Als er iemand uitnodigt tot gekscheren is het toch wel de Vlaamse Justin Bieber genaamd Ian Thomas? Zag op Facebook en Twitter de voorbije dagen regelmatig dit grapje voorbijkomen (naschrift: bron gevonden, het was natuurlijk weer een @zegmaarbas-mopje)

Niet slecht. Prompt m'n eigen, intellectueel nog net iets bevredigendere versie gemaakt:

Haterz gonna H8, maar hij doet het toch maar. Zich in een clip van Snoop Dogg inkopen en zo. Het was dan ook maar gekscherend.

Of heeft de N-VA – “N-VA biedt Yves Leterme plaats op Europese lijst bij verkiezingen 2014“, wat later gevolgd door “Het was maar om te gekscheren” – daar vandaag soms het monopolie op?

Delta Lloyd Life had graag gehad dat u deze week uw mening gaf in het pensioendebat. Geweldig idee, vind ik persoonlijk, dan zijn we daar de rest van ons leven ook weer vanaf.

Ze lanceren deze week 10 stellingen: in het Brusselse straatbeeld (twee mobiele ledscreens worden op drukke plaatsen gezet), via Twitter, via Facebook en door op blogs her en der wat advertorials te spreiden (zoals hier dus, dat mijn oude knoken dat nog mochten meemaken). Zelfs  de achtergrond van de minister van pensioenen werd al ingepalmd:

Wie met een ei zit, kan het dus kwijt. Al is dit ei u voor geweest 😉

@alexanderdecroo @deltalloydlife Is er enige reden waarom u DLL promoot tegenover andere maatschappijen?

— VANDERLINDEN CLAIRE (@VANDERLINDENCL1) May 27, 2013

De stellingen dan, met daarbij geheel ongevraagd mijn geheel ongefundeerde mening:

1. Vòòr je 65ste op pensioen? Dan ben je een gelukzak.

Inderdaad! Tenzij u in de loop van die 65 jaar een gebroken rug, asbestlongen, kapotte knieën of vroegtijdige dementie van teveel hersendodend werk zou hebben opgelopen, in welk geval ik toch zou aarzelen u een gelukzak te noemen.

2. Vòòr je 65ste op pensioen? Moet onmogelijk worden.

Inderdaad! Als algemene regel, zolang er maar voldoende uitzonderingen voor iedereen worden ingebouwd.

3. Ik ben bereid te werken tot mijn 65ste.

Absoluut. Ik ben bereid tot veel – zelfs het plaatsen van advertorials – en van mening dat een mens in zijn leven alles eens geprobeerd moet hebben. Zelfs werken tot z’n 65ste (werkdag).

4. Alleen een financiële beloning kan mij langer doen werken.

Eens. Een nee hebben we, een ja kunnen we krijgen.

5. Ik kijk uit naar mijn pensioen.

Als naar nieuwe playboy-fotoshoots van Patty Brard en Lesley-Ann Poppe.

6. Elk bedrijf moet een beleid hebben voor oudere werknemers.

Eens. Zolang “een kamertje met wat knutselspullen om ze rustig bezig te houden en jaarlijks een ticket voor RimpelRock” maar niet telt als beleid.

7. Ik ben bereid minder te verdienen naarmate ik mijn pensioen nader.

Ik ben dan wel bereid tot veel (zie stelling 3), maar er zijn grenzen.

8. Ze moeten van de pensioenleeftijd afblijven.

Define “ze”. In het geval van Zoë Deschanel en Joy Thielemans bijvoorbeeld, ben ik bereid veel te vergeven, zelfs het bepotelen van de pensioenleeftijd.

9. De pensioenleeftijd moet automatisch aangepast worden aan de levensverwachting

Zou Stijn Meuris dat bedoeld hebben met “soms zou een heel klein beetje oorlog wel eens beter kunnen zijn” (er is niks beters dan een beetje oorlog voor het dalen van de levensverwachting en dus zijn vervroegde pensioen)?

10. Weg met dé pensioenleeftijd. Hoe langer je werkt, hoe hoger je wettelijk pensioen.

Dat is gesproken.

De resultaten van hun Nationale Pensioenenquête worden volgende week dinsdag bekend gemaakt. Uw, hopelijk ietwat meer uitgewerkte mening over Delta Lloyds stellingen kan u tot dan dus kwijt op Twitter (hasthag #pensioendebat), op hun Facebook, of zelfs via SMS (naar 3267). Schandelijk wel hoe de stem van de medioren daarbij wel onder de mat wordt geveegd: Gele Briefkaart kan niet of wa?

