|
||||||
![]() |
|
Posts in de categorie « familie»:
aug
30
2016
AchtenveertigAchtenveertig zeg, vandaag. Mooie leeftijd wel. Als je me zou vierendelen, zou je zo maar even 4 prachtige vitale slimme jongens van twaalf kunnen maken van me. Achtenveertig zeg.
dec
30
2013
InfinityEr lag hier zeer veel onder de kerstboom dit jaar. Stelten, een gitaar, een iPad Mini Retina, een kubb-spel, een kruimeldief, lampen voor de zolder, de Pencil van Fifty Three, skates, de Lego Mindstorms robot uit Daan's dromen, oorbel-hangertjes en parfum, een Sony RX100ii fototoestel … Maar dat waren dus allemaal dingen die wij of familie er zelf onder hadden gedeponeerd. Er waren echter ook een tweetal “externe” verrassingen dit jaar. Eentje van Telenet – een soort VIP-pakket waarbij ik een jaar lang Rex&Rio en Sporting Telenet mag proberen, in ruil voor hier en op de sociale media af en toe wat meningen over wat er daar zoal te zien valt. Indien u mij zoekt dit jaar, grote kans dat u mij vindt in de zetel. Een ander groot en mysterieus cadeau was een pak van Disney België dat hier weekje voor kerst werd afgeleverd. Daar bleek zeer veel in te zitten. Deze incredibles bijvoorbeeld: En een stuk of wat Monsters, Piraten, ook: En cowboys: Astronauten … … en een hele resem Cars: En – hoeragejuich bij de meisjes – gelukkig ook een prinses: Dat alles zijn niet alleen zeer leuke standbeeldjes, maar ook delen van het Nintendo-spel Disney Infinity. Wij hebben de versie voor de 3DS, en alhoewel de online kritieken op die versie van het spel in vergelijking met de Playstation, Xbox of WiiU-versie niet bepaald lovend zijn, blijkt het ondertussen al best een leuk spel. Of reeks van mini-spellen eigenlijk. Die je speelt met een team dat je samenstelt door een aantal van de bovenstaande beeldjes te “scannen” op een bluetooth platformpje. Waardoor het spel toch elke keer weer anders wordt. Nog uuuuren pret verzekerd. Merci allemaal, dus. Infinityment. P.S. Nog een kleine trotse vermelding dat al de foto's van de Disney-figuurtjes hierboven van eigen hand zijn. Heb er een kleine softbox voor gebouwd – zoiets als dit – die dan langs boven belicht werd met een bureaulamp, en van rechts met een off-camera flash. Verder een macro 105mm, op statief, zodat de aperture op 22 en het meeste van voor tot achter scherp geraakte.
dec
16
2012
Voorbij halfwegEens een update over de staat der verzoldering dan maar. Wat voorafging: dat we de zolder hier gingen verbouwen. Kamer per kamer. Veluxen hadden laten steken (juli 2009!). Eén kamer min of meer voorlopig gedaan hadden (november 2009!). En het gingen isoleren (februari 2010!). En toen bleef het liggen, en kwam het er gelijk niet van, en waren er betere dingen te doen en werd het dus juli 2012 (juli 2012!). En groeide het besef dat we het alleen niet gingen klaren. En werden de troepen geroepen. In de vorm van Artenova Construct, bouwfirma uit Uustakker (die ik trouwens in mijn bouwbookmarks had opgeslagen via de blog van i., en van wie later bleek dat het ook zij zijn die de bouwmiserie bij Michel aan het rechtrekken waren. It’s a small blogworld after all). Offertes, plannen, budgetten, knopen doorhakken, de kinderen en onszelf naar beneden verhuizen (al sinds oktober slapen wij met 5 op 1 slaapkamer, jochei), verhuizen van alle opgestapelde dozen, en de eerste sloopwerken deden we zelf. En is dat zo, net voor het bouwverlof, ongeveer net voorbij halfweg op weg een geheel verbouwde zolder te worden. Met allemaal zo ongeveer net voorbij halfweg verbouwde kamers. Hetgeen nog niks was, en de ouders-slaapkamer gaat worden: Hetgeen de ouders-slaapkamer was, en de slaapkamer van de meisjes gaat worden: Hetgeen nog niks was, en de slaapkamer van Daantje gaat worden: Hetgeen de slaapkamer van de kinderen was, en een speelruimte/overloop gaat worden: Met in die ruimte bovenin nog een luik op op de zolder van de zolder te geraken (dat wordt stapelruimte). En met een badkamer(tje) in wording. En dat dat vooruit gaat, dus. En natuurlijk ook niet genoeg vooruit. Want het lijkt al serieus vorm te krijgen, maar is nog een hele hoop werk.
