Beste Florence Welch,

Als ik niet kom naar uw concert, op 21 februari van het jaar 2010, weet dan dat ik geprobeerd heb. Maar Proximus Go for Music punt bee ee, op mijn weg naar u tegenkwam.

’t Zit zo: ik zag de aankondiging van uw optreden op Vooruit punt be. Florence + The Machine, komt dat zien. Tickets, 22€. Schappelijk. Allen daarheen, vaneigens.

Kleine domper op de feestvreugde, Florence. Het concert wordt georganiseerd door Live Nation, en bijgevolg is de ticketafhandeling niet die van de Vooruit (works like a charm), maar is het te doen bij Proximusgoformusic.be.

Allez hop, Florence, ik daarheen, beetje zoeken, de concertpagina gevonden (een rechtstreekse link vond Vooruit niet nodig) en voilà, “bestel online!“…
Ik begin aan de wizard. Hoe toepasselijk, een wizard voor een entreekaartje tot het Florence + The Machine universum.

Stapke 1, en de feestvreugde krijgt opnieuw een kleine inzinking. De prijs is al gestegen naar 24 euro. En ’t is een concert met zitplaatsen (as if).

Stapke 2, ik kies betalen met Visa, en ze mogen de tickets gewoon opsturen. Ik geloof nog in de eerlijkheid van den postmens. Soms.
Stapke 3, nog een kleine financiële tegenslag. Maar niet getreurd, het is tenslotte maar 1,1 euro afleverkosten. En de servicekosten – whatever they may be – zijn geheel gratis.

Bevestigen, dus. Waarna ik in stapke 4 beland, en me kan aanmelden, of me registreren als nieuwe gebruiker.

Stapke 4 – Poging 1: aanmelden. Want ik peins dat ik al ooit een ticket via Proximus Suck At Music heb gekocht.

Oei, de combinatie van mijn gsm en meestgebruikte paswoorden kent hij niet.

Dan maar “paswoord vergeten” proberen.

Oei, “geen referenties gevonden” voor mijn e-mail.

Conclusie: ik ben hier dan toch nog nooit geweest. My bad.

Dan maar eens proberen via “nieuwe gebruiker”. Waar ik kan geraken door de hele wizard van voor af aan opnieuw te doen.
Drie minuten later, dus Stapke 4 – Poging 2: registreren. Dan kan ik meteen genieten van de “talloze voordelen” die Proximus Shit for Brains me gaat bieden.

Piece of Cake. In ruil voor het ingeven van luttele persoonlijke gegevens ga ik eindelijk toegang hebben tot de betalingsmodule. Allemaal om u te zien, Florence.

Oei, “kan de useralias niet toevoegen”. En als ultieme “Go Fuck Yourself” van Proximus Go for Fail nog de boodschap krijg mijn browser te sluiten. Right.

En dat hele proces een keer of vier doorlopen. Met alternatieve emailadressen, of ’t GSM-nummer van mijn madam. Maar nougatbollen.

Ik had het ook telefonisch kunnen proberen, Florence. Maar ik heb niet zo’n vertrouwen in telefonische procedures die een halve euro per minuut kosten als uit de online procedure al zo duidelijk blijkt dat er bij de bestemmeling utter chaos heerst. Ze mogen er trots op zijn, daar bij Proximus en Belgacom, dat ze hun naam verbinden aan een dusdanig competente en imagobevorderende onderneming als Go For Music en hun Tele Ticket Service.

Ik heb het dus opgegeven, Florence. Ik ga er niet zijn. De dag dat gij van Dog Days Are Over gaat doen, daar in de Vooruit, ga ik thuis zitten treuren, dat het vandenondzijnkloten is.

Heeft er iemand zin in 4 tickets voor voorstellingen tijdens het Filmfestival van Oostende? Gratis!

Ze zijn goed voor voorstellingen in de Kinepolis aldaar, tussen 19 en 25 augustus. Alhier het programma.

Ik kreeg ze in de brievenbus, een vervolgactie op de Kinepolis-meets-bloggers ontmoeting van eerder dit jaar, maar zie volgende week helaas niet in Oostende te geraken.

Als ge d’r zin in hebt, zet het maar in de comments op deze blogpost – als ge dit dus zou lezen op Facebook of Twitter of ieveranst anders hier dus – ik contacteer u dan wel via email.

Ze zijn voor de den eerste, of de laatste, of den interessantste, de grappigste, de grootste sjansard, de meest door film bezetene of degene die het liefst een slagroomtaart in Maurice Engelen zijn gezicht zou kletsen. Bijvoorbeeld. En anders zoek ik wel een onschuldige hand om er lukraak eentje uit te kiezen.

