Online vriendjes met plannen. Het is wat.
Soms wat aan de verkeerde kant van de personal branding en egotripperij die de sociale media van een mens maken, zoals @ntone’s oproep om hem een jaar lang van kleding te voorzien (nadien gaan de spullen wel naar spullenhulp).
Maar soms ook aan de juiste kant, imho. Zoals @dominiek_be’s idee om een grootse Sinterklaasactie op touw te zetten. Speelgoed inzamelen in heel het land, mensen die in deze crisistijd problemen hebben om een mooie Sinterklaas te geven in kaart brengen via OCMW’s, armoedeverenigingen, vluchtelingenorganisatie e.d.m., en er dan langsgaan met het ingezamelde speelgoed.

Maar, ge gaat het zien: de oproep van @ntone, die gaat het maken. Want: amusant, geeky, en haalbaar. Persvoer.
En die andere oproep, dat grootse plan van een Sinterklaas voor iedereen, dat gaat blijven plakken in de planning. Te groot. Te veel. Te mega. Logistiek en organisatorisch. Zo’n actie zou wellicht bottom-up, jaar na jaar een beetje groter, moeten kunnen groeien. Kan op zo’n korte termijn maar slagen als er dadelijk een paar grote partners instappen. ’t Moet snel gaan.

Vandaar mijn oproep: bekijk de Sinterklaasactie-idee eens een keer, en ga na of gij ergens in dat proces iets kunt betekenen. Al was het dit project onder de ogen brengen van iemand die ergens in dat proces iets zou kunnen betekenen (Uw nonkel die een vervoerfirma heeft, uw neef die een baas heeft die een pakhuis heeft leegstaan…).

En als dat niet lukt, doe dan mee aan MIJN oproep aan de social media. Ik ga voor 1 jaar gratis booze. Please RT.

——

Update: mijn oproep is alvast goed begonnen: Baileys gaat hier binnenkort via TheInsiders een hoop staaltjes afleveren, zo laten ze mij weten. Ik gok dat mijn mening daarover gaat zijn: “Het smaakt naar meer”.

Grote verwondering vanmorgen toen we opstonden hier ten huize D.: Sinterklaas bleek deze nacht al langs te zijn gekomen!

Dat Heerschap heeft dus net als de Kerst en de eindejaarssfeer absoluut geen scrupules, en komt ongegêneerd te vroeg. Wachten tot zijn verjaardag op 6 december, ho maar!
Nee, zegt de Sint, want dat is dit jaar op een donderdag, en dan kunnen de kindjes niet spelen met het gekregen speelgoed, en dan zeuren ze als ze naar school moeten en zo…
Nee… dan komt het goedheilig meneertje maar een weekend vroeger zijn dingen binnengooien.

En dan maar zeuren dat de kinderen van tegenwoordig verwend zijn, mijnheer… Ge moet ne keer zien wat Mijtermans en zijn vuile Pieten hier zijn komen afsmijten! Een keuken! Met een ontbijtset, een potjesset, en potten en pannen. Ne volledige uitzet, kortom. En een knikkerbaan! En een kerststal! Allemaal van hout… De kerel is precies goeie klant bij Haba en PlanToys tegenwoordig…
En een Bumba-dekentje, een hoop gimauvekes (of hoe heten die gesuikerde dingen), koekjes, chocola, chocoladeletters. En voor mij een boek van Velt over ecologisch tuinieren (Wrijf het er maar een keer in, man, dat er hier in de tuin nog véél moet gebeuren…)

Probeert ge ne keer uw kinderen verantwoord op te voeden, met respect voor het kleine en bewust van ’t feit dat niet iedereen het zo breed heeft. En dan komt zo’n “kindervriend” het weer saboteren! Ouder zijn, ’t is een hondestiel, mijnheer…

* De titel van dit essayistisch hoogstandje is ingegeven door het kijken naar de film én het lezen van het boek “Ex-Drummer” van Herman Brusselmans, op één dag (eerste in de Humo-serie Boek+Film). Ge zoudt van minder…