Deze morgen meerdere keren tegengekomen: dat Nick Cave, dit jaar eerder al de auteur van een geweldige nieuwe plaat, nu ook een Spotify App heeft gemaakt.

Cave heeft zijn – indertussen al indrukwekkende – oeuvre en dat van wat bevriende muzikanten opgedeeld in een aantal thema’s (Murder & Mayhem, Love, Super Dark, Spiritual, Classic, Confessional, Blasphemy, Heartbreak, Comic, Sex…). Via een ruk aan het rad (Mood Wheel) kies je jouw mood van het moment (hmmm, ik voel me wel wat Murder & Mayhem) en je krijgt een playlist.

Dat deed er mij aan denken: hoeveel geld laten onze Vlaamse muzikanten op deze manier alweer niet liggen? Omdat ze niet mee zijn. Geen enkele Vlaamse muzikant heeft er al een, alhoewel dat zo moeilijk nu ook weer niet is. Heb op een half uurtje zelfs al een Bart Kaëll Spotify app ineengeknutseld:

Een paar thema’s kiezen, op ‘generate playlist’ drukken, en ge krijgt (wat ge ook kiest) de Mamadora, Zeil je voor het Eerst, de Marie-Louise en Kap’tein.

Waar wachten Bart – en Helmut en Christoff, John en Will, Eddy en Laura … – eigenlijk nog op?

Als ik van de Verenigde Naties was, ik zou geen migratiecijfers trekken op basis van de gegevens van Spotify. Want dat zou wel eens een vreemde immigratiepiek vanuit omringende landen naar België op en rond 16 november 2011 te zien kunnen geven.

Spotify is namelijk vanaf vandaag eindelijk ook in België beschikbaar.

Als je een jaar of wat geleden de methode voor ongeduldigen gevolgd heb kan je jezelf nu dus in regel stellen en verkassen van de UK, NL, FR Spotify naar die van België. Nog een besparing ook in mijn geval, want nu gaat mijn abonnementsgeld (premium versie) van 9,99£ (ongeveer 12€) naar nu 9,99€.

Naturaliseren in Spotify doe je zo:

Ga naar je account (via de Spotify software – rechtsboven op jezelf klikken en dan “account”, of door in te loggen op de website).

Kies hier “Betalingsmethode of Paypal account wijzigen”

Kies hier de link “je land wijzigen”

Hoera, in de dropdown “land wijzigen” is nu ook België beschikbaar. Verander dat, geef je postcode en kies wijzigen.
Nu je nieuwe betalingsgegevens nog ingeven (goodbye Engelse Paypal voor mij), en klaar.

Nog een keertje “accepteren” en doorgaan.

Op dit scherm staat nog verkeerdelijk £ ipv €, op je startscherm zal je nu wel degelijk in € worden afgerekend.

Maar zo ben je dus Belg, vanaf nu. In de software zelf moet je nog een keer de gebruiksvoorwaarden accepteren (helemaal lezen, hé!), maar verandert er op het eerste gezicht niks anders. De catalogus van songs voor België lijkt even groot als die in de UK. Al is de kolom “people” wel – met daarin je Facebook-vriendjes – wel met de minuut langer.

Vlotjes, daar kunnen de Federale Overheidsdienst Vreemdelingenzaken en het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen nog een punt aan zuigen.

Quick note. Een jaar na datum is deze post eindelijk voorbijgestreefd. Spotify is vanaf nu ook gewoon, zonder achterpoortjes en truuken van de foor, beschikbaar in België. Hier nog een opvolgpost om je “in regel te stellen” als je de onderstaande methode gevolgd hebt.

