|
||||||
![]() |
|
Archief van maart 2011:
mrt
5
2011
Imagine a jumpKroost, karnaval, vleugelkes en een cape. Wij kunnen vliegen, papa. Een foto die op deze blog wellicht niet was gepasseerd, ware het niet dat ik gisteren per toeval ook nog op de perfecte soundtrack ervoor stootte. Een mash-up, van “Jump” van Van Halen en “Imagine” van John Lennon. Imagine a jump. Imagine-a-jump-john-lennon-vs.-van-halen by jackstanleywp Het kan met vleugelkes van witte wol. Het kan met een zorro cape van niet-parachute stof. Het kan ook zonder.
mrt
8
2011
Een blogpost over QR-codesInleiding, waarin enig scepticisme wordt geuit over het fenomeen der QR-codes
Middenstuk, waarin een paar fijne voorbeelden van QR-codes worden naar voor geschoven
Slot, waarin een manier wordt geopperd hoe QR-codes interessanter zouden gemaakt kunnen worden. User Generated.
mrt
16
2011
Ge gaat nog van mij horenEn dat van dat ge nog van mij gaat horen, bedoel ik niet zozeer in figuurlijke zin, dat ik het nog ver ga schoppen, want verder dan het nu en dan een deuk schoppen in een pakje boter en daarbij jammerlijk falen reiken mijn ambities niet meer. Een hakselaar. Niet ter ere van de Oscaroverwinning van The King’s Speech, over hakkelaar George, wel ter ere van de uit de hand lopende situatie inzake takken in onze tuin, en het versnipperen van deze takken tot kleine houtdeeltjes in het bijzonder. En nog een goeie ook (zo denk ik na de eerste dagen, maar als u inzake het merk ELIET en het type Major, of de verkoper Kumetko in Melle andere ervaringen heeft, ik hoor het graag, nu kan ik hem nog terugbrengen). Ik had al een electrisch geval dat ook tot houtversnipperen uitnodigde, maar daar was de lol altijd snel van af: een motor op electriciteit is sowieso minder krachtig dan eentje op benzine en liep in mijn geval dan ook voortdurend vast, soms zelfs bij takjes die zelfs met veel goeie wil slechts als twijgjes. Wordt vervolgd op Ebay. En hield ik hier zelf nog ooit pleidooien inzake de rust van het platteland, dan doe ik inzake het sporadisch versnipperen van het teveel nu dus lustig en gemotoriseerd mee. Integratie FTW. Met oordoppen.
mrt
20
2011
In de WulfAls Kobe Desramaults (nog) niet naar Gent komt, dan gingen wij maar naar Kobe Desramaults. In Heuvelland, Dranouter. West-Vlaanderen met reliëf. In de Wulf. Hapjes vooraf: Granen en kruiden, Rode biet, een smoutebol gemaakt van gerookte ui, gepekelde knolselder. En dan, aan tafel, nog een heerlijk hapje van Noordzeekrab met krielaardappeltjes in karnemelksaus. Coquille met postelein en raapjes (links) – acheraf bekeken het geslaagdste gerecht – en oester in weisaus met koolscheuten, veldkers en mosterdgraan (rechts) – de oester ging verloren in de andere smaken. Een minuut of vijf tussen elke gang. Dat ging vooruit. Noorzeetong met kuit en warmoes (lekkere tong, maar de kuit niet aan mij besteed) en daarna een Nieuwspoortse zeekat (een soort mini-inktvisje) met assen. De inkt van het inktvisje kleurt de saus en broodkruim chocoladebruin. Hopscheuten met laurier (mijn eerste keer hopscheuten met laurier, ever, en mogelijk mijn laatste) en scheermessschelpen met geroosterde winterprei (mijn eerste keer scheermesschelpen met geroosterde winterprei, en wellicht mijn laatste) en daarna haverwortel (eindelijk een vergeten groente die echt vergeten was – schorseneerachtig) met geitenkaas en zevenblad (mijn eerste keer haverwortel met geitenkaas en zevenblad, maar hopelijk niet mijn laatste). Daarna de eerste, en enige keer, vlees uit het hele menu, met een stukje lamsbuik en -nek, met daslook en “in hooi gegaarde” knolselder. Yum. Yum. Yum. En dan nog een stuk of wat dessertjes. Iets met melk, en iets met rode biet en rozebottel op chocoladekruimels en op het laatste nog peer-rolletjes met een sorbet van veldzuring. En de conclusie dat het waar is wat hij op de website zegt: “De menu’s van Kobe Desramaults zijn een gesofisticeerde synthese van de smaken van zijn roots en de technieken van vandaag. ‘Aardse’ ingrediënten krijgen van Kobe vaak een prominente plaats, evenals schaal- en schelpdieren. Hij combineert ze op verrassende wijze, zonder te choqueren. Zolang er maar ‘logica’ in de gerechten zit en de mensen het lekker vinden!“. Niks van gelogen. Fantastische keuken ook. Qua sfeer en inrichting ook bijzonder geslaagd. Maar ook: te veel groene sausjes, en iets te veel “in hetzelfde repertoire”. En waar de gerechten echt wel “sterrenniveau” waren, waren de desserten dat niet. En binnenkort komt Kobe Desramaults dus naar Gent. De Vitrine gaat dat heten. In de buurt van het Glazen straatje. “In de Wulf een vrouw, de Vitrine een maîtresse“, zegt hij in de teaser hieronder. Van “in de wulf” naar “in het wufte” dus. Feest.
