|
||||||
![]() |
|
Posts met de tag « velux»:
nov
19
2009
KamerprijsHoera, hij is af. De eerste kamer, van onze hoogstpersoonlijke The Block “De verbouwing van de zolder”-edition. naar dit (een kamer met een gapend gat en algehele wanorde erin): naar dit (onze slaapkamer, nu): Zelfs al is dat dezelfde kamer, het maakt nogal een verschil. En voor geen geld. De planchetten zijn dezelfde als voorheen, met lik verf. De nieuwe vloer zijn een laag isolatie en OSB-platen die liggen boven de lelijke balatum. De plafond is dezelfde als voorheen. Het grootste verschil komt door de afwerking rond de Veluxen. Doe-het-zelf gedaan, en al! Al een geluk dat we in onze “The Block” niet af te rekenen hebben met deadlines, concurrerende koppels, Hans Otten noch Sanchez, schreeuwerige bellemannen, talloze onderbrekingen voor reclame, lelijke dialecten, keuringen op het “loftgevoel”, Prot noch Bie.
jul
16
2009
Velux, the sequelVorige week woensdag verhaalde ik u over de saga der uitblijvende Veluxen. Ik ging er al een roman over schrijven, getiteld "Dakramen waarop gewacht werd". Maar wanhoop was nog niet op zijn plaats. Er was nog licht, aan het einde van de (licht)tunnel. Want de volgende dag blies de wind alle regenwolken behendig rond Balegem heen, kon er opeens worden doorgewerkt, en was de klus dus geklaard net voor de werkmannen (Goma-dakwerken) op vrijdagmiddag op bouwverlof vertrokken. Nog niet alles is gedaan (er moet nog een lichttunnel worden gestoken, en zonwering langs de buitenkant), maar daar waar er ’s morgens nog maar één kapotte Velux in ons dak zat, was dat ’s avonds veranderd in 7 stuks, nieuw glas. We hebben de Veluxen in duo laten plaatsen. 3 keer 2. Zo hebben we én veel licht tot ver in de kamer én een uitzicht. Twee dakramen van 1m14 bij 1.18 levert alleszins een behoorlijk grote glaspartij, en veranderde de donkere zolder in een klap in iets dat er al half bewoonbaar uitziet. En de uitzichten zijn wel mooi: een kamertje krijgt het mooiste overzicht over de tuin (iets zegt met dat dat de master bedroom wordt alwaar de ouders hun residentie gaan nemen), eentje kijkt uit op twee paardeweien. Een derde kijkt in de bomen, maar eenmaal de blaadjes gevallen heeft ook die een weids zicht. Velux – The Sequel, kreeg dus een happy end.
jul
8
2009
VeluxDamn. Het was hier vandaag steek-eens-een-paar-Veluxen-in-uw-dak-dag. Fase 1 van het groot verbouw-eens-uw-zolder project. Allang gepland (de offerte is van januari), maar zoals dat gaat met mannen-die-Veluxen-in-daken-komen-steken werd dat al eens uitgesteld, en nog eens, en nog eens. Kinderen en vriendin waren al naar de oma geëvacueerd. Want de man-die-Veluxen-ging-steken ging al om 6 uur ’s morgens komen. Maar noppes. Hopla, dan maar de rest van de week weer eens omgooien en herplannen. En de vingers kruisen zo hard vingers maar gekruist kunnen worden, want volgende week begint het bouwverlof. Bouwen en verbouwen, het is en blijft een oefening van veel talenten: geduld, planning, planningswijziging, flexibiliteit, aanpassingsvermogen, aandringtalent, anger management en telefoonnummerherhaling, om er maar een paar te noemen. Maar nu zit ik hier dus in een leeg huis. Zonder vriendin, zonder kinderen. Zonder vervoer en met verlof zonder schoon weer. En gesloopte binnenmuren. |
![]() |