Bart Steenhaut – Chef rock ‘n’ roll in De Morgen – is “on a roll”.

Nog maar pas waren wij hier bekomen van zijn jammerlijk falend opiniestuk “Waarom ik van Coldplay hou”.
Waarin Bart lelijk in zijn gat gebeten bleek door “Why I hate Coldplay”, een artikel waarin Andy Gill in The Independent glashelder bewees dat Coldplay eigenlijk Kutplee moet uitgesproken worden.
Waarin Bart zich voornam te bewijzen dat Coldplay en zeker de – ik wik zijn woorden – geniale nieuwe CD “Viva La Vida” eigenlijk de beste uitvinding is sinds het gesneden brood (als het niet te warm is want dan droogt dat snel uit).
Waarin Bart jammerlijk naast de kwestie eigenlijk niks dan overtuigende elementen aanhaalde waarom het wel degelijk geen goed idee van mij was om Coldplay “nog redelijk OK” te vinden. Q.N.E.D.
Kortom, waarin Bart bewees op het vlak van opiniërend schrijven zijn meester in menig (zo niet elke) opiniërend schrijver te moeten erkennen.

En hij gaat door op zijn elan! Vandaag was het weer prijs: “Neil Young, of de prijs van de geloofwaardigheid“, een nieuw opiniestuk van zijn hand.

Neil Young is de duurste act van Werchter. En hij heeft geeneens een nieuwe plaat uitgebracht (implied, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Coldplay, die het wel waard waren geweest?). En Tom Waits vraagt ook verdikke veel geld. Oude vieze bloedzuigers zijn het. Zo gaat de argumentatie van Bart. Hij besluit zijn vlammend betoog met:

Een van Neil Youngs beste nummers, “This Note’s for You”, is daardoor niet langer het statement waar ik het lang voor gehouden heb, maar een sterk staaltje hypocrisie. “Ain’t singing for Pepsi / Ain’t singing for Coke / Ain’t singing for nobody / Makes me feel like a joke”. Het klinkt lekker, maar veel geloof kan ik er vandaag niet meer aan hechten.

Wat er precies hypocriet is aan het zingen dat je je muziek niet voor de kar van een sponsor wil laten spannen, en dat dan ook niet doen, beats me. Maar Bart gaat verder:

Wat mij betreft prijst Neil Young morgen het verfoeilijke Jägermeister aan. Of maakt hij reclame voor frituurolie of damesondergoed. Desnoods brengt hij fertiliteitsproducten aan de man. En daar mag hij dan grof geld aan verdienen. Als daardoor zijn concerttickets – of die van de festivals waar hij op de affiche staat – wat redelijker geprijsd worden voor de mensen die hem na aan het hart dragen: liever vandaag dan morgen.

Dat een man als Herman Schuermans daar nooit zelf is opgekomen!
Without further ado: hier is de line-up van Rock Werchter 2009. Bijna hetzelfde als de line-up van dit jaar, maar dankzij een paar sponsors voor inkomprijs: 0 euro! Met dank aan Bart. Hef eens een pintje ( volgend jaar 3€ rond) op zijn gezondheid.

• The BASF Brothers
• I.B.REM
• 2 Many Red Bulls
• SoulMEXX
• Bei(rut)Jing 2008
• RyanAir Traffic
• Neil Jägermeister (goed gevonden, Bart!)
• Moby drives an Audi
• The Verve staat in de Gamma in reclame
• JayZ-R-Us
• Kiddybul Babyshambles
• Duffy the Vampire Slayer new DVD out now
• Ben Folds Armani shirts
• My Morning C&A-Jacket
• Cool Kids wear Levi’s
• Hot Chip Intel inside
• Melitta Swoon
• Radio Donnahead
• Sigur Rolex
• Inbev owns Beck
• Roisin Sultana Murphy
• KFC Tunstall
• MGMT (NYSE + 1,3%, NASDAQ -0.5%)
• McDeus
• The Kooks gebruiken Piet Huysentruyt Bouillon
• Panic At The Bocaccio’s, E17 afrit Destelbergen
• Kings of Leee-jo, leee-hee-hee-jo, iedereen komt als je Lee-jo roept
• Gnarls Wrigley’s
• Editors edit with MS Word
• The Gossip, deze week exclusief in Story
• Justice (www.jobpol.be)
• UPS and Love Affair
• Vanhamel Houthandel NV, Beringsesteenweg 50, 3520 Zonhoven

Bart komt zeker. Op voorwaarde dat er een stroomaansluiting is om zijn – Apple! – laptop op te laden, voor het schrijven van alweer een ongetwijfeld industrieveranderende opiniebijlage.