Schandaal in Groot-Brittanië. Uit The Guardian:

Thousands of elderly people are being forced to have tubes fitted so they can be artificially fed if they want to be admitted to a care home, a major report warns today. There is no evidence that tube feeding prolongs life, and it deprives patients of the pleasure and social contact involved in normal eating and drinking, says a Royal College of Physicians working group which recommends that artificial nutrition should only be used as a last resort. The report found that many care homes across the country are making it a condition of residence that people, often in the advanced stages of dementia, have a tube fitted into their abdomen.

Misschien sensationeler voorgesteld dan nodig. Misschien voer voor de verkiezingsstrijd, munitie voor Cameron, een schot voor de boeg van Brown. Misschien enkel in Engeland en (nog?) niet bij ons. Misschien niet wijdverbreid, in het artikel overroepen. Misschien alleen praktijk in instellingen voor zwaar dementerenden. Misschien met goeie bedoelingen (levens verlengen). Misschien economisch goed bekeken (een serieuze besparing op verpleegsteruren, een bejaarde voeden – zeker een dementerende – is een werk van lange adem en geduld).

Maar – be that as it may – wat mij betreft een dieptepunt. In inhumaniteit. Wat een praktijk is dat nu? Het kan toch niet de bedoeling zijn om van bejaardetehuizen fabriekjes te maken. Parkeergarages van aftakelende lijven. De uitbuiting van het mensdom in The Matrix, comes to mind. Als je te lastig bent, plat met pillen.. Te ongedurig, vastgespen. Als je te traag eet: aan de sonde aankoppelen. Zakje erin, zakje eruit. ISS op aarde. Als de familie het beu is en het geld op, buisje loskoppelen, afscheid, klaar. Wat een vooruitzicht.

Hopelijk zoekt een krant/tijdschrift/Koppen/Telefacts/de Werktitel eens deftig uit hoe hier in België is gesteld met de waardigheid van onze ouderenzorg. Of is er daar geen plaats/tijd/interesse meer voor: het volk wil het vel van Linda De Win, en van de moordenaar van Kevin en Shana, nu en live, op de buis waar we de rest van ons leven aanhangen