houbi.com / blog

Gisteren gesignaleerd: plotselinge opstoot van gevangenisprogramma’s. En een sponsor hier op de blog, rechtsboven. En een verband.

Op 2BE “Prison Break – The Final Break”. Scofield en broer, steeds ongeloofwaardiger in het ontsnappen uit allerlei penitentiaire aangelegenheden. Serie 1 was zeer te pruimen Serie 2 OK. Serie 3 afgegleden en afgehaakt. Gisteren “The Final break”, een dubbelaflevering in een fim gedraaid ter introductie van seizoen 4. Even geprobeerd, maar al even snel weer weg.

Bijna gelijktijdig op één, en een pak interessanter, “Leuven Hulp”. Programma opgenomen in de hulpgevangenis van Leuven, met als rode draad enkele aarzelende veroordeelden die de kans krijgen een workshop theater te volgen. Verhalen achter tralies, macho maar zonder het Prison Break-hunk gehalte. Grauw en rauw.
Langer moeten vastzitten dan eigenlijk hoefde, niet omdat uw geniale ontsnappingsplan met tattoo jammerlijk mislukt, maar omdat ge het rekeningnumemr waarop 1000€ borg gestort moet worden niet te weten komt. Creatief spaghetti koken met hulp van waterkoker en koffiezet. Een frisse neus in een psychopatisch hoofd moeten halen in een kooi. Beklijvende televisie.

En dan die sponsor, Johnny Walker. Whiskeybottelaars die op zoek gingen naar “Inspirerende verhalen over vooruitgang, verteld door ’s werelds koplopers“. Walk With Giants, zoals Rutger Hauer, Richard Branson, Ranulph Fiennes (wandelaar op de Zuidpool). En ook niet voorbij gingen aan een Belgische held, Marc Herremans.

Voor wie het levensverhaal van triatleet Marc Herremans niet kent, is het een mooie introductie, in het geweldige karakter van deze sportmens en vechter:

En dat verband?
Van Prison Break naar Marc Herremans. Ontsnappen. Uit de cel, uit de beperkingen van een lichaam.
Van Leuven Hulp naar Marc Herremans. Van de wandeling in een kooi, naar weer buiten te wandelen, to walk again.
En wij daartussen.
Keep walking.