Hoera voor de ijverige cartograaf die oude luchtfoto’s van Brussel heeft opgedolven en in een interface heeft gestoken om makkelijk verschillende tijdstippen van de stad te vergelijken.

Fascinerend, vind ik dat. Terugvliegen in de tijd. Hoe zo’n stad onbeweeglijk en onveranderlijk en monumentaal lijkt, maar in feite een weefsel is dat groeit en graaft en woedt en allesbehalve statisch is. Neem nu het stukje Brussel van mijn werkplek:

Links het stratenplan, rechts Sattelite view van Google.
De twee rode kruisjes zijn de VDAB lokaties. Eentje op Keizerslaan 51, met als buren links de PS en rechts de RVA. Het andere een aantal verdiepingen van de hoogbouw erachter, in de Trapstraat.

Te situeren allemaal in de buurt van het Centraal Station. Keizerlaan links onder komt uit bij het Sint-Jan-Berchmanscollege, Recyclart … Rechtsboven kom je uit aan de voet van de Kunstberg/Centraal Station. Trapstraat/Eikstraat bovenaan links komt uit bij Manneken Pis. De Lebeaustraat, onderaan rechts, komt uit op de Grote Zavel.

Genoeg gesitueerd, nu terug in de tijd. Naar 1930:

Er is geen Keizerslaan. Wel een verbindingswegje omhoog tussen het Gasthuisstraat/Gerechtsplein/Lebeaustraat naar de Trapstraat/Rue Haute. Waar nu de VDAB staat, liep gewoon een weg richting Marollen/Zavel.

Fast forward naar 1953: Er is een Keizerslaan. Pas, zo lijkt het. De noord-zuid-verbinding is gegraven, en die laan ligt daar pal bovenop. Een pak huizen hebben moeten wijken (tiens, zou een pak huizen daarom misschien een wijk heten?).
Op de plaats van de gebouwen van VDAB en RVA grote bouwputten.
De Trapstraat is een zijstraat van die nieuwe laan geworden. Maar de Gasthuisstraat/Gerechtsplein/Lebeaustraat loopt nog gewoon door (annon 2012 kruisen die de Keizerslaan onder een brug) en daar rijdt nog de tram. Jacques Brel moet dit zo gekend hebben.

1971: het gebouw van de VDAB (die toen nog niet bestond) staat er. Ook de hoogbouw in de Trapstraat, lijkt veel nieuwer, is zelfs al af.
De Keizerslaan is al wat herkenbaar, maar heeft nog niet de dubbele rijbaan met brede groene strook in het midden van nu. Integendeel: blijkbaar kon men vanuit het Gasthuisstraat/Gerechtsplein/Lebeaustraat (er is al geen tram meer te zien) omhoog rijden naar de Keizerslaan en kwam men dan ongeveer ter hoogte van de VDAB boven.

2004: Dat ziet er al verdacht gelijk de huidige toestand uit. Een verschil maar: toen ik daar begon te werken was er aan de achterkant van het VDAB-gebouw nog een parking. Die is ergens tussen 2004 en 2012 ook volgebouwd geraakt.

En zo gaat dat maar door. Nog geen 80 jaar, en dat ministukje stad is al vier/vijf keer van gezicht veranderd.
Niet allemaal vooruitgang, dat wel. De Noord-Zuid-verbinding was een kaalslag. En zo is het is niet bepaald een zeer aantrekkelijke straat nu, die Keizerslaan: de RVA en ook ons VDAB-gebouw zijn butt-ugly bijvoorbeeld, en de straat in feite een ongezellige parking.

Maar er is dus ook hoop. Dat bij de volgende overvliegingen die Keizerslaan weer iets helemaal anders gaat zijn.

Als test van Storify eens een willekeurig verhaal genomen (mijn VDAB-baas die ervoor pleit om de Vlaamse topambtenaren een loonsinlevering te laten doen), om te zien hoe de nagelnieuwe Storify-plugin voor WordPress eigenlijk functioneert.

Hoe wordt dat weergegeven? Hoe ziet zoiets uit in de RSS of bij verdeling via bvb. Facebook of Google+? Kan ik de story nadien updaten, en welke gevolgen heeft dat voor de blogpost en de RSS …? Questions. Questions.

update:

• weergave in blogpost: OK!
• Update van de storify -> update van de blogpost: OK!
• Zoekmachinevriendelijkheid: de Storify zit in de post als een script, met in de noscript ook de ganse tekstinhoud. Indexatie wellicht OK dus.
• RSS-weergave: kinda sucks
• RSS-update als Storify wijzigt: neen. Wel wordt de Storify erin gestoken op het moment dat de rss-reader hem opvraagt
• Sharen op Facebook/Google+ etc: kinda sucks. Beter gewoon de Storify sharen dan de blogpost met de Storify erin.
• Bewerken blogpost met tool buiten wordpress. Aiai: de storify zit er niet meer in (MarsEdit, editor, had er een <p> rond gezet, en dat is genoeg om de plugin niet meer te laten ontdekken dat er een storify geëmbed wilde worden.

Eindconclusie: nuttige en bruikbare tool, gaat zijn nut nog bewijzen. Plugin blijft.

Gisteren was er nog eens iets te vieren, bij de VDAB. Niet de nieuwe werkloosheidscijfers, want die zijn niet fameus. Wel het 20-jarig bestaan.

Voor de gelegenheid werd de Brusselse hippe club “Le You” afgehuurd. Iedereen kreeg een stempelkaart voor de drankjes. Bert Stephani (van de machtige fotoblog Confessions of a Photographer) trok portretfoto’s van iedereen die het wilde. Hapjes, dessertjes.

Fons Leroy gaf een korte speech en vertelde dat de VDAB niet moet gaat afslanken – de crisis weetuwel – in de komende bezuinigingsronde. Wel gaat er geschoven worden in de opdrachten zodat de komende golf van nieuwe werkzoekenden – de crisis weetuwel – met hetzelfde personeelsaantal gaat opgevangen worden.

En dan was het natuurlijk aan de dansvloer. Ambtenarenbal in oktober.
Er was een deejay-contest, waarbij 4 VDAB’ers met draaitalent elk een half uur hun kunsten mochten tonen. Hilariteit alom bij de 2de DJ – type VJ Tony voor al uw trouwfeesten en pensenkermissen. Hij bleek zelfs een speciale gast bleek bij te hebben. Met een bodyguard:

Die cowboyhoed, zou het Bobbejaan Schoepen kunnen zijn?

Helaas, het was de genaamde Eddy Wally, kranig oudje die zijn Chérie en Spring uit een vliegmachien kwam voorzingen.

Ambiance! Gelukkig kwamen er daarna ook nog twee goeie dj’s (Nassim Berouag en David Vicente), die de lont goed in het danskruidvat wisten te houden. En werd het dankzij de vele halflege drankkaarten van vroege vertrekkers nog wreed plezant. Cue slideshow.

Op naar de 25 jaar VDAB, dus.