De werkweken van tegenwoordig zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. Nog maar pas was ik gisteren begonnen, of blijkt het vandaag alweer weekend te zijn. Waarom ook alweer? Ah ja, wapenstilstand. En dus is het vandaag ook weer de dag dat er aangebeld gaat worden om een enveloppe met inhoud te komen incasseren: 11.11.11.
Maar degene die bij mij aan gaat komen bellen, moet toch op zijn tellen passen. Want ik heb met de 11-11-11-campagne van dit jaar nog een appeltje te schillen.
Kijk maar:

Ik vind dat dus godgeklaagd. Dat doet ge toch niet!
Zo’n behandeling is echt hemeltergend. Affrontelijk.
Want gereedschap, zo leerde mijn vader mij, en zijn vader hem, dat behandelt ge met zorg.
Dat smijt ge dus niet van hoog in een roestige bak.

En ook als ge wat dichter kijkt, in de bak:

Zo slecht gesorteerd, maat! Leg dan zwart bij zwart. Ventjes met helmen bij ventjes met helmen. Vrouwen bij vrouwen. Op deze manier vindt een kat zijn jongen toch niet meer terug. En dan verliest ge veel te veel tijd als er weer een klus moet gedaan worden.

“Waardig Werk”? Verzorg eerst eens uw gereedschap, ja…

En dan gaan ze – ludiek – een “multifunctionele werknemer” verkopen op Hebbes: Bouwjaar: “1992”. Staat van het voorwerp: “als nieuw”. Van tegenspraak gesproken. Die verkoper geef ik een lage gebruikerswaardering!

– – – – – – – – – – –

Oh ja – voor de slechte verstaander: 😉 . En ik vind het een goeie campagne.
De boodschap luid en duidelijk:

Het beste middel tegen armoede is waardig werk. En dat begint met een fatsoenlijk loon.
Evident, zal je zeggen. En toch verdient de helft van alle werkende mensen in de wereld minder dan €1.50 per dag. Werken en straatarm blijven, dat klopt niet.
En zonder werk vallen is rampzalig. Wie zwanger, ziek of oud is, staat op straat zonder inkomen.
Werknemers hebben recht op waardig werk, op een fatsoenlijk inkomen en op sociale bescherming.
En ze moeten zich kunnen organiseren in vakbonden om die rechten te verdedigen.
Rechten van werknemers staan overal ter wereld onder druk. Werknemers worden al te vaak als een ‘onkost’ beschouwd, iets waarop je kunt besparen als het te duur is. Werknemers worden dus steeds kwetsbaarder en krijgen in vele landen niet het recht om hun stem te te laten weerklinken en het onrecht aan te klagen. Internationale solidariteit is broodnodig om ook in het Noorden goede lonen en arbeidsvoorwaarden te kunnen blijven afdwingen.
Daarom voeren we samen campagne voor het recht op waardig werk en op een leefbaar loon, voor iedereen!

Nog enkele bloggers uit mijn feedreader die de actie steunen en dus extragratis ontwikkelingshulp in de vorm van wat linkliefde krijgen: Low Impact Man, Ello, cARPe diEM, Koen Wolk, Muggenbeet, Ja, tarara!…

Storten dus, als waart ge een student op bezoek in de spermabank, op het rekeningnummer 000-0000011-11…

Waarom ik de petitie “red de solidariteit”, een door de vakbonden geleid argument pro-België, zonet ondertekend heb?

• Omdat ik wil dat de stem van mensen die de meerwaarde van België zien in het huidige politieke debat ook zou moeten meeklinken, niet enkel het opbod en gekrakeel tussen CD&V en CDH, tussen Bart De Wever en Olivier Maingain.
• Omdat de items die aangehaald worden in de petitie die NIET gesplitst zouden mogen worden, nogal goed overeenkomen met de items die bij mij het meeste verwondering wekten tijdens de lekken in de onderhandelingen: Kinderbijslag splitsen? Why the hell? Pensioenen, loonbeleid, gezondheidszorg … dat zijn toch zaken waar ik de meerwaarde van “meer Vlaanderen” niet zie (tenzij een kortzichtig en korte termijn egoïsme – nu efkes meer geld voor Vlaanderen – een meerwaarde zou zijn).
• Omdat de buitenlandse pers die van de hele uitzichtloze onderhandelingen niet veel begrijpt (wie wel) en wilde indianenverhalen begint rond te strooien, eens duidelijk zou horen dat dit land niet zit te wachten op een splitsing. Ge kunt – potdomme – uw kop niet meer buiten de Belgische grenzen steken zonder 20 keer te moeten uitleggen dat het wel zo’n vaart niet zal lopen, dat er altijd een compromis gevonden wordt, dat onafhankelijkheid echt niet algemeen gewild is, dat de burgeroorlog niet voor de deur staat ….
• Omdat nu eens snel, “onverwijld” zou ik bijna zeggen, een regering vormen – met een communautair akkoord over de dingen waar de twee gemeenschappen het wel mee eens zijn en de rest dan maar niet – misschien wel eens een daad van “goed bestuur” zou kunnen zijn. Niet?
• Omdat Josse De Pauw zijn steun voor de petitie zo schoon verwoordt: “De laatste tijd hoor je vaak de metafoor van het huwelijk. In die metaforen is Vlaanderen dan de man, Wallonnië de vrouw en Brussel het kind. Scheidingen die draaien rond geld zijn de smerigste. Als ik een man hoor zeggen dat de vrouw het kind mag houden dan vind ik dat een klootzak.“.

Dus, van harte aanbevolen: www.reddesolidariteit.be / www.sauvonslasolidarite.be…