mrt
26
2011
Redelijk slecht, maar het kon ergerIk ga maar eens een boek schrijven. Want dat wordt hier stilaan vervelend, al die mensen die vragen wanneer ik nu eindelijk eens een boek ga schrijven, en dan te moeten antwoorden dat ik dat ooit nog wel eens doe, misschien, om ervan af te zijn. Wat redelijk slecht is, maar het kon erger. Bijvoorbeeld als ik een boek geschreven had en dan in Reyerslaat of de Laatste Show of op de Regionale Omroep zou moeten antwoorden waarom, zoals ze vragen aan al die schrijvers die daar zitten waarom heeft u dit boek geschreven, en die schrijvers weten dan het antwoord omdat ik iets wilde vertellen over dit of dat, en de interviewer dan moeiteloos overgaat naar vragen over dit of dat en er een razend interessant gesprek volgt dat de mensen in horden naar de boekenwinkel doet trekken. Maar dat ik dan het antwoord niet zou weten, in Reyerslaat of de Laatste Show of op de Regionale Omroep, want ik zou het bij God niet weten waarom ik een boek zou schrijven behalve om van de vragen van mensen af te zijn en daar dus met mijn mond vol tanden zou staan en dan schaapachtig zou moeten lachen en mij diep schamen, live of in uitgesteld relais in Reyerslaat of de Laatste Show, of op de Regionale Omroep. En daar niet echt gelukkig van zou worden. Het boek gaat heten “Redelijk slecht, maar het kon erger”. Wat al redelijk slecht is, maar wellicht nog erger kan. Ik werk eraan.
mrt
27
2011
HuilB-A-B-EItsie Bitsie Boe, een mens die niet kan zingen als rijkste zanger. Er valt iets voor te zeggen, dat dit erg is:
Niet slecht, maar het kan erger. Bijvoorbeeld volgend jaar, als dit iets wordt: Stel u gewoon even voor dat via B-A-B-E volgend jaar de blondheden genaamd Tanja Dexters, Lesley-Ann Poppe en het derde niet nader genoemde stekkebeentje (Griet Vanhees, presentatrice op ROB-tv) volgend jaar in die ranglijst zouden prijken.
mrt
28
2011
Caïro – KaapstadDromen. Dit zet mij serieus aan het dromen. Fietsvakantie van Caïro naar Kaapstad. 100 dagen. 16.000 kilometer. Niet té slopend, met dagetappes van 60 tot 100 kilometer en zonder veel bagage want er rijdt een truck mee, en je mag daar onderweg voor wat saaiere kilometers of als je niet vooruit geraakt instappen (dus niet zo sportief als deze tocht). Een avontuur, op mijn soort maat. Stof, woestijn, mountainbikes, savanne, jungle, bergen, heuvels, kampvuren, zicht op de Kilimanjaro, 3 en een halve maand geen getwitter maar wilde vogels en ander gedierte langs de weg, zwarte kindjes die u zien als attractie, te gast in dorpen, de evenaar over, douchen in een waterval, vergezichten, lodges tenten en hutten. Maar, wellicht ook: platte banden, enige zweren op een plaats waar de fietser al eens contact maakt met zijn fiets, diarree, loden zon, gevaar voor overvallen, muggen of DEET, een paar mensen in de groep die je liever nooit was tegengekomen, een lelijke valpartij hier of daar, snurkers, honger, dorst, 3 en een halve maand zonder vriendin en kinderen, 3 en een halve maand geen loon, uitputting, no-wi-fi, stank, zweet. Zucht. Droom droom, ondanks al dat laatste, droom droom.
mrt
30
2011
MiloooooownoooooAls ik nu eens Milow geheel illegaal zou downloaden. Ben ik dan: a) een slechte Vlaming? Voor wie het gemist heeft, dat gaat over:
mrt
31
2011
Prins op reisLaurent, toch. Je zou denken dat hij geleerd zou hebben, uit de ophef rond zijn reisje naar Zaïre. Maar neen. Nu is hij alweer weg geweest. Naar Moiré, de hoofdstad van The United Optical Illusions, by the looks of it: Reactie van Leterme: We hadden hem nog zo gezegd, doe een pied-de-poule aan, of iets effen blauw, daar is ook nog nooit iemand over gestruikeld. Geen lijntjes, wat dat betreft staat onze regering op één lijn. Maar nee, hij moest en zou dat aandoen wat hij aangedaan heeft. Reactie van Laurent: Ik snap de commotie niet. Mensen spelen een spelletje met mij. En ik doe dat allemaal voor de wetenschap. Reactie van de N-VA: Wij stellen voor de dotatie van de clown met onmiddellijke kracht in te trekken, een prins die buiten de lijntjes kleurt met zijn lijntjespak is onaanvaardbaar. Reactie van Wikipedia: Mogen wij deze illustratie gebruiken bij ons item over Moiré? Please? Reactie van de Standaard: Wij wilden Prins Laurent helemaal niet belachelijk maken, dat doet hij zelf wel genoeg. Ten andere, in onze print-editie is er niks te zien van dat moiré-patroon. Het is gewoon op de iPad dat er op sommige resoluties dat bijverschijnsel optreedt. Kijk maar, in het groot is daar niks van te zien: |
![]() |