"One Man Show"
66,8 sec. - 131 Kb.
song : Tom Pintens
Productie :Tom Pintens & FfB
Year : 1996
Record co. : Mercury
From "Homebound" (1998)
"Shiny Future"
64,7 sec. - 127 Kb.
song : Tom Pintens
"007 oh!"
1 min 23 sec. - 162 Kb.
song : Tom Pintens
Productie : Luc Van Acker
Jaar : 1998
Record co. : Mercury/Polygram
De groep bestaat uit zes jonge mensen die aanvankelijk startten met een soort
cover-groepje en met nummers van Prince en zo op de planken staan. Na wat experimenteren
brachten ze in 1995 de maxi-CD single "Nervous" uit. De single brengt
hen onmiddellijk heel wat airplay op. Een jaar later waren ze er echter al minder
enthousiast over : "Er werd nauwelijks iets mee gebeurd. We hadden een
manager en een platenfirma die niet begrepen wat we wilden en die het belachelijke
idee hadden om van ons de nieuwe K's Choice te maken.
Pas dit jaar kunnen we ons vrijmaken om écht veel op te treden, songs te schrijven
en ze op te nemen. Lang wachten heeft overigens ook zijn voordelen : de nummers
die we indertijd schreven, zijn vandaag niet meer om aan te horen. Zelfs de single
van vorig jaar vinden we nu niet meer te doen, stel je voor dat we vier jaar gelden
een CD hadden opgenomen."
Twee leden van Flowers for Breakfast (Tom Pintens en Benjamin Boutreur) zijn
ook lid van Zita Swoon, de groep van voormalige basspeler
van dEUS, Stef Kamil Carlens. Andere leden zijn ook actief
binnen het theater (Blauwe Maandag Cie.). "We vallen op dit moment van
het ene project in het andere, maar we zijn jong en we zijn bezig, al beseffen
we dat we vroeg of laat waarschijnlijk zullen moeten kiezen. Het is niet realistisch
om te denken dat je bij drie redelijk succesvolle groepen kunt blijven spelen
: op plaat gaat dat nog, maar het toeren valt niet te combineren".
Over de kruisbestuivingen binnen de "Antwerpse scène", zeiden ze in
1996 : "Het is natuurlijk een feit dat iedereen daar bij iedereen speelt.
Je neemt je persoonlijkheid en je stijl uiteraard mee naar de andere groepen.
En dan ligt het voor de hand om te vergelijken. Men zegt dat Quicksand Valley
klinkt als iets van dEUS. Misschien. We hebben laatst nog een affiche gevonden
van vijf jaar geleden, waarop wij samen met hen op een free podium stonden in
Essen. We bedoelen maar : we zijn ongeveer allemaal tezelfder tijd begonnen en
dEUS is er op een bepaald moment uitgeschoten. Maar zij zijn niet de oorzaak van
ons bestaan. Wij verwachten trouwens niet dat wij zo snel omhoogschieten, we ambiëren
meer een carrière en een levensduur à Los Lobos."
In 1996 nemen ze de CD met de intrigerende titel "Baron Samedi conducts
the Onion Philharmonique" voor een grote platenfirma (Mercury) op. 'Baron
Samedi' is een fictief personage, een eenzaat die een bijeengeraapt orkest 'Onions'
laat spelen. Een aankondiging voor een optreden zei : "Het album bevat
15 titels, soms met een biografische achtergrond, dan weer dromen die muzikaal
vertaald zijn of gewoonweg absurde verhaaltjes. De sfeer is beurtelings dromerig,
donker, luchthartig en bezwerend. Stilistisch zigzagt het tussen strakgespannen
Soci-Youth pop, trip-hopachtige klankvelden en gewoon, mooie folky pop van onmiskenbaar
Europese komaf (met een glansrol voor zangeres Tine Reymer)". De plaat
werd gevolgd door een kleine toer doorheen Europa.
In 1998 begon de groep aan de opnames voor een tweede plaat, zonder Benjamin
Boutreur, die ook bij Zita Swoon de deur al had dichtgedaan om de swingende mambo
big band El Tattoo del Tigre te gaan oprichten).
De vooruitgeschoven single "A Shiny Future" klom hoog in de Afrekening,
maar de plaat zelf werd iets minder goed ontvangen. Vooral een recensie
in Humo zette nogal wat kwaad bloed : "ligt er een plaatje in de bus
van - even tellen - vijf mensen uit Antwerpen die zó braaf en artistiekerig klinken
dat je slechts in half-comateuze toestand aan het eind van hun plaat geraakt.
Flowers For Breakfast is braaf zoals in ‘op veel te jonge leeftijd saai en drammerig’.
En artistiekerig zoals in ‘bevriend met de Antwerpse zes, maar nooit van Truman
Capote, The Sex Pistols, Schopenhauer, de Dalai Lama en Public Enemy gehoord’"
Volgens Tine en Tom was deze cd wel "een grote stap voorwaarts. Deze cd
hebben we veel meer voorbereid. De vorige dat was eigenlijk meer een knutselplaat.
Nu hadden we de songs al eerst geschreven, en zijn we daarna in de studio gedoken
om ze op te nemen. Toch een groot verschil."
Tine Reymer werkt ondertussen ook verder aan haar acteercarrière, met
rollen in onder meer "Recht op recht", "Shades",
de Belgisch-Amerikaanse co-productie met o.m. drankorgel Mickey Rourke, televisieserie
"Sedes & Belli" en voetbalfilm "Team
Spirit"). Tom Pintens is zeer druk in de weer met Zita Swoon en heeft
ook nog een zijproject genaamd "2000 monkeys". Roel Poriau is in de
weer met Think of One en ging in 1999 met
deze groep opnemen in het Marokaanse Marrakech. Stoffel Verlackt werd dan weer
een aantal maal bij de herenigde Metal Molly waargenomen,
en speelt ook in het reuze-mambo orkest El Tattoo del Tigre
of de americana-country band Chitlin' Fooks.
In 2001 werd er nog een halfslachtige poging gedaan om Flowers for Breakfast
opnieuw bij elkaar te brengen - Tine had weer zin in het spelen in een band gekregen
door haar korte optredens met De Mens waarmee ze de single
"Denk je nog aan mij" had opgenomen - maar toen dit niet echt
lukte, hakte Tine de knoop door en verklaarde dat Flowers For Breakfast niet langer
bestaat. Haar muzikale plannen voor de toekomst bestaan uit een "all female
band".
Leden :
- Tine Reymer: zang
- Tom Pintens: zang, gitaar, toetsen
- Benjamin Boutreur: sax
- Stoffel Verlackt: gitaar
- Chris Cleiren: bas
- Roel Poriau: drums
Koop CD's van deze groep
bij
Albums :
- Nervous (Maxi-CD, Klepto, 1995)
- Baron Samedi Conducts the Onion Philharmonique (Mercury/Polygram, 1996)
- Homebound (Mercury, 1998)
Singles :
- Onions / Cactus Tree / Oh Yeah (Mercury, 1996)
- Quicksand Valley / The Knight (Mercury, 1996)
- One Man Show (single & album edit) (Mercury, 1996)
- Shiny Future (Mercury, 1998)
- Ego (Mercury, 1998)
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk
Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd
aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be),
het steunpunt voor de professionele muzieksector. Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!