Romantische zanger van Italiaanse komaf, die in de jaren zestig
uitgroeide tot een van de meest populaire franstalige zangers,
en bijna overal ter wereld hits wist te scoren met chansons als
"Vous Permettez Monsieur", "Tombe la Neige",
"Inch Allah" ...
"Vous Permettez Monsieur"
50,5 sec. - 99 Kb.
song : Salvatore Adamo
Productie :??.
Jaar : 1964
Record co. : Pathé
"Les filles du bord de mer"
50,5 sec. - 99 Kb.
song : Adamo
Productie : Oscar Saintal.
Jaar : 1964
Record co. : His Masters Voice
"Mes mains sur tes hanches"
30,7 sec. - 61 Kb.
song : Adamo
Production : Oscar Saintal
Jaar : 1965
Rec.co. : His Master's Voice
"Inch'Allah"
58,7 sec. - 115 Kb.
song : Adamo
Productie : A. Gogaguer
Jaar : 1967
Rec.co. : His Master's Voice
De kleine Salvatore verhuisde samen met zijn ouders toen hij drie was naar
België vanuit Sicilië. Zoals zovele van de immigranten die toen naar België kwamen,
zou zijn lot normaal gezien "de koolmijn" zijn geweest (zie bijvoorbeeld
ook Rocco Granata, die met Adamo kan rivaliseren voor
de titel van beroemdste Italiaanse immigrant met internationale muzikale carrière).
Goeie student als hij was, kreeg hij echter de kans om verder te gaan studeren.
Zijn passie voor muziek doorkruiste dit pad en zou hem een van de grootste sterren
in de Franstalige wereld maken.
Vanaf zijn eerste hit ("sans toi ma mie") dat hij zong op 20-jarige
leeftijd, in 1963, tot op de dag van vandaag is Salvatore Adamo steeds trouw gebleven
aan zijn stijl : hij staat dan ook bekend als de "chanteur romantique par
excellence", met karakteristieke, gebroken stem (niet het enige dat Adamo
deelt met Charles Aznavour). Naar eigen zeggen waren het Victor Hugo, Jacques
Prévert, Georges Brassens, het italiaanse canzonetta en de tango die de grootste
invloed gehad hebben op zijn muziek-schrijven. Jacques Brel
bedacht hem met de titel "jardinier d'amour" (tuinman van de liefde).
Maar met "Inch'Allah" (over het conflict in het Midden Oosten) en zijn
meer recente werk, heeft hij zeker bewezen ook zeer knap over andere onderwerpen
dan de liefde te kunnen schrijven.
Gedurende zijn lange carrière heeft Adamo al meer dan 90 miljoen platen verkocht.
Zijn bloeiperiode dient in de sixties gesitueerd (in 1964 was hij wereldwijd de
tweede best verkopende artiest op wereldvlak, na een groepje genaamd "The
Beatles"), maar hij is sinds altijd blijven zingen en van zijn muziek blijven
leven. Vanaf de jaren tachtig kwamen er wel geen nieuwe hits meer bij het indrukwekkende
rijtje dat hij tot dan gescoord had, maar "zijn" publiek is hij nooit
kwijtgespeeld. Naast hits in de frans-sprekende landen, werden heel wat van Adamo's
chansons ook opgenomen in het Italiaans, Spaans ... tot zelfs in het Japans toe
(zo kent bijvoorbeeld elke Japanner het lied "Tombe La Neige" als "Youki
Wa Furu", een karaokeklassieker sinds jaren en de plaatselijk "dreaming
of a white christmas").