Als er één ding frustrerend is aan het internet (naast spam, malware, youtube-commentarieerders, IE6, het scrollwheel van de Applemuis en vriendschapsverzoeken van uw ex op Facebook that is) is het wel het bestaan van grenzen. In een ideale internetwereld zijn er immers geen grenzen, en vloeit de informatie vrijelijk van eender welk punt naar eender welk IP adres. Meestal is dit ook zo.
Maar ergens is er nog een Gallisch dorpje dat zich dapper verdedigt tegen de aanvallen van de Romeinse legers, en blijft vasthouden aan grenzen. Ik heb het daarbij over de industrie der intellectuele productie. Die zijn rechten beheert in elk land afzonderlijk, en daar ook aan blijft vasthouden. Verdeel en heers, hun motto.
Vandaar dat wij wij hier verstoken blijven van fijne dingen als Hulu, Pandora radio, sommige YouTube-video’s, de BBC iPlayer … en recenter nog: Spotify.

“This painting is not available in your country”
Paul Mutant, 2010.
Acrylic on canvas
12″ x 10″

Spotify is een schitterende muziekservice. Zweedse startup, met steun van de grote platenmaatschappijen. Een enorme catalogus aan muziek, een erg vlot werkend programma voor alle platformen en een paar mobiele apps. Het eerste echt goeie voorbeeld van een muziekservice met abonnement.
Je koopt dus niet langer een track of albums zoals via iTunes, Amazon of Proxisazur, maar je koopt toegang tot de catalogus, en kan je er dan zoveel je wil te goed aan doen. Het muzikale equivalent van het all-you-can-eat buffet, maar dan voor een ganse maand ineens en met muziek, zoiets. Sterker nog, de abonnementsprijs kan je ook verlagen tot gratis, als je er wat reclame tussen de tracks bijneemt.
Zowat iedere melomaan die het al zag of gebruikte, bevestigt: Spotify is een geweldig idee.

Slechts één maar, maar het is een grote: Spotify bestond alleen nog maar in Zweden, Noorwegen, Finland, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Spanje en Nederland. Bestond? Ja, en bestaat eigenlijk ook.
Niet getreurd: met een gezonde dosis creativiteit en doorzettingsvermogen blijkt het al best mogelijk om van Spotify met alles erop en eraan te genieten, waar op de aardkloot de Grote IP-verdeler je ook gedropt heeft.

Trek dus een spannend lycra shortje aan rond uw welgevormde derrière, en volg mij, op de 100 meter horden Spotify-style.

Horde 1: Binnen geraken (methode NextWeb)

Al bij het eerste contact checkt Spotify of je surft vanuit een land waar ze al gelanceerd zijn. Dat kan je omzeilen via een zgn. proxy-server. We kiezen ervoor om ons voor te doen als Very British, aangezien het verzamelde werk van Julien Clerc of Jören Smörebröd ons net iets minder interesseert.

• Ga met je browser naar de engelse proxy server unblocker.biz
• Vul in het “URL”-veld “http://spotify.com/en/get-started” in en “Go”.
• Kies “Try Now”, en je komt aan op de registratie pagina van Spotify. Als land staat “United Kingdom” ingevuld. Laat dit staan. Vul alle details aan. Je hebt een geldige Engelse postcode nodig (Ik suggereer “SW1A 1AA”, zijnde het postnummer van het stulpje genaamd Buckingham Palace, of anders vind je meer postcodes via deze pagina).
• Kies de gratis versie.
• “Create account and proceed”. Gefeliciteerd!

Je kan nu (niet meer via de proxy) het programma voor je Mac of PC downloaden via http://www.spotify.com/en/download/, en vervolgens inloggen met het username en paswoord die je daarnet gekozen hebt.

De software is OK (features), een iTunes zonder crud. Sinds kort ook met de obligate sociale component voor playlist inspiratie. Als je me zoekt: ik ben er dirk_houbrechts.

Horde 2: Aan de praat houden (methode RoelandP)

Ook ingelogd ben je nog niet van de controleerdrift van Spotify af (da’s geen kritiek op Spotify trouwens, ze krijgen dit opgelegd vanwege de hogergenoemde rechtenhouders). Na 14 dagen ga je hiermee in de problemen komen. Met de gratis versie mag je de applicatie immers maximaal 2 weken gebruiken buiten je thuisland (in ons geval dus de UK).