dec
8
2012
Weer wegVroeg ‘em deze morgen: Are you talking to me? Jazeker, I am talking to you. Dat gij een fijne beest zijt. Een beetje lui wel, een beetje te onderdanig misschien. Maar superlief. Maar wat ik eens wilde zeggen, vragen eigenlijk, is of ge dat van dat weglopen een keer kunt laten? Gisteren ook weer. 10 minuten sneeuw aan het vegen met de poort open, 9 minuten zit je er leuk bij te kijken, maar de tiende minuut, die minuut dat we je niet in het oog hadden, was je dus weer weg. Verschwunden. Op avontuur. Jij de tijd van zijn leven. Eenmaal buiten de poort ben je ineens niet meer lui, natuurlijk, en ook niet onderdanig. Stop daar eens mee. Of als je dan toch ontsnapt, kies dan misschien een keer een vaste plek toe om naar toe te lopen. Nu moet ik hier al het halve dorp afdweilen als ik naar je op zoek ga. Als ik al de plaatsen waar je de vorige keren naartoe bent gelopen op een google map zou zetten, zou je de de straten al niet meer kunnen zien van al de markers. Dat is dus niet zo handig, bij het zoeken. Afijn je bent dan toch teruggeraakt. Zoals altijd tot nu toe. Afgesproken? Jij stopt daarmee, en dan stop ik met talking to you. Toch via een blog. Want dit leest toch geen hond.
nov
25
2012
OndertussenEn voor het geval ge u afvraagt waarmee ze hier zo geconcentreerd zitten te spelen: met de Playmobil. Het zwembadje, meen ik, al werd dat precies ook met dingen uit andere dozen gecombineerd:
nov
23
2012
Gelukkige verjaardag (met taart)Er was er een jarig, hoera, hoera. En toen moest er feest zijn. Maar ons huis is een puinhoop, er wordt hier zwaar gewerkt aan onze zolder door alle dagen uit het Meetjesland aangevoerde busladingen werkmannen. En dus was 1 en 1 twee, en deed Maud een feestje voor klasgenootjes in het in het nagelnieuwe culturele centrum van Oosterzele. Een wereldreis aan de hand van verjaardagsliedjes. Onverstaanbaar wegens in vreemde talen, maar natuurlijk ook universeel wegens feestmuziek. Heel mooi, oordeelde het grut, en ook vader. En was er taart in de lobby, en vieze wereldwinkelcola, achteraf. En het was allemaal wat vroeger gedaan dan gedacht, maar gelukkig ook mooi maar koud weer en de buitenspeeltuin vlakbij. En werd er daar nog een paar uur geravot. Een gelukkige verjaardag (met taart) was had by all. De zesde. Nog maar. Al. Ik vond mijn tweet erover nog wel grappig. Ik was de enige.
mei
27
2012
PosingNothing, just watching some pictures on mah iPad, dressed as a fairy. What’s that you’re saying? Posing for your Nintendo? Don’t see the point, really. Ok then. If you insist. Oh, and now that pic is on there, huh? 640×480? Not impressed. Back to mah iPad.
