|
||||||
![]() |
|
Posts met de tag « bier»:
sep
17
2012
Leven in de brouwerijVorige donderdag kreeg wie het wilde een gele hes aangehesen. “Stella Artois Brewery Visits” stond erop. Wij dus op zoek naar leven in de brouwerij. Tevergeefs. Ketels, machines, controlekamers, vullijnen, lege bakken, volle vaten, dat wel. Maar veel leven viel er niet te bekennen. De gids ging onderweg uitvoerig in op alle stadia van het brouwproces, en natuurlijk ook op het feit dat je van Stella geen koppijn krijgt. Eventueel van een slechte partij maïs, van teveel CO op de leidingen, van zeepresten of een vuil glas, van op slechte temperatuur bewaarde flesjes, van slecht gekuiste tapleidingen, en ook wel van teveel Stella. Maar van Stella krijgt ge dus geen koppijn, knoop het in uw oren. Van de warmte en de geur aan de Stella fabriek, evenwel, en vooral van het proeven van bier in onafgewerkt stadium, dat kan ik nu getuigen, wel. Over naar de echte reden van het bezoek. Enige frisse pinten, en het Nine Steps Pouring ritual. Stap 1 bestaat uit het zorgvuldig afwassen van de pint, stap 2-8 uit het tappen (45° hoek! Geen strepen! Sacrifice! Rechtkomen! Sponske!) en stap 9 uit het met het logo naar de klant zetten van het glas. We mochten dit natuurlijk ook uitproberen, onder het wakend oog van een kritische jury. Reden van de uitnodiging van ons groepje bloggers/twitteraars was immers wat wind proberen te laten opsteken rond het Belgisch Kampioenschap Biertappen. Heden avond in het M-Museum in Leuven. Een professionele jury beslist welke van de 70 kandidaten de beste Belgische Biertapper is. Op donderdag 25 oktober zal de Belgisch Kampioen ons land dan vertegenwoordigen op de Stella Artois World Draught Master in Montréal. “Daar zal onze landskampioen de eer van België verdedigen, en hopelijk als zevende Belg ooit de titel van Wereldkampioen Biertappen mee naar Stella Artois’ thuisland nemen.” A la bonheur!
jun
19
2012
Massa’s MaesIk weet niet hoe het met uw Facebook-vrienden zit, maar als het even grote kruip-eens-door-het-stof-in-ruil-voor-iets-gratis slash zuipschuiten zijn als die van mij, is de kans groot dat er gisteren enkelen hun familienaam in “Maes” veranderd hebben. Want daar viel iets mee te winnen. Vorige maand was er al een vat voor wie Maes heette, nu werden er ook vaten verloot onder wie z’n eigen naam verloochende en zich in een Maes veranderde. Dat dat navolging gaat krijgen. Een greep uit de brouwers die vast ook op dezelfde bierkar springen:
Best een geslaagde actie van Maes dus. Die misschien nog een grappig “ban eens een biermerk van Facebook” staartje krijgt, als duidelijk wordt dat deze actie helemaal niet strookt met de Facebook-richtlijnen (Het is niet toegestaan registratie of deelneming af te laten hangen van actie van de gebruiker met behulp van andere Facebook-functies dan het leuk vinden van een pagina, het inchecken bij een pagina of het maken van een connectie met je toepassing – de functie “je naam veranderen” is daar beslist niet bij).
jan
14
2011
Naar Grimbergen (vervolg)Een vervolg, op wat hier twee blogposten geleden aangekondigd werd. Te weten een wandeling door Grimbergen, de abdij, en Grimbergen, zijn biersoorten:
Van voor naar achter: een altaar, en een ding waarvan de naam maar niet uit mijn religieus verleden wil opduiken. Koor? Architraaf? Oksaal? Retabel? Archivolt? Apsis? Van links naar rechts: abt Erik en een afbeelding van hoe de abdij van Grimbergen er vroeger uitgezien heeft. Daartussen lichte melancholie naar pre-franse revolutie-tijden en de onuitgesproken vraag of een abt (in de katholieke kerk op gelijke hoogte met een bischop) in die tijden ook een stel bloggers zou rondgeleid hebben om een bier met de naam van zijn abdij te doen verkopen. Van boven naar onder: een magnifieke en pas gerestaureeerde plafondschildering, eiken lambrizeringen en toekijkend volk. Van links naar rechts: “het verborgene” (aka een gang waar we niet in geweest zijn), een vuurvogel (aka de fenix, het steeds weer opduikend symbool van Grimbergen, abdij en bier) en de Heer M. Vuijlsteke (aka die kwiet van het Wikipedia artikel in De Morgen van vandaag). Van voor naar achter: een abdijgang in neo-romaanse stijl (de abdij zoals die er nu staat dateert maar van vlak voor WOI) en het eerder genoemde groepje mensen, abt incluis. Van onder naar boven: genoemde abt, zijn niet erg katholieke handgebaar, steigers voor de restauratie, en God die het niet erg katholieke handgebaar ook gezien had. van links naar rechts: blogvolk (Michel weer, en ntone, en Michael, en Vromant) en de vriendelijke mens die ons daar uitgenodigd had. En het échte onderwerp van het bezoek: Grimbergen blond, dubbel, goud, trippel en optimo bruno. Geserveerd in kleine 15 cl proefglaasjes. En dat dat smaakte. Naar nog, bijvoorbeeld. Kortom: het was van begin tot einde (en van boven naar onder, van links naar rechts enz…) een interessante avond. En plezant nog ook.
jan
4
2011
Naar GrimbergenWeet ge wat geweldig is: biermerken die zich herpositioneren. Zo eerst in een vat, of een fles, of een glas … en daarna ergens tussen neus en kin. Alhoewel ze het bij brouwerij Grimbergen misschien over een licht ander soort positionering hadden, in het marketingplan. Want ze hebben er een nieuw logo, en een nieuw verhaal (alles is een verhaal tegenwoordig): Het verhaal, dat van de feniks. Over de abdij van de Norbertijnen die al driemaal in as werd gelegd, maar altijd verrees en daarom maar de legendarische vogel als logo koos. Een campagne met Jan Decleir: Beter nog: ze nodigen enige bloggers uit om die rondleiding met abt Erik in de Abdij eens zelf mee te maken. Met een hapje vooraf, en een drankje (ik vermoed Grimbergen) achteraf. Volgende week dinsdag, om een uur of 7 ’s avonds. En ik mag mee. Sterker nog: en gij dus ook, misschien. Want ik mag iemand mee uitnodigen. Liefst met een blog, maar een indrukwekkende sociale mediapersoonlijkheid in het algemeen of een bierkundige interesse in het bijzonder zal ook wel mogen. |
![]() |