Soms zijn reclamecampagnes hoogst ongepast. De vakantiereclame naast een bericht over een vliegtuigongeluk, de fast-food reclame naast een artikel over obesitas, de reclamebanner voor “Free dinner for two at the Olive Garden” naast een artikel over “Over 250 Sick after eating at Indiana Olive Garden“.

En soms, soms passen ze. Bij de dag. Bij het gemoed. Zag ik vanmorgen op mijn eigen blog staan: AXA, die reclame maakt met een wenend huis. Hadden in Antwerpen vorige week als stunt een rijhuis aan de singel omgetoverd in dit:

Ok, het huis weent niet omdat het meeleeft met de slachtoffers van het busongeval. Meedoet aan de collectieve shock. Zich inleeft in het zinloze van het hele ding. Rouwt.

Dit huis weent blijkbaar omdat het nog geen renovatielening kreeg.

Hé, huis, kop op. Gij hebt scheuren, die gerepareerd kunnen worden. Gij kalft af, maar niks dat onherstelbaar is. Wat bij u afbrak kan er terug aan gezet.
Er is meer dan het materiële, huis. En denk eraan, lenen kost ook geld.

Maar toch. Het past vandaag, dat huis dat weent. Rouw de plamuur van de barsten in ons bestaan. De dag van nationale rouw onze renovatielening.

En nu afwachten hoelang het duurt eer het huis stopt met huilen. En weer happy house wordt, zelfs al is het met een zwart randje rond de ogen.

Things nobody (real) says about advertising:

of

True dat, true dat, en nog veel meer.

En toch, en toch, adverteren werkt.
Case study 1: het verjaardagsfeestje van Chelsea Bedano:

Case study 2: De katholieke kerk.

Eat that, ongelovigen.

“Waar sta jij op de curve?”, vraagt mijn basisbank Fortis middels een tenenkrommend saaie advertentie in kranten en tijdschriften.
Ook beschikbaar als televisiespot, maar die laat ik even buiten beschouwing. Want hoe iemand er ooit in geslaagd is met ingrediënten als de stem van Jan Decleir én het geniale idee van La Linea toch iets in elkaar te brouwen dat nog saaier is dan de beurskoersen van het eiland Vanuatu op hun nationale feestdag, it beats me. De verantwoordelijke zou in Cannes moeten worden overladen met leeuwen, en dan met leeuwen en al prompt in de riviera gedumpt, me dunkt.

Maar goed, de curve dus.

Het leven is een curve. Met pieken en met dalen. Waar je je bevindt op deze curve heeft met het “lot” niets te maken; je hebt het helemaal zelf in de hand. Het zijn deze fundamentele waarheden die ten grondslag liggen aan onze nieuwe reclamecampagne. De beslissingen die je neemt (of juist niet neemt) bepalen waar het naartoe gaat met je leven. Daarom dagen we mensen uit eens stil te staan bij hun eigen “curve”. Om na te denken en te overwegen hoe de toekomst er uit zou kunnen zien. Tegelijkertijd stellen we een minder voor de hand liggende en misschien wel moeilijkere vraag: waar sta je vandaag?

Waar sta ik op de curve, als Fortis klant?
Onderaan. Sadly.

Bungelend aan de staart van het peleton in deze grafiek bijvoorbeeld (Rente op spaarboekjes bij Belgische banken vergeleken – blauw is basisrente, groen is aangroeipremie. Bron gegevens: Budget week / Het Nieuwsblad):

Fortis staat enkel niet op de allerlaagste laatste plaats omdat Dexia toevallig twee letters eerder in het alfabet valt. Basisinterest, getrouwheidspremie en groeipremie samen kom je met een spaarboekje bij Fortis toch al bijna aan de helft van de huidige inflatie, hoezee.

Of onderaan in deze grafiek (beurskoersen van Dexia, Fortis en KBC vergeleken, sinds 2002, bron gegevens: Google Finance):

De markt heeft duidelijk bijzonder veel vertrouwen in een goede afloop van de ABN-Amro aankoop. Er worden daar putten gegraven, de mol in mijn tuin is er niks tegen.

Terug naar de “ad copy”:

“Waar je je ook bevindt op de curve van het leven, zo nu en dan moeten er keuzes worden gemaakt. Dat valt niet mee. Want met de beslissingen die je neemt, is veel geld gemoeid en vaak zullen ze de rest van je leven beïnvloeden. Het was Charles Handy, auteur van “The Empty Raincoat”, die beschreef hoe niets hetzelfde blijft. Wie geen beslissingen durft te nemen komt vroeg of laat vanzelf in een neergaande lijn terecht. Maar wie de juiste keuzes maakt, kan telkens een nieuwe opgaande curve beginnen.”

Ja, u heeft mij overtuigd, Dames en Heren van Fortis. Het advies van Charles Handy en uw communicatiebureau indachtig is het dus hoog tijd dat ik mijn geld bijeenpak en aan een nieuwe curve begin. Overal, behalve bij u, dus…

Of sinds wanneer is “Shooting yourself in the foot” de nieuwe bedrijfscommunicatie-strategie?
De curve van een boomerang.

Dodge had blijkbaar zin om de “dodgy” in zijn naam waar te maken met een nieuwe reclamecampagne:

Reclamecampagne voor Dodge. Kom naar de opendeurdagen op 14 of 15 juni. Maak ter plekke op de achterbank van een Dodge Journey een baby. Het koppel wiens baby het dichtst bij 8 maart 2009 geboren wordt, wint de auto. En dat alles onder het motto “Word vader, blijf vent”.

Enkele vragen (‘k zal ze insturen naar “honderd hete vragen“):

Bestaat er al een facebook-groep “I (hartje) to do it in a Dodge Journey”?