Enkele van de meest bekende songs die hij geschreven heeft zijn (posities uit
de Belgische hitparade gevonden in Robert Collin ""Het Belgisch
hitboek 1959-1989"): -
Sans toi Mamie (1963 - hoogste : 1, 8 maanden)
- Amour Perdue (1963 - hoogste : 10, 3 maanden)
- N'est-ce pas merveilleux (1963, hoogste : 1, 6 maanden)
- Tombe la neige (1963, hoogste : 2, 4 maanden)
- Vous permettez Monsieur (1964, hoogste : 1, 6 maanden)
- Quand les roses (1964, hoogste : 1, 5 maanden)
- Si jamais (1964, hoogste : 2, 5 maanden)
- Dolce Paola (1964, hoogste : 1, 5 maanden)
- Les Filles du bord de mer (1964, hoogste : 7, 4 maanden)
- La nuit (1965, hoogste : 3, 5 maanden)
- Elle (1965, hoogste : 5, 4 maanden)
- Mes mains sur tes hanches (1965, hoogste : 2, 5 maanden)
- Viens ma brune (1965, hoogste : 11, 1 maand)
- J'aime (1965, hoogste : 4, 1 maand)
- Comme toujours (1966, hoogste : 15, 1 maand)
- Une mêche de cheveux (1966, hoogste : 4, 14 weken)
- Ton nom (1966, hoogste : 6, 10 weken)
- Inch'Allah (1967, hoogste : 4, 15 weken)
- Notre roman (1967, hoogste : 14, 4 weken)
- Une larme aux nuages (1967, hoogste : 4, 14 weken)
- J'ai tant de rêves dans mes bagages (1968, hoogste : 19, 2 weken)
Een
deel van het geheim van Adamo is dat hij ook steeds een nieuw publiek weet aan
te spreken: in 1993 werd hij opeens ongekend populair bij het jonge volk door
een magnifieke cover die Arno maakte van "Les Filles
du bord de mer". Arno hierover in een Humo-interview : "Bij de opnames
van mijn cd in Nashville had ik een casette van Adamo bij, om zeker te zijn niet
altijd naar country te moeten luisteren. Ik sta open voor alles wat goed is, en
Adamo is goed. Een hele goede tekstschrijver en een hele goeie zanger. Ik ben
vanaf het begin gek van hem geweest en ik ben hem altijd trouw gebleven, zelfs
in de mindere jaren. Hij heeft tientallen hele mooie, gevoelige songs geschreven
die voor een groot publiek toegankelijk waren en tegelijk toch ook heel integer,
heel persoonlijk." Toch pakte Arno het lied (luister naar zijn
bewerking) heel anders aan : "Dat komt omdat ik het eigenlijk een
heel triestige tekst vond. Au fond denk ik dat Adamo het ook wat melancholieker
zou opgenomen hebben, als hij vroeger zijn zegje had gehad. Maar hij moest toen
natuurlijk rekening houden met de smaak van zijn arrangeurs (Saintal, Gogaguer...)
die écht mensen uit de variété waren."
In
1998 keerde Salvatore Adamo terug naar EMI (the platenfirma waar hij in 1975 was
weggegaan) en nam de plaat "Regards" op. Op deze CD toont hij
een nieuwe kant van zichzelf : die van sociaal geëngageerde commentator. Op "Laissez
rêver les enfants" (laat de kinderen dromen) gaat het over de beruchte Dutroux-zaak,
"Salima dans le tramway" (Salima op de tram) gaat over racisme, en "Le
village" (het dorp) handelt over de burgeroorlog in Bosnië. Adamo over deze
evolutie in het Nieuwsblad : "Het publiek kent me als een muzikale poëet,
maar daarnaast ben ik ook een man van 54 die begaan is met wat er tegenwoordig
zoal gebeurt. Je kan dan ook rustig stellen dat ik sommige nummers op dit
album liever niet geschreven had".
De plaat wordt in België verkocht met een extra CD'tje waarop Adamo twee liedjes
in het Nederlands zingt : "Laat onze kinderen dromen" en "Ik zie
een engel" zijn vertalingen van zijn eigen chansons gemaakt door Jan Leyers
(van Leyers, Michiels & Soulsister).
2001
werd ook opnieuw een beetje een Adamo-jaar. Eerst door de release van een nieuwe
full-cd "Par Les Temps Qui Courent" met 16 nieuwe chansons, waaronder
de single "Etrange". In België en Frankrijk vulde hij in het voorjaar
opnieuw moeiteloos enkele malen de grootste concertzalen (Olympia, Vorst). Bovendien
kon de poëtische zanger zijn bekendheid ook aanwenden ten voordele van Amnesty
International en nam hij de rol van ambassadeur van UNICEF op zich. In de zomer
werd Adamo geridderd door het Belgische Hof, als een van de eerste "populaire
artiesten" die deze eer in België te beurt viel (samen met Will Tura,
en Jean "Toots" Thielemans). In
het najaar stond er echter een heel ander soort event op stapel, want verscheen
de eerste roman van de hand van Salvatore Adamo bij de gerenommeerde Franse uitgeverij
Michel Albin : "le souvenir du bonheur est encore du bonheur"
(ook de herinnering aan geluk is geluk), een semi-autobiografisch verhaal over
een Siciliaanse Belg, of zoals de uitgever het zegt : "Le premier roman
dAdamo. Une histoire tendre, qui éveille le souvenir dune petite
musique bien personnelle. Celle du plat pays où les hommes ont le soleil
dans le cur, surtout lorsquils sont nés quelque part en Sicile,
comme Salvatore Adamo et son héros Julien, et sont venus chercher fortune
dans un pays de charbon et de brume. Picaresque, burlesque, sentimental, nostalgique,
ce livre cache, comme son auteur, une sensibilité qui retentit dans de
grands éclats de rire éraillés."
Koop CD's van deze artiest
bij
Albums :
...
- Sur la route des étoiles (Carrere, 1989)
- Rêveur de fond (Carrere, 1992)
- Paroles et musique (AMC, 1993)
- Pauvre libeté (AMC, 1994)
- La vie comme ell pass (Warner, 1995)
- Regards (EMI, 1998)
- Par Les Temps Qui Courent (EMI, 2001) Compilations
- Adamo d'Amour - ses plus grands succès (EMI, 1997)
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be), het steunpunt voor de professionele muzieksector.
Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!