Ook dit kan je met een proxy omzeilen

• In Spotify kies: preferences >> proxy
• Kies https
• host: 212.113.5.2 (Hier een lijst met UK proxy servers)
• poort: 80

Nadeel: Spotify kent deze proxies onderhand ook, en blokkeert ze…
Alternatieven: aan een engelsman die je kent vragen even in te loggen. Een VPN netwerk aanleggen met een computer in de UK, even de Eurostar naar Londen nemen en in een internetshop inloggen…
Het is behelpen, kortom. En dan nog voor slechts een bodempje van de taart. De pudding (hoge kwaliteitsstream, geen reclame) en de kersen (offline werken, spotify op je iPhone of Android-phone) zitten er bij de gratis versie ook niet bij. Op dus naar een Premium account (10 pond/maand of een euro of 12).

Horde 3: Betalen (methode Steffest)

Tenzij je een kredietkaart hebt die in de UK is uitgegeven (ook dat wordt gecheckt) moet je een omweg maken via Paypal. En ook op die Paypal zit een check: je kan enkel betalen met een Paypal-account uit hetzelfde land als de Spotify-account waarvoor je wil betalen. Gelukkig voor ons is Paypal niet zo fussy, en ik het maken van een UK-account waaraan we dan onze Belgische kredietkaart hangen wel makkelijk.

• Ga naar http://www.paypal.co.uk en kies er voor “Sign Up”.
• Kies op het volgende scherm voor een “personal account”
• Vul een blablabla maar geldig UK adres (kies bvb via google maps eender ’t welk winkeltje in de UK en gebruik hun adres en telefoonnummer. Of werk met http://www.fakenamegenerator.com/. Dit adres gaat verder nooit gebruikt worden dus je doet er geen kwaad mee).
• Hang een kredietkaart aan deze account (mocht je al een “gewone” Paypal account hebben waar dezelfde kredietkaart aan verbonden is, zal je daar even mee moeten inloggen, en de kredietkaart van die account weghalen. Omslachtig gaat ook.)
• Valideer de kaart: Paypal debiteert 1,5€ van je rekening vanaf en vraagt je dan de transactiecode die op je kredietkaart-afrekening komt te staan in te geven. Thank god for online banking, zodat je die transactiecode nog de dag zelf kan te weten komen. De 1,5€ krijg je trouwens gewoon terug.

Log nu opnieuw in op de Spotify site, en verander je account naar Premium. Betalen via de zonet aangemaakte Paypal.
Hoera! Vanaf nu ben je af van alle proxy’s, belemmeringen en andere hindernissen. No further questions asked. Of toch bijna.

Horde 4: Op de iPhone (Methode Tech Junkie)

Hoe het op de Android market is gesteld weet ik niet, maar in de iTunes App Store is de – gratis – Spotify app alleen te downloaden in de iTunes-Stores van landen waar Spotify al gelanceerd is. Eventjes een engelse iTunes-account maken dus:

• Log uit uw iTunes account (rechts boven, klik op uw naam en kies “sign out”)
• Verander van iTunes store: kies onderaan in de “doormat”, onder “Manage” op de link “Change Country”
• Lokaliseer de Union Jack, en kies voor United Kingdom
• Zoek nu een gratis app, zoals bijvoorbeeld Spotify dus, en koop deze.
• Bij het aankopen popt er een schermpje op voor je klantengegevens. Kies nu voor “Create New Account.
• Doorloop het registratieproces. Ook hier ga je weer een geldige postcode nodig hebben.
• Als laatste stap krijg je een keuze uit verschillende betaalmiddelen. Kies “None”.

Nu je Phone nog syncen met je computer, en de app staat erop. Inloggen (met je premium account dus, met een gratis account gaat dit niet), en al je playlists en de spotify-catalogus staan klaar.

Horde 5: Streaming Spotify naar de stereo

Mijn iTunes muziek streamde ik naar de stereo via een Airport Express. Maar dat werkt dus alleen via iTunes of de remote app van je iPhone.
Wil je ook de audio-output van andere programma’s streamen naar je Airport Express, is de software Airfoil een erg slimme oplossing. Werkt zoals geadverteerd, en foutloos.

