Geschokt gezien op twitter, als eerste tweet van de dag nog wel:

Minister wil wet die babes verbiedt op autosalon. Juist, ja, dat lijkt mij een topprioriteit. En wie bepaalt wie babe is en wie niet?
by __XIII__ at 23/01/12 07:40

Kon het waar zijn? Hoe komen de niet-bijster-in-auto’s geïnteresseerde mannen daar dan nog aan hun trekken?

Het kon waar zijn, dus. De minister in kwestie blijkt echt te bestaan en te luisteren naar de naam Joëlle Milquet. En daar valt niet mee te spotten. Geen babes meer, dus.

Ok dan. Blijft over de vraag hoe we bepalen wie een babe is, en wie niet. Ik stel voor dat in een televisieformat te gieten: The Babe van Vlaanderen.

Jury/Coaches:
– een tettengek, bijvoorbeeld Herr Seele.
– een Koen Wauters, bijvoorbeeld Showbizz Bart.
– een Babe herself, hier kunnen we niet om Tanja Dexters heen, me dunkt.
– een kenner, hierbij ben ik zo vrij mezelf naar voor te schuiven, richting puntje van mijn stoel bijvoorbeeld.

In de eerste ronde doen we blind auditions. Een beetje als in The voice van Vlaanderen, maar hier valt een kandidate af als alle coaches zich wegdraaien. Of anders iets met blinddoeken en we draaien ons om als het blond klinkt.

In de tweede ronde doen we battles. De coachen selecteren dan telkens twee could-be ‘babes’ die het tegen elkaar moeten opnemen in een discipline van hun keuze (plannen voor wereldvrede, twister, ambities voor iets in de media, wordfeud, begrotingsanalyseren…).

Ann Lemmens mag presenteren, als ze belooft tegen dan bekwamer te worden in het zogezegd per ongeluk ontkleden van de winnaressen van de battles (dat lukt in The Voice Van Vlaanderen namelijk maar ten dele).

Daarna komen we in de fase van de liveshows. Deze fase moet nog uitgewerkt, maar dat er fameus veel lichten, tussenfilmpjes met sturende montage en meer babe-gehalte dan de kandidates zelf bezitten, en half-uur-lange reclameblokken aan te pas gaan komen lijkt me evident. En televoting, oh ja, televoting.

En aan het eind hebben we dan The Babe van Vlaanderen. Die dus niet meer naar het Autosalon mag.
Rest nog aan RTBF om een La Babe de Belgique doen, en klaar is Joëlle.

Nieuwe huisstijl Werkt (nog niet echt helemaal) Voor Iedereen

http://storify.com/houbi/appelblauwzeegroengate

Of maak uw eigen humor:

Na de BNP Paribas Fortis Film Days (4€ voor een film en een ongeïnteresseerd publiek in september) kon ook Dexia niet achterblijven. Dexia @The Movies. Starring: Brokebank Mountain, een remake van de “getting screwed up the behind”-klassieker uit 2005:

Past wel mooi in de meme die al efkens aan het rondgaan is op Twitter, de hashtag #Dexiamovies.
Enige vondsten van de mensen:

• Gone with the winst
• Saving Private Banking
• Goodbye Lening
• No Country for Old Banks
• Honey, I Shrunk the Kids’ Budget
• Der Unterbank

Of mijn eigen bijdrage:

• Leninggrad
• You Only Pay Twice (uit de reeks 007 hundred billion, bekend van de quote “My name is Bonds, Junk Bonds”)
• De honderd, nee tweehonderd percent veilige, en een Dalmatiërs
• De Collega’s maken de brug een bodemloze put
• Play it Again, Didier.

Opschudding, alweeral, en wel omdat uitlekte dat Kris Peeters een subsidie van 900.000 euro toekent aan een groot wellnesscomplex in Aalst. Lectrr vat de kritiek zo samen:

Hoe is het mogelijk? Denken al die critici dan niet na? Kris Peeters is een geniaal beleidsmaker, en wel hierom:

