Een schuchter herfstzonnetje priemde door de lucht vanmorgen, en geen eten in huis. Eén en één is twee, dus: het huis uit, een wandeling maken in combinatie met een restaurant. Op naar de Zwalm.

Wandelen langs de Zwalm

We reden met de auto naar Munkzwalm (Zwalm zou eigenlijk beter “Zwalmvallei” heten, het bestaat immers uit 12 deelgemeentes – Beerlegem, Dikkele, Hundelgem, Meilegem, Munkzwalm, Nederzwalm-Hermelgem, Paulatem, Roborst, Rozebeke, Sint-Blasius-Boekel, Sint-Denijs-Boekel en Sint-Maria-Latem – en Zwalm zèlf is er dus niet. Dat is de naam van het riviertje dat er zich door gooit, richting Schelde).

We wandelden over het mooie pad langs het riviertje – de Zwalm dus – tot aan een watermolen – bijzonder origineel “de Zwalmmolen” geheten. Een plaats waar we al eerder geweest waren. Deze brasserie bleek in de wintermaanden toch iets chiquer dan we ons meenden te herinneren van de keren dat we er iets dronken tijdens een fietstocht.
En chique gelegenheden, dat zien wij in het bijzijn van een 1- en bijna 3-jarige niet echt zitten. Zoals Michel “Bongo” Vuijlsteke op restaurant in de Ardennen onlangs, geraak ik daar helemaal “gecrispeerd” van, van het zitten in een wat deftiger gelegenheid mét klein mannen. ’t Is niet dat ze stout zijn, ’t is de gedàchte dat ze elk moment stout of vervelend of lastig zouden kunnen worden, die me er de eetlust ontneemt.

’t Raes’veld

Gejaagd door een gure wind terug naar Munkzwalm dan maar, waar we hoopten iets simpeler te vinden. Noppes. Geen restaurant / taverne / brasserie te bekennen. Terug de auto in, op weg naar Baaigem (waar we nog een gezellig uitziend restaurant wisten, al dikwijls langsgekomen, maar nog nooit waren binnengegaan). Even verder kwamen we langs de weg Eetcafé het Raesveld tegen, een grote langs binnen helemaal omgebouwde vierkantshoeve. Een goed alternatief, zo bleek.

Op de kaart bij de hoofdgerechten vooral steaks en ribbetjes en wat visjes, maar er zijn ook maandmenu’s (deze maand november was dit: welkomsthapje, Carpaccio van hert met parmezaan, verse vijg en streepje truffelolie, Velouté van pompoen met korstjes, Filet van eend met grondwitloof, kroketjes en sausje gemonteerd met ganzenlever en als afsluiter Normandisch pannenkoekje, gecarameliseerd, met appeltjes en geflambeerd met Calvados – voor 37€) en een leuke suggestiemenu voor 32 €. Het betere taverne-werk dus.
Wij namen steak tartaar ( klassieker, was OK maar net iets te zurig) met lekker frietjes, ribbetjes met aardappel in de schil (naar verluidt heerlijk) en kaaskroket met frietjes (geen klachten, alleen gesmak gehoord). Samen met een Duvel, Rodenbach, water en fruitsap kwam dat op 48€. Een eerlijke prijs, leek me.

Speciaal voor ’t Raes’veld naar Zwalm rijden, dat zou zeker te veel eer zijn. Maar als je er toch naartoe komt (en er zijn redenen genoeg om dat eens te doen), is dit restaurant wel een aangeraden plaats om te gaan eten. In de zomer is er ook een groot terras, en een speelwei achteraan.

Details:

eetcafee ’t Raes’veld, Beerlegemsebaan 10, 9630 ZWALM (Beerlegem)
tel: 055 495 494
e-mail: info@raesveld.be
kaart: maps.google.com
In de winter enkel open op vrijdag, zaterdag en zondag (en feestdagen).
In de zomerperiode (maart – september) alle dagen open, behalve woensdag en donderdag.