jan
14
2012
8 tot 14 van 366Week 2 van het 366 project, en het was al wat moeilijker. Maar dat gaat beteren, ik voel het. Dan gaat mijn leven zich op allerlei plaatsen afspelen waar de fotogeniekheid van afdruipt, gaan de meest fotografiewaardige mensen zich voor mijn lens van hun kleren ontdoen en zal ook het licht optimaal beginnen meespelen in het u bezorgen van de meest waanzinnige foto’s. Ondertussen moet u het met deze doen: Zaterdag (14/366) So that’s where they’re hidingVrijdag (13/366) TandenpoetsPart 3/5 van het dagelijkse avondritueel. Pyamaatjes aan, glaasje warme melk drinken, tandenpoetsen, verhaaltje lezen, instoppen. If it works for them, it works for us 😉 Donderdag (12/366) Wijlen mevrouw spitsmuisNu nog een spitse opmerking vinden om bij deze foto te plaatsen. Woensdag (11/366) TorenHij werd uiteindelijk 1 meter 90 en is twee dagen blijven staan. Maar zijn rijk is inmiddels ten einde. Sic transit duplo mundo. Dinsdag (10/366) Rode kornoelje i̶n̶ ̶d̶e̶ ̶w̶a̶r̶ in bloeiDe natuur vindt het warm genoeg voor het begin van de lente, en dus staat er al een hele resem aan dingen en dingens in bloei. Het stond in de krant (het arboretum van Kalmthout gaat nu zelfs al open, anders missen de bezoekers het bloeiseizoen), maar ook voor mijn raam is het moeilijk te negeren. Maandag (9/366) Vier op een RijAlle vijf op een rij ware beter geweest voor de sujetten op deze foto, maar elk begin is moeilijk. Zondag (8/366) OpaVooruit gaat het niet meer, met opa (al stevig in de zeventig, en stevig op de sukkel ook), maar het zit nu tenminste makkelijk. Vorige week: 1 tot 7 van 366
nov
13
2011
HerfsteftelingHet voordeel van kleine kinderen hebben is de immense liefde die ge daar van terugkrijgt. Hetgeen zich bijvoorbeeld uit in de met zeer veel liefde gegeven cadeautjes die je er van krijgt. Afijn, we hebben het nog wat weten uit te stellen, maar vorige week was het herfstvakantie en viel er niet meer aan te ontsnappen. Een tweedaagse in de Efteling. Met overnachting in het Efteling Hotel. In de sneeuwwitje suite, nog wel. Met een spiegel die gevraagd – en ongevraagd – begon over wie dat er de mooiste van het land was, met appels op de kamer, en een voorraad lolly’s die nog een paar maanden meegaat. Niks van te klagen ook, zoals altijd al in mijn Nederlandse ervaring een supercorrecte service en duidelijk uitleg aan de receptie. Enige smet op het hotelblazoen was het avondeten, waar mijn “chateaubriand” steak van een iets minder briljant chateau leek te komen. Mals doch geheel smaakloos. Het ontbijt de volgende dag was dan weer supergoed en uitgebreid. Maar we kwamen dus voor de Efteling. Twee dagen in de Efteling maakte dat er een zee van tijd was om alle attracties rustig en soms ook een paar keer te doen. De herfstvakantie van de Nederlanders viel een week vroeger dan de onze, dus het was al bij al vrij rustig in het park. Nooit meer dan 5 minuten aan een attractie moeten aanschuiven. Het was een jaar of drie geleden dat ik er geweest was, er waren intussen enkele nieuwe dingen bijgekomen:
Als leukste attractie werd door het gulhartige publiek echter gestemd op een paar oude attracties: de karnavalwagentjes, een soortement verzameling landenclichés waar je gezet op hoempapamuziek vrolijk doorglijdt, de slakken bij het Volk van Laaf, de autootjes, de mini-rollercoaster Vogel Rok en de soepkommen van Mr. Cannibale. Een Uit goede bron heb ik dat er nu al wordt uitgekeken naar wat ze mij volgend jaar voor mijn verjaardag gaan geven.
jun
15
2011
Belgen in FrankrijkVoià, terug van even weg. Twee weken in Frankrijk rondgetoerd. In de Dordogne en de Charente, in twee gîtes uitgebaat door Belgen. Nogal veel om te vertellen in 1 blogpost. Op een kaartje met de route (a-b waar we de eerste week zaten, dan b-c voor de tweede week, en c-d om terug thuis te komen) en foursquare checkins voor de uitstapjes geeft dat bijvoorbeeld dit: Of in een kalender-met-links formaat geeft dit: Sat 28 May Sun 29 May Mon 30 May Tue 31 May Wed 1 Jun Thu 2 Jun Sat 4 Jun Mon 6 Jun Tue 7 Jun Wed 8 Jun Fri 10 Jun Sat 11 Jun Of in weerberichten (via wunderground):
Of in B&B-reviews: – Bidou (Dordogne, ong. 900 km. van Bxl) **** (4/5) – Moulin de Douzy (Charente, ong. 700 km. van Bxl) *** (3/5) Of in een fotouw-slaaidsjouw geeft dat dit: Afijn, you get it. We waren weg, en nu zijn we na een behoorlijk geslaagde vakantie weer terug. |
![]() |