, vlakverdeling, licht – schaduw, de gulden snede: om een of andere reden vind ik dat het allemaal “juist” zit bij deze foto. Kritiek is heel zeker welkom. Maar ik vind dat nu eens een sterke foto. Van eigen hand. Van eigen kind. Leuk, zo heb ik het gevoel dat ik toch een beetje vorderingen met de Nikon D80 aan het maken ben …
nov
15
2007
Zie ik nu scheel of wat?Kijk eens diep in mijn ogen… … en zeg me: kijk ik scheel, of niet? Ikke vind van niet. Maar de dokter van Kind en Gezin dacht het en mama had ook iets in de mot en papa wist niet wat hij ervan moest denken (hij ziet zelf een beetje scheel) en ik wist het ook niet goed maar ik dacht van niet. Dus had mama een afspraak gemaakt in het UZ van Gent (waar ik geboren ben) en daar zijn we dinsdag naar toe geweest en daar was een dokter die met lichtjes in mijn ogen scheen en ik moest ook in een zwarte doos kijken naar lijnen. Maar aan het eind van die doos was er ook een piepgaatje en daar keek ik liever naar want daar zat een verpleegster achter dat gaatje. En ze moest lachen van dat ik maar niet naar de lijnen wilde kijken. De dokter zei dat ik over 9 maanden toch nog eens terug moet komen om er nog eens een lichtje in te laten schijnen en naar lijnen in een doos te kijken (niet naar het gaatje), want het schijnt dat dat van die brede neusbrug of dat epidinges er dan misschien al uitgegroeid als mijn hoofdje groter is geworden. Maar voor zeker te zijn en zo, toch nog eens terugkomen dus. Maar tot dan moogt ge dus niet zeggen dat ik scheel zie! Nikske zingen van “Schele Van der Linden” of roepen van “Schelen otter” of “Esotroop”, of vragen of mijn papa misschien Marc Reynebeau is!
nov
7
2007
Maud 1 jaar1 jaar na datum, wordt Maudje vandaag 1 jaar. Een jaar van veel vertedering, lachjes, gilletjes, rollebollen, rommel maken en groeien. Maar het gaat beslist de goeie kant uit: je hebt je slaapritme te pakken, je eet de oren van onze kop, je groeit uit je kleren en je kan ons al duidelijk maken wat er scheelt (honger, dorst, slapen, spelen, gedaan, joepie, kus, dada …). Je werd de laatste weken precies een nieuw kindje, een rustiger… Gelukkige verjaardag!!!
okt
2
2007
Talk to your daughter, before the beauty industry doesIf you’re going to watch only one commercial this year, this one is not a bad candidate: Dove onslaught. “Talk to your daughter before the beauty industry does”, is the message. Can’t help but feeling it’s kinda twisted that the sponsor of this campaign is Dove, who are themselves in the business of thigh-firming cream and skin lotion, but nonetheless: a powerful message. And a brilliantly edited movie!
As soon as she gets home this evening from her daycare, I’ll have a word with my daughter for sure! |
![]() |