Zeskoppige groep uit Aalst die tussen 1984 en 1988 uitblonken in funky en bevreemdende
rock. Gevraagd zelf hun muziek te omschrijven vertelden de leden "hardcore-chanson,
mooi vermengd met lelijk, zoetigheid en vuile wormen in een rot paard tesamen.
Maar de karakteristiek van Mensen Blaffen is juist dat de muziek zo moeilijk te
omschrijven is. Het ruikt niet naar België, maar wel naar deze tijd".
Songs
uit "Mensen Blaffen" ('84):
"Braziliaanse Woud"
1 min 3 sec. - 124 Kb.
song : Mensen Blaffen
Produced : Jo Bogaert
Jaar : 1994
Record co. : Anything But Records
songs : Boy Bark
Produced : Gerry Vergult
Jaar : 1996
Record co. : Colour Record
uit "Krengen" ('86):
"Krengen"
49 sec. - 138 Kb.
song : Boy Bark
Produced : Gerry Vergult
Jaar : 1996
Record co. : Colour Record
Na enkele jaren van sleutelen in het repetitiehok trok de groep in 1984 de
aandacht via de Rock Rally. Ze eindigden in de finale en brachten kort daarna
hun platendebuut uit, de mini-LP "Mensen Blaffen".
Kenmerken van de muziek waren een zekere naïviteit en speelsheid, nederlandse
teksten vol klankassociaties en uitroeptekens, de kirrende en zalvende stem van
Sylvie Honnay en de funky sax en percussie in de stijl van Defunkt of Lavvi
Ebbel.
De debuut-mini werd geproduceerd door Jo Bogaert (inderdaad, het brein achter
de latere wereldhit "Pump Up The Jam" van Technotronic).
Toch waren de blaffende mensen daar niet zo tevreden over : "de plaat
werd slecht gemixed en geproduced : het klinkt helemaal niet zo stevig en levendig
als in het repetitielokaal, of op een optreden. De producer heeft het niet slecht
gedaan, maar het was duidelijk niet zijn soort muziek.", zei Sylvie in
Mad in Belgium n° 1.
Na een jaar van optreden (onder andere in het voorprogramma van Virgin Prunes,
Blurt, Anne Clark ...), het wisselen van platenfirma en het zoeken naar een nieuwe
producer (Mickey Mike van Snowy Red viel net af, uiteindelijk werd het Gerry Vergult,
beter bekend als Fred Angst van Aroma di Amore), werd
eind 1985 een tweede mini-LP "D'un seul coup" uitgebracht. Blikvangers
waren het swingende en franstalige "Hippopotame" en het zwoele "Kleine
Vamp" (dat redelijk wat airplay kreeg van Gust Decoster). Zoals Koen Dom
(in Mad in Belgium n° 3) destijds schreef "een vrij homogeen geheel
waarbij terecht aan de absurdistisch-surrealistische teksten van Sylvie Honnay
alle opening wordt gelaten. Het geluid doet bij momenten denken aan de zgn. postmodernistische
funk van A Certain Ratio. ... Mensen Blaffen zal allicht niet in de BRT Top 30
prijken, maar kan wel bogen op een geheel eigen gezicht in de Belgische sien.
En daar mogen heel wat T.C.-, Kreun-
of Twee-kloontjes een punt aan zuigen."
Een half jaar later volgde de maxi "Krengen". Deze was ietwat ruiger
dan het vroegere werk en bevatte ook een "dansbare" en lange versie
van het nummer "Krengen". Het werd echter een flop en gaf de groep enig
inzicht in de stand van zaken : "We hadden gehoopt dat het veel op de
radio gedraaid zou worden. Maar we zijn eigenlijk geen groep voor maxi's, we schrijven
toch geen hits. Het totaalbeeld is onze kracht".
Nadien stapelden de problemen zich echter op : saxofonist Eddie Valk verliet
de groep, het werd bijzonder stil en de groep was op sterven na dood. Vreemd genoeg
volgde twee jaar later wel nog een fameuze opflakkering van energie met de enige
full-LP die de groep heeft uitgebracht ("Raven", 1988), maar deze zette
bijzonder weinig aarde aan de dijk : het groepsgeluid (onder leiding van de Nederlanse
producer Theo Van Eenbergen) was sterk in de richting van een "normaal"
gitaargroepje geëvolueerd, en daarvan waren er op dat moment al genoeg (Paranoiacs,
Wolfbanes, Spanks ...).
Hierna legde de groep er het bijltje bij neer. Een korte periode volgde er
een fusie tussen enkele afgevallen groepsleden van Aroma di Amore en Mensen Blaffen.
Steven Lorie, Mario Segers en Jan Van den Brande vormden nadien de basis van de
formatie Junkfish.
Leden :
- Sylvie Honnay (zang)
- Ludo Vervliet (bas)
- Eddie Valk (sax)
- Jan Van den Brande (gitaar)
- Steven Lorie (drum)
- Mario Segers (synthesizer, percussie)
Albums :
- Mensen Blaffen (mini-LP - Anything But Records, 1984)
- D'un seul coup (mini-LP - Colour Record, 1986)
- Krengen (Maxi - Colour Record, 1986)
- Raven (LP - Colour Record, 1988)
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk
Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd
aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be),
het steunpunt voor de professionele muzieksector. Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!