Voor Windows/linux bestaat er hier ongetwijfeld ook een oplossing voor, maar ik vrees dat iemand me die gaat moeten vertellen, opdat ik dit spel hier vollediger kan krijgen.

Finish

Ik heb het nu een jaar, en eigenlijk nog geen moment overworgen om Spotify op te zeggen. Voor de prijs van een cd ontdek ik er elke maand een stuk of 10.
Recensie in de krant of op een blog, copy naam, paste naam in Spotify, en het staat te spelen. En de offline playlists zijn sinds de multitasking op de iPhone een genot onderweg.
De catalogus is niet compleet (dat zal op 1 plaats wel nooit lukken zeker?), maar voor de doorsnee rock/pop luisteraar wel bijkans. Maar om recente albums te leren kennen of om ongegêneerd de muziekgeschiedenis te doorkruisen (gisteren nog een ganse dag Robert Wyatt), ken ik niks beter.

Probeer het eens, en hopelijk helpt deze “how to” u. Succes, en leg u niet neer bij grenzen, toch niet op het internet.

Of ik mijn trends voor online in 2010 eens wil openbaren, vraagt @netlash. Want hij wil weer een aantal van die voorspellingen zo proper bundelen als vorig jaar. Tuurlijk, dat ik dat wil.

Peace of cake. De trends voor 2010 kunnen immers makkelijk opgehangen worden aan de sleutelfazes in het leven van Mozes (die van 1400 voor Christus, niet de nieuwe spruit in het gezin Van den Bossche-Wallyn en Compagnie)

1. Mozes werd te vondeling gelegd in een mandje

Goeie kandidaten om het in 2010 helemaal gaan te maken (nu nog tamelijk klein, en dobberend in een twijfelend mandje op een wilde beta-rivier van early adaptors): Feedly (rss zoals het altijd al had moeten zijn), muziekabonnementen (Apple kocht net Lala, Spotify komt hopelijk tot hier, Myspace Music …), Augmented Reality (à la Layar), Single sign-on (bvb. Facebook Connect, Twitter, Google of de browser), Chrome (dat m.i. Firefox van de troon der Internet Explorer-uitdager gaat stoten)

2. God spreekt tot Mozes door een brandend braambos

Een vreemde vorm van communicatie, maar een echte trend is het nooit geworden.
Wat wel een trends wordt in 2010 is dat zowat alle communicatie stroomt in een richting: naar daar waar de lezers zitten. “Als het niet op Facebook staat, bestaat het niet“, wordt de harde les. Facebook heeft het momentum en de aanzuigkracht die gaat maken dat steeds meer mensen/bedrijven/verenigingen hun aanwezigheid op het web gaan verschuiven van de eigen website naar die op Facebook. Een zwart verzwelgend gat.

3. God laat 10 plagen over Egypte nederdalen

Ofte, in 2010, gaat het niet van een leien dakje lopen online. Sterke kandidaten voor 10 plagen zijn niet nieuw, maar zullen vervelend zijn als nooit tevoren: wereldvreemde privacy-wetgeving, SABAM en co die de citroen gaan uitpersen, trollen, copy-pasters, hinderlijk adverteren, Pascal Vyncke, feature creep, IE6 dat maar weigert geheel te verdwijnen, oude media die nog wat oud willen blijven, het uitmelken der iPhone appstore (vb. Wolfram Alpha, De Standaard, TomTom)…

4. Mozes splijt de wateren

Ofte, move over Google Wave.
Na de zoektocht der invites, en de voor velen teleurstellende eerste blik, gaat Wave in 2010 door iedereen toch langzaamaan geadopteerd worden. Als manusje van alles. Nauwelijks lijkend op de alpha versie die we tot nu toe zagen, maar eerder als gmail op steroïden.

