De muziekcarrière van Marc Wathieu (zoals zijn echte naam
luidt) begon eind jaren zeventig met het spelen van Cream, Dylan & Neil Young
covers in een groep met zijn broer. Vanaf dat er zelf songs gecomponeerd werden,
werd er overgeschakeld naar het Frans en werd de groep Objectif Lune gesticht.
Inmiddels ook afgestudeerd aan de kunstschool als illustrator, gaat hij over naar
Les Réverends du Prince Albert, een min-of-meer grappige twist-groep.
Een volgende stap is Les Tricheurs, een groep die op het punt staat om
door te breken, maar bij opname van de tweede plaat wordt gedumpt door Virgin.
In de jaren negentig geeft hij les aan Sint-Lucas in Brussel, en wordt lid van
La Variéte, een groep met onder meer Rudy Léonet (Radio21) en Alain
Debaisieux.
Wathieu heeft zich na het zien van een een filmaffiche van actrice
Michèle Morgan ondertussen herdoopt tot Marc Morgan, en neemt voor Yves
Bigot van Fnac-Music in 1994 een solo-plaat op genaamd "Un Cygne sur l'Orénoque".
Als muzikanten werden daarbij onder andere Marc Radelet, Alain Léonard,
Ad Cominotto en BJ Scott ingeschakeld.
Het nummer "Notre mystère, nos retrouvailles" wordt in Frankrijk
een bescheiden hit, hetgeen een uitstekende manier was om in het eigen Wallonië
een belangrijke status te verdienen. "Best wel grappig", vindt
Marc nu : "diezelfde chansons werden immers eerst geweigerd door een hele
reeks platenhuizen. Maar zelf kun je geen hits maken, het is de industrie die
dat doet. Jijzelf bent de ambachtsman, wat er daarna mee gebeurt speelt zich af
boven je hoofd".
Van de debuutcd werden ongeveer 15,000 exemplaren verkocht (niet
geholpen door het stopzetten van de activiteiten van de platenfirma). De zanger
over dit aantal in Le Soir : "Niet bepaald genoeg om een dikke nek van
te krijgen. Als ik alleen maar zanger was geweest, zou ik teleurgesteld geweest
zijn. Wel werden mijn chansons erkend door de beroepsmensen. Dat rechtvaardigt
het feit dat ik mijn dagen doorbreng met componeren van liedjes. En het is toch
niet niks dat Yves (Bigot) vertrouwen in me stelt en nummers bestelt voor de volgende
cd van Sylvie Vartan, naast grote "plumes" zoals Jean-Louis Murat
en d'Yves Simon. Voor mij zijn dat reuzensprongen. Alleszins opwindender dan hier
in Huy blijven zitten. Huy is absoluut een stad waaraan je moet trachten te ontsnappen.
Net als België waar alle firma's mijn eerste plaat weigerden."
Een jaar later houdt platenlabel Fnac-Music er al mee op, maar
Marc Morgan volgt Yves Bigot naar Mercury France. Daar maakt hij, opnieuw in een
productie van Phil Délire (bekend van werk voor Bashung, Noir Désir…) en
met professionele franse gastmuzikanten zijn tweede langspeler "Les Grands
Espaces". Singles hiervan worden "Au train où vont les choses"
en "Capables de tout". Le Soir hierover : "Hier vinden we het
charmerende universum terug van Marc Morgan. De productie is rijker, maar de chansons
houden wel dat ambachtelijke randje. Met liedjes waarin men nog durft "woh-oh
oh-oh" te zingen zoals op de single "Au train où vont les choses". Marc deelt
met les Innocents de zorg voor een authentiek en modern frans chanson. Het chanson
van de rockgeneratie, zoals men het begint te noemen. Romantische melodieën
op felle ritmes..."
Na zijn tweede soloplaat en de daaraan verbonden tour incluis
verschijning bij Taratata, zette Morgan zich aan het schrijven van een nieuwe
cd voor La Variété (nooit uitgebracht, wegens niet langer
ondersteund bij de platenfirma), en daarna ook langzaamaan aan het schrijven van
nieuw werk voor eigen gebruik. Zijn "patroon" bij het Franse Mercury
is echter ondertussen verdwenen (nu muzieksamensteller bij France 2), zodat de
zanger ondertussen zelf ook zonder platencontract zit en in zijn homestudio koppig
verderwerkt.
In 1999 werd een nummer van Marc Morgan uitgebracht als single
voor het "Si ça nous chante" (project van franstalig zingend
België ten voordele van kinderen met mucovicidose, met o.m. Marka,
Jean-Louis Daulne, Lou & Hollywood Bananas, Salvatore
Adamo, Jeff Bodart & Jo
Lemaire). In 2000 nam hij samen met Vincent Venet een nummer op voor de Glittering
2000-compilatie, waarin Belgische artiesten nummers uit de glamrock periode
coverden.
Koop CD's van deze groep
bij
Albums :
- Notre Mystère, nos retrouvailles (CDS, 1994)
- Un Cygne sur l'Orénoque (CD, 1994, Fnac-Music
- Un ami qui vous veut du bien (CDS, 1995)
- Les Grands Espaces (CD, 1996, Mercury/Polygram)
- Au train où vont les choses (CDS, 1996)
- Capables de tout (CDS, 1996)
- Le Héros, C'est Moi (CDS, 1999)
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk
Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd
aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be),
het steunpunt voor de professionele muzieksector. Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!