song : Pynoo / Mommens
Jaar : 1998
Record co. : Kinky Star
Vive la Fête is een van de projecten van de Limburgse dEUS-bassist
Danny Mommens (andere zijn Sexmachines - rock'n roll - en Jesus Christ - heavy
rock), die deze groep vormde tesamen met zijn vriendin Els Pynoo.
Meestal zijn ook Piet Jorens (Arno, Pieter-Jan
De Smet, Charles et les Lulus ...) en Aldo Struyf
(Nemo) van de partij op podium. De combinatie van Danny's
voorliefde voor jaren tachtig wave en de Serge Gainsbourg/Jane Birkin fixatie
van Els smelt zo samen tot de muziek van Vive La Fête.
Het onstaan van de groep wordt door het in een dierenboerderij
aan de rand van Gent wonende koppel verklaard als puur toeval : "Ik heb
altijd al thuis met keyboards zitten knutselen. Els kwam haar franse versjes daarbij
staan neurieën en dat klonk goed samen. We vonden het heel wat sexier om
in het Frans dan in het Engels te zingen, en dat is bovendien veel gemakkelijker
dan in het Nederlands. D'er zit niet echt een strategie achter, maar je valt er
natuurlijk wel mee op".
De eerste release van de groep was een 7-track CD getiteld "Je
ne veux pas" op het Gentse Kinky Star label (dat trouwens door Mommens zelf
mee werd opgeircht, samen met mede-Sexmachines Luc Waegeman en mede-ex-Manifesto
Mark Vandebos) in 1998. Het stond vol met lo-fi homerecorded electropop, maar
de titelsong werd door de radio wel opgepikt en bleef daar ook hele tijd hangen.
Alhoewel geen enkele recensent het plaatje op gejuich ontvinge, was de ontvangst
in de pers wel goed.
De song "Je Ne Veux Pas" werd ook opgepikt in de modewereld,
wat ervoor zorgde dat er ook een live-versie van de groep op poten werd gezet
: toen ze gevraagd werden voor een Parijse modeshow van Walter Van Beirendonck,
werd hun een zo groot bedrag geboden dat ze niet konden weigeren. Vive La Fête
speelde ook een aantal malen op de aftershows van dEUS-optredens.
In 1999 (terwijl dEUS intensief begon te touren met "the
Ideal Crash"), vond het koppel / de groep toch te tijd om een aantal opnames
te maken in hun thuisstudio. Deze werden in februari 2000 uitgebracht op hun eerste
full-cd "Attaque Surprise". Minder lo-fi dat het debuut, maar voor de
rest met dezelfde ingrediënten, bevatte de cd zelfs een samenwerking met
de groep Ween. Danny over "On s'amuse":
"We kennen die groep via een gemeenschappelijke vriend : René Godeville.
Ik hou wel van Ween en er zijn een aantal gelijkenissen : zij zingen soms ook
in het Frans zonder dat ze die taal eigenlijk spreken. En ze hebben dezelfde ludieke
aanpak van muziek. Zij hebben ons een opname gestuurd met bas, gitaar en drum,
en daarbovenop hebben wij de zang opgenomen. Alhoewel ik eigenlijk niet zo van
de Blues hou, hebben we het er toch maar opgezet omdat het van Ween was".
De cd verscheen op een nieuw sublabel van Lowlands in plaats
van bij Kinky Star, en ook verruilde de groep Tout Partout voor het dEUS-management
Musickness, wat door Danny verklaard werd als "Toen we voor het eerst
naar Frankrijk wilden gaan met Vive La Fête zegden ze ons dat we buiten
België de hele Kinky Star catalogus moesten meenemen. Maar ik hou niet van
al de groepen die er zitten, en qua stijl is Vive La Fête al te verschillend
: of zie je ons al touren in Duitsland met de albums van De
Bossen in onze bus? Het zakelijke aspect achter de muziek is niet meteen onze
sterkste kant. Wij willen ons enkel bezig houden met de leuke kant van de zaak
: de ideeën uitwerken, het optreden ..."
In 2001 Vive la fête did a small promo trip through Spain (aqui
se habla de "Eviva El Fiesta" en español) and recorded a track written
by Serge Gainsbourg "69, Année Erotique", which is included
on the tribute album "Lucien Forever" (label: Pussycats).
In June 2001, the band released its second album "République
Populaire", preceded by a vinyl only maxi with some remixes of the song
"Tokyo".
The Gainsbourg fixation was also enhanced, through a cover of "Lemon Incest".
As the bio said : "the band still digs in their memories of an innocent
popsound of 20 years ago, but gets its inspiration without embarrassment from
the eighties electro sound. Echo's of Visage, The Cure, Kraftwerk e.a. give the
unmistakeable VLF-touch a nice retro-feel ...". The album was recorded
in a home-studio at the house of the couple, but by this time the band set-up
had changed: Jeroen Swinnen, Jules de Borgher (also a dEUS-member
looking for something to do as that band got ever so quiet in 2000 & beyond)
& Dirk Cant (Mumasan Oyster) joined in the fun.
Leden :
- Els Pynoo (zang, synthesizers)
- Danny Mommens (gitaar, bas, synthesizers, zang)
with
- Jules de Borgher (drums)
- Jeroen Swinnen
- Dirk Cant
in the first set-up with :
- Piet Jorens (percussion, synthesizers)
- Aldo Struyf (guitar)
Koop CD's van deze groep
bij
Albums :
- Je ne veux pas (Kinky Star, 1998)
- Attaque Surprise (Surprise/Lowlands, 2000)
- République Populaire (Surprise / Lowlands, 2001)
Websites :
- Vive La Fête bij hun vorige label Kinky
Star
- Vive La Fête in real-audio bij Atrecordings - hier
+ hier
- de Vive la Fête fansite van tim
& eef.
- Vive La Fête in de Antwerp
Music Pages
- Interview met Danny Mommens bij Surf-Inn
- Video interview met "Serge Mommens & Els Birkin" bij Fun2Go
- de borstjes van Els Pynoo op foto bij Filip
Naudts
- "Je suis Là" live en in streaming video bij Club
Lek
Het Belgisch Pop & Rock Archief was tot begin 2002 in handen van Dirk
Houbrechts. Om persoonlijke redenen (lees
hier waarom) stopte hij met deze website. Het archief is nu toevertrouwd
aan het Muziekcentrum Vlaanderen (www.muziekcentrum.be),
het steunpunt voor de professionele muzieksector. Contact: webmaster@muziekcentrum.be
of per post naar Muziekcentrum Vlaanderen, Steenstraat 25, 1000 Brussel.
Opgepast : Deze site betaalt auteursrechten, en is opgebouwd en onderhouden
conform de toelatingsvoorwaarden overeengekomen met de Belgische auteursrechtenvereniging
SABAM. Consultatie
van deze website is gratis, met uitsluiting van het downloaden, reproduceren of
verdere openbare medeling van de onderdelen van de site. Copieer a.u.b. niet,
link!