BBC-style: Charlie Brooker!

(Serieus: die Charlie Brooker is geniaal. Als ge u eens een voormiddag/dag/week wil amuseren, zoek op “Screenwipe” op YouTube. Schitterend. Als ge minder tijd hebt, mis dan deze niet: The Screenwipe Guide to TV)

American Network-style: The Onion!

(Serieus: The Onion is geweldig. Als ge u eens een voormiddag/dag/week/maand/internetgeneratie wil amuseren, zet hun website bij uw favorieten.)

VRT-style: Jan Becaus!

(Serieus: Jan Bééééécoooowwwwse is een monument. Wordt gerust lid van The Jan Becaus Appreciation Group of fan van Het Engels van Jan Becaus).

Via Reddit daarnet een schone illustratie tegengekomen, aangaande de staat der online journalistiek:

Inderdaad bedroevend, rondsurfen op de websites der Amerikaanders en Anglosaxonen, zonder de condoom voor uw ogen die Adblock plus is.

In Vlaanderen lopen we volgens mij wel nog een beetje achter op deze trend. Hier nog geen top-tien lijsten waar ge ook kijkt, en de paginering is hier gelukkig ook nog niet ontdekt.
Volgens mij is dit de huidige staat van de Vlaamse nieuwswebsites:

Geef de mensen wat ze willen (klikken) is blijkbaar de enige internetstrategie die men kan bedenken. Dat men in de plaats van boven op de hoop te geraken zo in sneltempo zijn eigen graf verder uitdiept, lijkt nog niet doorgedrongen.

Wie wel eens een blog of nieuwssite volgt, heeft na een tijdje wellicht wel van het bestaan van RSS-feeds gehoord. Een service die je toelaat te weten wanneer die blog of site iets nieuws online heeft gezwierd, zonder dat je zelf op die site moet gaan kijken.
Er bestaat daar schone software voor, webservices en startpagina’s waarop je die RSS-feeds kan integreren, maar ik kende er eigenlijk geen elegantere/functioneel interessantere dan de gratis Google Reader.

De laatste tijd zat er echter wat de klad in. In mijn leesgewoonte. Abonnementen genoeg. Maar vooral: ze bleven ongelezen. De gevreesde 1000+. Friendfeed zit er voor iets tussen. En twitter (waar ondertussen ook veel van de conversaties passeren die vroeger enkel in de “blogosfeer” te volgen waren).

Maar stop niet langer met schrijven, blogt maar gerust verder, want nu is er weer hoop gelezen te worden. Want ik heb Feedly ontdekt.

Feedly is een add-on voor de Firefox-internet browser, die werkt als een alternatieve interface voor je Google Reader.
Het presenteert dus de inhoud van de RSS-abonnementen die je nam op een eigen manier, maar het synchroniseert ook met de Google Reader. Lees je een item in Feedly, is het dus ook gelezen in Google Reader. Geef je een artikel een ster, idem. Organiseer je feeds in een nieuwe categorie, zit het ook in Google Reader in die map …

Voortaan zien mijn feeds er dus niet meer zo uit,

maar zo:

of zo:

Het fijne van de Feedly-interface zit hem in het feit dat je per categorie, of per feed kan kiezen op welke manier ze wordt voorgesteld. Als een chronologische stroom van berichten, of als een fotobrowser, als video-wall, als lijst … Erg mooi, en bovendien even snel en krachtig als Google Reader zelf…

Er zit nog veel meer fijns in (bv. dat je over een post die je leest meteen kan twitteren, friendfeeden, tumblr-loggen …, of dat je bij een post vaak ook al meteen de commentaren ziet, of dat als je een item leest op het web dit ook in de reader al meteen als gelezen wordt gemarkeerd, of dat er tonnen handige shortcuts in zitten, of dat na het installeren van feedly het abonneren op nieuwe feeds erg elegant wordt …).
En hier en daar ook wat minder fijns (bvb. dat de feedly-minibar in potentie wel een nuttig ding is, maar toch wat te intrusief naar mijn smaak. Uitzetten kan op de preferences pagina, die ook wat te ver verborgen zit).

Maar probeert u het vooral eens zelf… en vergeet natuurlijk niet mijn blog er als feed mee in te gooien.

Gisteren, een rampdag voor het verkeer?
In Nederland wel. Daar kwam een vliegtuig van Turkish Airlines bepaald onzacht in aanraking met de grond, 2 kilometer voor een blijkbaar veel te korte landingsbaan in Schiphol. Gevolg: vliegtuig in 3 stukken en 9 doden.
Vliegtuigongevallen zuigen. En niet alleen voor de landbouwer die nu serieus gaat moeten ploegen. Voor iedereen die van kort en ver betrokken is. Van de Meiden van Halal die goed wegkwamen aan de nooduitgang tot mensen die hun liefste medemens met een gigantische klap voorgoed verloren, of nu verder moeten met een zware revalidatie of levenslange handicap. Life sucks, ’t is nog maar eens bewezen.

