KATE'S KENNEL

Kate's Kennel was een groep rond de "flamboyante" zangeres Kate (Griet de Bock) eind jaren zestig / begin jaren zeventig.

De groep (Dré Baekelandt en zijn vrouw) was een van de afsplitsingen van de bekende rockende balgroep Clee's Five. Al gauw werd ook de jonge Zottegemse toetsenist Jean Blaute (uit "The Eagles", een orkest dat onder andere Marino Falco begeleidde) bij de groep ingelijfd.

De extravagante en grappige groep kwam in de aandacht via een deelname aan de tweejaarlijkse talentenjacht Canzonissima (waarop de Vlaamse deelnemer aan het Eurovisie Songfestival werd aangeduid). Daar was de groep immers een opgemerkte verschijning die voor wat "schandaal" in de conservatieve goegemeente zorgde. Kate in "de komplete kleinkunstgeschiedenis" : "we provoceerden van miserie, want haast niemand apprecieerde ons, zodat we op een gegeven moment zeiden "Foert, nu vegen we er onze voeten aan". In twee uur maakten we een liedje voor de volgende uitzending. We waren balorig, maar tot onze stomme verbazing leverde die balorigheid ook nog een zeker succes op : als anti-groep, als underdog".

Een ander citaat dat de groep wellicht goed beschrijft komt uit een inleiding die Rudy Vandendaele schreef voor een Humo-interview met Jean Blaute : "Ik ken JB als sinds de vroege jaren zeventig toen hij bij de hilarische popgroep Kate's Kennel speelde. Ik herinner me een festivalletje voor boerenhippies in Wettere, waar Jean met veel gevoel voor de tijdgeest van toen een kosmisch zoevend geluid aan zijn keyboards ontlokte : met de geknepen stem van een marsmannetje uit de oude Amerikaanse science-fictionfilms kraakte hij hij vervolgens "This is the intergalactic pop group Kate's Kennel", waarna het ensemble prompt een olijk marsje inzette en zong "Drie grenadiers, pom pom pom pompiers."

Na een kleinkunstplaat "Kate" op Rocco Granata's Cardinal label en enkele singles (onder meer een versie van Wanda Jackson's "Let's Have a Party"), wierpen de leden van Kate's Kennel zich ook op het theater, waarbij ze zich toelegden op het spelen van stukken van de hand van de Nederlander Hans Polzer, aka Drs. P, zoals "Sursum Corda" en "Middelpracht & Eeuwse praal".

Na het overlijden van Dré Baekelandt ging "Kate" verder in de theaterwereld. Ze ging een relatie aan met Loet Hanekroot (acteur, onder meer bekend uit de successerie "De Collega's"), waarmee ze in 1982 zonder een spoor na te laten uit België verdween.
Jean Blaute raakte enkele jaren later als pianist in het vaarwater van Johan Verminnen, Raymond van het Groenewoud, The Radio's ... en had naast een korstondige solo-carrière in de jaren tachtig een bloeiende producersloopbaan (van Urbanus tot The Pop Gun, van Roland tot K's Choice, van Clouseau tot Hennie Vrienten ...).

Leden :
- Griet De Bock / Kate (vocals)
- Dré Baekelandt (drums, guitar)
- Jean Blaute (keyboards)

Albums :
- Kate (Cardinal, 1970)
- de songs "popartiest", "lentewindje" en "de mensen" werden later heruitgebracht in de Cardinal Master Series in 1999 (Cardinal/CNR, 1999).
Singles :
- Mister no name / The News (Cardinal, 1970)
- Tchoo tchoo wang wang / My baby's gone (Biram, 1970)
- Let's have a party / See me now (Emi, 1972)
- Levenslied / In het huis der schande (Vogue, 1974)

Websites :
- niks gevonden.