Gisterenavond gezien op tv, een reportage over een spoeddienst van een Londens ziekenhuis. Jongetje van 11 aangereden door bestelwagen en tegen muur gesmakt. Breuken in het hoofd, ingeslikte tanden, wanhoop en wachten in de gang, methode in de doktermadness, intensieve zorgen. Maar hij kwam erdoor. Levend wel nog, maar getekend voor het leven. Dagelijkse kost op de spoedafdeling.

Gisteren ook, in Gent: een meisje van 21 in Gent op de fiets van de weg gemaaid. Door een dronken chauffeur. Die dan ook nog 80 reed op een plaats  – het Woodrow Wilsonplein – waar je 30 mag. De man ging lopen, werd gevonden, en riskeert nu een lang rijverbod, ja zelfs een gevangenisstraf. Het meisje, dat redde het niet. Vandaag bezweken aan haar verwondingen. Een leven weg. Iris Apers heette het. En toch, dagelijke kost in de verkeersstatistieken.

En dat dat allemaal moet kunnen. Want dat is verkeer. 

En dat dat eigenlijk erger is dan een theoretische persoon die een theoretische regenboog-t-shirt zou kunnen aandoen om zijn theoretische obediëntie niet-neutraal aan een theoretisch gebelgde loketbezoeker op te dringen en dan een theoretische sanctie door de burgervader der Antwerpenaren zou opgelegd krijgen.
Erger is het, 1000 maal erger, maar toch is het ene een “faits divers” uit het verkeer en het andere een week lang voer voor verhitting.

Misschien moet men daar maar eens een filosofisch debat aan wijden. Waarom dat dit allemaal nog kan. In 20 fucking 13.

Waarom het nog kan dat je in tweeduizend dertien nog met een alcoholwalm uit je bek wasemend je auto kan opstarten. Dat je auto dan niet weigert te starten. Terwijl een ademanalyse dat het startsysteem blokkeert tot je nuchter bent, raketwetenschap is het niet. 

Waarom het nog kan dat je in tweeduizend dertien je gas kan indrukken op een plaats waar je het niet mag en je moeiteloos 80 kan scheuren op een plaats waar je maar 30 mag. Terwijl het voor een auto toch niet bepaald raketwetenschap te weten waar hij zich bevindt (mijn gps van 100 euro weet dat), hoeveel je daar mag rijden (mijn gps van 100 euro weet dat) en hoeveel de auto echt aan het rijden is (z’n kilometerteller van 50 euro weet dat). Bouw die gps overal in, verbindt het met de snelheidsmeter en de gaspedaal, en be done with it. 

Waarom het nog kan dat je in tweeduizend dertien je auto tegen een zwakke weggebruiker kan sturen. Dat je stuur niet blokkeert of wegstuurt als een camera van voor van op zij of vanachter een persoon detecteert. Dat bestaat. Ook al geen raketwetenschap. Kost een lieve som. In het luxesegment.  Terwijl leven van de mensen rondom je kar misschien niet zo een luxeproduct is.

Waarom het nog kan dat je in tweeduizend dertien kan fietsen zonder helm. Of iets airbagachtigs dat zich ontvouwt als je dreigt tegen de grond te smakken (dat bestaat). Kost ook 3 keer niks. Behalve wat ambetantigheid en coolpunten voor de fietsenrijder.

Al die dingen bestaan.
Al die dingen kosten wat, maar geen stukken van mensen.
Misschien is minder mensen in stukken dat wel waard.

Een beetje wil.
Een beetje niet aanvaarden dat dit normaal is.
Een beetje vooruitgangsoptimisme, voorsprong door technologie.
Een beetje daadkracht, voor de verandering. 

Go for zero bullshit, en doe dat nu gewoon.

Vandaag werd de nieuwe campagne van het Vlaams Belang, zonder pardon noch verontschuldiging of zelfs maar lichte excusering, aan de pers voorgesteld.

Gaarne wil ik daarbij een handje toesteken:

Graag gedaan.

