KADRIL

Kadril is een folkgroep met als verdienste de eerste groep in Vlaanderen te zijn die erin slaagde het traditionele repertoire te vermengen met rockelementen.

De groep begon, zwaar beïnvloed door Rum & het Kliekske en consoorten, aan zijn bestaan in 1976, opgericht door Erwin, Peter & Harlind Libbrecht (zonen van professor Libbrecht, die doceerde in klassiek Chinees en een van de oprichter is van de filosofische school van Antwerpen) die vanuit de kleinkunst de folk hadden ontdekt. De groep bouwde aanvankelijk aan een acoustisch repertoire gevuld met bourrées, jigs en - de naam gebiedt het - quadrilles, en debuteerde op plaat met een LP in eigen beheer in 1986.

Heel langzaam evolueerde de groep daarna naar een steviger geluid. Erwin Libbrecht later hierover : "Als traditionele volksmuziekgroep hadden we niet kunnen overleven. We zijn eind jaren tachtig eigenlijk als een uit de hand gelopen grap, wat rockelementen in onze muziek gaan verwerken. Dat was op een moment dat folk echt 'out' was. Er werd geen enkele folkgroep meer gevraagd op festivals, op geen enkel groot podium. Tot wij met Heerke van Maldegem een bescheiden radiohitje scoorden. En we stonden opnieuw op de Gentse Feesten."

De groep haalde inspiratie uit oude liedboeken en verzamelingen van middeleeuwse liederen (Florimont van Duysse, Hoffman Von Falderleben, Jan-frans Willems, De Coussemacker het Antwerps Liedboek of Gruuthuuse, materiaal dat teruggaat tot de 15de eeuw), maar beperkte zich daarna niet tot het "conserveren" van dit materiaal, maar ging er daarmee aan de slag.

Op de tweede CD "De Vogel in de Muite" kwamer er al een paar songs in de richting van folkrock, maar ondertussen had de groep ook Patrick Riguelle ingelijfd (onder meer aan de slag met Brendan Croker, later met Jan Hautekiet als Riguelle & Hautekiet, Zakformaat XL of als frontman van de Laatste Show band). Deze samenwerking brak de groep een weg naar een nog groter publiek open. Ze werd hun "heerke van Maldegem" een bescheiden radiohit. De CD "Nooit meer krijt" uit 1994 werd met recht en reden een gedenkwaardige CD, de eerste volwaardige folkrock CD in Vlaanderen geproduced door Werner Pensaert (eerder bijvoorbeeld huisproducer van The Scabs). Zo werd deze folk-cd zelfs tot in Humo toe besproken, én goed bevonden door (md).

In 1996 verscheen de live CD "De groote boodschap", net als "Nooit met Krijt" ook een samenwerking met het Vlaamse radiostation Radio 1, met daarop onder andere een bewerking van "Feest" van de Nederlandse rockgroep The Scene.

In 1997 hield Patrick Riguelle het echter voor bekeken binnen Kadril. Peter Libbrecht schreef hierover trouwens de latere single "Van Boord", "Verlaat het schip mijn beste vriend, na zoveel lange jaren. En dat je schrikt verlang ik niet, maar het schip zal blijven varen". Geschreven naar eigen zeggen amper 10 minuten na het telefoontje van Riguelle was dit "deels een eresaluut, maar geldt toch ook wel de boodschap dat men niet moet denken dat Kadril niet verder zou kunnen zonder Patrick, wat toen nogal wat mensen dachten. Patrick lag bij ons publiek altijd wat dubbel: de helft vond hem ongelooflijk goed, terwijl de andere helft het steeds moeilijk heeft gehad met de uitstraling van de rocker in hem"

In zijn plaats werd de jonge zangeres Eva De Roovere aangetrokken (Eva De Roovere won in februari samen met Colette Notenboom het in Nederland vermaarde Leids Cabaret Festival. Daarna richtte ze met vijf muzikanten de cabaretgroep Eeef en Coo & Mpany op). De keuze voor Eva leverde beslist een groot contrast met de rasp van Riguelle, maar dat was een bewuste keuze : "Er waren (in de audities) een paar goede stemmen bij. Uiteindelijk hebben we geopteerd voor een vrouwenstem, meer om het verschil te maken met Patrick, onze vorige zanger. Bij de keuze van een mannenstem zou er te veel vergeleken worden, en daar hadden we wat schrik voor." Er werd zowat een jaar samen gewerkt aan een nieuw repertoire, maar toen was de groep dan ook zo tevreden over het nieuwe geluid dat de cd prompt de titel "Eva" meekreeg.