5. De 10 geboden

Mozes kwam van de berg terug met twee tabletten, met daarop 10 geboden. Dat zou hij in 2010 ook nog eens mogen doen. Met in de linkerkant een Kindle (die een voorzichtige doorbraak gaat kennen in 2010), en in de rechterhand de langverwachte iTablet van Apple (die met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijk awesome gaat worden, en zou teleurstellen als hij de markt van de games, tijdschriften, boeken en tv niet gaat verstoren zoals Apple eerder al de markt van de muziek, pc’s en smartphones overhoop gooide)

6. Mozes werd 120

Dat zorgt voor continuïteit. Zodat de beste voorspelling voor online in 2010 wellicht gewoon de voortzetting is van wat al groot was in 2009. Dus dat met die social media wordt nog wat, realtime search wint aan belang, blogs blijven leuk (de minder leuke zijn intussen verhuisd naar facebook/twitter), Twitter innoveert en verslaaft, Wikipedia blijft een bron van informatie, en Marie Vinck gaat nog eens en nog eens en nog eens uit de kleren gaan.

En last, but not least:

7. Manke analogieën

Die al na 5 minuten door de mand vallen maar toch worden verdergezet, dat is ook iets dat het in 2010 helemaal gaat maken. Ik voel het.

’t Viel mij hier op dat de trend van het jaar op muzikaal gebied wel de dominantie van de vrouwen is aan het worden. Talent gaat dit jaar d’office vergezeld van een paar borsten, lijkt het. Dubbele hoera! Want wat voor schoons valt er niet allemaal te horen:

’t begon al goed met met Fever Ray (hieronder video van "When I grow Up", volledige album "Fever Ray" valt ook gewoon te beluisteren op Spotify). Griezeliger dan dit komen ze niet. Deze plaat – van Karen Dreijer van The Knife – met koptelefoon in het donker beluisteren is een one-way ticket naar een paar stevige nachtmerries:

Kort gevolgd door Bat For Lashes (hieronder met "Daniel", maar ook het volledige album "Two Suns" kunt ge gerust horen op Spotify). Etherisch en exentriek, maar ineens ook aangrijpend. Natasha Khan doet het bovendien bijna allemaal alleen.

Waarna La Roux binnen huppelde (Hieronder de video van "In for the kill", volledige album "La Roux" is anders ook te beluisteren op Spotify). De bezitster van de schoonste platenhoes in jaren. En met een hele hoop fijne pop als In For The Kill, Quicksand, of Bulletproof. Knappe synthesizerpop die de jaren tachtig niet alleen in haarstijl weet te doen herleven.

Op trippelvoetjes gevolgd door Au Revoir Simone (hieronder met niks, maar hun volledige album "Still Night, Still Light" staat gewoon op Spotify). Vederlicht en lichtjes monotoon, maar daardoor natuurlijk ook licht verteerbaar. Charming!

Kort erna gevolgd door Florence And The Machine (hieronder met "Dog Days Are over", ook de volledige plaat "Lungs" staat op Spotify). Een sterke plaat van een markant vrouwmens – een beetje Siouxie Sioux, een beetje Kate Bush, een beetje veel Florence Welch gelukkig ook – is wel het minste dat je hiervan kan zeggen.

En Regina Spektor haar mooie liedje van een paar jaar terug nog eens dunnetjes overdeed (hieronder met "Eet", maar ook het hele album "Far" heeft een verleden op Spotify). Bijzonder vervelend in haar zwakke momenten. Bijzonder mooi in haar sterke.

Waarna The Gossip dat hele zootje eens platwalste (hieronder met "Heavy Cross", maar ook het hele album "Music for Men" staat geduldig op u te wachten in Spotify). Deden een schitterende heruitvinding van zichzelf, en pakken met een paar joekels van … songs. En “Heavy Cross” is een klassieker – zet het gerust in lijn met het beste van Patty Smith – zoals ik dacht dat ze niet meer gemaakt werden:

En dan heb ik het nog niet gehad over de wegwerppop van Lady Gaga (van wie er trouwens wordt beweerd dat zij in het bezit is van een piemel) of Lilly Allen of de uitentreure herhaalde "I don’t wanna dance" van Lady Linn, of ander hitparadevoer dat minder smaak naar mijn bek is.
En dan moet Selah Sue nog beginnen.

Een ding lijkt zeker: in het jaar van het afscheid van Yasmine is het "Meisjes aan de Macht".