Inventieve en frisse jonge groep uit het Brusselse.
Songs
"Oe-oeh"
55 sec. - 108 Kb.
song : Thomas Devos
Productie : Wouter Verbeiren
Jaar : 2000
Record co. : Oyster
"Honey's Dull"
43 sec. - 85 Kb.
song : Rumplestitchkin
Productie : Frans Hagenaars
Jaar : 2000
Record co. : Oyster
De basis van rumplestitchkin (naar het schijnt liefst met kleiner
"r") werd gelegd tijdens de collegejaren van 4 vrienden die wanhopig
"Three imaginary boys" van The Cure probeerden na te spelen. Langzaamaan
werden er gelukkig ook een aantal eigen nummers geschreven, van drummer gewisseld
en een eerste demo opgenomen, dankzij Will Tura opgenomen in de gereputeerde
Studio Caraïbes te Brussel. De eerste optredens volgden, een tweede demo
werd - opnieuw dankzij Will Tura -gemaakt en op basis daarvan werden ze geselecteerd
voor wedstrijden zoals die van Marktrock Leuven in 1997 ("Toen
Rumplestitchkin deelnam aan het Marktrock Podium '97-concours, omschreef iemand
hun muziek als 'pingelrock'. Zo hadden ze het zelf nog niet bekeken. Achteraf
bleek die omschrijving prima te passen bij hun muziek. Rumplestitchkin maakt melodieuze
rock waarin synthesizer-riedeltjes boven het gitaargeweld uitklinken. Forse popliedjes
dus, met toch ergens zo'n meefluitdeuntje, af en toe een jazzy ballad en wat kermiselementen.
Veel ineens, en toch klinkt het zoals het hoort") en tenslotte ook de
Rock Rally in 1998.
Daarin stootte de groep moeiteloos door naar de finales, maar moest het daar
wel afleggen tegen kleppers als Das Pop, Fence
en The Nothing Bastards (het latere L.Santo). Het juryrapport had het echter over
"Beetje Evil Superstars, beetje vroege jaren-tachtig waanzin-wave, beetje
zeer de moeite. Let op het springerige orgel; čn op uw woorden natuurlijk"
en ook de overige persreacties waren bijzonder lovend.
Hierop kon de groep een contract tekenen bij B-track, en begon daarvoor al
aan de opnames van een full-cd in 1999. Toen B-track (eerder onder meer Tom
Helsen, Betty Goes Green ...) werd overgenomen
door een multinational stond het groepje echter terug op straat en terug naar
af. Thomas Devos in Humo : "plots was er van een platencontract geen sprake
meer, waardoor we zelfs naar een optreden op het Texaanse South-by-Southwest festival
konden fluiten ... een zware opdoffer. Wel heb ik toen een aantal songs geschreven
voor mijn moeder, de kleinkunstzangeres Vera Coomans (zie o.m. Rum,
Madou), Franse chansons, heel plezant, maar ook moeilijk. Als ik naar een optreden
van haar ga kijken, en merk dat de mensen in de zaal stil worden van de liedjes
die ik heb geschreven, denk ik wel eens : damn, waarom lukt me dat nooit met Rumplestitchkin?"
Een nieuw onderkomen werd echter gevonden bij het Brusselse platenhuis Oyster
(Neeka, The Romans, Golden
Green ...), die de groep koppelde aan producer Frans Hagenaars (eerder in
de weer met belgen als Evil Superstars, Metal
Molly en Nederlanders als Bettie Serveert en Caesar). Het resultaat was een
titelloos mini-album met vier songs, een showcase voor het talent van de groep
vermits er vier totaal verschillende stijlen opstonden.
De bio van de groep zelf omschrijft de stijl van rumplestitchkin als "een
voorliefde voor melodieuze gitaarrock\pop, afgewisseld met een jazzy ballad, een
scheut kermismuziek en hyperkinetische uithalen. Van een hectisch grootwarenhuis
naar een rokerige bowlingzaal. Van een trektocht in de bergen naar een zaal vol
'aerobicende' meisjes met blozende wangen. Van een bende dronken infanteristen
op de Transsiberische naar een zonsondergang in Liberia. Synthesizer-en orgeldeuntjes
vangen het teveel aan gitaargeweld op en zorgen zowel voor meezingbare riedels
als de juiste breekbare noot."
Een track van deze EP, de Liquido-achtige song "Honey's Dull"
die eerder ook al in een live-versie op de cd van de rock-rally finale in 1998
stond, begon echter onmiddellijk aan een opgemerkte klim in de Afrekening en betekende
een doorbraak voor de groep. Deze doorbraak werd echter prompt gefnuikt toen platenmaatschappij
Oyster Records amper een paar weken na deze release op de klippen ging.
Leden :
- Sam Pleysier (keyboard, zang)
- Olivier Onclin (drums, percussie, zang)
- Wim Van Driessche (bas, zang)
- Thomas Devos (gitaar, zang)
Koop CD's van deze groep
bij
Albums :
- Rumplestichkin (EP, Oyster Records, 2000)
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk
Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd
aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be),
het steunpunt voor de professionele muzieksector. Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!