(nagekomen bericht. Er is ook al een reactie van de heer Dewinter hemzelven:

Bart de Wever is ondertussen al 45 kilo kwijt, zegt het nieuws. Maar het nieuws zegt zoveel (België grootste exporteur van frietpatatten, zegt het nieuws, bijvoorbeeld. Alhoewel, er zou een verband kunnen zijn). Zou hij nu wegdeemsteren als dat andere vroegere politieke zwaargewicht?

Ik blijf wantrouwig. Hoeveel zou de minime van dr. Evil wegen? Ik verduidelijk:

• Google: Bart de Wever
• Google: Bart de Wever mager
• Google: Dr. Evil Austin Powers
• Google: Minime
• Mijn 1337ste Photoshop skillz.

En zo:

Binnenkort allicht in een straatbeeld in uw buurt.

We zijn daar nog niet vanaf. Tenzij hij zichzelf helemaal wegsaneert, natuurlijk.

Goddelijk stukje politiek toneel, doet sinds vanmiddag de ronde op nadat de VRT de ruwe beelden online plaatste. Bart de Wever, gooiend naar de burgemeestersjerp van Antwerpen, nodigt op zijn Antwerpse nieuwjaarsreceptie Nest Adriaensen, ex-Stranger, op het podium voor een onvervalst stukje Antwerps chauvinisme. “Aantwaaarpe, gij zeit gij voor maai…”.

Die Nest kwijt zich wonderwel van zijn taak. “Laten we dit liedje zingen voor de nieuwe burgemeester“, samenzang, een micro voor BDW, een traantje welt hier en daar in de ogen van een vurige N-VA’er dat hij dit om gevorderde leeftijd nog mee mocht maken.

En dan, minuut 3, seconde 1, krijgt Nest een ingeving: de samenzang gaat naar zijn hoogtepunt, de lalala’s komen eraan. En vergist hij zich een secondje van Vlaamse kliek waarvoor hij staat te zingen. “En dan nu voor onze vrienden de allochtonen, la lala la la lala la“. Zoals de Strangers dat vroeger al eens deden, quoi.

Zelden iemand overtuigender weten rologen dan Bart de Wever. Als er ooit een WK rologen wordt georganiseerd, kapen Bart De Wevers geheid de eerste 7 plaatsen weg.

En tegelijkertijd toch nog doorzingen. Sterk werk.
Laat die sjerp maar aanrukken. En dan hoop ik op nog jaren van dit Echt Antwaarps Teater.

Veel te doen op het internet en de werkvloer en de trein over de staking van volgende week maandag. Over vliegende stakingsposten en matrassenfabrikanten die van omkoping doen en van blokkades van bedrijventerreinen en van recht op arbeid en recht op staken en broodroof en het groot kapitaal.

Opmerkelijk ook: de vakbond beseft dat bij de vorige staking, toen van de openbare diensten, een stuk van haar strijd verloren is op Facebook en Twitter en het publieke forum. En gaat dus in de tegenaanval. Met een een social media policy: steun de staking.

Laat van je horen op sociale media. En bied de stemmingmakerij tegen de staking van 30 januari 2012 (“#30J”) van antwoord. Laat horen en zien dat jij de staking steunt. Offline én online!

Met een hashtag en al dus: #30J (eventueel aan te vullen met #abvv, #staking en #hashtagoverload).

We maken aan de buitenwereld ook bekend dat #30J het kanaal is om berichten van stakers te volgen.

Alwaar de buitenwereld dus al prompt kennis kan maken met gebruikelijke neoliberale getwitter, want dat een hashtag ook door uw tegenstanders gebruikt kan worden was blijkbaar niet doorgedrongen. Nuttig leesvoer in dat verband: #mcDStories.

Minder evident vond ik ook:

Op internet zijn de zeden ruw. Er zullen misschien mensen met je in discussie gaan.

Ja, stel u voor, er zou al eens iemand niet akkoord kunnen gaan. De verruwing gaat echt wel te ver!

En ik, ik begrijp het waarom niet van deze staking. En ik ben daar nochtans niet tegen, tegen de vakbonden en hun historische verdiensten en hun belangen en zelfs hun actiemiddelen. Maar argumenten waarom staken nu maandag zo nodig moest, ik hoor ze nauwelijks.
’t Zal wel enig spierbalgerol zijn, schoten voor de boeg ter voorbereiding van de volgende ronde besparingen. Maar mijn pessimistische zelve zegt dat het ventjes zijn die nog snel wat zandkastelen bouwen voor de vloedlijn, in de hoop dat de golven deze keer hun bouwwerk niet zullen verzwelgen. De zee wint altijd. En als ze het heel hard spelen, een mega-zandkasteel bouwen dat de vloed overleeft, dan wint de zon.

