Een druilerige herfstzondag. Een rustig dagje aan de haard. Zelfs geen zin om het huis uit te gaan voor een bezoekje aan de bakker. Dus zelf een appelcake in elkaar geknutseld:

Voor een onderschrift bij deze foto’s, twijfel ik tussen “the proof of the pudding is in the eating“, “He wants to have his cake and eat it too“, of Marie-Antoinettes “Let them eat cake“.
Feit is dat appelcake maken leuk is. En zeker als je aan het eind met uw driejarig vingerke de beslagkom mag leeglikken.

Foto’tjes gepolaroïdiseerd met Poladroid (ontdekt via). Een geinige applicatie (voorlopig enkel voor Mac), waarmee je foto’s moeiteloos naar de jaren zeventig en de instant-camera terugkatapulteert. Dit effect kan je waarschijnlijk ook bereiken met een paar Photoshop-actions en een mal, maar het leuke van deze applicatie is dat je de foto’s polaroidgewijs ziet ontwikkelen, en er ook de originele geluidjes bijkrijgt. Je kan zelfs met de foto’s wapperen om het wat sneller te laten gaan.

Als ik mezelf efkens naar de jaren zeventig terugkatapulteer, kom ik ook enkele polaroids tegen. Ik ben toen namelijk eens in een huis geweest waar ze – de papa en mama van een vriendje – zo’n een Polaroid-camera hadden. En op vakantie waren geweest. Naar St-Tropez. Naar een naaktstrand.
En ze bewaarden instant-fotokes van hun blootloperij in een sigarenkistje onder het logeerbed. Ongecensureerd. I was a kid back then, but I kid you not. Ik ben er tamelijk zeker van dat dit de eerste volwassen blote piemel is die ik ooit heb aanschouwd (mijn vader was niet zo voor openheid in dat soort zaken). En ge hebt gelijk, Leaf op Jutblogt: sommige dingen blijven beter onbedekt. Toch zeker de penissen van papa’s van vriendjes.
De verniste vernepelingskes die wij waren bedachten echter een cunning plan – zoals Baldrick zei “as cunning as a fox what used to be Professor of Cunning at Oxford University, but has moved on, and is now working for the UN at the High Commission of International Cunning Planning“.
Wij namen een polaroid van onszelven (ik stond er enkel met mijn neus en kin op, bleek wel), en legden die in het doosje. De volgende keer stond het er niet meer. Instant succes.
En het vriendje zijn mama en papa zijn naar het schijnt ook nooit meer in St-Tropez op vakantie geweest.