Uiteraard dat dit rampverkeer een belangrijk nieuwsfeit is. Goed voor extra journaals, persconferenties, bezoekende Balkenendes. Een dag lang een twitterstroom in overdrive. De info opzuigende ramptoerist in elk van ons, in seconden op de wenken bediend. Gerucht, feit, getuige, twitpic, retweet, print.

Of toch niet, want bij ons in België, vier er ook verkeersnieuws te rapen. Dat er vorig jaar 14% verkeersdoden minder zijn gevallen (pdf-nieuwsbericht bij het BIVV).
Dat is 834 doden, in plaats van 970 het jaar voordien.
Dat is 136 mensen die nu levend en wel rondlopen. In plaats van dood en begraven en opstookt en uitgestrooid.
Dat is een fantastisch concertpubliek in de AB-club voor The Bony King of Nowhere.
Dat is het volledig verzamelde Brussels Geek Girl Dinner.
Dat is alle Vlaamse en Waalse en Brusselse ministers en staatsecretarissen en minister-presidenten en premiers samen.
Dat is een serieuze KMO op straat.
De filmcrew en acteurs van Loft.
Dat zijn de nobelprijswinnaars van de voorbije 10 jaar samen op een hoog IQ-eiland.
Dat is genoeg volk om op de Maan in amper 5 generaties 25 miljoen mensen te kweken, als we hen er gezamelijk naar toe zouden schieten zonder in hun uitrusting pil en condooms te voorzien.
Dat is alle kinderen op Daan’s schooltje.
Dat is een iedereen die ik op mijn sterfbed ooit echt goed gekend ga hebben.

Daarover geen extra journaal. Voetnoot op de voorpagina, op zijn hoogst. Terecht, trouwens: naar niet-gebeurde rampen komt geen mens kijken. Het tegengestelde van een ramptoerist, een ongekend begrip.

Eerder op de week kreeg ik van de Talking Heads (diezelfden die eerder verantwoordelijk waren voor mijn avontuur op roze voetbalschoenen naar Standard) een mailtje: of ik zin had om eens naar de in de steigers staande nieuwe versie van De Standaard-website te kijken?

En met eraan gekoppeld natuurlijk de vraag dan “en passant” mijn mening te geven, en bugs te melden en zo. Interessant idee eigenlijk, en een nuttige toepassing van sociale netwerken door een websitebouwer. @netlash doet dit bijvoorbeeld regelmatig: vlak voor de lancering van een site al wat nieuws erover op twitter verspreiden, en dan met de onmiddellijke feedback snel nog wat bugs uit de wereld redden.

Fijn, ik was benieuwd. Want De Standaard is een van mijn meest gelezen websites (waarbij ik dan wel moet vermelden dat dit wellicht komt omdat ik een De Morgen-abonnee ben, en die krant dus al ’s morgens aan het ontbijt gelezen heb). En de De Standaard-Online staat er inderdaad al een heel wat jaren in zijn huidige oranje toestand bij, een opfrissing is dus zeker welkom.

De URL van de testsite mag ik niet verspreiden, screenshots wel. De homepagina komt er zo uit te zien:

Een aangenaam paginabeeld. Knappe grid. Goeie typografie en whitespace. Een radicaal verbeterde navigatie (enkel nog bovenaan, nu is dat met tabs en linkermenu). Kortom: alleszins een verbetering ten opzichte van de huidige site.

Maar ook: met vrij weinig nieuwigheden (misschien bewaren ze die trouwens nog achter de schermen). “Lees later” is er een (werkt nog niet in deze alpha-versie, maar de bedoeling is dat je op die manier artikel-titels kan snel overlopen, de interessante “bewaren” en dan in “Mijn Standaard” een soort map hebt met al de artikels in die je nog wilde lezen). De mogelijkheid om artikels een “stem” te geven een andere (erg onduidelijk uitgewerkt). En eenmaal de advertentie-afdeling er op volle kracht zijn banners en andere promo-formaten in heeft geplaatst zal het rustige paginabeeld ook gegarandeerd minder rustig zijn dan nu. En heb blijft precies wachten op een Belgische nieuwssite die eindelijk ten volle gebruik maakt van de internetomgeving waarin hij een speler is, en dus bij een artikel ook relevante pointers naar info elders op het web zet (kijk eens naar De Volkskrant.nl bijvoorbeeld …)

Bugs om te melden waren er ook genoeg – hoop dat ze er iets aan hebben. Eentje kon ik echter niet kwijt in het feedbackformulier. Die krijgen ze dan hier.

