Songs (klik de -icoontjes voor audio)
1. Das Pop "Tonight"
2. Arid "Killer Queen"
3. Arno "All the Young Dudes"
4. Marc Morgan "America"
5. Daan "Hospitality on Parade"
6. Soulwax "Children o/t revolution"
7. Mauro "Dynamite"
8. Praga Khan "Jean Genie"
9. Neven "Rocket Girl"
10. Ozark Henry "Suffragette City"
11. Kiss My Jazz "Cum on Feel the Noize"
12. Jeff Bodard "Get it On"
13. "De Mens "Do You Wanna Touch me"
14. Machiavel "The Faith Healer"
15. Sttellla "Poppa Joe"

Concept : Rudy Léonet
Sleeve : Phil van Duynen

Mijn Mening

Garbage in, Garbage out ... is een principe dat op veel dingen van toepassing is, maar niet noodzakelijk op de kunsten. Zo levert afgekeurde ham toch een interessant en spraakmakend kunstwerk in Gent, of zo blijkt de confrontatie tussen songs uit de Glamrock periode - niet echte het summum van goeie smaak of legendarische songs - en een selectie van hedendaagse Belgische pop & rockgroepen, toch ook voor enig vuurwerk te zorgen ...
Uiteraard is het met een dergelijk gevarieerde groep muzikanten en dergelijk in kwaliteit variërend songmateriaal (van David Essex tot Bowie) onmogelijk dat alle bijdrages op "Glittering 2000 - Belgian acts revisiting glam classics" even sterk zouden eindigen, een euvel van vrijwel alle "tributes" of verzamelceedee's die zich niet beperken tot het "alle 13 goed"-principe.
Verrassend was wel te merken dat sommige "grote namen" er weinig van bakken. Zo is Arid veel te braaf met Queen's "Killer Queen", Arno veel te slap met Mott The Hoople's "All The Young Dudes". De bijdrage van Soulwax is zeker niet slecht, maar wel de eerste versie van Marc Bolan's "Children of the Revolution" waar ik níét van door het dak ga. De Mens tenslotte laat op Gary Glitter's "Do You wanna touch" horen waarom in het Nederlands zingen destijds blijkbaar geen carrièrezet maar de enig mogelijke optie was.
Spijtig genoeg zijn er omgekeerd geen verrassingen (minder gereputeerde acts die juist heel sterk voor de dag zouden komen, bedoel ik) : Marc Morgan & Vincent Venet zijn saai op David Essex's "America", Jeff Bodart zingt tegen zichzelf in op T.Rex's "Get It On", Neven holt zichzelf voorbij op Elton John "Rocket Girl".
Maar dan de rest : Ozark Henry schittert op "Suffragette City" : de song werd serieus door elkaar gehaald en gelijkt in weinig op het opzwepende origineel, maar is des te poignanter en zowaar ontroerend. Praga Khan draait "Jean Genie" door de techno-molen en kwam naar buiten met een opwindend resultaat. Das Pop toont aan dat ook kouwe pap valt om te toveren tot een opwindende single ("Tonight" van de Rubettes). En Mauro (Pawlowski) op Mud's "Dynamite", Daan op "Hospitality on Parade" van de Sparks en Kiss My Jazz op Slade's "Cum on feel the noiz" laten horen waarop de goeie reputatie van de hedendaagse Belgische pop en rockgroepen gestoeld is : muzikale inventiviteit, gebrek aan respect, en speelplezier. Buiten elke categorie tenslotte opereert de geschifte ket van Sttellla die aan "Poppa Joe" van de Sweet een behandeling oplegt die deze beslist om zijn "Mamma Joe" doet roepen.
Samen levert dat 7 geslaagde tracks op 14 (over de bijdrage van Machiavel zal ik voor de lieve vrede maar zwijgen). Als het de scoringsverhouding van een voetbalploeg was, de garantie voor een Europese titel, voor een verzamel-cd niet echt. Wel een wedstrijd waar de vonken van afvliegen ...

Zelf een mening over deze plaat ? Stuur maar op, dan zet ik ze hier bij !

In de pers :

- Peter Vantyghem in de Standaard : "Glittering 2000 heeft iets typisch Belgisch: de beste manier om bekende en geliefde muziek te eren is ze te vervormen, vindt men hier. Je kan je niet voorstellen dat Zita Swoon een écht disco-nummer zou maken, en diezelfde houding trilt van deze hele cd af. De weelderige, exuberante glam wordt hier gedeconstrueerd tot kleinere, naaktere versies. ... Het gevolg is dat de plaat nauwelijks nog kitscherig is, helemaal geen kostuumdrama bevat, dat mannen mannen blijven.".
- Surf-Inn : "Vijftien Belgische bands en artiesten vergrijpen zich aan een glamrock-cover: op papier een leuk idee, in de praktijk een prachtige cd."
- JPS in Stage : "De veertigers onder ons kunnen deze toch wel bizarre periode uit hun pubertijd nu herleven dankzij deze ... vaak behoorlijk eigenzinnige versies van hits uit de glittering seventies die deze leuke verzamelaar sieren. Maar pas op : het is niet al goud wat blinkt!"
- Dirk Steenhaut in Metro (de Morgen) : "Ideeën zijn soms leuker dan de practische uitvoering ervan ... Ruim de helft van het deelnemersveld weet met de gekozen songs niets aan te vangen."

Zelf nog ergens een goeie (of slechte) recensie zien staan ? Stuur maar op !

Waar deze cd te kopen ? :

Deze CD online bestellen kan (prijzen opgezocht op 5 mei 2000, niets garandeert evenwel dat deze nog zo zijn als u ze leest) :

Winkel	Prijs van de CD	Verzending + andere kosten	Totaal	Link
Azur	---	0	---
Proxis	563	0	563 Bef.	Proxis
Atrecordings	---	3$	---
Netbeat	---	3,51€	---

Laagste prijs staat in het geel, hoogste in het rood. Deze prijsvergelijking houdt geen rekening met mogelijke vermindering van kosten bij het bestellen van meerdere CD's, bonuspunten, verschillen in levertijd e.d. Verzendingskosten zijn deze naar een adres in België.

Heeft u deze plaat nog ergens anders goedkoper gezien, heeft u zelf een online CD-winkel met Belgische producten erin, staat er een fout in mijn berekeningen : laat het me weten.

Meer over Glittering 2000 :

- Commentaar van de artiesten en presentatie van het project op de site van [PIAS]
- reportage over de cd bij Café Belge.
- de meeste groepen / artiesten hebben ook een eigen site, die u kan terugvinden via hun pagina in het Belgisch Pop & Rock Archief.
- Voor info over de de originelen kan u terecht op sites als A biased history of British glamrock of Glam rock of the seventies

Geïnteresseerd om uw release hier aan te kondigen ? Het is gratis !! Klik hier voor de practica.
Andere CD-besprekingen.