• Besparingen: wat is 900.000 euro voor een wellnesscentrum in Aalst, als ge in de daaropvolgende commotie wekenlang geen ander publiek geld kunt verkwisten.
• Geboortepremie: exact becijferen kan ik het niet, maar dat het massaal naakt bij elkaar in de sauna kruipen een gunstig effect heeft op de geilheid op korte termijn en het geboortecijfer op de langere termijn, staat buiten kijf. Die Vlaamse geboortepremie kan dus gerust al terug in de vuilbak, wederom 30 miljoen euro bespaard.
• Handelsbalans: in een sauna heeft men minder textiel nodig. En dat textiel wordt tegenwoordig toch allemaal in de Brazilië, China, Thailand en Turkije gemaakt. Minder import en dus handelsoverschotten.
• KMO-beleid: Wat men in de sauna wél nodig heeft, zijn badhanddoeken (grote) en badjassen. En dat leveren de West-Vlaamse KMO’S (Vandevelde, Santens, …) wel nog in grote getale.
• Energiebesparing: waarom nog langer subsidies geven aan iedereen die zijn zolder, spouwmuur of vloer isoleert? Veel gerichter is het gesubsidieerd isoleren van één piepklein kamertje, de sauna.
• Energiebesparing (bis): men stookt in dat kleine kamertje weliswaar heel erg hard, maar het is ook geconcentreerd (in de rest van het huis moet men nauwelijks verwarmen) en lang nawerkend (als ge het zachtjesaan doet met de afkoelingstoestanden als dompelbaden, koude douches of stortwatervallen, gloeit de saunabezoeker nog lange tijd zachtjes na). De winst is netto.
• Energiebesparing (tris): energieverkwistende warmwaterboilers kunnen bij bij het huisvuil, na de sauna is het water koud.
• Toerisme: via subsidies aan een luxueus welnesscentrum in Aalst kan men misschien de plaatselijke notabelen verleiden om niet langer aan exotisch toerisme te doen, maar te opteren voor een vakantie in eigen streek.
• Openbaarheid van bestuur: voor elke blote Kris Peeters, Geert Bourgeois of Jo Vandeurzen die ge zou kunnen tegenkomen, is er wel een Freya Vandenbossche, Inge Vervotte of Hilde Crevits waarvan het serieus uitkijken is naar de openbaarheid van haar bestuur. Tegenargument: Ingrid Lieten, maar misschien kunnen we afspreken dat die naar dat andere gesponsorde project – een paardenmanège in Opglabbeek – gaat.
• Groenestroomcertificaten: de fermettevlaming heeft zijn zonnepanelen al, maar een sauna nog niet: vervang de groenestroomcertificaten door warmestoomcertificaten, en de middenklasse is weer een tijd tevreden. Tenandere, met die groenestroomcertificaten loopt het toch spaak (de sombere zomer!), terwijl er wel nog hete, gebakken, lucht in overvloed is.
• Verenigingsleven: Dat wellnesscentrum in Aalst kan op zijn beurt natuurlijk de plaatselijke gezinsbond en Chiro sponsoren.
• Coalitie-samenhang: wie maalt er nog om de verscheurende keuze tussen een brug of een tunnel (of een tunnelbrug dan wel brugtunnel), om transfers naar Wallonië, de volledige bevoegdheid over 3 onwillige burgemeesters of snelwegverlichting, als ge in de sauna zit met Freya?

Het vreemde aan blogstilte is dat hoe langer ze duurt hoe minder je te vertellen lijkt te hebben. En ook omgekeerd, hoe meer je post, hoe gemakkelijker je nieuwe onderwerpen tegenkomt.
Terwijl een omgekeerde relatie toch logischer zou zijn. Minder bloggen, meer tijd om dingen te beleven en dus ook meer dingen om over te bloggen. Zo werkt het dus niet. Zoals ik hier de laatste maand overtuigend bewezen heb.

Gelukkig zijn daar nog de mensen van Enchanté, die me vandaag na een goeie maand bloglethargie aan mijn mouw trokken met de vraag of ik iets wil posten over Elke Zak een Feestje.

’t Zal zijn dat ze me een zak vinden, of vinden dat ik geen zak doe, of dat ik de moed niet mag laten zakken. Of gewoon omdat de nieuwe slogan van Smith chips “Elke zak ’n feestje” is.

Toevallig ben ik daar een groot voorstander van, van elke zak zijn feestje te gunnen: de ex van Ilse een feestje op een toren, de dictator van Libië een feestje met Condoleezza, de topman van het IMF een feestje bij zijn vrijlating, de bijbelvaste columnist van Het Nieuwsblad een feestje op de rug van de slachtoffers van Pukkelpop, Anders Breivik een verkiezingingsoverwinningsfeestje van de Noorse socialisten…

Ach wat, “de grote meerderheid van de mensen zijn kl**tzakken”, zei er ooit iemand en hij voegde er nog aan toe “de kleine minderheid ook, maar die zijn met minder veel”.
Zakken genoeg, en dus evenveel redenenen tot feesten.

Maar terug naar die actie van Smiths dus, die is ook fijn. Je kan op hun website tussen 16 augustus en 15 september elke dag tickets winnen voor een pretpark. Gewoon een aldaar rondvliegend zakje chips kapen, verbinden met je Facebook, schiftingsvraag invullen en je maakt elke dag kans op 2×2 tickets voor een Belgisch pretpark (tip: als ge u daarna als franstalig voordoet maak je dubbele kans).

En ze gaan die vier weken ook langs in de grote steden:

Ook op die pretbezoeken langs winkelstraten (cliniclowns voor een terminale samenleving) kan je dingen winnen. Chipspakketten, en tickets dus. De eerste steden zijn Brussel, Namen en Antwerpen.

Elk zak ’n feestje. Op de rand van de vulkaan, decadent, privé of openbaar. Zout, paprika of peper&zout. Van Smiths’ “Elke zak ’n feestje” naar The Smiths’ “Heaven knows I’m miserable now“, kies het jouwe.