Heeft u gisteren ook gekeken naar “de naaktkalender” op één?
Ik wel.

En alhoewel er bakken kritiek op dat programma te geven valt (bijvoorbeeld dat dit eigenlijk een programma is voor vt4; dat Saartje Vandendriessche beter van de red bull zou afblijven; dat iemand de mensen aan de Reyerslaan moet vertellen dat naaktlopen voor het laatst een taboe was in 1974, dat de naaktkalender van verenigingen last year’s hype is; dat de jury er voor Piet Snot bijliep maar toch maar moest opdraven omdat format-televisie zonder sms-voting en jury blijkbaar niet kan bestaan; dat Saartje Vandendriessche van de prozac moet afblijven; dat de Hasseltse brandweer wel heer erg beschaafd ABN praatte; dat de montage holderdebolder was – wellicht omdat er veel stukjes moesten uitgeknipt waar er private delen in beeld kwamen; dat er geen kut te zien was maar er wel werd geluld terwijl wij het persoonlijk liever anders hadden gezien; en dat Saartje Vandendriessche eigenlijk ook beter van de coke zou afblijven), ga ik toch blijven kijken.

Want de volgende afleveringen beloven immers bepaald spectaculair te worden. Na de Triplettes op hun retrofietsen en de Hasseltse brandweermannen in eigen nat (deze laatsten wonnen trouwens vreemd genoeg), komen in de volgende weken immers volgende groepen aan de beurt:

• de kandidates van Miss Belgian Beauty willen zich met hun Yoni laten fotograferen op het naaktstrand van Bredene (hun goede doel, een nieuwe 0 op de bankrekening van Ignace Crombé)
• de Roos van Acker-lookalike club mag voor een fotoshoot naar een tropisch bos, een bos zonder kokosnoten (goede doel: een etentje in restaurant Keukenrebellen)
• Ingeborg en de kandidates van “het Zesde Zintuig” gaan voor een sessie naakte yoga (goede doel: een massage van hun chakra’s)
• De laatste 12 nietjesmeisjes uit Playboy gaan ter ondersteuning van het kwakkelende pensioenfonds van Hef voor een sessie blote reanimatie, hartmassage en mond- op mondbeademing.
• de meisjes van Topmodel gaan voor voor een potje naaktworstelen in een met babyolie gevuld badje (hun goed doel, een eerste lijntje coke)
• Turnclub “de contortionisten” gaat voor een shoot op de bok en de ongelijke leggers (goede doel: een heupvervanging)
• Murielle Scherre – La Fille d’O – en haar Devilles Harem Girls willen de video voor Milow’s “Ayo Technology” nog eens dunnetjes in de kleren gestoken overdoen (goede doel: een jaarvoorraad Durex)
• Meisjeskoor Scala wil niet onder doen voor de Deville Harlem Girls, en belooft voor zijn volgende video nog “all the way”er te gaan dan in hun blote video met bodypaint artiest Pim Smit voor Seashell (goede doel: een jaarvoorraad speculaaspasta)
• De verzorgsters van poezenfokvereniging “Don Sphynx” willen laten zien dat er nog andere poezen dan de poezen die ze fokken haarloos zijn (goede doel: een Brazilian wax)
• Dames-minivoetbalploeg “de C-cup” gaat voor een fotoshoot in een grot met veel enorme stalactieten (hun doel: een borstvergroting)

Volgende clubs moesten helaas teleurgesteld, maar wie weet komen zij aan bod in een volgend seizoen van de naaktkalender?

• De fanclub van Ben Crabbé wilde gaan voor een fotoreportage aan de rand van een okselvijver (goede doel: een paar schoenen met hoge hakken)
• De bende van Nijvel wilde eenmalig terug bijeenkomen voor een orgie in een bad confituur (hun goede doel: een verdere destabilisatie van het land)
• Els de Schepper wilde meedoen. Zij had helaas geen clubke, en geen goed doel.
• Geert Lambert, Koen Crucke, Margriet Hermans en Mitta Van der Maat liepen rond met het idee zich laten fotograferen “wentelend in verloren vet, of jonglerend met maagringen” (goede doel: een nieuwe garderobe)
• De landelijke gilde van kruisboogschieters wilde iets doen met de liggende wip
• Patiëntenvereniging “de Priapisten” wilde het taboe doorbreken rond permanent met een erectie opgezadeld zitten (goede doel: een dosis anti-viagra)
• Priesterseminarie “Kom eens naar mijn kamer” wilde iets doen met jeugd en jongeren, op hun knie

Kortom: wij zullen de komende weken weer gekluisterd liggen aan ons televisiescherm. En ge moogt de sleutel onderhand wel eens terugbrengen.

Vandaag is het Blog Action Day. Jay.

De laatste keer dat ikzelf bloggers tot wat “action” poogde te verleiden, is op een sof uitgedraaid. Ik wilde hun namelijk uit de kleren praten voor een naaktkalender, ten voordele van “Music for Life” of zo.
Langs de aanbodzijde wekte dit wel interesse: would-be blote bloggers en blogsters genoeg om een kalender van een maand of 12 wel vol te krijgen. Maar organisatiegewijs en aan de vraagzijde van het naaktaanbod was het een sof. Naaktkalenders zijn inmiddels al tot het grootmoederrijk van de één-avondprogrammatie (met Saartje Vandendriessche) doorgedrongen, dus daar is de scherpte ook al wat af.
Armoe troef dus.
En laat dat – armoede – nu net het thema zijn van Blog Action Day 2008.

Opdracht voor elke blogger van goede wil op 15 oktober 2008: laat uw licht eens schijnen over armoede.
Maar mij werd het dan zwaar te moede. Want deze koe zegt “boe” tegen armoe. Mijn motto is: “Poverty. Don’t buy it!”. En dat wou ik nog even zo houden.
Ik ben dus helemaal niet arm. Enkel moe. Niks dan povere ervaringen met poverty. Gebrek aan gebrek. Hier valt niks te rapen.
Sensibilisering – overigens de mottigste term sinds “educatief speelgoed” – het enige dat overblijft. Bij deze een warme oproep: Doe daar verdomme eens snel iets aan, aan die armoede. Help ze de wereld uit. En begint bij uzelf.

Als goede daad heb ik alvast vandaag een paar van mijn oude gsm’s naar wat lukraak gekozen bloggers gestuurd. Hopelijk kunnen hij of zij er iets mee doen.