De navigatie bovenaan heeft een m.i. serieuze fout. Inconsistentie.
Op de HP ziet ze er zo uit:

In de secties als “Opinies”, “Lifestyle”, “Ontspanning” en “In beeld”, komt er een andere steunkleur, blijft het eerste niveau hetzelfde, en komt er op het tweede niveau een ander submenu.

Maar in de rubriek “.biz”, werkt dat ineens helemaal anders. Daar wordt zowel het eerste als het tweede niveau van de navigatie vervangen.

De “Nieuws” op de eerste rij is nu ineens niet meer de “nieuws” van de eerste rij op de eerste screenshots. Het is een link naar het economisch nieuws. En waar op de andere secties en de home de link “archief” stond, staat nu de link om je terug naar de andere secties te kunnen begeven. Niet eens zo’n groot probleem zijn als je deze verandering enkel kreeg bij het navigeren in de hoofdmenu. Erger is dat je deze veranderde navigatie natuurlijk ook gaat krijgen als je een economisch artikel aanklikt op de Homepagina. De verdwaalde Standaard-lezers zou ik niet graag de kost geven.

Afijn, ik vond het interessant dit werk in opbouw te mogen bekijken. En net stof genoeg voor een verantwoord oninteressante blogpost over deze onverantwoord interessante krantensite.

Menige wenkbrauw werd vanochtend gefronst, boven ogen die voor het eerst een blik wierpen op het nieuwste geesteskind van één: vrtnieuws.net is nu immers deredactie.be geworden.

De blogcommentaren liegen er dan ook niet om: Oh Jee, pijn aan mijn ogen, stinkt een beetje, spuuglelijk, een kleine afgang, bordellique, Oh, was die uitgelekte layout dan geen grap? (ikzelf), rommelig, hoe bestaat het, wie verzint zoiets, scoort slecht in zijn kerntaak: het nieuwsaanbod duidelijk en overzichtelijk brengen, nieuwe site – nieuwe ergernis, start een red-actie enz… enz… (of de grappigste reactie)

Ik denk dat deze bloggers en twitteraars iets niet goed snappen. De nieuwsdienst heeft namelijk besloten om niet langer als nieuwsdienst naar buiten te komen, maar wel als redactie. En een redactie, dat is een slangenkuil, een broeihaard van samenzweringen, een hectisch gedoe, een plaats waar stijlloos broodjes naar binnen wordt gehapt, waar iedereen binnen en buiten loopt, waar sterke persoonlijkheden clashen, waar een kat zijn jongen niet terugvind, waar gevochten wordt voor een goedkeurend knikje van de hoofdredacteur.
En voilà: dat is precies het gevoel dat deredactie.be oproept: utter chaos. Webbedrijf One Agency (het internetbedrijf van Jo Caudron) is er wonderwel in geslaagd deze wirwar, deze stijlloosheid, onafheid, en personenclash, ja zelfs de ontoegankelijkheid voor personen met een handicap, precies weer te geven in een internetlayout. Hulde!

Naar verluidt hadden de strategen van het communicatiebureau One Agency – die voortaan dus helaas niet meer herinnerd zullen worden als “de woestijnvis van het Net’ maar wel vlot te herkennen zullen zijn aan het pek en veren waarmee ze door de straten van Gent dwalen – eerst een iets harmonieuzer prototype voorgesteld, maar kregen ze via een bijsturing vanwege de opdrachtgever toch de lumineuze inval voor de uiteindelijke layout.
Niet toevallig dat vandaag deze interne VRT-memo aan One Agency uitlekte:

“Het moet meer op een kruising tussen Het Laatste Nieuws, De Morgen en Het Parochieblad lijken! Wij hebben dankzij het belastinggeld wel geen advertenties, maar dit mag niet verhinderen dat wij ook een lelijke en chaotische site mogen hebben. Suggestie: je zou de kleurenkakafonie van een stijlloze nieuwspagina volgeplamuurd met ads kunnen weergeven via een aangepast kleurenpalet. Ik roep maar iets: paars, groen, oranje én zwart-wit door elkaar.
PS: Nog een tip van de schoonmaakster die net binnenkwam: je zou de kneusjes van de redactie ook een plaatsje op de site moeten geven (liefst wel onderaan ergens). Heb hier nog een grappige foto van Tim Pauwels liggen. Goed idee, niet?
PS2: En onze aalmoezenier had nog een mooi woord in aanbieding: “videobeleving”. Kan je dat niet ergens kwijt?”

Ere wie ere toekomt, dus!

Ik wou ook iets positiefs (over de full-screen video en zo) schrijven, maar de vrije tribune in De Morgen van vandaag ontnam mij de moed. Sorry, mannen.