De cd was opnieuw een productie van Werner Pensaert, en liet een groep horen die door de klankkleur van de nieuwe frontvrouw én het nieuwe repertoire alweer een behoorlijke gedaanteverwisseling had ondergaan. Ondanks de enorme interesse voor de inlandse folk (getrokken door het succes van Laïs, die bijna een jaar lang in de lijst met bestverkochte CD's kampeerden) en de naar folknormen dure productie, wist "Eva" toch minder interesse op te wekken dan verwacht kon worden (alhoewel: het werd wel hun bestverkochte CD, met meer dan 7.000 exemplaren). Zo zei de groep bij de voorstelling "Laïs heeft aanvankelijk van onze 'bekendheid' kunnen profiteren door met ons mee te gaan op tournee. En op hun beurt hebben de meisjes van Laïs veel mensen opnieuw voor folk geïnteresseerd. Daar hopen wij nu weer de vruchten van te kunnen plukken." Ze kunnen dit zelf wel relativeren : "We hebben altijd vernieuwend gewerkt met folk.Toen Patrick erbij kwam, gingen we folk-rock maken. En nu, met Eva, spelen we nog steeds folk, maar het is meer jaren '90-muziek. We gebruiken samples en beats. Platenfirma's hebben ons al vaak gevraagd om de groep terug te brengen tot een man of vijf. We zijn nu met negen - inclusief violist, doedelzakspeler, en iemand met een draailier - en dat is commercieel minder interessant, maar geld heeft voor ons nooit een belangrijke rol gespeeld."

Het 25-jarig jubileum van de groep werd in 2001 gevierd worden met een reeks aantal feestelijkheden. Daarbij onder andere een "Best Of Kadril", en een reeks van concerten met zowel Eva als Patrick Riguelle achter de microfoon. "All The Best" werd gelanceerd op het Dranouter Folk festival, en werd uiteindelijk een dubbelCD die de hele carrière van de groep overspant, met onuitgegeven songs, heropgenomen tracks en uiteraard al hun beste materiaal. Onder de vijf nieuwe songs, onder andere "Voici La Saint Jean" (van Kadril met Malicorne) en een cover van Richard Thompson's "I Still Dream". In de persmededeling vergeleek de groep haar 25-jarig bestaan met één groot feest, of in de woorden van Patrick Riguelle als "Kadril is een schoolreis zonder de leraars".

Vermits Laïs ondertussen een eigen backing band had verzameld, ging Kadril ook met een nieuwe vrouwengroep in zee: de Galicisch-Brusselse Ialma.

Leden (huidige bezetting staat in het vet) :
- Patrick Riguelle: zang, bodhran, akoestische gitaar
- Eva De Roovere: viool, zang
- Hans Guaghebeur: draailier, accordeon, fijfer, klavier
- Peter Libbrecht: viool, zang
- Harlind Libbrecht: mandoline, dulcimer, zang
- Erwin Libbrecht: akoestische . gitaar, zang
- Dirk Verhegge: elektrische gitaar
- Bart De Cock: doedelzak, klavier
- Mario Vermandel: el. bas, contrabas
- Willy Seeuws / Philippe Mobers: drums
- Koen De Waele : elektrische bas
- Wim Coessens : contrabas

Koop CD's van deze groep bij

Albums :
- Kadril (LP, eigen beheer, 1986 - in 1998 op CD via Wild Boar)
- De Vogel in de muite (CD, Dureco, 1990)
- Nooit met krijt (CD, Dureco, 1994)
- De Groote Boodschap (Live-CD, Dureco/Radio 1, 1996)
- Eva (CD, Alea / Wild Boar Music, 1999)
- All The Best (2CD, Alea/Wild Boar, 2001)

Websites :
- Officiële site van de groep bij Wild Boar Music
- Kadril in de New Folk Tribune met flink wat uitgetypte interviews
- Verlaten Kadril-site door Dag Wieers