Wie zich geroepen voelt om in de pen te kruipen, kan ook een blog of een Facebooknota schrijven.

Bij deze. Mijn “steun de staking”, dus, op de dag van de begrafenis van Phil en zijn Bond:

Nieuwe huisstijl Werkt (nog niet echt helemaal) Voor Iedereen

http://storify.com/houbi/appelblauwzeegroengate

Opschudding, alweeral, en wel omdat uitlekte dat Kris Peeters een subsidie van 900.000 euro toekent aan een groot wellnesscomplex in Aalst. Lectrr vat de kritiek zo samen:

Hoe is het mogelijk? Denken al die critici dan niet na? Kris Peeters is een geniaal beleidsmaker, en wel hierom:

• Besparingen: wat is 900.000 euro voor een wellnesscentrum in Aalst, als ge in de daaropvolgende commotie wekenlang geen ander publiek geld kunt verkwisten.
• Geboortepremie: exact becijferen kan ik het niet, maar dat het massaal naakt bij elkaar in de sauna kruipen een gunstig effect heeft op de geilheid op korte termijn en het geboortecijfer op de langere termijn, staat buiten kijf. Die Vlaamse geboortepremie kan dus gerust al terug in de vuilbak, wederom 30 miljoen euro bespaard.
• Handelsbalans: in een sauna heeft men minder textiel nodig. En dat textiel wordt tegenwoordig toch allemaal in de Brazilië, China, Thailand en Turkije gemaakt. Minder import en dus handelsoverschotten.
• KMO-beleid: Wat men in de sauna wél nodig heeft, zijn badhanddoeken (grote) en badjassen. En dat leveren de West-Vlaamse KMO’S (Vandevelde, Santens, …) wel nog in grote getale.
• Energiebesparing: waarom nog langer subsidies geven aan iedereen die zijn zolder, spouwmuur of vloer isoleert? Veel gerichter is het gesubsidieerd isoleren van één piepklein kamertje, de sauna.
• Energiebesparing (bis): men stookt in dat kleine kamertje weliswaar heel erg hard, maar het is ook geconcentreerd (in de rest van het huis moet men nauwelijks verwarmen) en lang nawerkend (als ge het zachtjesaan doet met de afkoelingstoestanden als dompelbaden, koude douches of stortwatervallen, gloeit de saunabezoeker nog lange tijd zachtjes na). De winst is netto.
• Energiebesparing (tris): energieverkwistende warmwaterboilers kunnen bij bij het huisvuil, na de sauna is het water koud.
• Toerisme: via subsidies aan een luxueus welnesscentrum in Aalst kan men misschien de plaatselijke notabelen verleiden om niet langer aan exotisch toerisme te doen, maar te opteren voor een vakantie in eigen streek.
• Openbaarheid van bestuur: voor elke blote Kris Peeters, Geert Bourgeois of Jo Vandeurzen die ge zou kunnen tegenkomen, is er wel een Freya Vandenbossche, Inge Vervotte of Hilde Crevits waarvan het serieus uitkijken is naar de openbaarheid van haar bestuur. Tegenargument: Ingrid Lieten, maar misschien kunnen we afspreken dat die naar dat andere gesponsorde project – een paardenmanège in Opglabbeek – gaat.
• Groenestroomcertificaten: de fermettevlaming heeft zijn zonnepanelen al, maar een sauna nog niet: vervang de groenestroomcertificaten door warmestoomcertificaten, en de middenklasse is weer een tijd tevreden. Tenandere, met die groenestroomcertificaten loopt het toch spaak (de sombere zomer!), terwijl er wel nog hete, gebakken, lucht in overvloed is.
• Verenigingsleven: Dat wellnesscentrum in Aalst kan op zijn beurt natuurlijk de plaatselijke gezinsbond en Chiro sponsoren.
• Coalitie-samenhang: wie maalt er nog om de verscheurende keuze tussen een brug of een tunnel (of een tunnelbrug dan wel brugtunnel), om transfers naar Wallonië, de volledige bevoegdheid over 3 onwillige burgemeesters of snelwegverlichting, als ge in de sauna zit met Freya?