HUGO RASPOET

Een van de oprichters van het zogenaamde "kleinkunst"-genre in Vlaanderen, maar toch herinnerd omwille van één lied : Helena.

Het genre van de kleinkunst, het chansonneren in het nederlands, werd in Vlaanderen geïntroduceerd door Kor Van der Goten, Miel Cools en Hugo Raspoet, zo wil het de legende. Voor Hugo Raspoet, vertaler romaanse talen bij de BRT, is deze beschrijving echter te hoog gegrepen, of zoals hij zelf zei "ik was gewoon het kleine broertje dat in het voorprogramma een paar liedjes mocht zingen". Zo schreef Humo in 1963 over een optreden van Hugo Raspoet op het Leuvense Kleinkunsteiland "Dit was een afgang. Misschien was het omdat hij even voor zijn optreden een telefoontje van de kazerne had gekregen dat zijn nachtvergunning was ingetrokken, maar zelfs al zou dat bericht hem zo van zijn stuk gebracht hebben, het zal toch zijn repertoire niet hebben beïnvloed. En aan dat repertoire moet Hugo dringend hard gaan werken, want behalve "Heer Rolof" was het echt niet veel zaaks en vooral door en door versleten."

Hugo Raspoet was oorspronkelijk doorgebroken via de televisiewedstrijd "Ontdek de Ster" in 1962 met het liedje "Mijn Koningskind". Hierdoor kreeg hij de kans om op het platenlabel van televisiemaker Jo Van Eetvelde "De Nederlandse Pocketplaat" enkele EP's uit te brengen.

Een doorbraak naar een breder publiek kwam er pas eind jaren zestig, en meer bepaald door een rel rond een anti-Paus-lied van zijn hand. In 1969 werd immers het programma "Stellig Stelling Nemen" verboden door de toenmalige administrateur-generaal van de BRT Vandenbussche en vervangen door "Freddy Quinn in Mexico". Reden was de erg scherpe tekst van "Evviva Il Papa". Hier zijn enkele (van de meest controversiële) uittreksels.

De boycot tegen het lied hield trouwens niet op met de televisie-uitzending, want er volgde ook een een ban op optredens in het Davidsfonds-circuit, en een keer werd hij in Borgerhout door de politie zelfs van het podium gehaald toen hij het lied zong.

De publiciteit (en de sterk toegenomen belangstelling voor het kleinkunstgenre) zorgde er echter ook voor dat Hugo Raspoet de kans kreeg zijn eerste (en enige) LP op te nemen. In de hoesnota's van een latere heruitgave werd dan ook geconstateerd dat "1970 voor de kleinkunstliefhebbers een jaar van ongewone weelde was. Zjef Vanuytsel, Miek & Roel, Walter de Buck, Jan De Wilde én Hugo Raspoet lieten eindelijk ook op elpee horen waarmee ze bezig waren en stuk voor stuk waren dat zeer goede Vlaamse platen". Het meest onvergetelijke was uiteraard het al eerder geciteerde nummer "Helena".

Na deze LP volgde enkel nog de single "Dag Lief / De Zon" en daarna stilte. Hugo Raspoet was immers ook een van de eerste uit het genre die z'n gitaar aan de wilgen hing. In "de komplete kleinkunstgeschiedenis" (uitg. Globe, 1998) werd uit Hugo's mond volgende reden voor zijn afscheid opgetekend : "Het frustrerende gevoel dat men tijdens elk optreden op die ene klassieker zat te wachten ... Op den duur was ik een dertigjarige die voor bakvisjes van vijftien stond te zingen. Toen ben ik eruit gestapt. Ik was trouwens niet de geschikte figuur om op te treden. Ik heb dat nooit graag gedaan. Bij mij was het af, als het liedje af was ..."

Koop CD's van deze groep bij

Albums :
- Mijn Koningskind (EP, 1962)
- Korenbloem (EP, 1963)
- Zoals ik eenmaal beminde (EP, 196?)
- Raspoet (LP, 1970, Vogue)
- Dag Lief / De Zon (single, 1971, Vogue)
- Alles van Hugo Raspoet (2LP, 197?, EMI)
- Verzameld 1 (CD, De Kleinkunstreeks vol.11, Ariola Express, 1994)
- Verzameld 2 (CD, De Kleinkunstreeks vol.12, Ariola Express, 1994)

Websites :
- niks gevonden