Producer : Fritz Sundermann
Year : 2000
Record co. : Virgin
De groep onstond tijdens een muziekstage in Gooik, waarbij de in een folkfamilie
opgegroeide Jorunn, de klassieke muziek volgende Annelies en vriendin Soetkin
een acapella versie brachten van "Barbagal". De aanmoedigingen van onder
meer mensen van de groep Kadril sterkte de meisjes in
hun voornemen om een groepje te beginnen.
In 1996 stond de groep op het Dranouter folkfestival, een eerste hoogtepunt
in hun carrière vermits in de coulissen ene Emmylou Harris ademloos stond
te luisteren. Haar vriendelijke briefje "To the three angelvoices. Also
enjoyed meeting you and hearing you sing - a lovely surprise. Wish you all the
best and hope our paths cross again. Stay true to the music in your heart",
zorgde voor een mooie binnenkomer.
Na wat experimenten met muzikanten in de achtergrond, voelde de groep zich
na een tour met Kadril klaar voor het grote werk : een cd-opname. Op dit titelloze
debuut kwamen meestendeels oud-nederlandse teksten op eigengeschreven a-capella
muziek te staan, met daarnaast ook een tot dansen aanzettende single ('t Smidje)
en enkele verassende covers ("In this heart" van Sinéad O'Connor
en "Grand Jacques" voor de Radio1-Jacques Brel-tribute
"Brel op 1").
Terzelfdertijd met Laïs kwamen nog een aantal andere jonge folkgroepen
op het voorplan (Fluxus, Ambrozijn ...), samenhokken
rond het platenlabel "Wild Boar Music" van Kadriller Erwin Libbrecht.
Samen traden de leden van deze groepen ook op onder de noemer "Bouquet Garni".
De looks van de drie "deernes", de erg toegankelijke en eigenlijk onrepresentatieve
single "Het Smidje", en hun iets commeciëlere ingesteldheid - naast
hun frisse geluid uiteraard - verklaren wellicht waarom Laïs 5 keer meer
aandacht en verkoopscijfers wist te genereren dan de anderen van deze lichting.
De
pers had Laïs in elk geval van in het begin mee. Bijna zonder uitzondering
waren de recensenten lovend over het frisse geluid en voorkomen van de groep.
Zie bijvoorbeeld de reserves die de Morgen liet varen : "Ze ogen speelser,
natuurlijker, aantrekkelijker dan de Spice Girls. En jonger ook. Bovendien kunnen
zij zingen. Als ze de drie mondjes a capella opendoen, hangen niets dan hemelse
klanken in de lucht. Ze vormen zelfs het mooiste trio dat ooit op de Vlaamse folkscène
heeft postgevat, maar misschien is dat laatste niet zo'n buitenaardse prestatie,
rekening houdend met de lange mei '68 en geitenwollen sokken waarmee folkmuziek
in het verleden werd geassocieerd." In de slipstream van de pers volgde
ook het publiek, want van de plaat werden er meer dan 12.000 exemplaren verkocht,
een zeer hoog aantal in dit milieu. Ook de concerten van de groep raakten de maanden
nadien snel volzet.
Later in 1999 was het hoogtepunt een optreden op het folkfestival van Dranouter,
waarbij voor het eerst zonder de mensen van Kadril en met een eigen beleidingsgroep
voor een groot publiek werd opgetreden. De debuut CD bleef heel lange tijd goed
verkopen, stond bijna een jaar lang in de top 50 van bestverkopende albums (in
totaal meer dan 50,000 exemplaren verkocht), en gaf de groep zelfs enig momentum
om het over de grenzen te proberen: in 1999 kon de groep zo een aantal maal het
voorprogramma van Sting doen in Frankrijk, waar op die manier ook meer dan 7.000
exemplaren van dit toch voornamelijk Vlaamstalige album over de toonbank gingen.
Ook namen ze samen met Johan Verminnen "De Zomer"
op, een duet op op diens "Vroeger en Later", werkten mee op een paar
tracks van de Waalse folkgroep Coïncidence,
en leverden stemmenwerk op de soundtrack van de Boon-film "Verdwenen Straat"
(op de track "De Ballade van Boon",
geschreven door Frank - de Mens - Vander Linden).
Voor hun tweede CD "Dorothea", die ze opnamen in 2000 en uitbrachten
in november van dat jaar, had Laïs een nieuwe groep samengesteld: leider
daarvan (en producer van het album) was het lief van Jorunn, Fritz Sundermann
- gitarist met een rijk verleden in de Belgische pop, bijvoorbeeld bij California
Sunshine, Elisa Waut, Isabelle Antena, dirk
Blanchart... - en andere leden Bart Denolf op bas, Hans Quaegebuer op draailier
en Ronny Reuman op drums. Ondanks deze goed spelende backing band, was het album
toch nog steeds erg toegespists op de vocalen van de drie leading ladies. Fritz
hierover in De Standaard "Het is niet omdat we live wat harder gingen
spelen, dat we zo'n sound ook op plaat wilden. We wilden geen breuk met hun goeie
debuutplaat, veeleer een logisch vervolg erop. Want hun grote, formidabele troef
zijn hun drie stemmen. .. De drie meisjes samen één instrument.
Ik ben de katalysator die hun gedachten muzikaal vertaalt. Ze vinden een arrangement
voor drie stemmen en noemen dat een nummer. Vaak zit dat onregelmatig in elkaar.
Voor ons komt het er op aan daar een harmonische onderbouw bij te vinden. Maar
het moet goed aanvoelen. We sluiten nooit compromissen." Alhoewel er
op het album geen track stond die er asl single zo uitsprong zoals "Het Smidje"
had gedaan op de eeste, slaagde "Dorothea" - nu bij major Virgin - er
toch in bijna zo succesvol te worden als het debuut. Singles werden het catchy
verkrachtingslied "(Houd uw) Kanneke (proper Dianneke)" en de
titeltrack "Dorothea".
In 2001 bleef de groep erg intensief touren (wat hun voor de tweede keer op
het podium van de tent in Werchter bracht - hetgeen leidde tot de memorabele quote
"Welkom op Folk Werchter!"). In de herfst gingen ze zelfs even
een paar akoestische optredens geven in China, terwijl ook de pogingen in Frankrijk
door te breken niet werden opgegeven (daartoe werd een reggae en a-capella versie
van "Le Grand Vent" opgenomen, samen met de schrijver van dat
lied Gabriel Yacoub).
Websites :
- Laïs.be, officiële site gegroeid
uit wereld van Laïs van opperfan Marcel Thyskens
- Erwin Libbrechts Laïs-pagina's
bij Wild Boar Music.
- mijn bespreking van de debuut-cd, en van "Dorothea"
- "The luminous Life of Laïs", artikel in het Duitse Folkworld
- Marider,
Nederlandse fanpage
- Laïs in lingerie op foto door Filip
Naudts
- interview met Jorunn (okt. 2001) bij Goddeau
- Teksten van Laïs op Waltertje's
Lyrics site
- Heel wat live-foto's op de fansite van Nele
Geerts
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk
Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd
aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be),
het steunpunt voor de professionele muzieksector. Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!